Για την κτηνοτροφία στην Αντίπαρο

Ο Γιώργος Πατέλης (Ζομπός) συνομίλησε με τα Νέα Πάρου-Αντιπάρου για τα προβλήματα της κτηνοτροφίας στην Αντίπαρο και τις προσπάθειες εκσυγχρονισμού της παραγωγής του που κάνει.

«Κάποτε το νησί επιβίωσε από τη Γη του»

Ο πρωτογενής τομέας περνάει ίσως τις χειρότερες οικονομικές στιγμές στα νησιά μας. Τα προβλήματα είναι δεκάδες ενώ η ανεξέλεγκτη τουριστική ανάπτυξη εξωθεί τους ασχολούμενους στον πρωτογενή τομέα να ψάχνουν διαρκώς για νέες λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Ο κ. Γιώργος Πατέλης στην Αντίπαρο ασχολείται με τις γεωργικές και κτηνοτροφικές εργασίες από μικρό παιδί. Είναι η τρίτη γενιά κατά σειρά στην οικογένειά του που έχει για βιοποριστικό επάγγελμα την ενασχόληση με τα ζώα. Σήμερα, έχει μία σύγχρονη κτηνοτροφική μονάδα στην περιοχή του Σωρού. Εκεί, μεταφέρθηκε από τον Άγιο Γεώργιο, αφού η τουριστική ανάπτυξη της περιοχής και η απόφαση να μπει στο σχέδιο πόλης ο οικισμός, δεν του επέτρεπε πλέον τη διατήρηση της κτηνοτροφικής μονάδας με τις νέες συνθήκες. Ένα πρόβλημα που αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν πολλοί κτηνοτρόφοι στην Πάρο και την Αντίπαρο.

Η μονάδα του έχει στοιχίσει 110.000 ευρώ και κατασκευάστηκε πριν δύο χρόνια περίπου. Όπως μας είπε «τα μισά χρήματα ήταν από επιδότηση. Μόνο που δεν ήταν ακριβώς τα μισά, γιατί εγώ αναγκάστηκα να πληρώσω και το ΦΠΑ».

Σημειώνουμε ότι εκτός από τα έξοδα για την κατασκευή της επιδοτούμενης μονάδας υπήρξαν και άλλα που έγιναν από τον Αντιπαριώτη κτηνοτρόφο για αγορές διάφορων εργαλείων (τρακτέρ, φορτωτή γεννήτριας κλπ).

«Στην Αντίπαρο υπάρχουν ακόμα κάποιοι που αντιστέκονται» συμπλήρωσε. «Υπάρχουν παλιά μαντριά. Μερικά ίσως είναι 200 – 300 ετών. Για να εκσυγχρονιστεί κάποιος είναι δύσκολο, αφού για τις επιδοτήσεις σου ζητάνε ένα «κάρο» χαρτιά». Σημειώνουμε ότι η σύγχρονη κτηνοτροφική μονάδα του κ. Γ. Πατέλη φιλοξενεί 20 αγελάδες, 30 πρόβατα και 130 κατσίκια.

Οι δυσκολίες

Ο κ. Πατέλης μας εξηγεί ότι «δεν έχει δουλειά. Δεν βγάζουμε χρήματα. Δεν μπορούμε με τις τιμές που έχουν πάει σήμερα οι ζωοτροφές. Δεν μπορούμε όμως και να πουλήσουμε. Δεν υπάρχει τυροκομείο με προδιαγραφές στην Αντίπαρο για να μπορέσουμε να πουλήσουμε στη συνέχεια μαζικά».

