Ομιλία του Προέδρου της Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα στη συζήτηση του κρατικού προϋπολογισμού

 

Κυρίες  και κύριοι συνάδελφοι, παρακολουθούμε με μεγάλο ενδιαφέρον αυτό που εγώ θα έλεγα αποσύνθεση ενός πολιτικού συστήματος που καταρρέει.

Βλέπω βεβαίως ότι μου κάνει την τιμή ο κύριος Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης να είναι παρών και κατανοώ ότι μπορεί όλοι να έχουν ποδοσφαιρικά αισθήματα και να θέλουν να παρακολουθήσουν ποδοσφαιρικούς αγώνες, όμως θα ήθελα κύριε Πρόεδρε να ενημερώσετε τον Πρωθυπουργό ότι πρέπει να είναι παρών όχι μόνο στις αγορεύσεις των αρχηγών της συμπολίτευσης. Δημοκρατία χωρίς αντιπολίτευση δεν είναι δημοκρατία και σ’ αυτό το Κοινοβούλιο πρέπει να ακούγεται και ο αντίλογος και να καταγράφεται.

Ο προϋπολογισμός του 2012, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ένας προϋπολογισμός άρνησης της πραγματικότητας, είναι ένας ακόμη προϋπολογισμός νεοφιλελεύθερης εθελοτυφλίας.

Έχουμε μια δογματική επιμονή στις συνταγές που μας οδήγησαν μετά από δύο χρόνια πιστής εφαρμογής τους, στην κοινωνική διάλυση και στη χρεοκοπία.

Και μόνον η κυβέρνηση και τα τρία κόμματα που τη στηρίζουν, προσποιούνται ότι δεν έχουν αντιληφθεί ότι έχουν οδηγήσει τη χώρα στην πιο βαθειά και παρατεταμένη ύφεση που παρόμοια δεν έχει ξαναγνωρίσει ο τόπος από τον πόλεμο και μετά.

Και εσείς, κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης, αντί να προβληματίζεστε, αντί να ανασκουμπώνεστε, επιμένετε στη συνταγή της καταστροφής, που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί στην επιδείνωση της ύφεσης, στην εκτίναξη της ανεργίας και εν τέλει στο κοινωνικό κραχ.

Η εφαρμογή αυτού του προϋπολογισμού, ακόμη και αν υποθέσουμε ότι αυτή τη φορά θα έχουμε την έκπληξη και θα εφαρμοστεί και δε θα πάει στα αζήτητα όπως πήγε ο προϋπολογισμός του ’10 και του ’11. Η εφαρμογή αυτού του προϋπολογισμού θα φέρει μια πολύ μεγάλη ύφεση για το 2012 σε μια ήδη επιβαρυμένη οικονομία που βρίσκεται εδώ και τέσσερα χρόνια στην ύφεση.

Σήμερα βέβαια μας μιλάτε για ύφεση 2,8%. Ποιος να σας πιστέψει, όμως, όταν μέσα σε δύο χρόνια –δε θυμάμαι και εγώ πόσες φορές– έχετε αναγκαστεί να αναθεωρήσατε τις προβλέψεις σας για την ανάπτυξη της οικονομίας.

Ποιος να σας πιστέψει, όταν μόλις λίγους μήνες πριν –ο Ιούνης δεν είναι μακριά– όταν για μία ακόμη φορά μας σώζατε ψηφίζοντας το μεσοπρόθεσμο, προβλέπατε ανάπτυξη το 2012 0,8%.  Ξέρετε κάτι όμως, η αποτυχία στους αριθμούς δε θα ήταν τόσο μεγάλο πρόβλημα, αν πίσω από τους αριθμούς δεν βρίσκονταν άνθρωποι με ανελαστικές ανάγκες. Και κάθε παρέκκλιση από το ποσοστό της ύφεσης, στην πράξη σημαίνει ακόμα περισσότερους ανθρώπους που χάνουν τη δουλειά τους. Κάθε παρέκκλιση από το προβλεπόμενο ποσοστό της ύφεσης σημαίνει συνταξιούχους που δεν μπορούν να ζήσουν αξιοπρεπώς και ακόμα περισσότερα λουκέτα στα μαγαζιά και στις επιχειρήσεις. 

