Οι Γερμανικές οφειλές προς την Ελλάδα

Την Τετάρτη, 27.7.2011, στις 12 το μεσημέρι, ο Μανώλης Γλέζος,Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα και ο Στέφανος Ληναίος,Υπεύθυνος Γραμματείας, εκλήθησαν, και κατέθεσαν στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Ελλήνων, παρόντος και του Υπουργού Εξωτερικών Σταύρου Λαμπρινίδη, ενημερώνοντας όλα τα μέλη της Επιτροπής, με πλήρη και αναλυτικά στοιχεία, για ολόκληρο το μέγιστο πρόβλημα των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα.
Ιδιαίτερα ο Πρόεδρος Μανώλης Γλέζος ανέλυσε διεξοδικά τις οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα:
Α) Προς το Δημόσιο: Τους αρχαιολογικούς θησαυρούς, τις επανορθώσεις για την καταστροφή της ελληνικής οικονομίας, ύψους 7.100 δις δολαρίων και το αναγκαστικό δάνειο ύψους 3.500 δις δολαρίων αγοραστικής αξίας 1938 και για τα 2 ποσά.
Συγκεκριμένα:
1. Η επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών και των έργων Τέχνης, καταγεγραμμένα από τη Δ/νση Αρχαιοτήτων και Ιστορικών Μνημείων και από το Τμήμα Αρχαιολογίας Παν/μίου Αθηνών. 2. Η Διασυμμαχική Επιτροπή 19 χωρών της Ευρώπης, στο Παρίσι,το 1946 που καταλόγισε να πληρώσει η Γερμανία στην Ελλάδα,για τις καταστροφές στην οικονομία της, το ποσό των 7.100 δις δολ., αγοραστικής αξίας 1938, αντί του ποσού των 14.500 δις δολ. που ζήτησε η Ελλάδα, σημερινή αξία σε ευρώ 108 δις χωρίς τους τόκους. 3. Το αναγκαστικό δάνειο: Το υπόλοιπο (πλήρωσαν στο τέλος της κατοχής 2 δόσεις), ύψους 3.500 δις δολ., σημερινής αξίας 54 δις ευρώ χωρίς τους τόκους.
Β) Η καταστροφή της οικονομίας της Ελλάδας: Η πραγμάτωσή της επήλθε: 1. Με την αρπαγή του 51% των μετοχών των ΔΕΚΟ και όλων των μεγάλων ιδιωτικών επιχειρήσεων. 2. Με τη διατροφή των στρατευμάτων κατοχής, σύνολο 670.000 στρατός ( Γερμανικός, Ιταλικός, Βουλγαρικός). Ακόμη και με τη διατροφή της στρατιάς του Ρόμελ, του AFRICA CORPS, (κατ’ εξαίρεση, μόνο η Ελλάδα!!!). Η διατροφή ανήλθε σε 8 δις δρχ., το μήνα. 3.Με το πλαστό χαρτονόμισμα Reichs Kredit Kassenschine είχαμε άμεση λεηλασία επιχειρηματιών, άμεση λεηλασία ελληνικού χρήματος. Έγινε εξαγορά του με 530.894 χρυσές λίρες Αγγλίας,τον Αύγουστο του 1941. 4. Με τη ληστεία νομισμάτων: Δεκάρικα, εικοσάρικα, τάλιρα, 37.77 τόνοι = πλήρωσαν μόνο 104 χρυσές λίρες (!!!) και πήραν ασήμι 18μιση τόνους. Από τα 2δραχμα, 1δραχμα, 20λεπτα, 10λεπτα πήραν 64.50 τόνους, πλήρωσαν μόνο 5μιση χρυσές λίρες (!!!) και πήραν συνολικά 73 τόνους χαλκού. 5. Με το αναγκαστικό δάνειο, με ρηματική διακοίνωση στις 23.3.1942, που επιβλήθηκε στην Ελλάδα και είχε αναδρομική ισχύ από 1.1.1942. Υπόλοιπο, 3.5 δις δολ. αγοραστικής αξίας του 1938. 6. Με τις δημεύσεις: Το 10% της αγροτικής παραγωγής. - Επιτάξεις: Σχολεία, νοσοκομεία, ξενοδοχεία, οικήματα. - Κατασχέσεις: Μέσα συγκοινωνίας και μεταφοράς = Σιδηρόδρομοι, πλοία, αυτοκίνητα, ποδήλατα, ακόμη και ζώα, άλογα, μουλάρια, γαϊδουριά. 7. Με τις αμέτρητες αρπαγές και ληστείες οικιών, καταστημάτων, σε όλη την Ελλάδα.
Σημειώνουμε ότι με τους πρόχειρους υπολογισμούς των οικονομολόγων-μελών του Εθνικού μας Συμβουλίου, το σύνολο των γερμανικών οφειλών, προς το Δημόσιο, ανέρχεται περίπου στο ιλιγγιώδες ποσό των 1 τρις και 200 δις ευρώ!
Γ) Προς τα θύματα: 89 αναγνωρισμένα ολοκαυτώματα. - Ολόκληρη η Ελλάδα είναι ένα ολοκαύτωμα-νεκροταφείο αμέτρητων μαρτυρικών πόλεων, 13.1/2 % του ελληνικού πληθυσμού.
Στη συνέχεια, ο Στέφανος Ληναίος παρέδωσε όλο το απαραίτητο, αναλυτικό, ενημερωτικό υλικό στον Πρόεδρο της Επιτροπής και ευχαρίστησε τα μέλη της, εκ μέρους του Εθνικού Συμβουλίου, τονίζοντας ότι «είναι η πρώτη φορά που επιτέλους η Ελληνική Βουλή, μας κάλεσε για να πληροφορηθεί υπεύθυνα και αναλυτικά για το μέγιστο αυτό πρόβλημα που έπρεπε να έχει ήδη αντιμετωπισθεί και λυθεί εδώ και πολλά χρόνια όχι μόνο για την οικονομική, αλλά και για την ηθική αποκατάσταση της τιμής της πατρίδας μας και των αμέτρητων θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας».

http://holocaust.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=62&Itemid=1

Ποια κόλαση γέννησε τον Μπρέιβικ;

 

Αναρωτιέται κανείς με αφορμή το μακελειό στη Νορβηγία μήπως θα πρέπει σε μια κοινωνία που έχει βαφτίσει το απάνθρωπο ανθρώπινο, που έχει οργανώσει θεσμικά τη βία και την αγριότητα και που προτάσσει στις αξίες της το δίκαιο του ισχυρού, να μάθουμε να ζούμε και με τους διαταραγμένους Θεούς-Δολοφόνους. Οι οποίοι επικαλούνται μεγάλους σκοπούς για να διαπράξουν εγκλήματα -αποτρόπαια αλλά απαραίτητα, όπως δήλωσε διά του συνηγόρου του ο Άντερς Μπέριγκ Μπρέιβικ.

Μαθαίνουμε ήδη πολλά και σίγουρα θα μάθουμε ακόμα περισσότερα για την ταυτότητα, τα παιδικά χρόνια, τις ιδέες και τη ζωή του Νορβηγού τρομοκράτη. Και ασφαλώς το ψυχολογικό του προφίλ δεν είναι άσχετο με το ανείπωτο που διέπραξε. Είναι όμως άσχετο επίσης το γεγονός ότι μεγάλωσε μέσα σε μια αποθέωση «δίκαιης» βίας; Διδάχτηκε στην πράξη, όπως και όλη η γενιά του, ότι κυρίαρχος είναι ο πιο δυνατός και ο πιο φονικός; Έμαθε και εμπέδωσε και μόνο τις ειδήσεις παρακολουθώντας, ότι οι παράπλευρες απώλειες, οι εκατόμβες αθώων νεκρών, οι καταστροφές χωριών, πόλεων και χωρών ολόκληρων είναι «αποτρόπαιες αλλά απαραίτητες», όταν υπάρχει καλός σκοπός;

Είναι άσχετη επίσης με το μακελειό και το μακελάρη η ανοχή απέναντι σε ακροδεξιές και ναζιστικές απόψεις που ενδημεί σήμερα στην πλούσια Ευρώπη; Το γεγονός ότι με την επίκληση του ακραίου Ισλάμ διαμορφώνονται διαπλοκές και συνενοχές με ιππότες της λευκής φυλής, Ναΐτες της άρειας καθαρότητας, και κάθε λογής ιδεολογικά αποβράσματα με έφεση στη βία; Ή το γεγονός ότι η Ευρώπη όχι του Μπρέιβικ αλλά της Μέρκελ και του Σαρκοζί κλείνει το μάτι σε τέτοιες ακραίες δυνάμεις και έχει ξεκινήσει επισήμως το κυνήγι των μαγισσών, την ίδια στιγμή που η ρητορική του διαχωρισμού των φυλών τείνει να γίνει ευρωπαϊκό δόγμα;

Δεν γεννήθηκε από κάποια ένωση του Σατανά με την Εξαποδώ λοιπόν ο Μπρέιβικ. Διαταραγμένο παιδί της οικογένειας είναι, μεγαλωμένο με την ηθική της βίας, εξοικειωμένο με τα πιο τρομερά εγκλήματα που οδηγούν σε κέρδη και σε παρασημοφορήσεις -αρκεί να διαπράττονται από τις σωστές χώρες, τις σωστές θρησκείες και τους σωστούς ανθρώπους εναντίον των λάθος χωρών, θρησκειών και ανθρώπων.

Αντί, συνεπώς, να παραμένουν ορισμένοι στο σοκ, καλό είναι να αισθανθούν και κάποιο δέος για την κόλασή τους που γεννά τους Μπρέιβικ...

Καρτερός Θανάσης Αυγή

<<Φτωχοί κομπάρσοι>> απολαύστε

ξεχάστε την πραγματικότητα σας και μέσα από τις τεράστιες τζαμαρίες απολαύστε τα Gucci τα Pucci και τις ονειρώξεις της Σίβυλλας