Στην ερώτησή μας γιατί δεν πάει το γάλα στην Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών στην Πάρο η απάντηση είναι σχεδόν αφοπλιστική. «Ξέρεις πόσο αγοράζει το γάλα ο Συνεταιρισμός; 0,43 ευρώ. Δεν με συμφέρει, γιατί εγώ από την Αντίπαρο έχω και τα μεταφορικά. Θέλω πάνω – κάτω 20 ευρώ. Τι θα βγάλω; Τι θα μου μείνει; Την ώρα που θα διαθέσω για το πήγαινε – έλα, δεν λογαριάζεται για μεροκάματο; Δεν μπορώ να πάω το γάλα πουθενά. Αν υπήρχε τυροκομείο στην Αντίπαρο κάτι θα γινόταν. Θα ήταν ανθρώπινα. Έφτιαξαν παρόμοιες μονάδες τόσα και τόσα νησιά. Ακόμα και μικρά νησιά. Εμείς δεν μπορούμε εδώ;».

Τα βοσκοτόπια

Πολύς λόγος έχει γίνει το τελευταίο χρονικό διάστημα για τον ορισμό από το Δήμο Αντιπάρου της τιμής ανά στρέμμα για τα βοσκοτόπια.

Όπως μας εξηγεί ο κ. Πατέλης «εμείς πάντα πληρώναμε στην Κοινότητα για τα βοσκοτόπια. Δεν είναι λοιπόν κάτι καινούργιο. Απλά πρέπει να δουν οι υπεύθυνοι και εμάς που εργαζόμαστε στον πρωτογενή τομέα. Είμαι προβληματισμένος λοιπόν. Δεν ξέρω τι τιμή μπορούμε να αντέξουμε. Ξυπνάω κάθε μέρα στις 5 τα ξημερώματα και γυρνάω στο σπίτι μου το βράδυ. Όλη μέρα με τα ζώα. Δεν είναι εύκολη δουλειά. Να σου πω και κάτι ακόμα. Δεν βλέπω μέλλον. Τα κρατάμε από αγάπη και λέμε μπας και γίνει κάτι στο μέλλον. Ζούμε με την ελπίδα. Άκου και κάτι άλλο. Τα ζώα μας κράτησαν στη ζωή τις δύσκολες εποχές. Πως νομίζεις ότι έζησαν στην Πάρο και την Αντίπαρο στην κατοχή; Από τα ζώα ζήσαμε και από τις δουλειές στα χωράφια. Αν δεν γίνει κάτι σήμερα, δεν ξέρω πως θα πορευτούμε στον τόπο μας. Άκου και κάτι άλλο. Αυτή η δουλειά κράτησε τα νησιά μας σε πολλές περιόδους. Δεν είναι όλα τα πράγματα τουρισμός».

Στη συνέχεια ρωτήσαμε τον κ. Πατέλη να μας πει πόσοι άνθρωποι στην Αντίπαρο ζουν από τα ζώα. Ο κ. Πατέλης μας απάντησε: «Νομίζω ότι είμαστε 6 άτομα που ζούμε από αυτή την εργασία. Υπάρχουν όμως γύρω στα 35 άτομα που έχουν τα ζώα σαν συμπληρωματικό εισόδημα».

Η επόμενη ερώτησή μας ήρθε αυθόρμητα. «Έχετε μετανιώσει που δεν επενδύσατε τόσα και τόσα χρήματα στον τουρισμό;».

Ο κ. Πατέλης για πρώτη φορά στη συζήτησή μας δεν απάντησε αμέσως. Ήταν η πρώτη και μοναδική φορά... Αφού το καλοσκέφθηκε μας είπε: «Ναι. Πώς δεν το έχω σκεφθεί. Μου έχει περάσει από το μυαλό μου. Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές γιατί δεν έριξα τα λεφτά μου στον τουρισμό; Αλλά... Το αγαπάω αυτό που κάνω».

Παράπλευρες απώλειες...

Ο κ. Πατέλης εξέφρασε στη συνέχεια ένα παράπονό του. Πριν δύο χρόνια αγέλη πεινασμένων σκύλων του έφαγε όλα τα ζώα του. Επιθέσεις από πεινασμένα σκυλιά έχουν γίνει και άλλες στα κοπάδια του.