Αλλά ακόμα και αν θα ήθελε κάποιος –καλή τη πίστει– να πιστέψει αυτές τις προβλέψεις δεν υπάρχει κανείς που ακούγοντας τους ίδιους τους Υπουργούς της Κυβέρνησης δε θα βγάλει συμπεράσματα. Δεν υπάρχει πιο εύγλωττη απόδειξη από τα επαναλαμβανόμενα αδιέξοδα του Μνημονίου από τα περίπου οκτώ ή δέκα, αν θυμάμαι καλά, «εάν», τις προϋποθέσεις που έθεσε ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Οικονομικών ώστε να επιτευχθεί αυτός ο φιλόδοξος στόχος για ύφεση μόλις 2,8% το 2012.

Όπως, επίσης, δεν υπάρχει πιο εύστοχη περιγραφή του Μνημονίου και της πολιτικής των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου, γιατί την ίδια πολιτική ακολουθούν από αυτή που άκουσα από τα χείλη του υπουργού Ανάπτυξης, του κ. Χρυσοχοΐδη, που είπε ότι «το Μνημόνιο οδήγησε σε αδιέξοδα οικονομικά, εθνικά, κοινωνικά, οδήγησε σε φτώχεια και αποσύνθεση, σε εθνική ταπείνωση και εθνική αναξιοπρέπεια και τέλος οδήγησε σε εθνική αποδιοργάνωση». Δεν τα είπα εγώ αυτά. Αναρωτιέται βέβαια κάποιος, πού ήταν οι Υπουργοί του ΠΑΣΟΚ αυτά τα δύο χρόνια.

Κοιτάτε όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δε θα μας τρελάνετε σ’ αυτή εδώ την αίθουσα. Έχετε συγκροτήσει μια κυβέρνηση πολύμορφη, πολυποίκιλη, την οποία την ονομάζετε κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας. Έχετε βάλει και την ακροδεξιά σε υπουργικούς θώκους, για πρώτη φορά από το 1974. Έχετε και την Αξιωματική Αντιπολίτευση, τη ΝΔ,  να λέει ότι  είναι ταυτόχρονα –την πρώην Αξιωματική Αντιπολίτευση– και εκεί θα μας τρελάνετε, να λέει ότι είναι ταυτόχρονα συγκυβέρνηση και αντιπολίτευση και ο κύριος Σαμαράς να αναγκάζει σε παραίτηση τον Αντιπρόεδρό του από Βουλευτής για να μη χάσει τυπικά το αξίωμα του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Ε, δεν μπορεί να είμαστε αναγκασμένοι και να υποστούμε και τους Υπουργούς του ΠΑΣΟΚ, από αυτό εδώ το βήμα, να δημαγωγούν αλληλομαχαιρώνοντας δημόσια ο ένας τον άλλο επίδοξο αρχηγό.

Και ξέρετε, όλα αυτά θα ήταν πολύ όμορφα και γραφικά –χαρακτήρισα  στην αρχή της ομιλίας μου– την αποσύνθεση του πολιτικού συστήματος το οποίο ενδεχομένως είναι γλαφυρό να το παρακολουθεί κανείς. Θα ήταν όμορφα και γλαφυρά αν δε συνέβαιναν την ώρα που ο λαός μας υποφέρει. Την ώρα που οι συνταξιούχοι κλαίνε στις ουρές του ΙΚΑ διότι πάνε να πάρουν σύνταξη άνθρωποι που δούλευαν μια ολόκληρη ζωή και αντί για σύνταξη παίρνουν αντίδωρο 400 ευρώ.

