Tρέμει η... Ψυχή μας απ' τον Ψυχάρη Μνημόνιο ή τανκς

Ανακοίνωση σχετικά με το δημοσίευμα του κυριακάτικου Βήματος για το «πραξικόπημα που δεν έγινε....» εξέδωσε το γραφείο τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.

Ολόκληρη η ανακοίνωση

Mε την σημερινή ανακυκλούμενη επαναφορά στην τρέχουσα επικαιρότητα του κλίματος του Νοεμβρίου 2011 το «ΒΗΜΑ» σαφώς επιδιώκει να επιβεβαιώσει αναδρομικά την τότε φημολογία για σχεδιαζόμενο «στρατιωτικό πραξικόπημα που δεν έγινε» και το οποίο - σύμφωνα με το δημοσίευμα - απετράπη τελικώς χάρη στην ευρείας κλίμακας αποστρατεία της τότε ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ). Ηγεσία, όμως, της οποίας κορυφαία στελέχη ανέλαβαν στη συνέχεια και εξακολουθούν να κατέχουν κρίσιμες κυβερνητικές θέσεις πολιτικού ελέγχου των ΕΔ και μάλιστα με τη συναίνεση αυτών, που έναν (1) χρόνο πριν τους αποστράτευσαν !

Από τη στιγμή, που όλοι ανεξαιρέτως οι αρμόδιοι, που τότε και τώρα είχαν και έχουν την πολιτική και την επιχειρησιακή ευθύνη για τις ΕΔ διαψεύδουν, το ερώτημα είναι πού θα αναζητηθεί η αυθεντική δημοκρατική και τεκμηριωμένη απάντηση, εάν δεν υπάρξει τουλάχιστον παρέμβαση της Δικαιοσύνης;  
Η ελληνική κοινωνία δικαιούται να λάβει σαφείς, αξιόπιστες απαντήσεις. Αυτό ζητά και ο ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ. Διαφορετικά, ακόμα και οι πιθανότατες πολιτικές σκοπιμότητες, είτε για να εκβιαστεί ο αγωνιζόμενος ελληνικός λαός με το δίλημμα Σαμαράς ή τανκς, είτε για να εκβιαστούν οι ένστολοι να αποδεχθούν τις περικοπές του Μνημονίου, συνιστούν, με τον τρόπο που μεθοδεύονται, σοβαρότατα και επικίνδυνα ποινικά αδικήματα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ συμφωνεί με αυτό που ήδη ειπώθηκε, ότι δεν υπάρχουν πραξικοπήματα .... «που δεν έγιναν». Εάν υπήρξαν σχέδια ή «σκέψεις», εφησυχασμός ή συγκάλυψη δεν δικαιολογείται. Εάν δεν υπήρξαν, όποιος τα εφευρίσκει παρανομεί επικίνδυνα. Σε μια συγκροτημένη και πραγματική δημοκρατία, ιδιαίτερα σε συνθήκες πολύπλευρης κρίσης, οι ΕΔ πράγματι έχουν καθήκον να διασφαλίζουν ή να κατοχυρώνουν την Εθνική Ανεξαρτησία, την Κυριαρχία και την Εθνική Ακεραιότητα της χώρας, πάντα όμως, στο αυστηρό πλαίσιο τήρησης του Συντάγματος, δηλαδή της κατοχύρωσης και της διασφάλισης των ελευθεριών του ελληνικού λαού. Αυτούς τους στόχους και τις αξίες υπηρετεί σταθερά η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ από όποια θέση ευθύνης, με ειλικρινή σεβασμό στην αξιοπρέπεια των στελεχών των ΕΔ, χωρίς κομματικές ή άλλες εξαρτήσεις και σκοπιμότητες. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, απέναντι σε κινδυνολογικές μεθοδεύσεις, ο ελληνικός Λαός δεν πρόκειται να εκβιαστεί και να υποκύψει.

«Πλαφόν χορήγησης φαρμάκων 1.500 ευρώ». Χίλια πεντακόσια λεπτά να ’ναι οι μέρες σας, καριόληδες.

ΤΑ 24 ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ

από τον ΣΤΑΘΗ

1.«Τέλος δώρων δημοσίων υπαλλήλων -  συνταξιούχων». Το αργό τέλος των υπαλλήλων επιμηκύνεται, το άγριο τέλος των συνταξιούχων επισπεύδεται.

2. «Συνταξιοδότηση στα 67 έτη». Οποιος συνταξιούχος ζήσει στο εξής περισσότερο από πέντε έτη θα επιστρέφει στον κ. Μπομπ..., συγγνώμην στο ιδιωτικοποιημένο Δημόσιο τη σύνταξή του προσαυξημένη κατά 23% - όσον και ο Φ.Π.Α. στις μπουγάτσες.

3. «Ενιαίο μισθολόγιο στο Δημόσιο» με το μισθολόγιο Βουλγαρίας. Γιατί δηλαδή οι Βούλγαροι να παίρνουν λιγότερα απ’ τους Ελληνες, μάνα (έστω και Βουλγάρα) δεν τους γέννησε κι αυτούς; Μην είμεθα ρατσιστές και να είμεθα δίκαιοι. Οταν ένα παιδάκι στο Μπαγκλαντές εργάζεται από οκτώ ετών για 30 ρουπίες την ημέρα (0,50 ευρώ), γιατί ένα Ελληνάκι να μην τρώει απ’ τα σκουπίδια;

4. «Κλιμακωτή μείωση επικουρικών», κλιμακωτή, από όροφο σε όροφο έως το ισόγειο, όχι απ’ τον τέταρτο κατευθείαν στο πεζοδρόμιο - όχι να στεναχωρούμε με τις αυτοκτονίες μας την κυρία Μέρκελ! Κλαίει κι ανεβαίνει επικίνδυνα η στάθμη στις θάλασσες του κόσμου.

5. «Περικοπή ΕΚΑΣ κάτω των 65 ετών». Κακώς! Ελπίζεται όμως ότι με την εφαρμογή των μέτρων ουδείς θα φθάνει τα 65, όπερ έδει δείξαι.

6. «Περικοπή συντάξεων ανασφάλιστων». Στον Καιάδα οι κουφάλες. (Με την ευκαιρία να ξεκαθαρίσουμε μια ιστορική παρεξήγηση: ουδέποτε οι Λάκωνες έριχναν ανάπηρα παιδάκια στον Καιάδα! Ούτε ανήθικοι ήταν ούτε καπιταλιστές, ηλίθιοι ή φασίστες.) Βεβαίως θα μπορούσαν να πετάνε στον Καιάδα τους μαλάκες, αλλά ουδείς πολιτισμός και ουδέν πολίτευμα τέλειο.

Ας αρκεσθούμε λοιπόν ότι στο εν λόγω βάραθρο οι Λακεδαιμόνιοι πέταγαν μόνον τους ραγιάδες και τους γενίτσαρους! - «ακόμα κι αν δεν είναι αληθινό, είναι ωραίο», που θα έλεγαν και οι Ιταλοί.

7. «Τέλος  το αφορολόγητο των επαγγελμάτων». Ακολουθεί και το τέλος των επαγγελμάτων γενικώς. Η πλήρης απελευθέρωσή τους από τα δεσμά του μάταιου τούτου κόσμου και η ανάληψίς των εις τας αιωνίους μονάς. Αλληλούια.

8. «Αύξηση εισφοράς σε ΟΓΑ - ΟΑΕΕ». Εις είδος: ντομάτες (σάπιες), μαρούλια, γιαούρτια, μούντζες, σιχτίρια - όπα! Μην παρεκτρεπόμεθα! Δεν είναι σωστό να μουτζώνετε όσους σας πηδάνε. (Απαντα «Mega», τόμος Πρ. Κεφάλαιο Τρ. παράγραφος Πρ. - Τρ.)

9. «Περικοπή δώρων Επικουρικών». Κι όποιου άλλου, γέροντα, γάτου ή σκύλου, συλληφθεί να κυκλοφορεί μετά την απαγόρευση της κυκλοφορίας στις 8.00 μ.μ ακριβώς.

Ωστε όλοι μαζί μέσα στα σπίτια μας να βλέπουμε τα δελτία ειδήσεων των 8.00 χωρίς εξαιρέσεις που διαταράσσουν την ομαλότητα και την εύρυθμη λειτουργία εν γένει του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.

10. «Κατώτατη σύνταξη σε 21 αντί σε 15 έτη» -  πού πας, ρε Καραμήτραινα; Στα τρία Καραμητράκια καίγεσαι...

11. «Μείωση εποχικών επιδομάτων ανεργίας». Σωστό! Ουδείς δικαιούται να είναι εποχικός σκλάβος, πρέπει να είμεθα όλοι σκλάβοι εφ’ όρου ζωής. Λιμπερτέ (στη σκλαβιά), φρατερνιτέ (στη σκλαβιά), εγκαλιτέ (στη σκλαβιά).

12. «Πλαφόν στα οικογενειακά επιδόματα» ή «ποιος πούλησε, ρε παιδιά, τον Δημητράκη;». Απαράδεκτον σε τέτοια χαμηλή τιμή!...

13. «Πέντε συνταξιοδοτήσεις - μία πρόσληψη». Πέντε και στο χέρι (του Χάρου) δέκα και καρτέρει την επιμήκυνση, την επαναδιαπραγμάτευση και τις ελληνικές καλένδες.