http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=412389

Με αργές, προσεκτικές κινήσεις έβγαλα από το μπλε κεντημένο ταγάρι του οίκου Ρucci ένα μικρό σάντουιτς σολομού. «Αισθάνομαι σαν να βρίσκομαι σε σχολική εκδρομή»ψιθύρισα στον Ζήνωνα. «Κάθε φορά που επισκέπτομαι την έπαυλη του στενού μας φίλου στην Αντίπαρο, ξέρω ότι πρέπει να κουβαλάω μαζί μου προμήθειες φαγητού» χαχάνισα ειρωνικά. «Ο νεαρός οικοδεσπότης προσφέρει στους προσκεκλημένους του αποκλειστικά και μόνο μεταλλικό νερό και σαλάτες φτιαγμένες από τα ταπεινά λαχανάκια του περιβολιού του.
Τragique! Είναι τόσο, μα τόσο σφιχτοχέρης!» δάγκωσα ένα κομμάτι από την baguette μου.
«Ακριβώς όπως οι περισσότεροι εφοπλιστές» φύσηξε μακριά τον καπνό του πούρου του εκείνος. «Ειλικρινά προσπαθώ χρόνια τώρα να καταλάβω τι είναι αυτό που τους κάνει να έχουν γεμάτες τις τσέπες των sur mesure, με τη σφραγίδα της Seville Road, κοστουμιών τουςμε τεράστιες καβουροδαγκάνες!» κούνησε το κεφάλι του σκεπτικός. «Ο young shipowner που μας φιλοξενεί έχει κληρονομήσει από τους γονείς του όχι μόνο μια ισχυρή ναυτιλιακή αυτοκρατορία αλλά και την προσφιλή τακτική που θέλει να μην... τοποθετεί αυθεντικό ακριβό, ιταλικό τυρί στα σπαγγέτι του» γέλασε δυνατά.
«Η συνήθειά του αυτή αποτελεί θέμα συζήτησης στα σαλόνια των βορείων προαστίων και στα ναυτιλιακά γραφεία του Πειραιά» τον διέκοψα. «Εχεις προσέξει βέβαια ότι τιςτελευταίες ημέρες παρακολουθεί μέσα από τα κιάλια του την κίνηση στη βίλα του Αλέκου Κιοσέογλου» του έδειξα το εντυπωσιακής πολυτέλειας σπίτι σε ένα από τα ψηλότερα σημεία του νησιού.
Ο Ζήνων πλησίασε τις τεράστιες τζαμαρίες που «έβλεπαν» στο γαλάζιο του Αιγαίου.«Γνωρίζει εδώ και αρκετές ημέρες για την επίσκεψη του πριγκιπικού ζεύγους του Μονακό στην οικία Κιοσέογλου» με πληροφόρησε. «Ο Αλβέρτος και η Σαρλίν είχαν υποσχεθεί στον Αλέκο και τη σύζυγό του Ναταλί ότι λίγες βδομάδες μετά το γάμο τους θα τουςεπισκέπτονταν στην Αντίπαρο» συνέχισε. «Ο γιος του Ρενιέ και της Γκρέις Κέλι συνδέεται εδώ και πολλά χρόνια με στενή φιλία με τον Αλέκο Κιοσέογλου» υποστήριξε. «Ο κ.Κιοσέογλου είναι μόνιμος κάτοικος Μόντε Κάρλο. Διευθύνει μάλιστα το λιμάνι του Πριγκιπάτου» σημείωσε. «Ο επιχειρηματίας, ο οποίος δραστηριοποιείται στον χώρο τωνπολυτελών κρουαζιερόπλοιων, θεωρείται από τις ιδιαίτερα σημαντικές προσωπικότητες του Μονακό μαζί με τους επίσης συμπατριώτες μας και μόνιμους κατοίκους του κρατιδίου,Μαργαρίτα Λάτση και Γιώργο Κατσιάπη» υπογράμμισε.
Αδειασα γρήγορα το αρχαιοελληνικού τύπου ταγάρι το οποίο σχεδίασε ο διάσημος Νορβηγός Ρeter Dundas για τον περίφημο ιταλικό οίκο. Σκέφθηκα ότι ο συμπαθής ελληνολάτρης prince Αlbert και η γλυκιά, ντροπαλή σύζυγός του Σαρλίν δεν θα άντεχαν τη μυρωδιά του σολομού, της ελιάς και του προσούτο. Μια... essence που «έκρυβε» μέσα του το δημιούργημα του designer ο οποίος χτίζει έπαυλη κοντά στο χωριό Καστράκι της Νάξου.
Το λίαρ τζετ με τα χρώματα του Πριγκιπάτου του Μονακό ήταν προγραμματισμένο να προσγειωθεί στην Αθήνα προχθές Παρασκευή. Λίγο μετά τις 12 το μεσημέρι, έλεγαν οι πληροφορίες μου. Ο Αλβέρτος και η Σαρλίν θα έφθαναν στον τελικό προορισμό τους, τη μικρή, πανέμορφη Αντίπαρο, με ένα υπερσύγχρονο yacht.
Οι προετοιμασίες στην οικία Κιοσέογλου είχαν ξεκινήσει εδώ και αρκετές ημέρες. Γεύση λοιπόν από ελληνικό καλοκαίρι για το νιόπαντρο ζευγάρι το οποίο βρίσκεται στο επίκεντρο της διεθνούς επικαιρότητας. Ηλιος, θάλασσα, greek salad που αρέσει στον Αλβέρτο και ένα πέρασμα ίσως από το «boogaloo» για drinks και... ρομαντικούς εναγκαλισμούς στο ηλιοβασίλεμα. Μακριά- ελπίζουν τουλάχιστον οι έλληνες οικοδεσπότες τους- από τους τηλεφακούς των paparazzi.
Και ενώ η Αντίπαρος των πρώην φτωχών ψαράδωνκομπάρσων στη λαοφιλή black & white ταινία «Μανταλένα» έχει γεμίσει από επαυλοκρατούντες μεγαλοεφοπλιστές, γνωστούς επιχειρηματίες και γαλαζοαίματους, ο Τομ Χανκς παραμένει άφαντος! Ο διάσημος αμερικανός star και η ελληνικής καταγωγής σύζυγός του Ρίτα Γουίλσον δεν έκαναν την εμφάνισή τους το εφετινό καλοκαίρι στο αγαπημένο τους νησί. Τα παράθυρα της βίλας που έχουν αποκτήσει εδώ και τρία χρόνια παραμένουν ερμητικά κλειστά.
Στενός μου φίλος ο οποίος επιδεικνύει κολυμβητικές ικανότητες... επιπέδου Μαριάννας Λιμπερτά, ουχί όμως στην ανοιχτή θάλασσα της Σανγκάης αλλά σε αυτή της Αντιπάρου, κατόρθωσε να «τρυπώσει» στην οικία Χανκς.
Αριστος γνώστης της περιοχής- διαθέτει και ο ίδιος άλλωστε σπίτι στη γραφική νήσο-, έφθασε κολυμπώντας στο πίσω μέρος της έπαυλης του big star. Σκαρφάλωσε στα βραχάκια, ανέβηκε τη σκάλα που ενώνει τους εξωτερικούς χώρους του σπιτιού με την παραλία και έφθασε στον κήπο με τη μεγάλη πισίνα.
Απόλυτη ησυχία, μου έλεγε αργότερα. Κανένα ίχνος από τον γλυκομίλητο Τομ και την «έξω καρδιά» Ρίτα... Ισως κάνουν την εμφάνισή τους αργότερα. Αυτό που θα πρέπει να προσέξει κατά τη γνώμη μου ο πάμπλουτος παραγωγός, σκηνοθέτης και ηθοποιός είναι η «ασφάλεια» την οποία παρέχει το συγκεκριμένο σπίτι. Ο πολύς κ. Χανκς πρέπει να «βουλώσει» τρύπες. Επικίνδυνες τρύπες. Στην πάνω και κάτω πλευρά της έπαυλης.
Αν ο φίλος μου είχε πρόσβαση από τη θάλασσα, το ίδιο ακριβώς θα μπορούσαν να κάνουν και κάποιοι άλλοι.
Λιγότερο αθώοι...

Πλωτά ανάκτορα και η Μαριάννα του little island

Παρατηρώ ένα τεράστιο yacht να κινείται στη θάλασσα. Είναι τόσο μεγάλο και εντυπωσιακό που μου θυμίζει το «Εclipse» του Ρόμαν Αμπράμοβιτς.
«Ενας κροίσος ο οποίος... σέβεται τον εαυτό του και τους jet setters προσκεκλημένους του, επιλέγει yachts κατασκευής αποκλειστικά και μόνο των περιβόητων ναυπηγείων Lοrssen καιΒlohm + Voss» μου είπε ο Ζήνων ο οποίος παρακολουθούσε τις κινήσεις μου. «Είναι τα ακριβότερα σκάφη στον κόσμο. Ογκώδη, υπερσύγχρονα, υπερβολικά πολλές φορές μέσα στη χλιδή και την glamorous αισθητική την οποία προσφέρουν» υποστήριξε. «Είναι όμωςτα αγαπημένα πλωτά ανάκτορα ρώσων μεγιστάνων και ομάδας ελλήνων εφοπλιστών των οποίων οι ναυτιλιακές εταιρείες διαπραγματεύονται στα χρηματιστήρια της Νέας Υόρκης και του Λονδίνου» τόνισε.
«Καταλαβαίνω, cheri» χαμογέλασα ειρωνικά. «Διότι τι να τις κάνεις τις δημόσιες εγγραφές στον Νasdaq, τις εισαγωγές στον ΝΥSΕ και τις αγορές νέων πλοίων αν δεν έχει αγκυροβολήσει αρόδου της Αντιπάρου το αστραφτερό σουπλωτό παιχνιδάκι με την υπογραφή των Lοrssen;» τον κοίταξα με ύφος μπλαζέ.
Με κομψά σανδάλια αρχαιοελληνικού στυλ στα καλλίγραμμα πόδια της κυκλοφορούσε η κυρία Μαριάννα Λάτση το περασμένο Σάββατο 16 Ιουλίου στα δρομάκια της Αντιπάρου. Η κυρία Λάτση με την κόρη της Εριέττα και τον καλό της φίλο Ηλία Ψινάκη πέρασαν στο νησάκι από την Πούντα της Πάρου.
Η συντροφιά έτρωγε λίγη ώρα πριν στο λαοφιλές εστιατόριο «Θέα» της Πούντας. Πίτα Καισαρείας, ρεβίθια καραμελωμένα, αρνάκι Καππαδοκίας είναι μερικά από τα δημοφιλή πιάτα τα οποία προσφέρει το restaurant με την πολίτικη κουζίνα...

lifestyle σε χάπια έχετε ?

Banksy

Σήμερα όμως είναι 24 του Ιούλη

ΚΑΤΙ που μένει τελικά όταν μελετήσει κανείς κάπως το νέο σχέδιο σωτηρίας της Ελλάδας είναι πόσο μεγάλη έχει γίνει η απόσταση ανάμεσα στην αλήθεια και στην παρουσίασή της από τον Γιώργο Παπανδρέου. Αστρονομική! Τόσο που να αναρωτιέσαι: Μήπως δεν είναι τόσο ψεύτο-Γιώργος, αλλά έτσι προσλαμβάνει τα πράγματα; Μήπως δεν έχουμε να κάνουμε με εξοργιστικά μεγάλα αποθέματα θράσους και παραδοσιακή έφεση στην αντιστροφή της αλήθειας, αλλά με απελπιστικά μικρή δυνατότητα να αντιλαμβάνεται τι παίζει; Μήπως έχουμε να κάνουμε με χαρακτηριστικό παράδειγμα πολιτικών που αντιλαμβάνονται τη ρευστή και αντιφατική πραγματικότητα μόνο όταν αυτή συμπιεστεί στα όρια των ταξικών τους δεσμεύσεων και του εγκεφάλου τους και λάβει το σχήμα των επιθυμιών τους -όπως τα παγάκια στο ψυγείο;

ΑΔΙΑΦΟΡΟ θα πείτε και θα έχετε δίκιο. Είτε ψεύτες είτε ανεπαρκείς, με ευλύγιστη σπονδυλική στήλη και προτίμηση στα παγάκια, το γεγονός που έχει σημασία είναι ότι ο πρωθυπουργός και οι παρά τω πρωθυπουργώ, δέχτηκαν και προσυπέγραψαν στις Βρυξέλλες μια απόφαση που θα μείνει στην ιστορία για εντελώς διαφορετικούς λόγους από εκείνους που επικαλούνται. Και είναι βέβαιο, αφού επιμένουν στα ιστορικά χαρακτηριστικά της ευρωπαϊκής απόφασης, στον ιστορικό χαρακτήρα του νέου σχεδίου και στην ιστορική σημασία της σκληρής τους διαπραγμάτευσης, ότι θα αρκούσε και μόνο αυτή η υπογραφή τους για να εξασφαλίσουν και οι ίδιοι μια θέση στην ιστορία -και μάλιστα καλύτερα να μην αναφέρουμε, μέρα που είναι, σε ποια λίστα και μαζί με ποιους.