Την ώρα που διαβάζω σε εφημερίδες ότι σε σχολεία μας έχουμε διαρκώς κρούσματα παιδιών που πηγαίνουν νηστικά για μάθημα και λιποθυμούν. Και που σε δημόσια νοσοκομεία αρνούνται την περίθαλψη ετοιμόγεννων  γυναικών –4 κρούσματα στην Ελλάδα– επειδή δεν έχουν να προπληρώσουν τα 900 ευρώ για τον τοκετό ή τα 1.500 για την καισαρική που δεν τα καλύπτει μάλιστα διότι δεν υπάρχει επίδομα, έχει μειωθεί το επίδομα τοκετού. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Και είναι κωμικοτραγικό σε αυτές τις συνθήκες είτε να εμφανίζονται κάποιοι εκτός τόπου και χρόνου να μας λένε εάν, εάν, εάν, τότε θα έχουμε το μεγάλο στόχο –έλλειμμα 2,8% μόλις– είτε να εμφανίζονται και να παριστάνονται και ως τιμητές.

Έχετε βέβαια ανακαλύψει το νέο εθνικό στόχο, ο νέος εθνικός στόχος είναι το πρωτογενές πλεόνασμα. Θέλετε να μας πείσετε δηλαδή ότι σε μια τσακισμένη οικονομική και παραγωγική βάση με εξαθλιωμένα κοινωνικά στρώματα από την παρατεταμένη λιτότητα μπορεί η χώρα  να αποκτήσει ως εθνικό στόχο το κυνήγι της ουράς της, διότι περί αυτού πρόκειται.

Άκουγα από αυτό εδώ το βήμα τον άλλο Αντιπρόεδρο, τον κύριο Πάγκαλο να λέει 85 δις πλεόνασμα είναι ο στόχος μέχρι το 2020. Προσέξτε, πρόκειται για ένα στόχο που για να επιτευχθεί προϋποθέτει δημόσιες δαπάνες σταθερά στο ύψος του 30% του ΑΕΠ. Πείτε μου εσείς ποια ευρωπαϊκή χώρα έχει δημόσιες δαπάνες στο 30% του ΑΕΠ;  Καμία. Αυτά τα ποσοστά αναλογούν σε χώρες της υποσαχάριας Αφρικής και αναρωτιέμαι αν αυτός τελικά είναι ο στόχος.

Η διαρκής υστέρηση εσόδων είναι ατύχημα; Εγώ λέω, δεν είναι ατύχημα. Διαρκής υστέρηση εσόδων όχι μονάχα τα χρόνια της κρίσης αλλά και τα χρόνια της ανάπτυξης, είναι επιλογή διότι αποτελεί την κορυφαία δικαιολογία σας για να εξαπολύετε νέες επιθέσεις περικοπών.

Εξακολουθείτε να μην αγγίζετε τα μεγάλα εισοδήματα και το συσσωρευμένο πλούτο. Και εγώ σήμερα, ειλικρινά, δε θεωρώ και δε θα το πω δημαγωγικά, σε πολλά από όσα είπε ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής μπορώ να τα προσυπογράψω. Και γι’ αυτό άλλωστε ενοχλήθηκε και ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης. Στην Ελλάδα πρέπει κάποια στιγμή να πληρώσουν και οι έχοντες και κατέχοντες. Ακόμα και ο Στρος Καν σε συνέντευξή του, πριν πάθει αυτά που έπαθε, το είχε πει. Να πληρώσουν κάποια στιγμή και αυτοί που κέρδιζαν δισεκατομμύρια, που χρυσώσανε, η  εγχώρια διαπλοκή, αυτή που μας καθορίζει εδώ και δεκαετίες και συνεχίζει να μας καθορίζει.

Και επειδή επιμένετε να λέτε ότι δεν έχουμε προτάσεις, εγώ θα ήθελα να σας επαναλάβω. Σας λέμε, καταργήστε το χαράτσι σε μισθωτούς, συνταξιούχους και αυτοαπασχολούμενους που υποτίθεται ότι θα μαζέψει 1,5 δις, και δείτε ότι υπάρχουν λίγες, βεβαίως, αλλά υπάρχουν ακόμα στη χώρα μας επιχειρήσεις που το 2010 έκαναν τζίρο από 200 δις. Βάλτε 1% επί του τζίρου των μεγάλων επιχειρήσεων εισφορά, περισσότερα θα μαζέψετε.