14. «Πλαφόν χορήγησης φαρμάκων 1.500 ευρώ». Χίλια πεντακόσια λεπτά να ’ναι οι μέρες σας, καριόληδες.

15. «Εισιτήριο στα νοσοκομεία» - και να τα φάτε σε ασπιρίνες, καριόληδες (δις)...

16. «Μείωση ειδικών μισθολογίων 12%». Αριστα! Νηστικό αρκούδι δεν χορεύει, αλλά δικάζει. Δεν χορεύει, αλλά διδάσκει. Δεν χορεύει, αλλά φυλάει σκοπιά! Δεν τρώει, αλλά και δεν πεθαίνει - διότι ούτε η Ελλάδα πεθαίνει! Βιάζεται, ατιμάζεται, ξεφτιλίζεται, αλλά δεν πεθαίνει - ούτε οι γάιδαροι πια όταν δεν τρώνε, ψοφάνε! Πετάνε...

17. «Μείωση φοροαπαλλαγών». Κι αύξηση των φοροφυγάδων. Βγάζεις 30.000 ευρώ τον χρόνο; σου κόβουν τη φοροαπαλλαγή για το στεγαστικό. Βγάζεις 3.000.000 τον χρόνο (στο εξωτερικό μαύρα); σου πλένουν τα πόδια ιδιωτικώς και δημοσίως - έρχονται και στον χώρο σου άμα λάχει...

Να σας παραθέσω και τα υπόλοιπα εφτά μέτρα δεν έχει νόημα, «εφτά πληγές του Φαραώ» είναι κι αυτά. Αλλωστε αυτά τα εφτά άλλα χίλια εφτά θα ακολουθήσουν,

«έχει δρόμο αυτή η ιστορία», μονόδρομο.

Ωσπου να σπάσει τα μούτρα της αυτή η πολιτική θα σπάει κεφάλια, θα κλείνει σπίτια και μαγαζιά, θα ληστεύει γέροντες και ασθενείς, θα λεηλατεί την Ελλάδα, θα στέλνει ραγιάδες τους νέους στα ξένα ή θα τους κρατά εδώ είλωτες, θα σκλαβώνει τους εργαζόμενους, θα απαξιώνει τους επιστήμονες, αυτή

η πολιτική με την υπογραφή (που δεν θα έβαζε) του κ. Σαμαρά, τη θερμή υποστήριξη του κ. Βενιζέλου και τη μυξοκακομοίρικη συμμετοχή του κ. Κουβέλη, δηώνει την Ελλάδα,

την προδίδει και την παραδίδει σφαχτάρι και λάφυρο στον Ξέρξη.

ESPANIOLES LA COΝSTITUCION HA MUERTO, Ισπανοί το Σύνταγμα είναι νεκρό διαδήλωνε και διαδηλώνει ο ισπανικός λαός. Και το ελληνικό Σύνταγμα είναι το ίδιο νεκρό. Του έκοψε τον λαιμό ο Γιωργάκης φέρνοντας την Τρόικα, και το αποτελειώνει τώρα η

Τριανδρία των Ανδρεικέλων φέρνοντας σε ΕΝΑ άρθρο προς ψήφισιν απ’ τη Βουλή ένα νέο Πρωτόκολλο - όχι εκείνο του Λονδίνου το 1830 που αναγνώριζε την ανεξαρτησία του νέου ελληνικού κράτους, αλλά το Πρωτόκολλο του Βερολίνου, τώρα το 2012, που επιβάλλει την εκ νέου υποταγή της χώρας μας σε ξένους Δυνάστες.

Η ξενοκρατία στην Ελλάδα είναι αδιάκοπη και αδιάπτωτη απ’ το 1831 έως σήμερα, είναι όμως η πρώτη φορά που, μετά τη ναζιστική Κατοχή του 1941-44, η χώρα καθίσταται εκ νέου Φόρου (δανείων) Υποτελής, με το αυτεξούσιόν της να έχει ανασταλεί και το Σύνταγμά της «να κοιμάται» (κι όχι «για μια μόνον ημέρα»).

Και για όσους κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν (διότι ντροπιάζει και καίει) τους πολιτικούς όρους που περιγράφουν ένα καθεστώς κατοχής, ας  χρησιμοποιήσουμε τους (προσφιλείς τους;) οικονομικούς όρους: Εχει γίνει η Ελλάδα

μια θυγατρική εταιρεία της μητρικής Μέρκελ Ζήμενς & Σία...

Αυτό...

http://www.enikos.gr/stathis/82913,Apokleistiko!_Ta_24_nea_metra.html

Κράτησα τη ζωή μου

Αντίσταση

Το κάλεσμα του  του Δικτύου Συνδικαλιστών Ριζοσπαστικής Αριστεράς:

Ούτε βήμα πίσω!

«Η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ, διαψεύδοντας πλήρως τις προεκλογικές δεσμεύσεις των τριών αυτών κομμάτων για επαναδιαπραγμάτευση – απαγκίστρωση από τα μνημόνια και εξαπατώντας το λαό, προετοιμάζει, εφαρμόζοντας πιστά το μνημόνιο, με το νέο πακέτο αντικοινωνικών μέτρων τη μεγαλύτερη λεηλασία, που έχει υποστεί διαχρονικά η κοινωνία και η χώρα μας.

Μισθοί, συντάξεις, κοινωνικά επιδόματα, δημόσια περιουσία, κατώτατος μισθός, εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές, πενθήμερο, οκτάωρο μπαίνουν εκ νέου στην κλίνη του Προκρούστη σε όφελος των τοκογλύφων δανειστών της και των δυνάμεων του εγχώριου και διεθνούς κεφαλαίου. Η χώρα μας σταδιακά μετατρέπεται σε μια ειδική οικονομική ζώνη με μισθούς και εργασιακές σχέσεις Κίνας και κοινωνικές πολιτικές υποσαχάριας Αφρικής, αλλά κόστος ζωής Βρυξελλών και Γερμανίας.

Τα μέτρα αυτά έρχονται να προστεθούν σε όλα τα προηγούμενα, που έχουν ήδη οδηγήσει την κοινωνία στη φτώχεια και την απόγνωση και την οικονομία σε κατάρρευση με ύφεση που θα φτάσει μόνο το 2012 στο 7% και με ανεργία που θα ξεπεράσει το 2013 το 34%.

Καλούμε τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους συνταξιούχους, τους νέους και τιε νέες σε μαζική και μαχητική συμμετοχή στην πανελλαδική πανεργατική απεργία της 26ης Σεπτέμβρη και με πρόγραμμα περαιτέρω κινητοποιήσεων.

Οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα με σχεδιασμένη κλιμάκωση των αγώνων, με την πιο πλατειά εργατική ενότητα και συσπείρωση, μπορούμε να υπερασπίσουμε και να επανακτήσουμε τα δικαιώματά τους, μπορούμε να ανατρέψουμε τις βάρβαρες μνημονιακές πολιτικές.

Αγωνιζόμαστε για:

• Ακύρωση των Μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων τους.
• Καταγγελία των επαχθών όρων των δανειακών συμβάσεων.
•   Αποδέσμευση της χώρας από την τρόικα.
• Διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους.
• Εθνικοποίηση – κοινωνικοποίηση των τραπεζών.
• Αναδιανομή του πλούτου με δίκαιο φορολογικό σύστημα, που θα ανακουφίζει τα λαϊκά στρώματα  και θα επιβαρύνει τις μεγάλες περιουσίες και εισοδήματα.
• Να πάρουμε πίσω όσα χάσαμε σε μισθούς, συντάξεις, δικαιώματα.
• Ρύθμιση χρεών των υπερχρεωμένων λαϊκών νοικοκυριών προς τις τράπεζες.
•   Υπεράσπιση και επανάκτηση της δημόσιας περιουσίας .
• Προστασία, κατοχύρωση και διεύρυνση της δημόσιας υγείας, της παιδείας, της κοινωνικής ασφάλισης και της πρόνοιας.
• Απόκρουση του κυβερνητικού αυταρχισμού και της ακροδεξιάς φασιστικής και ρατσιστικής απειλής.
• Οικονομική κοινωνική ανόρθωση, παραγωγική και αναπτυξιακή ανασυγκρότηση της χώρας.

Η 24ωρη Πανελλαδική-Πανεργατική απεργία και οι εργατικές κινητοποιήσεις, που  προηγήθηκαν και θα ακολουθήσουν, παρά το γεγονός ότι με ευθύνη της πλειοψηφίας των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) χάθηκε πολύτιμος χρόνος για το εργατικό κίνημα, μπορούν και πρέπει να βάλουν τη σφραγίδα τους και να επιταχύνουν τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις, οδηγώντας στην ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών και ανοίγοντας το δρόμο για μια άλλη πολιτική που να υπηρετεί τις ανάγκες του λαού και όχι τις απαιτήσεις των τοκογλύφων δανειστών της χώρας.

Προϋπόθεση γι' αυτό είναι να πάρουμε την υπόθεση της Πανελλαδικής-Πανεργατικής απεργίας στα χέρια μας οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, ενισχύοντας πριν απ' όλα την συσπείρωση, την αγωνιστικότητα και ενότητά μας.