ΔΙΟΤΙ ποιο είναι το βασικό, το κύριο, το ζωτικής σημασίας για μας, για τα παιδιά μας, για τα εγγόνια μας και για την Ελλάδα; Ότι με τη νέα συμφωνία θα είμαστε χρεωμένοι μέχρι το 2040 για να ξεχρεώσουμε όσα δανειστήκαμε μέχρι το 2010. Και όχι απλώς χρεωμένοι. Αλλά και υποχρεωμένοι να πειθαρχούμε στους ύπατους αρμοστές, στους επιτηρητές, στην τρόικα, στους Αμερικανούς του ΔΝΤ και στους Ευρωπαίους του μηχανισμού στήριξης, στους γραφειοκράτες και στους τεχνοκράτες. Η σωτηρία αλά Παπανδρέου είναι δηλαδή μια σωτηρία όχι απλώς δανεική, αλλά και με τεράστιο κόστος -οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό και εθνικό. Η πρόσκαιρη εκχώρηση τμήματος της εθνικής κυριαρχίας, την οποία υποτίθεται βιαζόταν η κυβέρνηση να τερματίσει, γίνεται τώρα μόνιμο καθεστώς για δεκαετίες. Η Ελλάδα ΑΝΗΚΕ στους Έλληνες είναι η συνόψιση των βελτιώσεων του Γιώργου στις πολιτικές του πατέρα του.

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ να περιμένει κάθε Έλληνας για το μέλλον του, από το νέο καθεστώς, που εγκαθιδρύουν επίσημα και σχεδόν πανηγυρικά με τη νέα συμφωνία τους; Από τους επιτηρητές, τους ύπατους αρμοστές και τους ανθρώπους τους; Από μια κυβέρνηση που βάζει την υπογραφή της στην εκχώρηση όχι μόνο εμπράγματων εγγυήσεων -αυτό όπως εξελίσσονται τα πράγματα είναι σταγόνα στον ωκεανό- αλλά στην εκχώρηση της χώρας; Και από φίλους και συμμάχους στην Ευρώπη -οικογένεια τους χαρακτήρισε ο αμετροεπής στην προσπάθειά του να αρέσει Παπανδρέου- οι οποίοι δένουν χειροπόδαρα και «βοηθούν» με τοκογλυφικούς όρους μια χώρα για το χάλι της οποίας είναι συνένοχοι;

ΝΕΑ μνημόνια, νέα σκληρά μέτρα, λογική και συνακόλουθη ένταση του αυταρχισμού και της καταστολής, εξουθένωση των ασθενέστερων -αυτό είναι το αύριο που προδιέγραψαν για μας χτες στις Βρυξέλλες. Αν με την πρόσκαιρη εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας είμαστε εδώ που είμαστε, μπορεί να φανταστεί ο καθένας τις μας περιμένει με το μόνιμο καθεστώς δανειακής δημοκρατίας. Πόσο πειστικά μπορούν να είναι τα λόγια τους και πόσο βάσιμες οι υποσχέσεις τους, όταν όλοι θυμόμαστε και τα λόγια και τις υποσχέσεις τους πέρυσι, με το πρώτο Μνημόνιο και το πρώτο πακέτο σκληρών μέτρων. Τις δεσμεύσεις τους ότι δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα. Τις παρ' όλες τους ότι δεν θα αυξηθεί η φορολογία.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ επτωχεύσαμεν -και πρέπει να το πάρουμε απόφαση. Όχι μόνο οικονομικά, που κι αυτό έρχεται με την αναμενόμενη επιλεκτική χρεωκοπία. Ούτε μόνο με την πτώχευση εκατομμυρίων νοικοκυριών. Αλλά και πολιτικά. Η παράδοση άνευ όρων, ή έστω με καλύτερα επιτόκια, της χώρας, στο κονκλάβιο των ξένων δανειστών βεβαιώνει του λόγου το ασφαλές. Η Ελλάδα οδεύει σε γύψο νέας τεχνολογίας.

Καλό είναι πάντως εμείς να θυμόμαστε κι εκείνοι να μην ξεχνούν ότι σήμερα είναι 24 του Ιούλη.

Καρτερός Θανάσης  Αυγή

Ερωτάται ο Περιφερειάρχης και η περιφερειακή αρχή:

Προς τον πρόεδρο του Περιφερειακού Συμβουλίου

κ. Γ. Γκούφα

Κοιν: Περιφερειάρχη, Αντιπεριφερειάρχες,

Περιφερειακούς Συμβούλους

Κύριε πρόεδρε

εκ μέρους της παράταξης μας και βάσει του Κανονισμού, θέλουμε να καταθέσουμε τις παρακάτω Ερωτήσεις-Επερωτήσεις:

α) Στον πρόσφατα ψηφισθέντα εφαρμοστικό νόμο, αλλά και σε σ/ν του Υπουργείου Οικονομικών που συζητείται αυτές τις μέρες στη Βουλή, περιλαμβάνονται διατάξεις που προσβάλλουν βάναυσα τις ακτές και τις παραλίες του νησιωτικού μας χώρου και δημιουργούν όρους μη αντιστρέψιμους σχετικά με το τοπίο και το φυσικό περιβάλλον.

Πιο συγκεκριμένα Ερωτάται ο Περιφερειάρχης και η περιφερειακή αρχή:

1. Αν και πως θα αντιδράσουν στη δυνατότητα αλλαγών των συντελεστών δόμησης μέχρι 0,4%, δηλαδή μέχρι 1.600 τμ στα 4 στρέμματα; Θα αποδεχθούν αδιαμαρτύρητα το δικαίωμα της παραχώρησης και αποκλειστικής χρήσης της ζώνης αιγιαλού και παραλίας που παραχωρείται σε ιδιώτες για 50 χρόνια; (εφαρμοστικός νόμος)
2. Αν θα αντιδράσουν, στο υπό ψήφιση σ/ν του Υπουργείου Οικονομικών, στο οποίο περιλαμβάνονται διατάξεις περί τουριστικής κατοικίας που χειροτερεύουν ακόμα και το χωροταξικό του Σουφλιά για τον Τουρισμό. Με τις διατάξεις αυτές ενθαρρύνεται η γενικευμένη κατασκευή τουριστικών κατοικιών, επιτρέποντας συντελεστές δόμησης ίσους με αυτούς των ξενοδοχείων. Η κάλυψη της δομημένης επιφάνειας με τουριστικές κατοικίες φθάνει στο 30% από 20% που ήταν στο Χωροταξικό του Τουρισμού. Παραμένει η εξοργιστική διαφοροποίηση σε βάρος του νησιωτικού περιβάλλοντος, σύμφωνα με την οποία απαιτούνται μόλις 100 στρέμματα στα νησιά, ενώ 150 στρέμματα αλλού, ώστε να αποκτήσει ένας επιχειρηματίας τα πλεονεκτήματα του νομοσχεδίου. Για ένα μικρό νησί, η πυκνή δόμηση στα 100 στρέμματα αποτελεί υπέρμετρη επιβάρυνση, ενώ αντίθετα η περιορισμένη φέρουσα ικανότητα τους, όπως π.χ. η επάρκεια νερού, θα απαιτούσε και αντίστοιχη αντιμετώπιση. Επιπλέον θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη ότι η υποβάθμιση του τοπίου και η υπέρμετρη δόμηση στα νησιά λειτουργεί σε βάρος της ανταγωνιστικότητας τους ως τουριστικός προορισμός, απογοητεύει τους ευαισθητοποιημένους επισκέπτες και έτσι τείνει να μειώσει τη δαπάνη/ είσπραξη ανά επισκέπτη.

β) Επίσης στο πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών, επεκτείνεται η επιβολή ΦΠΑ σε όλες τις παροχές νερού και αποχέτευσης από τους δήμους, καθώς και στο αγροτικό νερό και στη ρύθμιση αυτή θα εντάσσονται πλέον κάθε τύπου υδρεύσεις και αποχετεύσεις σε όλη τη χώρα.

Συγκεκριμένα, επιβάλλεται ΦΠΑ 13% στην παροχή νερού μη εμφιαλωμένου και στην αποχέτευση από τους δήμους ή συνδέσμους αυτών, χωρίς να μεσολαβούν δημοτικές επιχειρήσεις, καθώς και στις ανταποδοτικές εισφορές που επιβάλλουν οι Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων -ΟΕΒ, Ειδικοί Οργανισμοί ΓΟΕΒ, ΤΟΕΒ- στα μέλη τους για την παροχή αρδευτικού ύδατος και τις λοιπές παροχές που συνδέονται με αυτή.

Επειδή η παραπάνω ρύθμιση θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τα μικρομεσαία εισοδήματα, σε μια εποχή που αυτά ήδη πλήττονται βαρύτατα, ερωτάται ο Περιφερειάρχης και η περιφερειακή αρχή, αν σκοπεύουν να αντιδράσουν.

23/7/2011 Ευχαριστούμε

Νίκος Συρμαλένιος

Παύλος Χρυσαφίδης

1190 οι μόνιμοι κάτοικοι Αντιπάρου

σύμφωνα με την απογραφή του 2001 είχε 1.037 μόνιμους κατοίκους

Λιτότητα και νέα βάρη φέρνει η αναδιάρθρωση του χρέους

 

Σε βάρος της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας στρέφεται η αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους που αποφάσισε η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ την Πέμπτη 21 Ιούλη. Η ίδια αυτή συζήτηση αποτελεί αδιάψευστη μαρτυρία της αποτυχίας του πρώτου Μνημονίου και όλων των πολιτικών που εφαρμόστηκαν μέχρι τώρα για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του δημόσιου χρέους καθώς, παρότι μειώθηκαν μισθοί και συντάξεις, παρότι έκλεισαν χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, παρότι η φτώχεια και η ανεργία εκτοξεύθηκαν ως αποτέλεσμα της εφαρμογής του Μνημονίου, η πολυπόθητη επιστροφή στις αγορές δεν επετεύχθη, ούτε πρόκειται άμεσα να υλοποιηθεί. Οι κυβερνητικές ζητωκραυγές για σωτηρία δεν μπορούν να κρύψουν το γεγονός ότι η χρεοκοπία δεν έπαψε να είναι προ των πυλών. Απλώς, μετατέθηκε για το μέλλον. Και Μνημόνιο και χρεοκοπία, λοιπόν είναι το μέλλον που μας επιφυλάσσουν αυτοί που μέχρι πρόσφατα έθεταν το εκβιαστικό δίλημμα «Ή Μνημόνιο ή χρεοκοπία»!

Η λύση που δόθηκε από τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ προέρχεται από τα ίδια αποτυχημένα υλικά του Μνημονίου, της αιματηρής λιτότητας και των ιδιωτικοποιήσεων τα οποία το κοινό ανακοινωθέν επικροτεί και η κυβέρνηση χαρακτηρίζει ως προϋπόθεση για κάθε λύση. Το πρόγραμμα των 109 δισ. ευρώ με το οποίο υποτίθεται ότι θα επιχειρηθεί η διάσωση της ελληνικής οικονομίας περιλαμβάνει: εθελοντική συμμετοχή των ιδιωτών (37 από τα 109 δισ. ευρώ), επιμήκυνση περιόδου αποπληρωμής παλιότερων δανείων (από 7,5 έτη σε 15 έως 30 με 10ετή περίοδο χάριτος), μείωση επιτοκίων, νέο πακτωλό χρημάτων στις ελληνικές τράπεζες και χρηματοδοτήσεις με στόχο την μεγέθυνση και τη δημιουργία επενδύσεων (που περιγράφονται στον Τύπο ως ένα σχέδιο Μάρσαλ).

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η ΕΕ και το ΔΝΤ ακόμη και τώρα κρύβουν πως πίσω από όλα αυτά τα σχέδια κρύβονται επαχθείς και δυσβάσταχτοι όροι που θα φέρουν νέα φτώχεια. Προϋπόθεση για το νέο διακανονισμό είναι επιπλέον φόροι για την κοινωνική πλειοψηφία, απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και του φυσικού πλούτου έναντι πινακίου φακής και μειώσεις των μισθών και των συντάξεων. Επιπλέον όλα αυτά που υπόσχονται θα αποτύχουν ακόμη και να αναστρέψουν μέρος των ολέθριων συνεπειών της πολιτικής που έχει εφαρμοστεί μέχρι τώρα (μείωση του ΑΕΠ άνω του 10% για την τριετία 2009-2011, εκτίναξη του δημόσιου χρέους από 115% τον Σεπτέμβρη του 2009 στο 160%, έκρηξη της ανεργίας, μείωση μισθών και συντάξεων, κ.α.).