Καταργήστε την αύξηση του ΦΠΑ στην εστίαση, το εξωφρενικό 23%, διότι δεν μπορεί να κινηθεί η αγορά  με 23% στην εστίαση και φορολογείστε τους εφοπλιστές.

Άκουγα εδώ τον κ. Καρατζαφέρη και τον κ. Γεωργιάδη, μεταφέρουν αυτούσια τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις τους οι υπερπατριώτες οι οποίοι θα κατεβάσουν και τη σημαία, όταν η χώρα βρίσκεται σε πόλεμο.  Πόσα δίνουν στον κρατικό κορβανά οι εφοπλιστές; Πενήντα δυο διαφορετικές φοροαπαλλαγές έχουν.

Αποσύρετε οριστικά το παράνομο και αντισυνταγματικό χαράτσι για τα  ακίνητα. Και φορολογείστε τις μεγάλες ακίνητες περιουσίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Και όσο για την εγκύκλιο που βγάλατε για το θέμα του χαρατσιού της Δ.Ε.Η., ξέρετε το ρεύμα ούτως ή άλλως στις ευπαθείς κοινωνικές κατηγορίες δεν μπορείτε να το κόψετε. Το ρεύμα δεν μπορείτε να το κόψετε, διότι πάνω απ’ όλα αντίκειται και σε αυτό που θα ονόμαζε κανείς στοιχειώδη ανθρωπισμό, στις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες να κόψετε το ρεύμα. Αλλά η απάντηση του επιτρόπου ενέργειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης του κ. Έντιγκερ στο Νίκο Χουντή, τον Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν καταλυτική, ο οποίος είπε ότι είναι έξω και πέρα από τα πλαίσια, από το νομικό κεκτημένο της Ευρώπης να βάζουμε, να συνδέουμε το δικαίωμα πρόσβασης στην ηλεκτρική ενέργεια που είναι ένα βασικό αγαθό με τις φορολογικές απαιτήσεις. Και επιπλέον είπε, και το παρακάμψατε, ότι αυτοί που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες όχι μόνο δεν πρέπει να τους κόβετε το ρεύμα αν δεν πληρώνουν φόρους, αλλά ούτε και αν δεν έχουν να πληρώσουν το ίδιο το ρεύμα δεν μπορείτε να τους το κόβετε.

Αλλά βέβαια τους ευρωπαϊκούς κανόνες και νόμους όποτε σας συμφέρει τους θυμάστε αν είναι να φέρνετε μέτρα στη χώρα τους θυμάστε. Αν δεν σας συμφέρει δεν τους θυμάστε.

Μιλάτε για μείωση της σπατάλης. Και ξεκινάτε με το επαίσχυντο μέτρο της εφεδρείας. Μπορείτε να μου πείτε πόσο θα αποφέρει στο δημόσιο ταμείο το μέτρο της εφεδρείας;  Άκουγα εχθές την κυρία Κατσέλη σε μια τηλεοπτική εκπομπή να λέει 80 εκατομμύρια. 

Μόλις πριν λίγες μέρες, βγήκε στη δημοσιότητα ο απολογισμός του 2010. Στις απόρρητες δαπάνες από 57 εκ. που προϋπολογίστηκαν τελικά ξοδεύτηκαν 117. σε μια περίοδο όπου σε όλα τα υπουργεία είχαμε περικοπές, είχαμε διπλασιασμό στις απόρρητες δαπάνες του υπουργείου Εξωτερικών.

Την περασμένη Παρασκευή, κύριε πρωθυπουργέ, επιλέξατε στην ερώτηση που σας κατέθεσα να καλύψετε  δυο Υπουργούς σας τον Αντιπρόεδρο της κυβέρνησης τον κ. Πάγκαλο για όσα χυδαία ανέφερε σε βάρος συμπολιτών που διαφωνούν μαζί του και διεκδικούν αλλά και τον κ. Παπακωνσταντίνου, για τις επιλογές του. Ήταν δικαίωμά σας. Εγώ σας συνιστώ αυτή την κραυγαλέα υπόθεση να μην την καλύψετε.