Οι εργαζόμενοι μπορούμε και πρέπει με τη μαζική  και μαχητική μας συμμετοχή στην Πανεργατική απεργία και στις άλλες κινητοποιήσεις, να ξεπεράσουμε τη συμβιβαστική στάση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) και να διαμορφώσουμε ένα μεγάλο ενωτικό συνδικαλιστικό και πολιτικό αγωνιστικό ρεύμα που θα διεκδικήσει την πλειοψηφία στους εργαζόμενους και στο λαό και θα αγωνιστεί για την ανασυγκρότησή του κινήματός μας σε ταξική  ανατρεπτική πολιτική κατεύθυνση!

Το Δίκτυο Συνδικαλιστικών Ριζοσπαστικής Αριστεράς καλεί και τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς να στηρίξουμε όλοι μαζί τους αγώνες των εργαζομένων με την συνεργασία και την κοινή δράση, δίνοντας ταυτόχρονα την ελπίδα ότι υπάρχει άλλος δρόμος για τη χώρα μας, με μια αριστερή κυβέρνηση που θα στηρίζεται σε ένα κοινό, προωθημένο ριζοσπαστικό  πρόγραμμα και στους αγώνες του λαού!

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ στην πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 26/9, στις απεργιακές συγκεντρώσεις και καταλήψεις,

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΤΡΟΙΚΑΣ-ΣΕΒ

ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

ΤΕΛΟΣ ΑΝΟΧΗΣ-ΤΕΛΟΣ ΑΝΤΟΧΗΣ

ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΑΝΑΤΡΑΠΟΥΝ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ»

Συγκυβερνούν για να εξασφαλίσουν πρωτίστως την προσωπική πολιτική τους επιβίωση. Τίποτα άλλο!

Ο θίασος των αρχηγών

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Μειδιάματα ειρωνικά. Σαρκαστικά σχόλια. Απαξιωτικές κρίσεις για τις κατά φαντασίαν συγκρούσεις. Οι θεατρικές παραστάσεις του θιάσου των πολιτικών αρχηγών της συγκυβέρνησης δεν πάνε καθόλου καλά τελευταία. Μπορεί ο Αντώνης Σαμαράς, ο Βαγγέλης Βενιζέλος και ο Φώτης Κουβέλης να νομίζουν ότι δίνουν τα ρέστα τους από πλευράς υποκριτικών δυνατοτήτων. Ενδέχεται να πιστεύουν μάλιστα ότι συμμετέχουν σε μεγαλειώδες έπος αναμέτρησης με την τρόικα των επικυρίαρχων της πατρίδας μας. Το αποτέλεσμα του θεάτρου που παίζουν όμως τους προδίδει. Ουδέποτε υπερβαίνει το επίπεδο του κωμειδυλλίου, όπως λέγαμε παλιότερα. Ελαφρά μουσική κωμωδία με αισθηματικό περιεχόμενο. Οι δεσμοί της τρόικας εσωτερικού (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) με την τρόικα εξωτερικού (ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ) δεν κρύβονται.

Αυτό που λέει η τρόικα των ξένων γίνεται πάντα στο τέλος. Τώρα πια το γνωρίζουν όλοι οι Ελληνες. Το πολιτικό θέατρο των αρχηγών δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από μέρος της τελετουργίας πειθαναγκασμού, παραπλάνησης και τελικά υποταγής του ελληνικού λαού στα μέτρα που τον εξαθλιώνουν.

Δεν πέφτει η κυβέρνηση σε καμιά περίπτωση από μόνη της. Δεν έχει καμιά πολιτική ή ηθική αναστολή να πάρει τα πιο απάνθρωπα μέτρα εναντίον του ελληνικού πληθυσμού. «Το υποζύγιο αντέχει, φόρτωσέ το κι άλλο» είναι το κυβερνητικό σύνθημα, όσο βλέπει τους πολίτες να μην αντιδρούν, να σκύβουν το κεφάλι και να υπομένουν στωικά τα διαρκώς και πιο εξοντωτικά μέτρα. Αυτή η πολιτική που αποσκοπεί στο να γίνονται οι Ελληνες διαρκώς φτωχότεροι δεν έχει τέλος. Οι Γερμανοί που την επιβάλλουν μέσω των γηγενών συνεργατών τους στην κυβέρνηση δεν έχουν την παραμικρή πρόθεση να τη σταματήσουν ποτέ.

Δεν φεύγει κανένα κόμμα από την κυβέρνηση, όσο σκληρή πολιτική και αν εφαρμόσει. Σαμαράς, Βενιζέλος, Κουβέλης ήξεραν από πριν τι πολιτική θα ακολουθήσουν. Το γνώριζαν και το είχαν αποδεχθεί. Για να εφαρμόσουν την πολιτική που υλοποιούν μπήκαν στην κυβέρνηση. Δεν μπήκαν ούτε για να σώσουν τους Ελληνες ούτε για να τους... ελεήσουν ή να τους λυπηθούν. Το παιχνίδι ήταν πεντακάθαρο από την αρχή. Συγκυβερνούν για να εξασφαλίσουν πρωτίστως την προσωπική πολιτική τους επιβίωση. Τίποτα άλλο!

Ο Σαμαράς έγινε πρωθυπουργός μέσω της συγκυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι τρελός να την εγκαταλείψει την πρωθυπουργία. Να πάει πού; Ολους κι όλους 129 βουλευτές έβγαλε. Θεωρείται άλλωστε απίθανο να ξαναπάρει το 29,66% των ψήφων αν ξαναγίνονταν σύντομα εκλογές. Ποιος θυμάται άλλωστε τις διακηρύξεις του στο Αιγάλεω, το Σάββατο του Λαζάρου; «Το λέω ρητά και κατηγορηματικά: Απορρίπτουμε τη συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ! Τον Γιώργο Παπανδρέου τον διώξαμε. Τώρα θα διώξουμε και το ΠΑΣΟΚ!» υποσχόταν στους οπαδούς της ΝΔ. Ε, καλά, έλεγε και καμιά ανοησία για να περνάει η ώρα...

http://www.nd.gr/web//press-office/press/-/journal_content/56_INSTANCE_Rb5c/36615/940062

Και να έδιωχναν τον Βενιζέλο από την κυβέρνηση, αυτός αποκλείεται να έφευγε! Ειδικά στις σημερινές συνθήκες όπου το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση αποσύνθεσης, που είναι αμφίβολο ακόμη και το αν θα κατόρθωνε να πιάσει το 10% των ψήφων σε περίπτωση που γίνονταν εκλογές αυτούς τους μήνες. Κανείς δεν μπορεί να είναι καν σίγουρος ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θα είχε ήδη διαλυθεί, αν δεν συγκρατούσε κάποια στελέχη και ψηφοφόρους του η συμμετοχή στην εξουσία, έστω και ως «τσόντα» της ΝΔ.

Ούτε ο «πλεονάζων» Κουβέλης -υπό το πρίσμα του ότι οι 17 βουλευτές της ΔΗΜΑΡ δεν είναι αναγκαίοι για τον σχηματισμό κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας- δεν θα έφευγε ποτέ από την κυβέρνηση Σαμαρά. Τόσο ο ίδιος όσο και η περί αυτόν ομάδα στελεχών βρήκαν μοναδική ευκαιρία να προσκολληθούν στην εξουσία, γιατί να την εγκαταλείψουν οικειοθελώς; Αφού μέχρι και οι ψηφοφόροι τους «δανεικοί» από το ΠΑΣΟΚ είναι!

Καμιά ανησυχία για τη συνοχή της κυβέρνησης δεν υπάρχει, λοιπόν, όσο δεν υπάρχουν εκτεταμένες και έντονες λαϊκές αντιδράσεις με στόχο την ανατροπή της. Μόνο τότε θα άλλαζαν τα πράγματα. Οσο διαρκεί όμως η σημερινή αδράνεια του κόσμου, μόνη πρόσθετη επιβάρυνση θα είναι κάποιες ακόμη κακόγουστες παραστάσεις πολιτικού θεάτρου από το «μπουλούκι» των αρχηγών της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ...

Μια σύντομη ιστορία του Μνημονίου από περιοδικό UNFOLLOW

….Όλα στο φως ριγμένα κι όλα πυρπολημένα να τα γνωρίσουμε...

 http://fileleutheros.pblogs.gr/2012/09/gia-to-lamogio-apatewna-ths-antiparoy.html

Φίλε Καλλιτζάκη σε αυτή την περιρρέουσα κοινωνική κατάσταση τέτοιες κατηγορίες δεν μπορούν  να μένουν αναπόδεικτες

Όλα στο φως....

Οι Τζόκερ της Τροϊκανίας

Του Θανάση Καρτερού

Έτσι πάει: Πριν από τα μέτρα κατέφτασε ο τρόμος. Εγκαταστάθηκε στη χώρα, διατρέχει την καθημερινότητά μας, ρίχνει τη σκιά του σε κάθε σπίτι, βασανίζει νέους και ηλικιωμένους, θαμπώνει κάθε προοπτική για το αύριο. Αν το καλοσκεφτείτε, καθώς εκατομμύρια άνθρωποι στην Ελλάδα φυτοζωούν ήδη αγκαλιά με τη φτώχεια και την απόγνωση, ο τρόμος φτάνει πια στο σκληρό πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης - αυτόν της επιβίωσης. Το φάσμα του θανάτου -του θανάτου, μάλιστα- αγκαλιάζει ουκ ολίγους ηλικιωμένους, ανήμπορους, πάμπτωχους και χωρίς κανένα μέλλον ανθρώπους. Ο φετινός χειμώνας της Τροϊκανίας, πρώην Ελλάδας, προετοιμάζει μεθοδικά μια ανθρωπιστική τραγωδία, που Κύριος οίδε σε ποια Παταγονία θα ξεβράσει τη χώρα και την κοινωνία.