Οι τελευταίες εξελίξεις φέρουν στο επίκεντρο της πολιτικής συγκυρίας την Πρωτοβουλία για Συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου και αναδεικνύουν την αναγκαιότητά της.

Για όλους αυτούς τους λόγους απορρίπτουμε την αναδιάρθρωση και τη «νέα σωτηρία» της Ελλάδας και απαιτούμε:

• άμεση παύση πληρωμών του δημόσιου χρέους χωρίς συσσώρευση τόκων υπερημερίας για το χρόνο που απαιτεί η πραγματοποίηση λογιστικού ελέγχου όλων των δημόσιων δανείων.
• δημιουργία ανεξάρτητης, διεθνούς επιτροπής λογιστικού ελέγχου με τη συμμετοχή αδιάβλητων επιστημόνων, εκπροσώπων της κοινωνίας και λαϊκών οργανώσεων στην κατεύθυνση της διαγραφής μεγάλου μέρους ή όλου του χρέους.

Το ενδεχόμενο της «επιλεκτικής χρεοκοπίας» που συνεχίζει να βρίσκεται στο τραπέζι δεν είναι τίποτε άλλο από μερική, αποσπασματική παύση πληρωμών λόγω της αδυναμίας του ελληνικού δημοσίου να πληρώσει ένα τεράστιο δημόσιο χρέος. Στον βαθμό όμως που γίνεται κατά διαταγή και προς όφελος των τραπεζιτών, της ΕΕ και του ΔΝΤ, αυτών δηλαδή που φέρουν την ευθύνη για τα σημερινά αδιέξοδα η αναδιάρθρωση δεν θα απομακρύνει τον κίνδυνο της ολοκληρωτικής χρεοκοπίας, αλλά θα τον φέρει πιο κοντά.

Στον αντίποδα αυτών των επιλογών πιστεύουμε ότι άμεση προτεραιότητα αποκτά η ανάγκη παύσης πληρωμών, ιεραρχώντας τα συμφέροντα της κοινωνίας, την ανάγκη προάσπισης της υγείας, της παιδείας και του δικαιώματος στην εργασία και την αξιοπρεπή διαβίωση. Νομική δυνατότητα υφίσταται για κάθε κράτος που θέλει να ασκήσει τα κυριαρχικά του δικαιώματα!

Ο λογιστικός έλεγχος του χρέους, όπως προωθείται από την ίδια την κοινωνία, προσφέρει όλα τα απαραίτητα μέσα για να κηρυχθεί ένα μεγάλο μέρος του δημόσιου χρέους ή όλο το χρέος ως παράνομο, απεχθές, αντισυνταγματικό και να μην πληρωθεί. Μάλιστα, οι δραματικές εξελίξεις στην Ευρώπη, με την προσπάθεια όλων των κυβερνήσεων να αξιοποιήσουν το δημόσιο χρέος για να επιβάλουν πολιτικές λιτότητας επιβεβαιώνει την ανάγκη να προσλάβει πανευρωπαϊκά χαρακτηριστικά το κίνημα του λογιστικού ελέγχου.

Η πραγματικότητα καλεί το εργατικό κίνημα να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Η Πρωτοβουλία για τη Συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου στο έδαφος των τελευταίων εξελίξεων και εν όψει των μεγάλων κινητοποιήσεων που προετοιμάζονται τον Σεπτέμβρη ενάντια στη λιτότητα και το χρέος καλεί πρωτοβάθμια εργατικά συνδικάτα, ομοσπονδίες και ενώσεις να στηρίξουν με έμπρακτο τρόπο την ανάγκη για:

• Παύση πληρωμών του δημόσιου χρέους

• Δημιουργία Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου

 

http://elegr.gr/

Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Χθες το βράδυ πανηγυρίσαμε την επίσημη ένταξη της χώρας σε επιλεκτική χρεοκοπία, αλλά όπως είπε ο Μπένι θα διαρκέσει πολύ λίγο γιατί η ευρωζώνη θα μας λούσει με νέο χρήμα. Όχι εμάς αλλά τις τράπεζες μήπως και κρυολογήσουν. Εμείς παραμένουμε σε καθεστώς σκληρής λιτότητας φόρων και ξανά φόρων για τα επόμενα 40 χρόνια. Ναι τα 7,5 χρόνια γίνανε ως δια μαγείας 40!!. Το λέει επισήμως το νέο σχέδιο. Οι πληροφορίες για το νέο δάνειο είναι καταιγιστικές και βεβαίως οι κυβερνητικοί κύκλοι το διαρρέουν ως ένα νέο μάννα εξ ουρανού . Όπως το περυσινό.

Ο διάβολος όμως κρύβεται πάντα στις λεπτομέρειες και έχουμε πολλές μέρες μπροστά μας να τα πούμε. Προς το παρόν ας χαρούμε την επιτυχία μας που για ακόμα μια φορά καταφέραμε να ξεγελάσουμε την ΕΕ.

Προς το παρόν επίσης ας κάνουμε γαργάρα ότι ο ΓΑΠ έδωσε και τις εμπράγματες εγγυήσεις που υποτίθεται ήταν κόκκινη γραμμή. Όχι μόνο στις κυβερνήσεις αλλά και στους ιδιώτες επενδυτές, προκειμένου να δεχθούν τη συμφωνία. Θα πάρουν και οι ξένες τράπεζες το κάτι τις τους από την κρατική περιουσία.

Ας αναδείξουμε, γιατί είμαστε χαιρέκακοι, μια μόνο μικρή λεπτομέρεια: Τον όρο που εμπεριέχεται στο αναλυτικό σχέδιο (και όχι τα συμπεράσματα της Συνόδου που ήταν μια περίληψη) ότι για να εφαρμοστεί το σχέδιο που συμφωνήθηκε, η Ελλάδα πρέπει να παρουσιάσει πρωτογενές πλεόνασμα από το 2013 και μετά... έβηξε κανείς;

Αν λάβουμε υπόψη ότι η μαύρη τρύπα του φετινού προϋπολογισμού είναι στα 4,5 δισ ευρώ, μόλις στο πρώτο εξάμηνο του έτους και μεγαλώνει και ότι το πραγματικό έλλειμμα είναι κοντά στο 13-14% η ύφεση στο 4,6%, αλλά, από την άλλη, αν λάβουμε υπόψη την χθεσινή νέα δέσμευση του ΓΑΠ ότι «δεν θα πάρουμε νέα μέτρα» τι συμπέρασμα βγάζουμε ως προς το εάν θα έχουμε πλεόνασμα το 2013;

Οτι κάποιος πρέπει να πάει επειγόντως στο Δαφνί.. Μάλλον κόβω ότι θα ναι οι Ευρωπαίοι…   Ή μήπως εμείς που ενώ θα μας λεν ότι σωθήκαμε και ότι είμαστε εξασφαλισμένοι ως το 2020, θα βλέπουμε κάθε μήνα και την λήψη νέων μέτρων για να κλείσουν οι μαύρες τρύπες;

ΥΓ 1: Τελικά διερωτώμαι ποιοι ακριβώς εξασφαλίστηκαν με τη χθεσινή συμφωνία. Μην είναι οι δανειστές; Μην είναι οι τράπεζες ; Μην είναι οι μεγαλοεπιχειρηματίες με τα νέα κονδύλια ΕΣΠΑ ; Μην είναι ο ίδιος ο ΓΑΠ ;

ΥΓ:2 «Ευχαριστώ τον Κεμάλ Ντερβίς.» Ω ναι, το είπε ο αθεόφοβος. Ο πρωθυπουργός μας στην αποφώνηση της συνέντευξης τύπου που έδωσε χθες το βράδυ στις Βρυξέλες, ευχαρίστησε όσους τον βοήθησαν να φθάσει μέχρι εδώ (να πετύχει δηλαδή και επισήμως την χρεοκοπία της χώρας ) συμπεριλαμβανομένου του οικονομολόγου  Τζόζεφ Στίγκλιτς (ναι, ναι αυτού που λέει όπου σταθεί κι όπου βρεθεί ότι πρέπει να βγούμε από την ευρωζώνη γιατί είμαστε ήδη σε πτώχευση) και τούρκου Κεμάλ Ντερβίς. Αμφότεροι  παραμένουν και εργάζονται ως σύμβουλοι του ΓΑΠ και του δίνουν συμβουλές για το καλό  μέλλον της Ελλάδος. Που φτάσαμε...

---

http://www.topontiki.gr/article/19798

Δανείστε μας και αφήστε μας

ο τίτλος από τον καιρό της Ελευθεροτυπίας

ΦΠΑ και στο νερό

 

Επεκτείνεται η επιβολή ΦΠΑ σε όλες τις παροχές νερού και αποχέτευσης από τους δήμους, καθώς και στο αγροτικό νερό. Με τις 38 αλλαγές στο πολυνομοσχέδιο, που κατέθεσε χθες το βράδυ ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Παντελής Οικονόμου, σε ΦΠΑ θα εντάσσονται πλέον κάθε τύπου υδρεύσεις και αποχετεύσεις σε όλη τη χώρα.

Συγκεκριμένα, επιβάλλεται ΦΠΑ 13% στην παροχή νερού μη εμφιαλωμένου και αποχέτευση από τους δήμους ή συνδέσμους αυτών, χωρίς να μεσολαβούν δημοτικές επιχειρήσεις, καθώς και στις ανταποδοτικές εισφορές που επιβάλλουν οι Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων -ΟΕΒ, Ειδικοί Οργανισμοί ΓΟΕΒ, ΤΟΕΒ- στα μέλη τους για την παροχή αρδευτικού ύδατος και τις λοιπές παροχές που συνδέονται με αυτή.

http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=295090

Δελτίο Τύπου Δήμου Αντιπάρου

Με απρόσμενη επιτυχία πραγματοποιήθηκαν οι τριήμερες εορταστικές εκδηλώσεις της Αγίας Μαρίνας στο νησί μας .

Επιδίωξη μας ως νέα δημοτική αρχή ήταν έστω και για λίγες ώρες οι εορταστικές μας εκδηλώσεις να βοηθήσουν τους κατοίκους και τους επισκέπτες του νησιού μας να αποδράσουν από τα προβλήματα της καθημερινότητας.

Τα χρώματα της παράδοσης που μας προσέφεραν οι προσκεκλημένοι χορευτικοί σύλλογοι βοήθησαν έτσι ώστε να έχουμε άρωμα Ελλάδας.

Η διαφορετικότητα και η ξεχωριστή μουσική ομορφιά που μας προσέφερε ο συμπατριώτης μας Φίλιππος Richard –Καπούτσος ήταν ένας από τους λόγους της επιτυχίας της φετινής εκδήλωσης.

Ξεχωριστή αίσθηση και συγκίνηση ήταν η αθρόα προσέλευση και συμμετοχή του κόσμου στις τριήμερες εκδηλώσεις.

Εξ ίσου συγκινητική ήταν η εθελοντική συμμετοχή των συμπατριωτών μας με την προσωπική τους εργασία και την προσφορά των προϊόντων τους.

Ιδιαίτερη τιμή για μας ήταν η συμμετοχή των πολιτικών εκπροσώπων του τόπου μας καθώς επίσης και δημάρχων και ανθρώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης από τους γειτονικούς μας Δήμους [Πάρος- Τήνος –Σίφνος].

Παράλληλα με το εορταστικό κλίμα των ημερών διοργανώθηκαν και αθλητικές εκδηλώσεις οι οποίες ξεχώρισαν για τη συμμετοχή των νέων ανθρώπων κάθε ηλικίας.

