Το ήθος του Στέλιου Μάινα

Επίθεση από ομάδα μεταναστών δέχθηκε το βράδυ της Παρασκευής ο ηθοποιός Στέλιος Μάινας, στο κέντρο της Αθήνας, λίγες ώρες μετά τη δήλωση συμπαράστασης που είχε κάνει για τους 300 μετανάστες απεργούς πείνας της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Ο ηθοποιός περπατούσε στην οδό Χέυδεν, έχοντας βγάλει το σκύλο του βόλτα, όταν άγνωστος άνδρας του επιτέθηκε προκειμένου να του αποσπάσει το κινητό τηλέφωνο.

Ο γνωστός ηθοποιός αντιστάθηκε και κυνήγησε τον επίδοξο ληστή, που το έβαλε στα πόδια. Τότε όμως ομάδα συνεργών του δράστη άρχισε να πετάει μπουκάλια προς το μέρος του ηθοποιού, με κίνδυνο να τον τραυματίσουν, με αποτέλεσμα ο ληστής να καταφέρει να ξεφύγει με «λάφυρο» το κινητό. Δύο Έλληνες που αντιλήφθηκαν το περιστατικό έσπευσαν να βοηθήσουν τον Στέλιο Μάινα, τρέποντας τελικά σε φυγή τους δράστες.

Ο ηθοποιός σε επιστολή του κάνει λόγο για απόπειρα ανθρωποκτονίας, αλλά παράλληλα υποστηρίζει με σθένος τη θέση του να βοηθάει τους ανθρώπους αυτούς, τονίζοντας: «Μετά το γεγονός, εδραιώθηκε ακόμα πιο σταθερά η άποψή μου πως τους κυνηγημένους δεν τους κυνηγάς, τους εξαθλιωμένους δεν τους εξαθλιώνεις, τους βοηθάς, γιατί μόνο στους καιρούς της βαρβαρότητας αποδεικνύεις ποιος είσαι και τι δουλειά έχεις σ’ αυτό τον κόσμο».

πηγή http://www.euro2day.gr/news/highlights/121/articles/626999/Article.aspx

προ ημερών είχε κάνει την εξής δήλωση συμπαράστασης

"Ο πνευματικός κόσμος δεν σιωπά. Έχει μείνει ενεός και εμβρόντητος βλέποντας να χάνονται ένα - ένα τα δικαιώματα που ο λαός μας με αίμα κατέκτησε. Ο πνευματικός κόσμος δεν σιωπά. Περιμένει να καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός που σηκώνουν μέρα με τη μέρα οι γκρεμισμένες κατακτήσεις του. Ο πνευματικός κόσμος δεν σιωπά, στέκει και συλλογάται πριν άκριτα μιλήσει. Αλλά τώρα που αυτές οι κοσμογονικές αλλαγές συμβαίνουν στο τόπο μας, τώρα που η φωτιά έφτασε και στο δικό μας σπίτι, τώρα είναι η ώρα να δείξουμε την αλληλεγγύη μας. Τώρα είναι η ώρα να θυμηθούμε ποιοι βοήθησαν να ετοιμαστεί η Αθήνα των Ολυμπιακών, ποιους καταπλάκωσαν τα χώματα κι οι πέτρες απ' το Μετρό μας, τώρα είναι η ώρα να θυμηθούμε ποιοι βοηθούσαν και βοηθούν στα χτήματά μας, ποιοι μαζεύουν τις ελιές μας, ποιοι ποτίζουν τις φράουλές μας, ποιοι μαζεύουν τα δίχτυα απ' τις τράτες και τα καΐκια μας, ποιοι φρόντιζαν και φροντίζουν τους ανήμπορους ηλικιωμένους μας, ποιοι καθαρίζουν τα σπίτια μας, τώρα είναι η ώρα να θυμηθούμε ποιοι έχτισαν τις οικοδομές μας με τρία ένσημα το μήνα. Τώρα, σ’ αυτούς τους καιρούς της βαρβαρότητας είναι η ώρα να υπερασπιστούμε τη συλλογικότητα και τον πολιτισμό μας. Ας μην κάνουμε εκπτώσεις στην ανθρωπιά που μας έχει απομείνει, ας σταθούμε αλληλέγγυοι σ' αυτούς που η απεργία πείνας είναι το ύστατο όπλο για να ζήσουν με αξιοπρέπεια".

όλη η επιστολή του Στέλιου Μάινα

Επιμένω να μένω στη Πλατεία Βικτωρίας