Όποιος μιλάει με τον κόσμο, έξω στους δρόμους, στα μαγαζιά, στις πλατείες, θα το έχει συνειδητοποιήσει: Δεν τρομάζει τόσο η γενική αριθμητική των μέτρων - μια, δυο, τρεις φορές, τα συνηθίσαμε αυτά. Ούτε η ψυχρή εγκληματικότητα των διαφόρων Τόμσεν - τους μάθαμε κι αυτούς απέξω κι ανακατωτά και καταλάβαμε ότι δεκάρα δεν δίνουν για μας. Ούτε και η έξοδος από το ευρώ και η επιστροφή στη δραχμή - αυτό έχει πια καταντήσει το ανέκδοτο του κάθε ανήσυχου ταξιτζή. Αυτό που πιο πολύ τρομάζει είναι οι δικοί μας, οι άνθρωποι που ανέλαβαν να σώσουν τη χώρα κι εμάς, τα κόμματα και οι πολιτικοί που ψηφίστηκαν και ανέλαβαν να μας προστατέψουν από την καταστροφή. Οι φύλακες παράγουν περισσότερο τρόμο απ’ ό,τι τα ξεφωνημένα τσιράκια των τοκογλύφων και οι υπηρέτες της νέας γερμανικής τάξης πραγμάτων.

Και παράγουν περισσότερο τρόμο γιατί από τη μια μεριά ακόμα χαμογελούν και καθησυχάζουν τους πολίτες -κάτι σαν τον απαίσιο Τζόκερ στον Μπάτμαν- και από την άλλη οργανώνουν συστηματικά τις επερχόμενες ανθρωποθυσίες. Από τη μια εμφανίζονται ως οι ευεργέτες και προστάτες της ρημαγμένης και έντρομης Τροϊκανίας και από την άλλη οργανώνουν τον πλήρη αφανισμό της. Από τη μια έχουν το κουράγιο και τον αμοραλισμό να παριστάνουν τους ευαίσθητους και να επικαλούνται διάφορες κόκκινες γραμμές και από την άλλη, πέντε πάνω πέντε κάτω, διαπράττουν το παζάρι και τους λογαριασμούς της φρίκης. Πόσοι θα πληρώσουν, πόσα θα πληρώσουν, πόσοι θα ταπεινωθούν σε ουρές ανεργίας και συσσίτια, πόσοι θα ξεπαγιάσουν, πόσοι θα αυτοκτονήσουν, πόσοι τελικώς θα ζήσουν και πόσοι θα πεθάνουν.

Αν πιστεύει κανείς ακόμα ότι αδικούνται αυτοί οι Τζόκερ της Τροϊκανίας όταν χαρακτηρίζονται άγγελοι θανάτου, ας ρίξει μια ματιά σε κάποια από τα μέτρα που ετοιμάζονται να πάρουν- και στο δημοσιονομικό τους όφελος, αν έχει κόλλημα με τους απάνθρωπους λογαριασμούς: Μαχαίρι στα επιδόματα των ανασφάλιστων ηλικιωμένων, με όφελος 26 εκατομμύρια ευρώ. Μαχαίρι στα οδοιπορικά των νεφροπαθών με όφελος 82 εκατομμύρια ευρώ. Μαχαίρι στα εποχικά επιδόματα ανεργίας, με όφελος 50 εκατομμύρια ευρώ. Μαχαίρι σε ό,τι απέμεινε από τα δώρα διακοπών και εορτών δημοσίων υπαλλήλων και χαμηλοσυνταξιούχων με όφελος κάτι ψιλά. Κι αν σε όλα αυτά συνυπολογιστούν οι φόροι, τα χαράτσια, οι νέες τιμές στο πετρέλαιο θέρμανσης και όλο το αίσχος της επέλασης κατά των αδύναμων, καταλαβαίνει κανείς πού πάμε. Πόσα θύματα θα προκαλέσει αυτή η μάχαιρα δεν έχει βέβαια υπολογιστεί από τους αρμοδίους, ίσως θα ήταν όμως ορθόν, από οικονομικής απόψεως, και να υπολογιστεί, και να σημειωθεί κάτω από τους λογαριασμούς για κάθε μέτρο: Προβλεπόμενοι νεκροί, τόσοι.

Τι πρέπει να γίνει και τι θα γίνει είναι ολοφάνερο -κανένα πρόβατο δεν σώθηκε βελάζοντας. Κι ο φόβος γι’ αυτό που θα γίνει είναι πιθανότατα που κινεί -εκτός αν είναι εντελώς ηλίθιοι- όσους ανακατεύουν τη Βέρμαχτ των μνημονίων, τα SS του Κασιδιάρη, και το πρωτοφανές κύμα βίας που εκλύεται καθημερινά από τις κορυφές της εξουσίας, με την αντίσταση στη σύνθλιψη των ανθρώπων, της δημοκρατίας, αλλά και της ίδιας της χώρας. Ε, δεν χρειάζεται πια να είσαι αριστερός, ούτε καν ιδιαίτερα ανοιχτομάτης -απλώς αρκεί να μην είσαι Κασιμάτης- για να ξεχωρίζεις τη βία από την αντίσταση στη βία. Και το νόμιμο από το ηθικό...

….Οταν έχεις υπουργό τον κ. Στουρνάρα κι ως «λύση» της τελευταίας στιγμής σου βρίσκει τη φορολόγηση της τελευταίας σου πνοής….

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ 'Η ΤΡΑΠΕΖΟΚΡΑΤΙΑ;

Του ΣΤΑΘΗ

Στη χώρα που πρέπει να λύνεις σταυρόλεξο για το αν δικαιούσαι επίδομα για πετρέλαιο θέρμανσης

έχει κηρυχθεί πόλεμος! Και τον χάνεις.

Σε αυτήν τη χώρα, που όταν λύσεις αυτό το ποταπό σταυρόλεξο, διαπιστώνεις ότι για δαπάνη 1.000 ευρώ δικαιούσαι επίδομα 30 κι ότι και αυτά θα τα πάρεις του... χρόνου υπό μορφήν... επιστροφής από την εφορία,

τότε η χώρα σου υφίσταται πόλεμο. Ανορθόδοξο πόλεμο κι εσύ τον χάνεις.

Πόλεμο με ασύμμετρες απειλές που επινοούν ξένοι γραφειοκράτες κι εκτελούν ντόπιοι ραγιάδες

με παράπλευρες απώλειες τα παιδιά σου.

Οταν έχεις υπουργό τον κ. Στουρνάρα κι ως «λύση» της τελευταίας στιγμής σού βρίσκει τη φορολόγηση της τελευταίας σου πνοής, τότε

δεν έχεις να κάνεις με ανάλγητους ηλίθιους, αλλά με ανάλγητους ηλίθιους σε διατεταγμένη υπηρεσία!

Ο αποκαλούμενος και «αλχημιστής» με τα μαγειρέματα που κάνει κ. Στουρνάρας είναι απλώς κανίβαλος! Και το μαγείρεμα, το έδεσμα, εμείς!..

...οι εργαζόμενοι, οι νέοι, όσοι πάνε με τον «σταυρό στο χέρι». Είμαστε πολιορκημένοι από στεριά και θάλασσα,

έξω απ' την Πόλη οι Βάνδαλοι, μέσα στην Πόλη ο Αλάριχος, χορτάρι δεν φυτρώνει απ' όπου περνούν τα «μέτρα». Είμαστε

πολιορκημένοι από στεριά και θάλασσα, αλλά όχι «ελεύθεροι πολιορκημένοι», παρά μόνον «φοβισμένοι πολιορκημένοι». Εχουμε καταληφθεί μέσα μας

και αν γύρω από την Πόλη οργιάζουν Βάνδαλοι «δεινόσαυροι και γύπες», κι αν μέσα στην Πόλη κάνουν κουμάντο ο Αλάριχος, ο Ραγιάς κι ο Γρύπας, μέσα μας

έχει θρονιαστεί το μούδιασμα κι ο φόβος, η αυταπάτη και η μάταιη προσδοκία για την εμφάνιση μιας στρατιάς από Από Μηχανής Θεούς που θα φανεί,

από κάπου επιτέλους θα φανεί, και θα 'ρθεί να μας λυτρώσει.

Φενάκες και χίμαιρες! Ο εχθρός είναι εδώ. Ο πόλεμος γίνεται εδώ. Οπως και στην Ισπανία, την Ιταλία, την Πορτογαλία και αλλού.

Τον έχουν εξαπολύσει εκλεγμένες κυβερνήσεις εναντίον των λαών που τις εξέλεξαν.

Τον έχουν εξαπολύσει κατ' εντολήν των Ανωτέρων τους απ' τα Διευθυντήρια των Βρυξελλών και την Κομαντατούρ του Βερολίνου.