Ο επιτυχημένος συνδυασμός αθλητισμού και πολιτισμού αποτελεί το σημείο αναφοράς των εκδηλώσεων μας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η συμμετοχή και η ενεργή προσφορά του Ναυτικού Ομίλου Αντιπάρου ήταν μία από τις βασικές παραμέτρους για την επιτυχία των εκδηλώσεων αυτών.

Στόχος μας είναι οι εκδηλώσεις του Δήμου μας να γίνουν θεσμός που θα προβάλλει την παράδοση και τη γραφικότητα του τόπου μας ,την ανθρωπιά και τη φιλοξενία των κατοίκων μας.

Ευχαριστούμε θερμά όλους όσους συντέλεσαν στην επιτυχία της εκδήλωσής μας και ανανεώνουμε το ραντεβού μας για του χρόνου.

Ο Δήμαρχος

Υπογράφουμε για την τροποποίηση του νομοσχεδίου για την τουριστική κατοικία

Την αλλαγή, προς το χειρότερο, του χωροταξικού Σουφλιά, που επιτρέπει τουριστικές κατοικίες παντού, όταν το ΠΑΣΟΚ στην αντιπολίτευση ζητούσε την κατάργησή του, όπως και το σύνολο των περιβαλλοντικών οργανώσεων, επιστημονικοί και κοινωνικοί φορείς, με ειδικό κεφάλαιο σε πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών, στηλιτεύει η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού και συγκεντρώνει υπογραφές διαμαρτυρίας.

«Η ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ
ΘΑ ΕΠΙΒΑΡΥΝΕΙ ΑΝΤΙ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΣΕΙ
ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ»
Οποιοδήποτε Σχέδιο Νόμου (ΣΝ) για τον Τουρισμό έχει άμεσο αντίκτυπο στην μεγαλύτερη μας εγχώρια βιομηχανία που απασχολεί τους περισσότερους εργαζομένους και συνεισφέρει το περίπου 18% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ). Ζητούμε από την Κυβέρνηση να ακολουθήσει την κανονική και δημοκρατική οδό μιας διεξοδικής δημόσιας διαβούλευσης για το θέμα της τουριστικής κατοικίας και να μη περάσει εσπευσμένα από τη Βουλή ένα πολυσύνθετο νομοσχέδιο που καλύπτει ετερόκλητα ζητήματα, ακυρώνοντας έτσι επανειλημμένες υποσχέσεις για διαφάνεια και δημόσια διαβούλευση.  
Από καιρό αποτελεί στόχο της κυβέρνησης να ενθαρρύνει τη γενικευμένη κατασκευή τουριστικών κατοικιών, επιτρέποντας συντελεστές δόμησης των οποίων μέχρι στιγμής έχαιραν μόνο ξενοδοχεία, και σε ιδιώτες που θα προχωρούν σε μικτές επενδύσεις ξενοδοχείου και τουριστικών κατοικιών. Η μείωση στο υπό ψήφιση ΣΝ της προτεινόμενης κάλυψης της δομημένης επιφάνειας με τουριστικές κατοικίες από το 35% που είχε ακουστεί σε 30% αποτελεί θετικό βήμα αλλά παραμένει υψηλότερο ποσοστό από τις προβλέψεις του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΕΠΧΣΑΑ) Τουρισμού. Αντίθετα παραμένει η εξοργιστική διαφοροποίηση σε βάρος του νησιωτικού περιβάλλοντος, σύμφωνα με την οποία απαιτούνται μόλις 100 στρέμματα στα νησιά, ενώ 150 στρέμματα αλλού, ώστε να αποκτήσει ένας επιχειρηματίας τα πλεονεκτήματα του νομοσχεδίου. Για ένα μικρό νησί, η πυκνή δόμηση σε 100 στρέμματα αποτελεί υπέρμετρη επιβάρυνση. Τα νησιά έχουν ιδιαίτερα περιορισμένη φέρουσα ικανότητα, όπως π.χ. επάρκεια νερού. Πιστεύουμε λοιπόν ότι οποιαδήποτε νομοθετική ρύθμιση για την τουριστική κατοικία πρέπει να προβλέψει την εξαίρεση νησιών με έκταση μικρότερη των 450 τετρ. χιλιομέτρων (δηλαδή 5 φορές μεγαλύτερη από την έκταση που προβλέπεται στο ΕΠΧΣΑΑ Τουρισμού), ιδίως μετά από το τσουνάμι της υπερδόμησης που έχουν υποστεί ιδιαίτερα τα νησιά κατά την πρόσφατη τεσσαρακονταετία. Άλλωστε τα νησιά αποτελούν μοναδικό φυσικό και πολιτισμικό πλούτο όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για ολόκληρη τη Ευρώπη.
Τρίτον, ζητούμε η Κυβέρνηση να εξετάσει προσεκτικότερα τις εξελίξεις στην μεσογειακή αγορά τουριστικής κατοικίας. Τουλάχιστον 500.000 τουριστικές κατοικίες μένουν απούλητες μόνο σε μια Μεσογειακή χώρα. Είναι επίσης, ευρύτερα παραδεκτό ότι η ενθάρρυνση κατασκευής κατοικιών αποτέλεσε κρίσιμο παράγοντα στη δημιουργία της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης στις ΗΠΑ, την Ιρλανδία και την Ισπανία. Γιατί η Κυβέρνηση πιστεύει ότι η Ελλάδα διαφέρει;
Τέταρτον, η υπέρμετρη δόμηση σε τουριστικούς προορισμούς λειτουργεί εις βάρος της ανταγωνιστικότητας τους. Η υποβάθμιση του τοπίου, απογοητεύει τους ευαισθητοποιημένους επισκέπτες και έτσι τείνει να μειώσει τη δαπάνη/ είσπραξη ανά επισκέπτη όταν αντίθετα είναι απαραίτητη η αύξηση της δαπάνης/είσπραξης ανά επισκέπτη -πρωταρχικό ομολογουμένως στοιχείο της αναγκαίας πολιτικής της αναβάθμισης του ελληνικού τουριστικού προϊόντος.
Πέμπτον, η υπέρμετρη δόμηση σε τουριστικούς προορισμούς θα αυξήσει τις αρνητικές συνέπειες της προϊούσας κλιματικής αλλαγής, όπως φαίνεται από την πρόσφατη εγκυρότατη μελέτη της Τράπεζας της Ελλάδος (Ιούνιος 2011).
Τέλος, πιστεύουμε στην ανάπτυξη αλλά στην αειφόρο ανάπτυξη, η μόνη που αξίζει μακροπρόθεσμα. Υπάρχουν σαφώς περιπτώσεις όπου προτάσεις όπως εκείνες του πολυνομοσχεδίου μπορούν να αποφέρουν θετικά προς τον στόχο αυτό αποτελέσματα. Μπορεί όμως να επέλθει από τη γενίκευση των προτάσεων μια καταστροφή εξίσου επώδυνη με την κρατική χρεοκοπία. Απαιτείται να διευρυνθούν σε βάθος οι διάφοροι παράμετροι και να υιοθετηθούν πολιτικές που θα τείνουν στην αναβάθμιση του τουρισμού και στη διατήρηση της ποιότητας του περιβάλλοντος εξίσου για τους μόνιμους κατοίκους και τους επισκέπτες. Μόνο έτσι η χώρα μας θα κερδίσει μελλοντικά από την τουριστική κατοικία. Και μόνον έτσι θα διατηρήσει αλώβητη την γοητεία του ελληνικού τοπίου.

ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ ΕΔΩ: http://www.egaio.gr/nomosxedio.php

δείτε τι έλεγε το ΠΑΣΟΚ επί επαράτου δεξιάς

Ο πολιτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για θέματα Περιβάλλοντος και Χωροταξίας, Σπύρος Κουβέλης, η πολιτική εκπρόσωπος του Κινήματος για θέματα Τουριστικής Ανάπτυξης, Άντζελα Γκερέκου, και ο εισηγητής του ΚΤΕ ΠΕΧΩΔΕ, Γιάννης Μανιάτης, σχετικά με τις σημερινές δηλώσεις του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ για την έγκριση από την Κυβερνητική Επιτροπή του τελικού κειμένου του «Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τον Τουρισμό», έκαναν την ακόλουθη δήλωση:

Πάντες πλην Λακεδαιμονίων. Όλη η Ελλάδα, πλην του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, αντιδρά στη θεσμοθέτηση του εκτρωματικού κειμένου, με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό». Προφανώς, τα συμφέροντα που ενδιαφέρονται για την προώθηση του συγκεκριμένου πλαισίου βαρύνουν περισσότερο από το σύνολο των φορέων της πολιτικής, κοινωνικής και επιστημονικής ζωής του τόπου, που διαφωνούν κάθετα με την προώθησή του.

Η κυβέρνηση της ΝΔ αποφάσισε σήμερα να αγνοήσει την ξεκάθαρη απόρριψη του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τον Τουρισμό, από το Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΕΣΧΣΑΑ), αλλά και την συνολική αντίθεση από κόμματα, φορείς και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, εγκρίνοντας ένα κείμενο που δεν έχει δει το φως της δημοσιότητας. «Διαβούλευση» το ονόμασε αυτό στις δηλώσεις του ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ.

Αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι η πολιτική κατεύθυνση της απερχόμενης κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας είναι η, με κάθε τρόπο και μέχρι την τελευταία στιγμή, εμπορευματοποίηση της χώρας, η τσιμεντοποίηση των ομορφότερων και πιο ευαίσθητων κομματιών της, και εν τέλει η απαξίωση του τουριστικού προϊόντος της χώρας μας.

Ο κατασκευαστικός βιασμός των ελληνικών ακτών και  νησιών, κατά το πρότυπο της ασύδοτης αντιπαροχής των δεκαετιών του '50 και του '60, δεν πρόκειται να έχει διάρκεια πάνω από μερικούς μήνες, όσο και η ζωή της σημερινής κυβέρνησης. 

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Α. Παπανδρέου, έχει δηλώσει ότι η επόμενη κυβέρνηση, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, θα αποσύρει το συγκεκριμένο κείμενο, που είναι καταστροφικό για τον τουρισμό και το φυσικό περιβάλλον της χώρας και, μετά από διάλογο με την κοινωνία, θα προωθήσει Σχέδιο Χωροταξικής Οργάνωσης του Ελληνικού Τουρισμού, στη βάση των αρχών της Πράσινης Ανάπτυξης, του σεβασμού του περιβάλλοντος και της αειφόρου ανάδειξης του τεράστιου πολιτιστικού και φυσικού αποθέματος της χώρας.

http://www.pasok.gr/portal/resource/contentObject/id/4a60dc03-5e16-427d-a4f0-c9bd883a219a

Στου Προφήτη Ηλία την ομορφιά και την ασχήμια

Έχουν περάσει δυο χρόνια από όταν η COSMOTE δεσμεύτηκε για την μετακίνηση της κεραίας της

(λεπτομέρειες εδω  http://antiparios.blogspot.com/2009/07/blog-post_02.html)

Ιδωμεν

Δημοτικό Σχολείο Αντιπάρου 1946

John Coltrane Alabama Jazz Casual

Αγία Μαρίνα 2011

Μύθοι και πραγματικότητες: απάντηση στο μονόδρομο που μας προτείνουν οι βουλευτές Κυκλάδων του ΠΑΣΟΚ Ρήγας και Παπαμανώλης

Αρθρο του Νίκου Συρμαλένιου που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα “ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ” της Σύρου στις 14/7/11

 

Σε μια προσπάθεια τους να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα και να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις, οι δύο βουλευτές Κυκλάδων του ΠΑΣΟΚ Ρήγας και Παπαμανώλης, έδωσαν συνεντεύξεις στην “ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ” με τις οποίες επιδιώκουν για μια ακόμα φορά να περάσουν στους Κυκλαδίτες και στον ελληνικό λαό ότι ο επαχθής, για τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας, δρόμος των μνημονίων και των μεσοπρόθεσμων, είναι μονόδρομος για τη “σωτηρία” της πατρίδας και την αποφυγή της χρεωκοπίας.