Όπως μας εξήγησε, τα περισσότερα αδέσποτα σκυλιά τα παρατούν κυνηγοί που έρχονται από άλλα νησιά στη διάρκεια της κυνηγητικής περιόδου. Αυτά στη συνέχεια σχηματίζουν αγέλες με άλλα σκυλιά και όπως είναι πεινασμένα κάνουν επιθέσεις σε ζώα. Ο κ. Πατέλης προτείνει να γίνεται καταμέτρηση στα κυνηγετικά σκυλιά στο φέρυ μπόουτ στην Πούντα και στην επιστροφή να γίνεται νέα καταμέτρηση, ώστε να διαπιστωθεί ότι οι κυνηγοί δεν παράτησαν κάποια από τα σκυλιά τους στην Αντίπαρο. Σημειώνουμε ότι σύμφωνα με μαρτυρίες υπάρχουν και άλλα παρόμοια κρούσματα σε στάνες.

Τι φταίει;

Η συζήτηση γυρνά και πάλι στο οικονομικό θέμα. Η ερώτηση που κάνουμε είναι: «τι έφταιξε και δεν υπάρχει η οικονομική απολαβή αυτών των κόπων;».

Ο κ. Πατέλης απάντησε: «Τι φταίει; Και εγώ δεν ξέρω να σου απαντήσω με ακρίβεια. Ίσως το ότι δεν συνεργαστήκαμε με την Κοινότητα όλοι οι κτηνοτρόφοι. Δεν συνεννοηθήκαμε για κάποια πράγματα. Δεν κάτσαμε κάτω να σκεφθούμε ότι αυτά τα προϊόντα που θα βγάζουμε, που θα τα δίνουμε μετά; Τι να πω; Δεν γίνονται κάποια πράγματα στην τύχη. Θέλει δουλειά. Σε κάποια πράγματα πάντως φταίνε και άλλοι παράγοντες. Άκου τώρα μια ιστορία. Κάθε χρόνο παίρνουμε μια επιδότηση που είναι για τους κτηνοτρόφους παραμεθόριων περιοχών. Λοιπόν την επιδότηση την παίρνω εδώ και 28 χρόνια! Την επιδότηση του 2009, σημείωσε του 2009, δεν μου την έδωσαν. Ξέρεις με ποια δικαιολογία; Ότι δεν είχα λέει στα δικαιολογητικά μου το χαρτί που έγραφε ότι είμαι μόνιμος κάτοικος Αντιπάρου! Μα καλά τότε; Επί 28 χρόνια πως μου την έδιναν; Εντάξει λέω να σας φέρω και το χαρτί που γράφει ότι είμαι μόνιμος κάτοικος Αντιπάρου. Φαντάζει αστείο, αλλά είπα να το πάω και αυτό. Ε, λοιπόν. Ακόμα, τώρα που μιλάμε δεν έχουν βγει τα αποτελέσματα και δεν μπορώ να κάνω την ένσταση! Είπαμε οι επιδοτήσεις είναι δύσκολες, αλλά αυτό παραπάει πλέον...».

Με όλα αυτά τα προβλήματα που υπάρχουν ρωτήσαμε τον κ. Πατέλη, αν θα ήθελε να γίνει κτηνοτρόφος και ο γιος του, ώστε να συνεχιστεί η οικογενειακή παράδοση για τέταρτη γενιά!

Ο κ. Πατέλης απάντησε: «Το παιδί μου θέλει να συνεχίσει αυτή τη δουλειά και του αρέσει. Αλλά, υπάρχει ένα αλλά... Καταλαβαίνεις. Βλέπεις τα προβλήματα που υπάρχουν».

Στο τέλος της συζήτησης και πριν αποχαιρετιστούμε ο Αντιπαριώτης κτηνοτρόφος «έβγαλε» και ένα παράπονο. «Ξέρεις, απ’ όλη την ιστορία ένα πράγμα με ενοχλεί. Πηγαίνω καμία βόλτα στο χωριό και ακούω κάποιους σχολιασμούς ότι κονομάω από τις επιδοτήσεις. Δεν μου αρέσει. Με στεναχωρεί το γεγονός».