Είναι πόλεμος ολοκληρωτικός και χωρίς έλεος για «αδύναμες ομάδες» του πληθυσμού, συνταξιούχους, καρκινοπαθείς, απόκληρους, μετανάστες, πάσχοντες κι όλους όσοι πέπρωται να οδηγηθούν

στην «τελική λύση».

Στη μετατροπή δηλαδή της Ευρώπης σε φέουδα και προτεκτοράτα. Κατεχόμενων ζωών και ειδικών οικονομικών ζωνών.

«Ο καπιταλισμός μπορεί να σκοτώσει το ανθρώπινο είδος», έλεγε ο Σαντιάγο Καρίγιο, που πέθανε προ ημερών.

Αυτό ακριβώς κάνει τώρα αυτό το σύστημα! Ασύδοτο πλέον και χωρίς αντίπαλο δέος, εν πρώτοις σκοτώνει την ανθρωπιά μέσα στον άνθρωπο. Δηλαδή εκφασίζει τις κοινωνίες.

Ηδη οι δημοκρατίες έχουν αποσαθρωθεί - ο Γιωργάκης πέρασε το Μνημόνιο απ' τη Βουλή με αντισυνταγματική ψηφοφορία (των 151 αντί των 180), όπως και τώρα

πάει να περάσει ο Σαμαράς το τρέχον θανάσιμο πακέτο με Ενα Αρθρο (αριθμός 1) -

- κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα που βαδίζουν στον ίδιο μονόδρομο με τους εκβιασμούς, τα χαράτσια και τα αναγκαστικά μέτρα.

Χαράτσια μας επέβαλαν οι Οθωμανοί (μικρότερα, είναι η αλήθεια, απ' το 23% του Φ.Π.Α.).

Και αναγκαστικά μέτρα μάς επέβαλαν οι Ναζί (όπως το Αναγκαστικό Δάνειο).

Τώρα τους έχουμε και τους δύο μαζί πάλι στον σβέρκο μας.

Τα μέτρα που πρόκειται να λάβουν οι συνεργάτες της φράου Μέρκελ φον Ζήμενς συνιστούν πογκρόμ κατά των φορολογουμένων χάριν των φοροφυγάδων, πογκρόμ των τοκογλύφων εναντίον των εργαζόμενων - και τα διαπράττουν αυτοί που μας έφεραν έως εδώ υπό την προστασία εκείνων που θα μας πάνε ακόμα παρακάτω.

Η εντολή που εν τέλει υπεξαίρεσαν απ' τον λαό με ψευδείς υποσχέσεις τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης έχει μετατραπεί από καιρό σε εκτέλεση εντολών,

που λαμβάνουν απ' την Τρόικα, εν είδει εκτελεστικού αποσπάσματος οι ίδιοι. Γενίτσαροι, ραγιάδες και γραικύλοι.

Πρόκειται περί πολέμου. Διότι

μετάλλαξη της χώρας (ή όσων απομείνουν απ' αυτήν) σε ζώνη φθηνής εργασίας, χωρίς

εκφοβισμό του λαού,

εκφασισμό της κοινωνίας

και εκτροπή της δημοκρατίας σε ολιγαρχία, δεν γίνεται.

Σε αυτόν τον πόλεμο όλα τα βαριά όπλα, χρήμα, προπαγάνδα, πελατειακές σχέσεις, τα έχει στα χέρια της η εξουσία. Της Διαπλοκής και της Διαφθοράς.

Οσοι στέκονται ή θα σταθούν απέναντι στην ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας, διαθέτουν επίσης βαριά όπλα: την ψυχή τους, την Ιστορία, τα κόμματα και τα συνδικάτα τους - αυτά που συχνά απαξιώνουμε απ' τους καναπέδες μας και σιχτιρίζουμε, βγάζοντας οι ίδιοι με τα χέρια μας τα μάτια μας.

«Η πόλις έχει κοπεί στα δύο», όπως έλεγε ο Σόλων, κι εκτός απ' τους «άτιμους» που αδιαφορούν ή καιροφυλακτούν να δουν προς τα πού θα γείρει η πλάστιγγα, όλοι οι υπόλοιποι «οφείλουν να πάρουν θέση»,

σε έναν αγώνα, και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, που μπορεί να είναι μακρόχρονος αλλά θα είναι και ανειρήνευτος.

Ωσπου να φανεί αν αυτή η οπισθοδρόμηση της Ιστορίας που ζούμε τώρα είναι προσωρινή και προοιωνίζεται το επόμενο άλμα προς τα μπρος, ή αν την έχουμε πατήσει, και θα μας πατήσει όλους η «Σιδερένια Φτέρνα»...

Οψόμεθα..

Σαμαράς Σεπτέμβρης 2011

Ως πότε; «Οσο βρίσκουν και τα κάνουν»

ΛΕΝΕ ΚΑΙ (ΤΙ ΔΕΝ) ΛΕΝΕ...

Του ΣΤΑΘΗ

Μιλούν και λένε στον συνταξιούχο των 700 Ευρώ ότι θέλουν να του κόψουν κι άλλο τη σύνταξη, αυτοί οι ίδιοι

που βόλεψαν φερ’ ειπείν την κυρία Μπιρμπίλη στο Παρίσι με 7.500 Ευρώ καθαρά μηνιαίως συν 1.000 Ευρώ επίδομα για το παιδάκι της («Πρώτο Θέμα» της Κυριακής).

Μίλησε και ζήτησε ο κύριος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας να του περικόψουν τον μισθό,

δίνοντας το «καλό παράδειγμα» της εξίσωσης προς τα κάτω!

Βεβαίως ο κ. Παπούλιας είχε παραιτηθεί από το σύνολο της αποζημίωσής του, ύψους 283.649 Ευρώ, όπως πομπωδώς είχε ανακοινώσει ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος ήδη από τις 15/2/2012.

Ως φαίνεται, η παραίτηση... παραιτήθηκε και ο κύριος Πρόεδρος της Δημοκρατίας ζητάει, εκ νέου, την περικοπή, αυτήν τη φορά, του μισθού του - επιμένοντας (με υποκρισία, αν θέλετε) σε αυτό το «καλό παράδειγμα» της εξίσωσης προς τα κάτω!

Λαϊκισμός! Θεσμικός λαϊκισμός. Ο κ. Παπούλιας δεν παίρνει 700 Ευρώ μισθό, ώστε όταν του κάνουν περικοπή να μην έχει πια να φάει ή να πάρει τα φάρμακά του όπως

θα πάθει με την εν λόγω περικοπή ο γέροντας ή η γερόντισσα των 700 Ευρώ.

Στα χαμηλά εισοδήματα το κάθε-ένα-ευρώ έχει τριπλή και τρίδιπλη αξία απ’ τα ευρώ των γκόλντεν μπόυς και των κομματικών καρεκλοκένταυρων - δεν μπορεί να λείψει ούτε ένα, όπως από εκεί που περισσεύουν χίλια και χίλια και τρισχίλια.

Μιλούν και λένε

ή μάλλον λένε και λένε διαρκώς και συνεχώς για περικοπές σε έναν λαό που λόγω της κρίσης βλέπει γύρω του να αυξάνεται η παιδική θνησιμότητα,

τα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας να καταρρέουν,

τα φάρμακα να αναζητούνται απ’ τους πάσχοντες ως άλλα Ιερά Δισκοπότηρα,

απίστευτη κατάντια!

Κι όμως! μιλάνε και λένε τα ίδια, για την «οικονομία που δεν μας αντέχει», την «ανταγωνιστικότητα», τα «σπρεντ»,

μιλάνε και δεν ξέρουν τι λένε, όπως ο κ. Βρούτσης για τα «σοβιέτ» των... περιπτέρων,

μιλούν ακατάπαυστα, ακατάσχετα όπως ο Μπενύτο Μπενίτο Βενιζέλος, σε ποιους; στους εξουθενωμένους, στους απελπισμένους, στους άπορους, για να τους πούνε τι; για ισοδύναμα;

Ποιο είναι το ισοδύναμο της αυτοκτονίας;

Ποιο είναι το ισοδύναμο για το τσεκ απ που δεν κάνει πλέον η έγκυος, διότι είναι άφραγκη,

άφραγκη αυτή, ο άνδρας της, οι γονείς τους κι όλο τους το σόι.

Ποιο είναι το ισοδύναμο της ανεργίας; του μαγαζιού που κλείνει; Της θλίψης και της αεργίας;

Σε ποιους μιλάνε και τι λένε όταν λένε για «αλλαγή του κλίματος στην Ευρώπη», για «εμπιστοσύνη των αγορών», όταν πάει η νοικοκυρά στην αγορά και της βγάζουν την ψυχή οι τιμές;

Σε ποιους απευθύνεται ο κ. Σαμαράς όταν μιλάει για «επιμήκυνση» χωρίς να λέει λέξη για το βαρύ της κόστος;

Ποιος είναι ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης που μιλά ελαφρά τη καρδία (αν έχει) για σύνταξη στα 66-67 κι ακόμα περισσότερο, αν συνυπολογίσει κανείς το προσδόκιμο ζωής;

Με ποιο δικαίωμα απευθύνεται ιταμά και άτιμα στους εργαζόμενους ένας Πορφυρογέννητος, που το ήθος του έχει, ως φαίνεται, το βάθος που ο ακάματος πλούτος δίνει στην ευήθεια...