Τον τελευταίο καιρό έχει χυθεί πολύ μελάνι για το χρέος από έλληνες και ευρωπαίους οικονομολόγους και έχουν γραφτεί αναρίθμητα άρθρα στον ελληνικό και παγκόσμιο τύπο. Δικαίως, διότι όπως έχουμε υποστηρίξει από την πρώτη στιγμή, η υπόθεση του χρέους, δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, είναι πρόβλημα ευρωπαϊκό και παγκόσμιο και σ' αυτή τη βάση πρέπει να αντιμετωπιστεί (πείτε μου μια χώρα που δεν είναι χρεωμένη!). Βεβαίως για να αντιμετωπιστεί, χρειάζεται να υπάρχει και μια κυβέρνηση η οποία μεταξύ των άλλων, πρέπει να διαθέτει σθένος, αποφασιστικότητα και οπωσδήποτε πολιτική βούληση που θα κινείται με βάση τα συμφέροντα της κοινωνίας και όχι των πιστωτών. Η κυβέρνηση του μεταλλαγμένου πλέον ΠΑΣΟΚ- κατ' όνομα σοσιαλιστικού κινήματος- αποτελεί το πιο πειθήνιο όργανο εξυπηρέτησης των πιστωτών και του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου, κάτι που δεν θα το υποπτευόταν ούτε και ο πιο σκληρός αντίπαλος του, πολύ δε περισσότερο, οι εκατοντάδες χιλιάδες αγνοί και καλοπραίρετοι ψηφοφόροι του, μικρό μέρος των οποίων, με τα πολλά χρόνια εξουσίας του, έγιναν προνομιούχοι (καθεστηκυία τάξη).

Μύθος πρώτος λοιπόν δεν θα μπορούμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις. Ισχυρίζονται λοιπόν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ότι αν δεν εξακολουθούμε να δίνουμε γή και ύδωρ στους δανειστές μας (βλέπε τραπεζικό κεφάλαιο), δεν θα λειτουργήσει το δημόσιο, δεν θα πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις. Καταρχήν πρέπει να αισθάνονται τουλάχιστον ντροπή, γιατί παραπλάνησαν τον ελληνικό λαό και εκλέχτηκαν με άλλο πρόγραμμα, για να έλθουν σήμερα να εφαρμόζουν μέτρα και πολιτικές που κατεδαφίζουν μέσα σε ελάχιστο χρόνο, ότι κατακτήθηκε με αγώνες τις προηγούμενες δεκαετίες. Αντί λοιπόν να αισθάνονται υπόλογοι, ότι με την ψήφο τους και την υπογραφή τους, συνθλίβουν και πολτοποιούν τους συνταξιούχους, τους μισθωτούς δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, τους μικρομεσαίους, οδηγούν στη φτώχεια, την ανέχεια και την ανεργία το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού, ξεπουλάνε μισοτιμής το δημόσιο πλούτο της χώρας, στα ερείπια της οποίας σε λίγα χρόνια θα χορεύουν οι κάθε λογής διαπλεκόμενοι και μαφιόζοι του διεθνούς κεφαλαίου, αντ' αυτού έχουν το θράσος να υποστηρίζουν ότι “σώζουν” την πατρίδα.

Το ψέμμα όμως έχει κοντά ποδάρια. Ο Π. Ρήγας καταρχήν αυτοδιαψεύδει τον εαυτό του, διότι παραθέτοντας οικονομικά στοιχεία, μας λέει ότι, το μισθολογικό και συνταξιοδοτικό κόστος του δημοσίου ανέρχεται σε 21 δις σε ετήσια βάση, ενώ στη συνέχεια μας λέει ότι αυτό αποτελεί το 78% των δαπανών του τακτικού προϋπολογισμού που είναι 71 δις. Δηλαδή με απλή αριθμητική το 78% των 71 δις είναι 55,38 δις. Ας μας εξηγήσει ποιό από τα δύο νούμερα ισχύει το πρώτο (21 δις) ή το δεύτερο (55,3 δις); Δεύτερον, μας λέει ότι από τα 21 δις τα 2/3 (14 δις) πληρώνονται από δάνεια. Αλλά ας υποθέσουμε ότι το πραγματικό στοιχείο είναι το πρώτο (21 δις). Τα στοιχεία τα δικά μας, μας επιβεβαιώνουν ότι ο όγκος των δανείων δεν διατίθεται για την πληρωμή των μισθών και των συντάξεων όπως μας λέει ο κ. Ρήγας, αλλά για την αποπληρωμή των τόκων και των χρεολυσίων, δηλαδή των δανειστών μας. Διαψεύδουν οι δύο βουλευτές ότι τα καθαρά φορολογικά έσοδα υπερβαίνουν τα 50 δις, άρα υπερκαλύπτουν τις δαπάνες μισθών και συντάξεων;

Οσο δε για το ποσοστό του μισθολογικού και συνταξιοδοτικού κόστους σε σχέση με τις δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού που ο κ. Ρήγας υπολογίζει στο 78%, παραθέτουμε αμέσως τα επίσημα στοιχεία του ΟΟΣΑ για το 2008, εκτός και αν μας πούνε ότι άλλαξαν μέχρι σήμερα ριζικά τα πράγματα, που οπως όλοι γνωρίζουμε με τη μείωση των μισθών και των συντάξεων από το 2010 προφανώς το ποσοστό είναι ακόμα πιο μειωμένο:Τα στοιχεία αυτά μας λένε ότι, το μισθολογικό κόστος σε σχέση με τις δαπάνες αντιπροσωπεύει το 27% περίπου των δαπανών της χώρας και το 12% περίπου του ΑΕΠ.

Ενώ με βάση τα στοιχεία της Eurostat, αλλά και της ΕΛΛΣΤΑΤ, τα συνολικά έσοδα της Γενικής Κυβέρνησης (Κεντρική Δημ. Διοίκηση, ΟΤΑ, ΝΠΔΔ και Κοινωνική Ασφάλιση) ήταν, σε όλη τη διάρκεια της ενδεκαετίας 2000-2010, υψηλότερα από τις δαπάνες που απαιτήθηκαν για την πληρωμή μισθών των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα και πάσης φύσεως συντάξεων. Κατά συνέπεια τα έσοδα αρκούσαν και αρκούν για τους μισθούς και τις συντάξεις. Για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους δεν αρκούν!

Πηγή: Eurostat για τα συνολικά έσοδα και τους τόκους, EΛΛΣΤΑΤ για μισθούς και συντάξεις

Αν δε, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ήθελαν να είναι στοιχειωδώς πειστικοί, θα έπρεπε να κάνουν τουλάχιστον την αυτοκριτική τους και να σκεφτούν πολύ απλοϊκά ότι δεν είναι δυνατόν αυτοί (τα δύο κόμματα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) που διαχειρίστηκαν τη διακυβέρνηση της χώρας 37 περίπου χρόνια, να εμφανίζονται τώρα, αποκαθαρμένοι από το παρελθόν, ως σωτήρες της και μάλιστα να καλούν τον κόσμο να υποστεί τις πιο επώδυνες θυσίες, με σκοπό στο τέλος να τον σώσουν....

Ας μας λοιπόν, ποιές είναι οι βασικές αιτίες διόγκωσης του δημόσιου χρέους στη χώρα μας. Οι δικές μας εκτιμήσεις και αναλύσεις λένε:

α) Η μείωση κατά την τελευταία δεκαετία των συντελεστών φορολόγησης των κερδών, από 40% σε 20%, που επέτεινε το άδικο φορολογικό σύστημα και οδήγησε σε υστέρηση των φορολογικών εσόδων κατά 100 δις ευρώ τη δεκαετία 1999 – 2009, περίπου όσο και ο δανεισμός από την «τρόικα».

β) Οι υψηλές στρατιωτικές δαπάνες που είναι πολύ ψηλότερες σε σχέση με τις άλλες χώρες της ευρωζώνης. Κατά την περίοδο 1989 -2009 αυτές οι δαπάνες ανήλθαν στα 67 δις ευρώ.

γ) Η απουσία κάθε συστήματος ελέγχου και αξιολόγησης των δημόσιων δαπανών, και η μετατροπή του δημοσίου σε χώρο εξυπηρέτησης των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων. Ενδεικτικά παραδείγματα, οι δαπάνες για την Ολυμπιάδα, οι συχνές υπερτιμολογήσεις των κρατικών προμηθειών και των έργων, τα σκάνδαλα και οι σπατάλες.

δ) Η πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, που κυρίως το 2009 παρόξυνε τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας.

ε) Η πολιτική του Μνημονίου, λόγω της ύφεσης και της ανόδου των επιτοκίων δανεισμού. Σύμφωνα με την τελευταία Έκθεση της Ε.Ε. (Φθινόπωρο 2010), το δημόσιο χρέος της Ελλάδας εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί στα 381 δις ευρώ το 2014 ή 155% του ΑΕΠ, ενώ οι τόκοι, από 5,3% του ΑΕΠ το 2009, θα υπερβούν το 8,1% το 2014.

Αν δε σκεφτούμε ότι όλο αυτό το διάστημα διέφυγαν στο εξωτερικό πολλά δις, όπως αναφέρει δημοσίευμα της γερμανικής οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt, μόνο στην Ελβετία τα ελληνικά κεφάλαια υπολογίζονται στα 280 δισ. ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι το ύψος των ελληνικών ιδιωτικών κεφαλαίων που βρίσκεται σε ελβετικές τράπεζες αντιστοιχεί στο 120% του ελληνικού ΑΕΠ.

Ενας δεύτερος μύθος που περνά στις συνεντεύξεις είναι, ο υπερμεγέθης δημόσιος τομέας. Όμως μετά την απογραφή, για πρώτη φορά έχουμε ακριβή στοιχεία για τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα. Από την απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων (εκτός ΔΕΚΟ) αποκαλύφθηκε ότι ο αριθμός τους είναι 768.009, περιλαμβάνοντας τους μόνιμους υπάλληλους, τους δικαστικούς και τους δημόσιους λειτουργούς (625.738), τους υπαλλήλους ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου (53.833), τους υπαλλήλους ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου (44.811), τους συμβασιούχους έργου (14.345), τους αιρετούς (12.609) και άλλες κατηγορίες. Αν συγκρίνουμε μάλιστα τα σχετικά διαθέσιμα στοιχεία με άλλες χώρες της Ε.Ε. διαπιστώνουμε τα εξής: η Ελλάδα βρίσκεται κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, καταλαμβάνοντας τη 14η θέση επί συνόλου 17 ευρωπαϊκών κρατών. Η Ελλάδα έχει το 1/3 των δημοσίων υπαλλήλων σε σύγκριση με τη Σουηδία (30%) και τη Δανία (29%) –τις χώρες που υποτίθεται ότι αποτελούσαν το προεκλογικό πρότυπο του πρωθυπουργού– και περίπου το 1/2 σε σύγκριση με τη Γαλλία (21,2%) και τη Μεγάλη Βρετανία (17,8%). Η χώρα μας ξεπερνά μόνο την Ιρλανδία (11,0%), την Ολλανδία (10,7%) και τη Γερμανία (10,2%). Μάλιστα, η θέση της Ελλάδας στην κατάταξη αυτή παραμένει τις τελευταίες δεκαετίες σταθερή.