Δώστε εντολή στην ερώτηση που επανακαταθέσαμε για τις απόρρητες δαπάνες να έχουμε συγκεκριμένες απαντήσεις και όχι υπεκφυγές. Δεν ρωτάμε πού πήγανε, ρωτάμε αν νομίμως είχαμε αυτό τον υπερδιπλασιαμό, 200 εκατομμύρια υπερβάσεις από το 2009 μέχρι το 2011 τη στιγμή που η χώρα στενάζει είναι άξιον απορίας και χρήζει απαντήσεως. 

Θέλετε, όπως, λέτε να μειώσετε τις δαπάνες και τις σπατάλες του κράτους. Σωστά. Μειώστε λοιπόν, δραστικά τα νοίκια  που πληρώνουν οι δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμοί. 

Καταργήστε και μην επεκτείνετε τις συμβάσεις παραχώρησης σε  εργολάβους, οι οποίοι έχουν πληρωθεί δρόμους 3 και 4 φορές χωρίς να τους έχουν ολοκληρώσει και εισπράττουν διόδια για δρόμους οι οποίοι δεν έχουν ολοκληρωθεί.

Μη μας λέτε λοιπόν ότι κάνετε οικονομία αν δεν τα κάνετε αυτά. Διότι έχω την αίσθηση ότι μάλλον δεν είναι προτεραιότητα της κυβέρνησης η οικονομία. Διότι αν ήταν δε θα δίνατε –δεν έχετε ευθύνη εσείς κύριε Παπαδήμο, ήταν τις μέρες που αναζητούσε το πολιτικό σύστημα Πρωθυπουργό– 30 εκατομμύρια στη Λαζάρντ χρηματοπιστωτικοί σύμβουλοι  για να συμβουλέψει το ελληνικό κράτος για το κούρεμα της 26ης Οκτωβρίου που ούτως ή άλλως δεν ξέρουν και αν θα προχωρήσει. Εκεί δεν κάνουν οικονομία.

Ούτε θα αναθέτατε εκ νέου μελέτη για το περιουσιολόγιο που την έχουμε πληρώσει δύο φορές και περιουσιολόγιο δεν έχουμε. Ούτε θα αναθέτατε μελέτες για το ΕΣΠΑ σε εταιρείες συμβούλων παρακάμπτοντας τις δημόσιες υπηρεσίες που μπορούν να το κάνουν χωρίς αμοιβή.

Ούτε βέβαια θα παίρνατε ως πρώτη απόφαση του υπουργικού συμβουλίου να πάτε σε εξωδικαστικό συμβιβασμό με τη Ζήμενς και έτσι έναντι ολίγων εκατομμυρίων να χάσουμε την πιθανότητα να διεκδικήσουμε αυτά που χρωστάει, διότι ήταν δημόσιος πλούτος αυτά που χρωστάει που πηγαίνανε 3% στα δυο μεγάλα κόμματα και βεβαίως θα σβηστούν και όλα τα ίχνη. Δε θα υπάρξει σκάνδαλο Ζήμενς όπως τώρα θέλουν κάποιοι να μας πείσουν ότι δεν υπάρχει σκάνδαλο Βατοπεδίου. Έχουν βαλθεί να μας πείσουν.

Και πολύ περισσότερο ξέρατε τι θα κάνατε; Θα απαιτούσατε αν θέλετε να κάνετε οικονομία αυτός ο πολύχρωμος, πολυποίκιλος συνδυασμός της κυβέρνησής σας να μην έχει 49 Υπουργούς. Διότι, για να τους βολέψετε όλους, φτιάξατε μια κυβέρνηση με 49 Υπουργούς και ένας Θεός ξέρει πόσο κοστίζουν όλοι αυτοί  μαζί και όλοι οι σύμβουλοι που κουβαλάνε.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχει δραματική πτώση του εισοδήματος για την πλειοψηφία του κόσμου. Περικοπές, ανεργία και λουκέτα.

Και με αυτή τη μείωση του εισοδήματος εσείς σχεδιάζετε να αυξήσετε το 2012 τα φορολογικά έσοδα κατά 17% και πλέον.