Μιλούν με κλισέ και λένε ευφημισμούς - όπως η φράου Μέρκελ φον Ζήμενς, όταν ομιλεί για την «πρόοδο» που έχουμε σημειώσει εμείς ή οι Ισπανοί ή οι Πορτογάλοι, ή οι Ιταλοί.

Πρόοδο σε τι; στην υποτέλεια;

στην υποτέλεια στις τράπεζες, στον φόβο, στην αγωνία, στον «τρόμο και τη αθλιότητα του Δ’ Ράιχ»;

Για το οποίον «Δ’ Ράιχ» κελαηδούν χαζοχαρούμενα τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ: «που ’ν’ το; που ’ν’ το; τι υπερβολές είναι αυτές;» - σωστά! Δεν είναι πρέπον (ούτε μήπως επιτρέπεται;) να μιλάς για Στρατόπεδα Αναγκαστικής Εργασίας όταν είσαι μέσα σε Ειδική Οικονομική Ζώνη.

Μιλούν και λένε για πολλά τα παπαγαλάκια και τα αφεντικά, αλλά την ολοκλήρωση του Μνημονίου με το «τελευταίο πακέτο» των 11,6 δισ. που είναι 18,5, θα το περάσουν

με ΕΝΑ (αριθμός 1) άρθρο στη Βουλή.

Εκεί, τέρμα τα πολλά μπλα-μπλα, ένα «ναι» ή «όχι» στεγνά κι ύστερα μούγγα στη στρούγκα.

Εκεί η σιωπή των λαλίστατων.

Για τη σφαγή των αμνών.

Εκεί ψήφος κι ενός λεπτού σιγή εις υγείαν των κορόιδων, ου μην και μελλοθάνατων.

Εκεί η ατίμωση του Κοινοβουλευτισμού και η κατάλυση της Δημοκρατίας.

Ενα άρθρο πάνω σε ένα τανκς. Ή του λες «ναι» και περνάει ή του λες «όχι» και δεν το σταματάς.

Ενα άρθρο über alles!

Αυτοί που τόσα χρόνια έλεγαν πολλά και δε έκαναν τίποτα, σήμερα εξακολουθούν να λένε πολλά για να κάνουν άλλα.

Ως πότε;

«Οσο βρίσκουν και τα κάνουν» που έλεγε αγριεμένη για το άδικο και η μανούλα μου...

Ο ΣΥΡΙΖΑ Πάρου - Αντιπάρου για τη νέα σχολική χρονιά

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η γνωστή λαϊκή ρήση «κάθε πέρσι και καλύτερα», αν, στον καιρό του Μνημονίου, ισχύει σε όλους τους τομείς, στη δημόσια εκπαίδευση βρίσκει την τέλεια εφαρμογή. Μπορεί εφέτος να μην έχουμε το φιάσκο με τα βιβλία, αλλά στα υπόλοιπα ο κατήφορος συνεχίζεται. Ο Αγιασμός βρίσκει τα σχολεία, για άλλη μια φορά, με ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς. Οι μόλις 225 διορισμοί (σε π/θμια και δ/θμια), τη στιγμή που εφέτος συνταξιοδοτήθηκαν 5000 εκπ/κοι, αφήνουν τα σχολεία χωρίς διδάσκοντες. Τα «κενά», στα «βασικά» μαθήματα, λένε, θα καλυφθούν με αναπληρωτές αποσιωπώντας τις συνέπειες που θα έχει στην εύρυθμη λειτουργία των σχολείων και στην ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Με εξαθλιωμένα σχολεία, με εξαθλιωμένους εκπαιδευτικούς και τις οικογένειες των μαθητών (εξαιτίας των άγριων περικοπών μισθών και συντάξεων, την ανεργία και την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων), οδηγούν την δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση στην παρακμή, στην εξαθλίωση και τελικά στη διάλυση.

Τα Ταμεία των σχολείων είναι άδεια. Οι Σχολικές Επιτροπές έχουν εισπράξει μόνο μία δόση και αυτή μειωμένη κατά 33%, η οποία, σημειωτέον, προστέθηκε στην μείωση του προηγούμενου έτους. Εξαιτίας της υποχρηματοδότησης η λειτουργία των σχολείων θα είναι προβληματική. Η τρικομματική μνημονιακή κυβέρνηση, και με δεδομένη την υποχρηματοδότηση που η ίδια αποφάσισε, ούτε καν για την απαλλαγή των σχολείων από την αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης δεν φρόντισε.

Το χειρότερο είναι ότι αυτή την εξαθλίωση, θα επιχειρήσουν, όπως κάνουν πάντοτε, να την φορτώσουν στους εκπαιδευτικούς, στους μαθητές και στους γονείς. Είναι δύσκολο όμως, παρά την άγρια προπαγάνδα και την στήριξη που έχουν από καθεστωτικά ΜΜΕ, να κρύψουν την αδυσώπητη πραγματικότητα. Η κοινωνία, έχει καταλάβει ότι αυτή η πραγματικότητα είναι κατασκευασμένη από «υπεύθυνους» με ονοματεπώνυμο, τους κυβερνώντες, που έχουν βαλθεί να μετατρέψουν τους κατοίκους της μνημονιακής Ελλάδας σε σύγχρονους σκλάβους μιας απέραντης Ειδικής Οικονομικής Ζώνης, που ξεπουλάνε όλα τα δημόσια αγαθά και το δημόσιο πλούτο σε κερδοσκόπους.

Στην εκπαίδευση, με τη συνεχή υποχρηματοδότηση, ως μοναδικό στόχο έχουν την διάλυση και τελικά την εγκατάλειψη της δημόσιας δωρεάν παιδείας, για να μπορέσει να ανθίσει η κερδοφόρα ιδιωτική αγορά προϊόντων. Η μνημοννιακή κυβέρνηση, με τα μέτρα που λαμβάνει, ναρκοθετεί το αναπτυξιακό μέλλον της χώρας, ορθώνει αξεπέραστους ταξικούς φραγμούς στη μόρφωση των νέων και τελικά καταδικάζει τη νέα γενιά στην αμάθεια, στην ανεργία, στη μετανάστευση.

Η εκπαιδευτική κοινότητα και η κοινωνία στο σύνολό της δεν μπορεί να αφήσει την παιδεία στο έλεος του μνημονίου. Θα πρέπει να αντισταθούν και να υπερασπιστούν το δικαίωμα στην μόρφωση. Θα πρέπει να συγκροτήσουν δομές αλληλεγγύης, αντίστασης και αυτοοργάνωσης στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, για να κρατήσουν υψηλά την ποιότητα της παρεχόμενης παιδείας στη δημόσια εκπαίδευση. Παράλληλα, οι αγώνες για την υπεράσπιση του μορφωτικού αγαθού, θα πρέπει να συνδεθούν με τους αγώνες για την υγεία, την ασφάλιση και την εργασία, που δέχονται ολομέτωπη επίθεση από τις συστημικές δυνάμεις, γιατί όλα αυτά αφορούν τη ζωή τους, την ίδια την επιβίωση.

Πάρος, 10 Σεπτεμβρίου 2012

ΣΥΡΙΖΑ ΠΑΡΟΥ - ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ

Ρημάζει η χώρα

ΡΗΜΑΖΕΙ Η ΧΩΡΑ ΥΠΟ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

Του Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Τίποτα δεν έχει μείνει όρθιο στην Ελλάδα μετά από δυόμισι χρόνια εφαρμογής της πολιτικής που επιβάλλουν η ΕΕ και το ΔΝΤ μέσω των αλλεπάλληλων μνημονίων. Η χώρα μας γυρίζει δεκαετίες πίσω σε όλους τους τομείς - στις αποδοχές, στις συντάξεις, στο επίπεδο της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, στο μέγεθος της οικονομίας της.

Τα πάντα συρρικνώνονται με μοναδική εξαίρεση το δημόσιο χρέος, το οποίο διαρκώς αυξάνει, παρόλο που οι Γερμανοί υπήγαγαν την Ελλάδα υπό καθεστώς περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας ισχυριζόμενοι ότι στόχος τους είναι, υποτίθεται, η μείωση του χρέους. Το ελληνικό ΑΕΠ γίνεται κάθε χρόνο και μικρότερο. Πάνω από 6,5% θα μειωθεί και φέτος, με αποτέλεσμα στο τέλος του χρόνου η σωρευτική του μείωση σε σχέση με το 2008 να υπερβαίνει το 20%. Μόνο σε περιπτώσεις πολέμων υπάρχει τέτοια καταβαράθρωση. Καταποντισμός του ΑΕΠ συνεπιφέρει αναπότρεπτα έξαρση της ανεργίας. Υπερτριπλασιάστηκε (!) από τον Ιούνιο του 2008 ως τον Ιούνιο του 2012 ο αριθμός των ανέργων – από το 7,4% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού που ήταν εκτινάχθηκε στο 24,4%. Φτάσαμε στο τραγικό σημείο 3,8 εκατ. Έλληνες εργαζόμενοι να πρέπει να ζήσουν 4,6 εκατομμύρια άτομα – δηλαδή 1,2 εκατομμύρια ανέργους και 3,4 μη οικονομικά ενεργά άτομα (γέροι, παιδιά κ.λ.π.)! Αυτό είναι αδύνατον, βέβαια, χωρίς δραματική πτώση του βιοτικού επιπέδου όλων των Ελλήνων, τόσο αυτών που εργάζονται όσο και αυτών που δεν δουλεύουν. Και να σκεφθεί κανείς ότι μόλις το 2008 η κατάσταση στη χώρα μας ήταν αντίστροφη – 4,5 εκατ. απασχολούμενοι συντηρούσαν 3,8 εκατομμύρια μη οικονομικά ενεργά άτομα και ανέργου. Όχι ότι επρόκειτο για καμιά ιδανική αναλογία, αλλά δεν ήταν και το σημερινό δράμα. Η κατακρήμνιση του επιπέδου ζωής των Ελλήνων δεν εμποδίζει φυσικά την αύξηση του δημόσιου χρέους – από 115% του ΑΕΠ που το παρέλαβε ο Γιώργος Παπανδρέου τον Οκτώβριο του 2009, φέτος θα διαμορφωθεί στο....166,5! Αν, όπως μας είπαν τότε ήμασταν χρεοκοπημένοι με χρέος 115% ή 125% όπως ισχυρίστηκε το ΠΑΣΟΚ, πώς είναι δυνατόν να «έχουμε σωθεί» με χρέος 166%!