Κατά τα άλλα η εφαρμογή του Μνημονίου μείωσε δραματικά τις αποδοχές των εργαζόμενων στο δημόσιο καθώς και τον αριθμό τους με τον κανόνα 1:5. Έτσι, ενώ σήμερα έχουμε ένα Δημόσιο που δεν υπερβαίνει τους ευρωπαϊκούς μέρους όρους όσον αφορά το μέγεθος και τις μισθολογικές δαπάνες, έχει όμως πρόβλημα αποτελεσματικότητας στην επιτέλεση του κοινωνικού του ρόλου, με το Μεσοπρόθεσμο ολοκληρώνεται η πλήρης αποσύνθεση του Δημόσιου και η μετάβαση σε ένα Δημόσιο με τα 2/3 του σημερινού προσωπικού, υποστελεχωμένο, σαφώς υποαμειβόμενο – και η μόνη «ποιοτική» παρέμβαση της κυβέρνησης είναι η επέκταση του ωραρίου από 37,5 σε 40 ώρες, και αυτό ΟΧΙ για την καλύτερη εξυπηρέτηση του κοινού αλλά για την εξοικονόμηση θέσεων εργασίας (μέχρι και 45.000 μας διαβεβαίωνε ο κ. Ραγκούσης)

Ενας τρίτος μύθος είναι η αμφισβήτηση συνολικά της παραγωγικής ικανότητας και της εργατικότητας των ελλήνων εργαζομένων. Οι Ελληνες είναι τεμπέληδες, δουλεύουν λίγο...,είναι μια παραπλανητική ιδέα που καλλιεργείται από ποικίλες πλευρές, της εργοδοσίας, των κυβερνώντων κ.α. Όμως και εδώ τα στοιχεία τους διαψεύδουν. Σύμφωνα με στοιχεία (του 2008) του ΟΟΣΑ (δημοσίευση 24/5/2011, Better Life Index), oι εργαζόμενοι στην Ελλάδα εργάζονται 2.119 ώρες ετησίως, πολύ περισσότερο από τον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ που είναι 1.739 ώρες.

Αντίστροφα λόγω των αντεργατικών μέτρων, η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας κατρακύλησε κατά δέκα ολόκληρες µονάδες στην κατάταξη της διεθνούς ανταγωνιστικότητας, σύµφωνα µε τα αποτελέσµατα της Παγκόσµιας Επετηρίδας Ανταγωνιστικότητας (World Competitiveness Yearbook– WCY) του International Institute for Management Development (IMD), που πραγµατοποιείται κάθε χρόνο µε τη συνεργασία του Συνδέσµου Βιοµηχανιών Βορείου Ελλάδος. Το 2011 η Ελλάδα έπεσε δέκα θέσεις στον τοµέα της «Οικονοµικής Αποδοτικότητας» (στην 58η, από την 48η το 2010) µεταξύ των 59 χωρών που µελετώνται από το διεθνές ινστιτούτο.

Κατά συνέπεια οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ψηφίζοντας το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα και τον εφαρμοστικό νόμο, ψήφισαν μια πολιτική λιτότητας και εκποιήσεων διαρκείας, χωρίς όριο και τέλος. Και τούτο γιατί, ακόμη και αν το πρόγραμμα αυτό υλοποιηθεί με πλήρη «επιτυχία», το 2015 προβλέπεται ότι το χρέος θα είναι 140% - 160% του ΑΕΠ και οι τόκοι 21 έως 23,4 δισ. ευρώ, υπό τις ευνοϊκότερες συνθήκες.
Αυτό σημαίνει ότι και μετά το 2015, τόσο η λιτότητα όσο και οι εκποιήσεις θα εξακολουθούν να είναι “αναγκαίες” για να μπορούν να καταβάλλονται οι τόκοι και να μειωθεί το χρέος σε βιώσιμα επίπεδα.
Ο όρος «μεσοπρόθεσμο» λοιπόν είναι παραπλανητικός. Πρόκειται για μια πολιτική διαρκείας που αποτελεί συνέχεια του Μνημονίου, με την προσθήγκη των ιδιωτικοποιήσεων και του γενικού ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου της χώρας.. Οι συνέπειες γενικότερα δύσκολα μπορούν να προβλεφθούν. Εκείνο που είναι βέβαιο είναι οι πρωτοφανείς διαστάσεις που θα λάβει η ανεργία, ιδίως των νέων, η κατάρρευση των μισθών, καθώς και η τεράστια όξυνση των κοινωνικών προβλημάτων.
Άρα, το πρώτο επικίνδυνο σημείο είναι να πιστέψουμε ότι το χρέος μπορεί να αποπληρωθεί, γι’ αυτό και το ΔΝΤ όσο και η ΕΚΤ λένε ότι η Ελλάδα μπορεί να ιδιωτικοποιήσει περιουσιακά στοιχεία 300 δισ. και όχι 50! Στο θέμα αυτό πρέπει να υπάρξει απόλυτη αντίθεση, διότι οι ιδιωτικοποιήσεις θα επιδεινώσουν το πρόβλημα του χρέους, της ανεργίας, της φτώχειας και των ανισοτήτων. Ακόμη και αν το χρέος μειωθεί λογιστικά, το αποτέλεσμα θα είναι να έχεις απογυμνώσει το κράτος από περιουσιακά στοιχεία και από βασικούς πυλώνες αναπτυξιακής πολιτικής, διατηρώντας πάλι πολύ υψηλό χρέος.

Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι ο καθηγητής Βαρουφάκης, πρώην σύμβουλος του πρωθυπουργού (2004-2006), ο πρώην βουλευτής του κόμματος των εργατικών στη Βρετανία Στιούαρτ Χόλαντ, το Δίκτυο των Ευρωπαίων Οικονομολόγων που υποστηρίζουν καιρό τώρα, πως ένα μέρος των εθνικών χρεών πρέπει να απορροφηθεί από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα και με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να αδρανοποιηθεί. Άλλωστε αυτό δεν κάνουν και η Ιαπωνία και οι ΗΠΑ μέσω των κεντρικών τραπεζών. Η κοινή ιδέα εδώ είναι πως το παλιό χρέος, το πεθαμένο κεφάλαιο, δεν θα πρέπει να πνίξει, κρατώντας δέσμιο το ζωντανό κεφάλαιο και μαζί μ’ αυτό ολόκληρη την οικονομία και την κοινωνία.

Γι’ αυτό βασικό και κοινό αίτημα πρέπει να είναι η δίκαιη και βιώσιμη λύση στο πρόβλημα του χρέους, ενταγμένη σε ένα ευρύτερο σχέδιο αναδιανομής και μετασχηματισμού του κράτους, της οικονομίας και της κοινωνίας, σε Ελλάδα και Ευρώπη. Δίκαιη, διότι πρέπει να πληρώσουν αυτοί που το δημιούργησαν, αυτοί που κέρδισαν, και όχι εκείνα τα τμήματα της κοινωνίας που είναι θύματα της κρίσης και της πολιτικής που ασκήθηκε πριν την κρίση. Βιώσιμη, σημαίνει ρύθμιση που θα φέρει το χρέος σε τέτοια επίπεδα που η δαπάνη εξυπηρέτησής του δεν θα είναι εμπόδιο για την άσκηση αναπτυξιακής και κοινωνικής πολιτικής.

Το συμπέρασμα είναι ότι υπάρχει προοδευτική λύση στο πρόβλημα του χρέους. Όμως η λύση αυτή περνά μέσα από μια διαπραγμάτευση με δύο κυρίως επίδικα θέματα: το πρώτο είναι η μείωση του χρέους και του κόστους εξυπηρέτησής του σε ανεκτά επίπεδα και το δεύτερο είναι η χρηματοδότηση της ανάκαμψης, της ανασυγκρότησης της οικονομίας και της νέας ανάπτυξης.

Προς αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να διεκδικήσουμε:

α) να επιτραπεί ο κατευθείαν δανεισμός και των κρατών από την ΕΚΤ, όπως συμβαίνει και με τις τράπεζες.

β) να δημιουργηθεί κοινός μηχανισμός δανεισμού για την έκδοση ευρωομολόγων που, υπό όρους και προϋποθέσεις, θα μπορούσε να περιορίσει τη δύναμη των αγορών να κερδοσκοπούν με τις διαφορές επιτοκίων.

γ) να μετατραπεί μέρος των εθνικών χρεών σε κοινό ευρωπαϊκό χρέος.

δ) να γίνει διαγραφή, αδρανοποίηση ή επαναγορά μέρους του χρέους με τους πόρους ενός φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών ή και της περιουσίας

ε) να εξασφαλισθεί αναπτυξιακή ώθηση σε όλη την Ε.Ε., με αιχμή την απασχόληση, την κοινωνική ανάπτυξη και την αλληλεγγύη, μέσα από έναν ενισχυμένο προϋπολογισμό και νέους θεσμούς, διαφανείς και δημοκρατικά ελεγχόμενους.

Υπάρχουν λοιπόν λύσεις, αρκεί να θέλουμε να υπερβούμε το νεοφιλεύθερο πλαίσιο οικοδόμησης της Ε.Ε. και να κινητοποιήσουμε το πιο ισχυρό χαρτί μας, που είναι οι λαΪκές κινητοποιήσεις. Όσο αυτό δεν το θέλουμε, τόσο θα λέμε ότι η λύση των μνημονίων, των μεσοπρόθεσμων, της εξαθλίωσης, της κοινωνικής χρεωκοπίας, της γενικής εκποίησης της χώρας, είναι μονόδρομος

Ιούλιος 2011 Νίκος Συρμαλένιος

Σημείωση: Το παραπάνω άρθρο περιέχει στοιχεία και διαπιστώσεις από αρθρογραφία και συνεντεύξεις του Γ. Δραγασάκη, του Δ. Σερεμέτη (καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου), καθώς και επεξεργασίες συνεργατών της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ

«Και τι θέλετε, να χρεοκοπήσουμε;»!!!

Στην αρχή μας είπαν:

«Αλλαγές στο Ασφαλιστικό (σ.σ.: εννοούσαν διάλυση του Ασφαλιστικού) ή χρεοκοπία;»...

*

Ακολούθως ισχυρίστηκαν:

«Αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις (σ.σ.: εννοούσαν επιβολή εργασιακών σχέσεων τύπου «Νταχάου») ή χρεοκοπία;»...

*

Στη συνέχεια και αφού πρώτα οι «παπαγάλοι» τους προλείαναν το έδαφος με... αθώα ερωτήματα του τύπου

«ΔΝΤ ή χρεοκοπία;»,

«τρόικα ή χρεοκοπία;»,

πέρασαν στο προκείμενο:

«Μνημόνιο (τουτέστιν: μειώσεις μισθών, κατακρήμνυση συντάξεων, κατάργηση δώρου, φοροεπίθεση κλπ.) ή χρεοκοπία;»...

*

Στην πορεία εφαρμογής του «σωτήριου» μνημονίου, δίπλα στα κεντρικά τρομοκρατικά «διλήμματα» με τα οποία ουδέποτε σταμάτησαν να βομβαρδίζουν την κοινή γνώμη, είχαμε και τις απειλές... ειδικής στόχευσης:

«Απολύσεις ή χρεοκοπία;»,

«μείωση κρατικών δαπανών (σ.σ.: εννοούσαν διάλυση της Παιδείας, της Υγείας και κάθε υπολείμματος κοινωνικής πρόνοιας) ή χρεοκοπία;»,

«νέες αυξήσεις φόρων ή χρεοκοπία;»...

*

Ενα χρόνο αργότερα, και ενώ παράλληλα μας έλουσαν με «γλυκόλογα» (σ.σ.: «όλοι μαζί τα φάγαμε», «κοπρίτες» κλπ.), επανήλθαν δριμύτεροι:

«Μεσοπρόθεσμο ή χρεοκοπία (και... τανκς);»,

«Εφαρμοστικός ή χρεοκοπία;»,

«ιδιωτικοποιήσεις (σ.σ.: ξεπούλημα άνευ προηγουμένου δηλαδή) ή χρεοκοπία;»,

«νέα φορολεηλασία ή χρεοκοπία;»...