Από που θα βρεθούν αυτά τα έσοδα; Όχι βεβαίως από τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων, αφού τους μειώσατε το φορολογικό συντελεστή, οπότε θα πληρώσουν χαμηλότερο φόρο.

Θα βρεθούν  για άλλη μια φορά από τα συνήθη φορολογικά υποζύγια, τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους, τους αυτοαπασχολούμενους.  Μην μας πείτε όμως για άλλη μια φορά ότι θα πατάξετε τη φοροδιαφυγή. Διότι στο μεσοπρόθεσμο που ψηφίσατε τον Ιούνη, ξέρετε πόσα είναι τα έσοδα που προβλέπονται από την πάταξη της φοροδιαφυγής. Μηδέν.  Μηδέν έσοδα από την πάταξη της φοροδιαφυγής.

Είναι πολιτική επιλογή, λέμε εμείς,  να μην χτυπηθεί η φοροδιαφυγή και όχι ανικανότητα. Διότι πώς αλλιώς εξηγούνται συγκεκριμένες επιλογές. Πώς εξηγούνται οι αλλεπάλληλες περαιώσεις που τιμωρούν τους έντιμους φορολογούμενους και επιβραβεύουν τους φοροκλέπτες; Πώς εξηγείται η άρση του πόθεν έσχες για την αγορά του οποιουδήποτε ακινήτου;

Πώς εξηγείται η κωλυσιεργία για την αντιμετώπιση και τη δημοσιοποίηση των καταθέσεων στην Ελβετία; Πως εξηγείται ότι δόθηκαν μέσα στις χρονιές της κρίσης πάνω από 100 δις στις χρεοκοπημένες τράπεζες, υποτίθεται για να τονώσουν την πραγματική οικονομία, αλλά τα χρήματα αυτά αν τα είδατε εσείς, τα είδαμε και εμείς στην πραγματική οικονομία.

Και τώρα βλέπουμε δυστυχώς σημαίνοντα στελέχη του τραπεζικού συστήματος να παίρνουν θέση κοντά στην κυβέρνηση. Και την κυβέρνηση να κάνει ότι μπορεί, για να μείνουν οι τράπεζες στους σημερινούς τους ιδιοκτήτες, σε αυτούς δηλαδή που χρεοκόπησαν και τις τράπεζές τους αλλά και την ελληνική οικονομία.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από το προσχέδιο του προϋπολογισμού προκύπτει ότι για το 2012 το ένα τρίτο των συνολικών φορολογικών εσόδων θα κατευθύνεται στην αποπληρωμή τόκων προς τους δανειστές.

Η αναλογία αυτή, δεν μπορεί να είναι βιώσιμη σε καμία περίπτωση για την ελληνική οικονομία. Ήταν το ίδιο και πέρσι περίπου. Σταθεροποιείται.

Τόκοι ύψους 1/3 των συνολικών φορολογικών εσόδων, αποτελούν τεράστιο βάρος σε μία κοινωνία που μαστίζεται από ύφεση, πόσο μάλλον όταν αυτοί οι τόκοι συλλέγονται με ένα εξαιρετικά άδικο φορολογικό σύστημα, που μεταφέρει τα βάρη στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους.

Δεν νομίζω, λοιπόν, ότι μπορεί να υπάρχει κανένας λογικός άνθρωπος σε αυτή την αίθουσα που να πιστεύει ότι η χώρα μπορεί να επιβιώσει πληρώνοντας τόσο μεγάλους τόκους.

Και δε νομίζω ότι μπορεί να σταθεί οποιοσδήποτε προϋπολογισμός, αν το 1/3 των εσόδων πάει σε τόκους και ταυτόχρονα έχουμε ύφεση.

Συνεπώς η μόνη σωτηρία –εμείς τολμάμε να το πούμε και να το καταθέσουμε δημόσια– η μόνη σωτηρία είναι να διεκδικήσουμε άμεσα μορατόριουμ, πάγωμα αποπληρωμής τόκων και χρεολυσίων, μέχρις ότου μπορέσουμε να σταθούμε στα πόδια μας. Μέχρις ότου υπάρξει ανάπτυξη και όχι υφεσιακή περιδίνηση της ελληνικής οικονομίας.