ΕΙΝΑΙ προφανές ότι μέχρι τώρα οι ισχυρισμοί περί «σωτηρίας μέσω Μνημονίου» είναι εντελώς ανυπόστατοι. Δεν συνοδεύονται από στοιχεία δημοσιονομικά που να τους επιβεβαιώνουν, έστω και στο μέλλον. Το εντελώς αντίθετο αποδεικνύουν με επιστημονικό τρόπο δύο μελέτες που τα αποτελέσματα τους δημοσιοποιήθηκαν την περασμένη εβδομάδα. Παντελώς ανέφικτο χαρακτηρίζουν τον στόχο της επιστροφής του ελληνικού χρέους στα επίπεδα της... «χρεοκοπίας» του 2008 τόσο μελέτη του ΚΕΠΕ που τα πορίσματα της δημοσιεύθηκαν όσο και άλλη μελέτη του ΙΟΒΕ που δεν έχει ακόμη παρουσιαστεί, αλλά που δόθηκε στον Τύπο το κύριο συμπέρασμά της: ακόμη και το 2020, το χρέος δεν θα βρίσκεται στο ύψος του 120% του ΑΕΠ που έχει ως στόχο το Μνημόνιο, θα κυμαίνεται γύρω στο... 150% του ΑΕΠ! Δέκα και πλέον χρόνια δηλαδή μνημονιακής πολιτικής και ανείπωτων δεινών του ελληνικού λαού θα έχουν οδηγήσει σε μια κατάσταση πολύ χειρότερη από αυτή που υποτίθεται ότι θα θεράπευαν! Αν συνεχιστεί η σημερινή μνημονιακή πολιτική, η Ελλάδα οδηγείται στο βάραθρο. Αυτό είναι το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουν οι πάντες είτε το ομολογούν είτε όχι.

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ βυθίζονται στη μιζέρια. Πως μπορεί να κοιμηθεί ήρεμος κανείς όταν ξέρει ότι η αγοραστική δύναμη του κατώτατου μισθού, μετά το «τσεκούρωμα» του Φεβρουαρίου φέτος, έπεσε στο επίπεδο του... 1978, σχεδόν 35 χρόνια πίσω; Ο κατώτατος μισθός βυθίστηκε πλέον στο 49% του μέσου όρου των κατώτατων μισθών των ανεπτυγμένων χωρών της ΕΕ από το 60% που ήταν πριν τον Φεβρουάριο. Στο τέλος του 2012, το κατά κεφαλήν εισόδημα των Ελλήνων θα αντιστοιχεί πλέον στο 68,5% του μέσου όρου της ΕΕ, θα έχουμε γυρίσει δηλαδή... 20 (!) χρόνια πίσω, στα επίπεδα σύγκλισης του 1993. Από του χρόνου δεν θα υπάρχει καμιά χώρα της Δυτικής Ευρώπης φτωχότερη από την Ελλάδα, θα συγκρινόμαστε μόνο με ανατολικο-ευρωπαϊκές χώρες, όπως η... Κροατία!

Δημοσιεύθηκε στο «Έθνος» στις 10/9/12

Στην Αμερική

Eξεταστική Επιτροπή για την προσφυγή στο ΔΝΤ ζητεί ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ

Κατατέθηκε στη Βουλή η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για την προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ και την υπαγωγή της στο καθεστώς των μνημονίων και της επιτήρησης.

Πώς φτάσαμε στο Μνημόνιο; Τι μεσολάβησε; Όχι μόνο τους μήνες που κυβέρνησε ο Γ. Παπανδρέου, αλλά και πολύ νωρίτερα, από την Ολυμπιάδα του 2004 και έπειτα;
Στην πρόταση που καταθέτει ο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής παρουσιάζεται λεπτομερειακά το χρονικό ένταξης της χώρας μας στο ΔΝΤ και στο καθεστώς των μνημονίων. Παρουσιάζονται αναλυτικά οικονομικά στοιχεία της προηγούμενης περιόδου και τονίζεται ότι οι αιτίες που οδήγησαν την ελληνική κοινωνία και οικονομία σε αυτή την κατάσταση δεν μπορούν να παραμείνουν αδιευκρίνιστες. 
Στον ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ υπενθυμίζουν ότι η σύσταση της εξεταστικής επιτροπής για την προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ και την υπαγωγή της στο καθεστώς των μνημονίων ήταν ρητή δέσμευση του κ. Σαμαρά ότι θα ήταν από τις πρώτες του ενέργειες όταν γίνει πρωθυπουργός, σύμφωνα με τις προεκλογικές του υποσχέσεις.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο:

Προς τη Βουλή των Ελλήνων

Πρόταση  σύστασης εξεταστικής επιτροπής για την προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ και την υποβολή της Ελλάδας στο καθεστώς των μνημονίων και της επιτήρησης

(σύμφωνα με τα άρθρα 68 παρ.2 Σ και 144 επ. του Κανονισμού της Βουλής)

Μετά από σχεδόν δυόμισι  χρόνια εφαρμογής των μέτρων λιτότητας, δημοσιονομικής προσαρμογής και αναδιαρθρώσεων στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα που επιβλήθηκαν μέσω των Μνημονίων 1 και 2, η ελληνική οικονομία παραμένει σε τροχιά επιδεινούμενης ύφεσης χωρίς ορατή προοπτική ανάκαμψης. Η υλοποίηση των μέτρων προσαρμογής όπως αυτά προβλέπονταν από τα Μνημόνια 1 και 2 όχι μόνο δεν οδήγησαν στον περιορισμό του Δημόσιου Χρέους αλλά αντίθετα το επιβάρυναν με αποτέλεσμα να έχει καταστεί «μη βιώσιμο». Ακόμα και ο στόχος που έθεταν η Τρόικα και η Ελληνική Κυβέρνηση,  το Δημόσιο Χρέος να φτάσει στο 120% του ΑΕΠ το 2020, να επιστρέψει, δηλαδή, στο επίπεδο που βρισκόταν όταν η Ελλάδα αποκλείστηκε από την διεθνή αγορά ομολόγων το 2009 πριν υπογραφεί το Μνημόνιο 1 και οι δανειακές συμβάσεις με τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ, ήδη κρίνεται υπεραισιόδοξος, αν δεν προηγηθεί νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους και έχει ήδη αναθεωρηθεί αφού το Δημόσιο Χρέος αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο 160% του ΑΕΠ και παρουσιάζει αυξητικές τάσεις. Αντίθετα η μνημονιακή πολιτική έχει οδηγήσει σε μια πρωτοφανή κοινωνική καταστροφή. Συγκεκριμένα μέσα στα τελευταία δυόμισι χρόνια η ελληνική οικονομία έχει συρρικνωθεί κατά 22%, η ανεργία βρίσκεται στο 22% ενώ στους νέους ξεπερνά το 50%, ο κατώτατος μισθός έχει μειωθεί στα 470 €, οι ΣΣΕ έχουν ουσιαστικά καταργηθεί, το Κοινωνικό Κράτος, το σύστημα Υγείας και Πρόνοιας αλλά και η Δημόσια Εκπαίδευση βρίσκονται στα πρόθυρα της κατάρρευσης, ο Πολιτισμός υφίσταται επίθεση μέχρις εξαφανίσεως, η Δικαιοσύνη υποβαθμίζεται και βάλλεται, ο δημόσιος πλούτος ιδιωτικοποιείται σε εξευτελιστικές τιμές, το βιοτικό επίπεδο εργαζομένων και συνταξιούχων έχει υποβαθμισθεί δραματικά, ενώ ολοένα και μεγαλύτερο τμήμα της κοινωνίας οδηγείται βιαίως στο περιθώριο και υποχρεώνεται σε μάχη επιβίωσης. Εν μέσω αυτής της τραγικής κατάστασης. οι μνημονιακές κυβερνήσεις διαδέχονται η μία την άλλη με αρμονία, προστατεύοντας όχι την κοινωνία και τη δημοκρατία, αλλά τους τραπεζίτες και εξυπηρετώντας και επιτρέποντάς τους να συνεχίσουν να έχουν τον έλεγχο των χρεωκοπημένων Τραπεζών τους. Είναι, λοιπόν, σαφές ότι η πολιτική των περικοπών και της ακραίας λιτότητας δεν έχει στόχο τον περιορισμό του ελληνικού δημόσιου χρέους αλλά την εσωτερική υποτίμηση και την καθιέρωση ενός νέου κοινωνικού μοντέλου οργάνωσης στηριγμένου στην φθηνή εργατική δύναμη και την ιδιωτικοποιημένη λειτουργία του συνόλου της οικονομίας.