*

Κάπως έτσι πορεύεται η Ελλάδα δυο σχεδόν χρόνια. Αλλά τώρα πια, έπειτα από την τόσο παθιασμένη προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να μας διασώσει από την χρεοκοπία, έφτασε η ώρα. Τώρα πια δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα δεν μπορεί πλέον να κρυφτεί. Το παζλ ολοκληρώθηκε:

Και μνημόνιο,

και μειώσεις μισθών,

και αφαίμαξη των συντάξεων,

και ξεπούλημα των πάντων,

και φορογιουρούσι,

και εργασιακές σχέσεις - απαρτχάιντ,

και απολύσεις,

και μετά από όλα αυτά τα... «σωτήρια»,

πάρτε από πάνω και μια (σ.σ.: «επιλεκτική»...) χρεοκοπία!

*

Αυτοί είναι οι «σωτήρες»!

Αυτό ήταν το προαποφασισμένο σχέδιο:

Να ρημάξουν τον ελληνικό λαό, να του φορτώσουν τα βάρη της κρίσης που προκάλεσαν οι εκμεταλλευτές του, να τον βυθίσουν στον γκρεμό της ανεξέλεγκτης πτώχευσης και μετά, με «καθαρό» το έδαφος, να προχωρήσουν στις μεταξύ τους... «επιλεκτικές» διευθετήσεις.

*

Αυτά είναι τα «μνημόνια» που αδίστακτα οι κεφαλαιοκράτες, οι τραπεζίτες, οι κερδοσκόποι, οι τοκογλύφοι, οι ομολογιούχοι, οι κυβερνώντες - υπηρέτες τους και τα «αντιπολιτευόμενα» πολιτικά τους ανδρείκελα, εφαρμόζουν πάνω στην πλάτη του ελληνικού λαού.

Χρεοκοπούν, καταστρέφουν, εξανδραποδίζουν τον κόσμο του μόχθου για να εξασφαλίσουν ότι το μερίδιο της ζημιάς που αναγκαστικά θα κληθεί να καταβάλει η πλουτοκρατία για την κρίση που η ίδια δημιούργησε θα είναι το ελάχιστο δυνατό.

*

Αυτό ήταν εξ αρχής το «πλάνο» τους:

Επέφεραν την φτωχοποίηση τως εργαζομένων.

Επιτάχυναν την ερημοποίηση της χώρας.

Προκάλεσαν ένα εκατομμύριο άνεργους.

Εσπειραν χιλιάδες «λουκέτα».

Δημιούργησαν μια Ελλάδα της καθημερινής δυστυχίας, της ανείπωτης ανέχειας και της γενικευμένης ανασφάλειας.

Γύρισαν τον τόπο σε συνθήκες προπολεμικής μιζέριας.

Και τώρα λανσάρουν το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» με όρους 21ου αιώνα!

*

Ας θυμηθούμε:

Πόσες και πόσες φορές δεν ακούσαμε τον Παπανδρέου να πουλάει «πατριωτισμό» και να διαλαλεί ότι η πολιτική του... «προφυλάσσει τη χώρα από τη χρεοκοπία»;

Σε πόσα και πόσα Υπουργικά Συμβούλια, σε πόσα και πόσα διαγγέλματα, σε πόσες και πόσες δημόσιες εμφανίσεις, σε πόσα και πόσα «ραβασάκια» που μετέφεραν οι φίλοι του στα ΜΜΕ, δεν ακούστηκε και δεν γράφτηκε: «'Η εφαρμόζουμε την πολιτική των μνημονίων ή χρεοκοπούμε»;

*

Επί δυο χρόνια ακατάπαυστα, πόσες και πόσες φορές ο πρωθυπουργός, τα κυβερνητικά στελέχη και τα πολιτικά τους δεκανίκια, δεν εμφανίστηκαν με θράσος τριακοσίων πιθήκων ενώπιον του λαού για να κατακεραυνώσουν κάθε φωνή καταδίκης της πολιτικής τους, λέγοντας:

«Και τι θέλετε, να χρεοκοπήσουμε;»!

*

Ε, λοιπόν, αυτοί είναι,

οι «και τι θέλετε, να χρεοκοπήσουμε;»,

που από προχτές με θράσος εξακοσίων πιθήκων (διπλάσιο δηλαδή θράσος από το προηγούμενο) μας λένε:

Ε, δεν είναι και τόσο κακό να χρεοκοπήσουμε!

Μάλιστα έχουν την αναίδεια να ζητούν και... περγαμηνές, γιατί - όπως διαβεβαιώνουν τα εκατομμύρια θύματά τους - τα «κατάφεραν» και τους εξασφάλισαν μια προνομιακή μεταχείριση:

Χρεοκοπία μεν, αλλά... «επιλεκτική»!

ΝIKOΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ http://www1.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=6348397

Πανσέληνος

«Μη κτήσησθε χρυσόν μηδέ άργυρον μηδέ χαλκόν...»

Κύριο θέμα της συνάντησης, την περασμένη εβδομάδα, του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και υπουργού Οικονομικών Ευάγγελου Βενιζέλου με τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο, στην οποία παρέστησαν και οι αρχιερείς - μέλη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, ήταν η συμβολή της Εκκλησίας στην αντιμετώπιση της κρίσης που ταλαιπωρεί τη χώρα.

Δήλωσε ο κ. Βενιζέλος, μετά τη συνάντηση, ότι «διαμορφώθηκε ένα κλίμα συναντίληψης και συστράτευσης» και πρόσθεσε: «Μπορούμε να κάνουμε πολύ συγκεκριμένα πράγματα που θα ανακουφίσουν τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη». Από την πλευρά του ο κ. Ιερώνυμος δήλωσε πως η Εκκλησία πάντοτε στάθηκε πλάι στον λαό, αγωνίστηκε και έδωσε ό,τι μπορούσε «και σ' αυτήν την κρίσιμη ώρα δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά και θα συνεχίσει την ίδια πορεία, κάτω όμως από ορισμένους όρους, όπως συζητήσαμε, όπως το θελήσαμε και όπως θα το δούμε στην πράξη».

Ουσιαστικά δεν ανακοινώθηκε τίποτε συγκεκριμένο για το τι θα κάνει η Εκκλησία ούτε και ποιοι είναι οι όροι που έθεσε ο αρχιεπίσκοπος και αποδέχθηκε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Πληροφορίες ανέφεραν ότι βασικός όρος ήταν να μη θιγεί η εκκλησιαστική περιουσία και δόθηκε διαβεβαίωση ότι δεν πρόκειται να ενταχθεί στο Ταμείο Δημόσιας Περιουσίας, ενώ και η μισθοδοσία των κληρικών θα συνεχίσει να γίνεται από το κράτος. Παραμένει, λοιπόν, και έπειτα από αυτήν τη συνάντηση, ανοιχτό το επίμαχο θέμα της τεράστιας εκκλησιαστικής περιουσίας, η διαχείριση της οποίας γίνεται με μάλλον αδιαφανή τρόπο.

Οι ιερωμένοι διαχειρίζονται τεράστια χρηματικά ποσά -η Εκκλησία με περίπου 8 εκατ. μετοχές είναι ένας από τους μεγαλύτερους μετόχους της Εθνικής Τράπεζας, ενώ έχει μετοχές και άλλων τραπεζών-, διαχειρίζονται μια άγνωστης έκτασης ακίνητη εκκλησιαστική και μοναστηριακή περιουσία διάσπαρτη σ' όλη τη χώρα και επίσης δωρεές και τον οβολό των πιστών που γεμίζει κάθε μέρα τα ιερά ταμεία.

Επί αιώνες τώρα οι ανά τον κόσμο εκκλησίες -όχι μόνο οι χριστιανικές- είναι οι μεγαλύτερες και πλέον κερδοφόρες επιχειρήσεις με άπειρα υποκαταστήματα (ναούς, μοναστήρια, παρεκκλήσια, εξωκλήσια, προσκυνήματα κ.ά.) που προσφέρουν έναντι οβολού άφεση αμαρτιών. Πέραν αυτών η Εκκλησία εισπράττει με συγκεκριμένες ταρίφες, διόλου ευκαταφρόνητες, ποσά για βαπτίσεις, γάμους, κηδείες, μνημόσυνα και άλλες τελετές, καθιερώνοντας, μάλιστα, κοινωνικές διακρίσεις στη θρησκεία της ισότητας. Η διαχείριση όλου αυτού του πλούτου δεν θα έπρεπε να γίνεται με διαφάνεια για να φαίνεται και η προσφορά των ιεραρχών εκείνων και των απλών ιερέων που επιτελούν φιλανθρωπικό χριστιανικό έργο;

Η οικονομική κρίση, που αντιμετωπίζει η χώρα, θέτει επιτακτικά το θέμα της αξιοποίησης της εκκλησιαστικής περιουσίας, όχι μόνο για την οργάνωση συσσιτίων, αλλά προπαντός για την αντιμετώπιση της ανεργίας με αναπτυξιακά έργα, ακόμη και για τη μείωση του δημόσιου χρέους. Τίθεται, ωστόσο, για ακόμη μια φορά το ερώτημα: Χρειάζεται, άραγε, να έχει η Εκκλησία περιουσία, όταν οι αρχιερείς και οι ιερείς μισθοδοτούνται και συνταξιοδοτούνται από το κράτος; Χρειάζεται να έχει ακίνητα -ξενοδοχεία, καταστήματα, θέατρα, πολυκατοικίες κ.τ.λ.- και να βρίσκονται σε διαρκή πειρασμό όσοι τα διαχειρίζονται; Χρειάζεται να έχει τεράστιες εκτάσεις αγροτικές και δασικές δεκάδων χιλιάδων στρεμμάτων και να τις εκμεταλλεύεται, ενώ το απολύτως λογικό και χριστιανικό θα ήταν να τις διαθέσει σε ακτήμονες και μάλιστα σε πολύτεκνους και σε νέους, για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της ανέχειας, που προκαλεί νέο κύμα μετανάστευσης; Με αυτήν την περιουσία δεν θα μπορούσε να ιδρύσει και να συντηρεί νοσοκομεία, γηροκομεία και άλλα ιδρύματα; Τι τα χρειάζεται όλα αυτά τα πλούτη που προκαλούν τον απλό πιστό;

Αυτή η συσσώρευση πλούτου, περιουσίας και χρημάτων, πόσο σύμφωνη είναι με την προτροπή του Χριστού: «Δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε, μη κτήσησθε χρυσόν μηδέ άργυρον μηδέ χαλκόν εις τας ζώνας υμών, μη πήραν εις οδόν μηδέ δύο χιτώνας μηδέ υποδήματα, μηδέ ράβδον» (Κατά Ματθαίον ι', 9.10). Γνωρίζουν οι ιεράρχες από το Ευαγγέλιο (κατά Μάρκον ι', 21) την απάντηση του Χριστού προς εκείνον που τον ρώτησε: «Διδάσκαλε αγαθέ, τι ποιήσω ίνα ζωήν αιώνιον κληρονομήσω;». Του είπε: «Υπαγε, όσα έχεις πώλησον και δος πτωχοίς, και έξεις θησαυρόν εν ουρανώ, και δεύρο ακολούθει μοι, άρας τον σταυρόν σου». Και η συνέχεια:

«Ο δε στυγνάσας επί τω λόγω απήλθε λυπούμενος· ην γαρ έχων κτήματα πολλά. Και περιβλεψάμενος ο Ιησούς λέγει τοις μαθηταίς αυτού· πως δυσκόλως οι τα χρήματα έχοντες εις την βασιλείαν του Θεού εισελεύσονται».

Του ΒΙΚΤΩΡΑ ΝΕΤΑ http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=292456