Ξέρουμε ότι αυτό βλάπτει τα συμφέροντα των πιστωτών αλλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Και αργά ή γρήγορα θα το ανακαλύψουμε όλοι.

Πολύ γρήγορα το δίλλημα στο οποίο θα βρεθούμε θα είναι τι να πληρώσουμε πρώτα; Νοσοκομεία που θα καταρρέουν, σχολεία που θα κλείνουν, μισθούς και συντάξεις που δεν θα έχουμε ή τόκους και χρεολύσια; Ο λαός μας έχει ανάγκη από μια κυβέρνηση που θα δώσει ξεκάθαρη απάντηση σε αυτό το θέμα και θα βάλει πλέον βέτο στην εφαρμογή αυτών των πολιτικών.

Ο προϋπολογισμός που ετοιμάζεστε να ψηφίσετε σήμερα συναινώντας στο λάθος για να χρησιμοποιήσω και μια προσφιλή φράση του κ. Σαμαρά, είναι ένας προϋπολογισμός που βρίσκεται στον αέρα όπως στον αέρα βρίσκονται και οι αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου, που η υλοποίησή τους αποτέλεσε και ιδρυτικό στόχο της κυβέρνησης.

Το περιβόητο κούρεμα των ομολόγων, με το οποίο θα μειώνονταν τα τοκοχρεολύσια κατά 4 δις ευρώ, προϋποθέτει την καθολική εθελοντική συμμετοχή των ιδιωτών δανειστών.

Η διεθνής των τραπεζών όμως, δια του εκπροσώπου της, κ. Νταλάρα, έχει ήδη μεταβάλει το ενδιαφέρον της για εθελοντική συμμετοχή στο κούρεμα και κατά παράβαση της ίδιας της συμφωνίας, διαπραγματεύεται με την ελληνική πλευρά και όχι με την Ε.Ε. και αξιώνει επιτόκια της τάξης του 8%, ενώ ήδη διαρρέουν ότι η συμμετοχή τους δε θα ξεπεράσει το 70% με 80%.

Το κυριότερο όμως που αξιώνουν είναι τη μετατροπή των δανειακών συμβάσεων στο Αγγλικό δίκαιο. Ούτε λίγο ούτε πολύ, δηλαδή, επιθυμούν να δώσουν λίγα και να πάρουν πολλά, πάρα πολλά. Ίσως και ολόκληρη τη χώρα σε αντιπαροχή αν οι εξελίξεις είναι οι χειρότερες δυνατές που μπορεί κανείς να σκεφθεί. Αυτοί καλά κάνουν και επιθυμούν. Το ερώτημα είναι εμείς τι κάνουμε; Ποια είναι η επίσημη γραμμή διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης; Ποιες συμμαχίες επιδιώκει; Και ποιες κόκκινες γραμμές βάζει; Διότι την Παρασκευή είπατε ότι αυτά δεν μπορείτε να τα φανερώσετε και να είμαστε σίγουροι ότι θα κάνετε το καλύτερο για το εθνικό συμφέρον. Την τελευταία φορά που το ακούσαμε αυτό, μετά από λίγες μέρες τρομάξαμε κύριε Πρωθυπουργέ. Και το ακούσαμε από τον προκάτοχό σας τον κ. Παπανδρέου, απ’ αυτό εδώ το βήμα.

Οι τελευταίες εξελίξεις στην Ευρώπη είναι ολοένα και πιο ανησυχητικές.

Το χθεσινό τελεσίγραφο Μέρκελ-Σαρκοζί προς τους πολίτες της Ευρώπης και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Πέμπτης, όχι μόνον δεν αντιμετωπίζει την οξεία κρίση χρέους της Ευρωζώνης, αλλά, αντίθετα απειλεί την ίδια την Ευρωζώνη με συντεταγμένη διάσπαση.