Αγώνας ορεινής ποδηλασίας Αντίπαρος 2012

<<Οχι δεν είναι το «τελευταίο πακέτο» αυτό που ετοιμάζεται να μας φορέσει κολάρο η τριολέ τριανδρία των εντολοδόχων της Τρόικας. Αν δεν πέσει>>

  αποσπάσματα από συνέντευξη που είχε δώσει ο Α. Σαμαράς στην τηλεόραση του Σκάι

«ΣΤΑΛΚΕΡ»...

ΤΟΥ ΣΤΑΘΗ

«Αυτό το  πακέτο μέτρων είναι το τελευταίο», δήλωσε ο κ. Αντώνης Σαμαράς.

Δεν το πιστεύει ούτε ο ίδιος!

Διότι ο ίδιος επίσης στο πρόσφατο παρελθόν δήλωνε ότι τέτοια πακέτα όχι μόνον είναι ατελέσφορα, όχι μόνον αποκτείνουν (κτηνωδώς) την πραγματική οικονομία, αλλά

ακριβώς για αυτούς τους λόγους (συν και άλλους) οδηγούν σε νέα πακέτα!

Οπερ έχει αποδειχθεί.

Από πακέτο σε πακέτο φθάσαμε έως εδώ και από πακέτο σε πακέτο θα συνεχίσουμε έως το (όντως) τελευταίο πακέτο: το φέρετρο!

Ο κ. Σαμαράς λοιπόν ψεύδεται.

Ομως τα σκέρτσα της τρεις λαλούν και δυο χορεύουν Τριανδρίας δεν έχουν τέλος.

Ο κ. Κουβέλης θρηνεί για τα μέτρα που αναγκάζεται να πάρει εναντίον μας

υποβαθμίζοντας την ίδια την υποκρισία στο άκρον άωτον της ξεφτίλας! Διότι ακόμα και η υποκρισία τα καταφέρνει καλύτερα απ’ όσον ο Πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ με τις κλαψοκακομοίρικες δηλώσεις του και τις σφόδρα αντιλαϊκές, ακροδεξιές πράξεις του.

Αναδεικνύεται έτσι ο κ. Κουβέλης το ίδιο κορυφαίος με τον  κ. Βενιζέλο σε αυτήν την όπερα μπούφα των γελοίων που «ματώνει η καρδιά τους» για όσα μας κάνουν.

Και (κατόπιν καπάκι) μας κάνουν ακόμα χειρότερα.

Οχι δεν είναι το «τελευταίο πακέτο» αυτό που ετοιμάζεται να μας φορέσει κολάρο η τριολέ τριανδρία των εντολοδόχων της Τρόικας. Αν δεν πέσει,

αν δεν την ρίξει ο λαός, θα μας πηγαίνει πέργκολα από πακέτο (κελί) σε πακέτο (κλουβί), ώσπου να μας πάει όλους πακέτο στα Τάρταρα

«διαφωνώντας» μόνον για τη διαδρομή, αν δηλαδή θα πάμε από Καιάδα (Αντωνάκης που είναι και Μεσσήνιος), από Αβυσσο (Μπενύτο που είναι και του χάους) ή από Βάραθρον (Κουβέλης που είναι και της Αλφα - Αλφα Αθηνών).

Δίνουν «μάχες» οι άθλιοι για να σώσουν τις συντάξεις που περικόπτουν οι ίδιοι.

Παίρνουν μέτρα εναντίον μας και κλαίγονται ύστερα με κροκοδείλια δάκρυα μουσκεύοντας τα σατωμπριάν και τις σφυρίδες τους...

Μιλά ο κ. Σαμαράς που έλεγε για επαναδιαπραγμάτευση, που έγινε επιμήκυνση και ύστερα εξαερώθηκε κι αυτή

σε μιαν «ανάσα»!

Μιλά ο μέγας μεταρρυθμιστής Βενιζέλος που έκανε στο αστέρι του ΠΑΣΟΚ τις εννιά ακτίνες εφτά! - ούτε ο μέγας μεταρρυθμιστής Λέων ο ΣΤ’ ο Σοφός έτσι, όταν εξέδιδε τις Νεαρές του υπέρ ξωμάχων

για τους οποίους δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του ο κ. Κουβέλης. Σηκώνει μαμούθ!

Ομως ματαιοπονούμε κάνοντας κριτική στο παράλογο και το ανήθικο. Το παιχνίδι είναι άλλο, δεν είναι κρίκετ (παρ’ ότι οι Αγγλοι επιμένουν ότι και το κρίκετ παιχνίδι είναι), είναι σούμο - ή μάλλον κατς! Το έχουμε γράψει χίλιες φορές και όσο χρειάζεται θα το ξαναγράψουμε άλλες τόσες.

Η κρίση δανεισμού, που έγινε κρίση χρέους, που έγινε Μνημόνιο

είναι εργαλείο!

Για την υποταγή του κράτους (με την απώλεια και της στοιχειώδους εθνικής ανεξαρτησίας), για την σκλάβωση του λαού (με την εξάρθρωση του πολιτισμού της εργασίας) και την αποσάθρωση της κοινωνίας σε απλόν πληθυσμό (με την καθαίρεση της δικαιοσύνης σε αταβιστικό συσχετισμό ισχύος των ισχυρότερων προς τους ασθενέστερους) - των «υπεράνθρωπων» προς τους «υπάνθρωπους».

Η Ελλάδα (με τη φροντίδα και της αποδομητικής προπαγάνδας) έγινε Προτεκτοράτο, για να μπορέσει να γίνει στη συνέχεια Ειδική Οικονομική Ζώνη - όπως αυτές που το Διευθυντήριο της Ενωσης (που πάει για Δ’ Ράιχ) θέλει να δημιουργήσει μέσα στην Ευρώπη -  μικρές «Κίνες» (για να μην τρέχει προς άγραν φθηνών εργατικών χεριών στις υπερπόντιες).

Κι όχι μόνον γίνεται η Ελλάδα Ειδική Οικονομική Ζώνη, αλλά μέσα στην «επικράτειά της» θέλουν να φτιάξουν κι άλλες, μικρότερες και «ειδικότερες» Ειδικές Οικονομικές Ζώνες,

όπως αυτές που λίαν προσφάτως πρότεινε ο κ. Κωστής Χατζηδάκης.

Ζώνες όπως της Σαγκάης (κι άλλες στην Κίνα) με ειδικό φορολογικό και εργασιακό καθεστώς,

οδηγώντας έτσι στον διαμελισμό - ναι, στον διαμελισμό! της χώρας. Εν πρώτοις τον κοινωνικό με τις διαφορετικές συνθήκες εργασίας, λόγου χάριν στη Θράκη από την Πελοπόννησο, ή στον Πειραιά απ’  το Παγκράτι, και

κατά δεύτερον στον πολιτικό διαμελισμό και συνεπώς στον εθνικό ακρωτηριασμό.

Η Ευρώπη ευαγγελίσθηκε τη σύγκλιση των κρατών, των λαών και των εθνών και οδηγεί στην απόκλιση, όχι μόνον των κρατών μεταξύ τους, αλλά και των κοινωνιών στο εσωτερικό τους, απόκλιση ταξική

που όλο και βαθαίνει, γίνεται τοξική για τους εργαζομένους και γκέτο της Εδέμ για τους πλούσιους. Λέμε «γκέτο» διότι ακόμα και ο Στίγκλιτζ επισημαίνει στο 1%  που υπεξαιρεί τον πλούτο του 99%, οδηγώντας το 80% σε όλο και πιο άγρια φτώχεια, ότι εν τέλει θα υποστεί τα επίχειρα αυτής της Υβρεως.

Ομως, όπως από παλιά έλεγε ο Γκαλμπρέηθ, «οι πλούσιοι πράττουν αφρόνως» - αφρόνως

πράττει και το πολιτικό τους προσωπικό. Για αυτό λένε και πράττουν παραλογισμούς ο κ. Σαμαράς, ο κ. Βενιζέλος, ο κ. Κουβέλης και η θλιβερή τους κουστωδία.

Μπορεί η «ελεύθερη αγορά να παράγει συνεχώς ιδιωτικό πλούτο και δημόσια φτώχεια», όμως η αντίθεση αυτή (όλο και πιο χαοτική) δεν μπορεί να υφίσταται επ’ άπειρον, ουδέ καν επί μακρόν.

Φοβάμαι ότι αυτοί που δεν βλέπουν πέρα απ’ τη μύτη τους το κακό που μας έρχεται κατακέφαλα έχουν πάρει στο λαιμό τους εκατομμύρια Ελλήνων.

Το κακό που μας έχουν ήδη κάνει είναι δύσκολα ανατάξιμο, μας προσθέτουν συνεχώς κι άλλο...

ως πότε;