Ο σοσιαλισμός του κοπρίτη

Επιτέλους ο Πάγκαλος καθάρισε τη θέση του με τούτη την κατάσταση για το ποιος έφαγε τα λεφτά. Είπε στο Βήμα της Κυριακής: Πρώτον: Μαζί φάγαμε τα λεφτά μέσα στο πλαίσιο ενός φαύλου συστήματος πολιτικής πελατείας με αθρόους διορισμούς στο Δημόσιο. Και δεύτερον: Όταν στο Δημόσιο βάζεις τον κοπρίτη επειδή σε ψηφίζει η οικογένειά του και παίρνεις πολλούς σταυρούς, ε, τότε ο κοπρίτης θα μείνει κοπρίτης σε όλη του τη ζωή...
Σαφής ο αντιπρόεδρος. Και πώς αλλιώς να γινόταν, αφού υπηρετώντας και αναπαράγοντας σχεδόν σαράντα χρόνια κι ο ίδιος το φαύλο σύστημα θα γνώρισε πολλούς ανάλογους κοπρίτες; Παιδιά του κόμματος, δηλαδή, με πολυπληθή σόγια, που συνέβαλαν έναντι ενός διορισμού στις κατά καιρούς εκλογικές νίκες του ΠΑΣΟΚ και στην οικοδόμηση του αντίστοιχου σοσιαλισμού. Ο οποίος, αν επεκτείνουμε κάπως τη συλλογιστική του, θα μπορούσε να προστεθεί στους ποικίλους σοσιαλισμούς (υπαρκτούς, δημοκρατικούς, κ.λπ.) ως ο σοσιαλισμός του κοπρίτη.

Μιλώντας ως ειδικός και πρωτεργάτης αυτού του σοσιαλισμού ο αντιπρόεδρος Πάγκαλος, αφήνει ωστόσο ένα μεγάλο κενό στην ενδιαφέρουσα ανάλυσή του. Αν ο διοριζόμενος έναντι ψήφων όχι μόνο είναι κοπρίτης, αλλά και θα παραμείνει σε όλη του τη ζωή κοπρίτης, τότε τι είναι ο διορίζων έναντι ψήφων; Τι είναι κάποιος που μπαίνει και ξαναμπαίνει στη Βουλή και αράζει σαράντα χρόνια σε υπουργεία επειδή διορίζει κοπρίτες; Αν πούμε ότι είναι κοπρίτης επί εκατό, ή επί χίλια, αδικούμε κάποιον;

Το ερώτημα μπορεί χρησιμοποιώντας την πολιτική ορολογία του αντιπροέδρου να διατυπωθεί και ως εξής: Είναι κοπρίτες οι βουλευτές και οι υπουργοί που υπηρέτησαν τόσες και τόσες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και συνεπώς το καταγγελλόμενο τώρα ως φαύλο σύστημα; Είναι κοπρίτης ο ίδιος ο Παπανδρέου που παιδιόθεν σχεδόν βρισκόταν στην καρδιά αυτού του συστήματος; Και τελικώς είναι κοπρίτης ο Πάγκαλος, ο οποίος διεκτραγωδεί τη φαυλότητα ενός συστήματος που ο ίδιος έχτισε και εκμεταλλεύτηκε μαζί με άλλους;

Έτσι μπλέκουμε πάλι. Διότι άντε και μας πείσατε κύριε αντιπρόεδρε ότι ο διορισθείς κοπρίτης θα μείνει κοπρίτης σε όλη του τη ζωή. Εσείς που τον διορίσατε όμως πώς εξαιρείστε από την ίδια σας τη γλαφυρά διατυπωμένη διαπίστωση; Αυτό δεν είναι καθόλου σοσιαλιστικό, ακόμα και με τις αρχές του σοσιαλισμού (σας) του κοπρίτη..

Θανάσης Καρτερός ΑΥΓΗ

και η ανακοίνωση της ΑΔΕΔΥ ΓΙΑ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

για τις δηλώσεις του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης

Η συστηματική υβριστική επίθεση της Κυβέρνησης σε βάρος των Δημοσίων Υπαλλήλων, εκφράστηκε με αντικοινωνικό τρόπο ακόμα και την Πρωτοχρονιά. Έχουμε πλέον και στην πράξη τη νέα μορφή της συνεχιζόμενης βίας, απέναντι στο σύνολο της κοινωνίας και όχι μόνο σε μια κοινωνική ομάδα, με στόχο τη διαίρεση και την αποδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής που οδηγεί στοχευμένα στην πλήρη υποταγή της.

Είναι σαφές ότι προετοιμάζεται νέα μείωση μισθών, συντάξεων, ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών παροχών, μέτρων σε βάρος των δημοσίων κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών, του συνόλου της κοινωνίας. Για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους που το 96% δεν ξεπερνά τις 27 χιλιάδες ετήσιο εισόδημα, φαίνεται ότι ούτε οι έως τώρα περικοπές, ούτε οι νέες αυξήσεις της έμμεσης φορολογίας, του ΦΠΑ, των ειδικών φόρων κατανάλωσης, του ρεύματος, των εισιτηρίων κ.α. δεν είναι αρκετά να ικανοποιήσουν την πολιτική της Κυβέρνησης και της Τρόικα, γι’ αυτό και στήνεται σκηνικό με νέα μέτρα.

Η αρχή του κύκλου, όπως και το 2010, εγκαινιάζεται με την έντεχνη και νέα απαξίωση, ισοπέδωση και ενοχοποίηση για την κρίση των μισθών και των συντάξεων, των κοινωνικών πολιτικών, δαπανών και παροχών, για να συσκοτιστούν οι αιτίες και να μείνουν στο απυρόβλητο οι πραγματικοί υπεύθυνοι, πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες, να καλλιεργηθούν φαινόμενα κοινωνικού αυτοματισμού.

Αυτά κρύβονται πίσω από τους απαράδεκτους και άθλιους χαρακτηρισμούς – που διατυπώνονται «περιπτωσιολογικά» για να γενικεύσουν εντυπώσεις - στις δηλώσεις του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, που προφανώς εκφράζει και ανέλαβε να εκπροσωπήσει την Κυβέρνηση.

Αρκετά, φθάνει πια.

Οι συλλογικοί αγώνες ενάντια στην εξαθλίωση της ζωής όλων των μεσαίων, μικρών και αδύναμων στρωμάτων, είναι επείγον να θέσουν τέλος στον κατήφορο.

Αυτό το τέλος είναι και η ελπίδα της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας για το 2011. Το ευχόμαστε και πρέπει να αγωνιστούμε όλοι, με κοινωνική αλληλεγγύη και ενότητα, να το κατακτήσουμε.

Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.