ΜΩΡΕΣ ΠΑΡΘΕΝΕΣ

 

Toυ Θ.ΚΑΡΤΕΡΟΥ

Από μια άποψη είναι για λύπηση, εδώ που τα λέμε, η ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ. Διότι αφού στήριξαν ως παρατρεχάμενοι τον Σαμαρά στον τεράστιο εκβιασμό κατά της κοινωνίας –το πακέτο ή το χάος. Αφού χόρεψαν ως μωρές παρθένες μαζί του το χορό της επιστροφής στη δραχμή, αν δεν ληφθούν τα σκληρότερα των μέτρων. Αφού εκτέθηκαν ανεπανόρθωτα στις περί νέας ενωτικής κουλτούρας –με τον Σαμαρά!- και στα περί εθνικής ανάγκης να υποκλιθούμε για να πάρουμε τη δόση. Αφού όλα αυτά, τώρα γίνονται θύματα όχι του Σαμαρά, αλλά της υποταγής τους.

Διότι τι τους λέει παρακαλώ ο Σαμαράς; Αφήστε τα επί μέρους μέτρα και κοιτάξτε το κύριο: να μείνουμε στο ευρώ. Αφήστε τις επιμέρους αντιρρήσεις και κοιτάξτε το εθνικό συμφέρον –να μην καταστραφεί η Ελλάδα. Αφήστε τις διαφωνίες και δείτε τι θα γίνει αν δεν πάρουμε τη δόση. Και τι διαφορετικό λένε τόσο καιρό ο Βενιζέλος και ο Κουβέλης; Με τι επιχειρήματα ενορχηστρώνουν τόσο καιρό τη στάση τους; Ακριβώς με τα επιχειρήματα με τα οποία τώρα τους εκβιάζει ο Σαμαράς. Τη μάχαιρα που έδωσαν και οι τρεις μαζί τώρα τη λαμβάνουν οι δύο από το τρίτο. Αυτή είναι η ουσία.
Τα υπόλοιπα είναι μπούρδες –στην πραγματικότητα ο Σαμαράς τους έχει δεμένους χειροπόδαρα. Ως συνενόχους. Έχουν δικαιολογήσει τα πάντα –τα πάντα όμως- εν ονόματι της σωτηρίας μας. Έχουν δεχτεί να κοπούν μισθοί, συντάξεις, επιδόματα και κεφάλια. Έχουν συμφωνήσει να διαλυθεί ότι απέμεινε από το κοινωνικό κράτος. Έχουν ανεχτεί τις δεξιές αγριότητες του Δένδια, το ενημερωτικό παρακράτος του Κεδίκογλου, τους αυταρχικούς ναρκισσισμούς του Σαμαρά. Τώρα τι θα αντιτείνουν όταν εκείνος που ανέδειξαν σε αρχηγό κηρύσσει το τέλος της διαπραγμάτευσης και τους καλεί να αφήσουν τα τσαλιμάκια και να κάνουν όσα τόσο καιρό διαφημίζουν ως εθνικό χρέος;
Είναι για λύπηση, αλλά ουδείς θα τους λυπηθεί. Αν επιμείνουν στις διαφωνίες τους θα τους καταβροχθίσουν τα μεγάλα αφεντικά –το δείπνο μάλιστα θα παραθέσει αυτοπροσώπως ο παμφάγος πρωθυπουργός τους, μιας και του άνοιξαν την όρεξη. Οι άλλοι, οι πολλοί, η κοινωνία, τους έχουν ήδη γραμμένους στο μαυροπίνακα της αναξιοπιστίας. Τι μένει; Ένα λαϊκό μεν, πολιτικότατο δε, συμπέρασμα για τις διαφωνίες τους: Εδώ γαμούν αρσενικούς κι εσύ γυρεύεις νύφη...

Δημοσιεύθηκε στην «ΑΥΓΗ» την Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012