Η Ευρώπη χρειάζεται νέα θεμέλια όχι μια γελοία απόπειρα να τσιμεντωθούν τα σαθρά νεοφιλελεύθερα θεμέλιά της. Και δυστυχώς τίποτα από ότι έχει συμβεί εμάς δεν μας εκπλήσσει.  Δυστυχώς δικαιωθήκαμε όταν λέγαμε από την αρχή ότι το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό αλλά ευρωπαϊκό, τη στιγμή που η τότε ελληνική κυβέρνηση από τα πιο επίσημα χείλη, μίλαγε για λαμόγια, για κοπρίτες και διεφθαρμένους δημόσιους υπαλλήλους που φταίνε. 

Δικαιωθήκαμε διότι προτείναμε ευρωπαϊκή ρύθμιση του χρέους με διαγραφή μεγάλου μέρους του, τη στιγμή που η κυβέρνηση έλεγε ότι αναδιάρθρωση σημαίνει χρεωκοπία και μόνο μέσα από τη βάρβαρη λιτότητα θα μας ξαναβγάλει στις αγορές.

Και δυστυχώς δικαιωθήκαμε όταν από το 2008, σας θυμίζω, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ είχε καταθέσει πρόταση που έλεγε ότι, αν κάποιοι μεγαλομέτοχοι τραπεζών ιδιοκτήτες δεν μπορούν να επανακεφαλαιοποιήσουν τις τράπεζές τους, τότε να αφήνουν τα κλειδιά πάνω στο γκισέ και  να περνάνε στο δημόσιο έλεγχο.

Δικαιωθήκαμε όταν λέγαμε ότι όσο πιο πολλά είναι τα εισπρακτικά μέτρα, τόσο χειρότερα θα πηγαίνει η οικονομία και η κοινωνία.

Όταν λέγαμε ότι Νομισματική Ένωση χωρίς δανειστή τελευταίας καταφυγής δεν μπορεί να υπάρξει και ζητάγαμε την αναθεώρηση των Ευρωπαϊκών Συνθηκών.

Όταν προτείναμε σειρά μέτρων για να αποφύγουμε τη λιτότητα, μέτρα τα οποία στον καιρό τους μπορεί να δίνανε κάποιες λύσεις, σήμερα όμως ακόμη και αυτά τα μέτρα είναι ανεπαρκή.

Η χθεσινοβραδινή πολιτική παρέμβαση ενός ανεξέλεγκτου οίκου αξιολόγησης, της StandardandPoor’s, το αποδεικνύει.

Και το μέγα ερώτημα που ασφαλώς υπερβαίνει και όλη τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό είναι: 

Εσείς ποιες θέσεις θα προβάλετε μεθαύριο, στο κρίσιμο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, κύριε πρωθυπουργέ;

Θα αποδεχτείτε το σχέδιο Μέρκελ, όπως άφησε να εννοηθεί σε συνέντευξή του ο υπουργός εξωτερικών, κ. Δήμας;

Θα αποδεχτείτε δηλαδή ότι η Ελλάδα μπορεί να σωθεί μόνο αν αποδειχτεί υπάκουος τρόφιμος στο γερμανικό αναμορφωτήριο, που θέλει να μετατρέψει την Ε.Ε. η κ. Μέρκελ, για τις απείθαρχες χώρες;

Υπάρχουν ελληνικές προτάσεις για την αναδιοργάνωση της Ευρωζώνης; Ή μήπως θα αρκεστείτε σε υποσημειώσεις επί του σχεδίου Μέρκελ, λειτουργώντας ουσιαστικά ως ο τέταρτος της τρόικας;

Επιτρέψτε μου να σας θέσω και ένα ακόμα ερώτημα κ. Πρωθυπουργέ, ο προϋπολογισμός του 2012 θα εκτελεστεί υπό τη νέα δανειακή σύμβαση;

Εσείς γνωρίζετε την πρώτη δανειακή σύμβαση, διότι τότε ήσασταν από την άλλη πλευρά του τραπεζιού στη διαπραγμάτευση με την ιδιότητα του αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας έως τις 31 Μαΐου 2010.

Η Βουλή των Ελλήνων δεν τη γνωρίζει.

Θα κληθείτε –υποθέτω να διαπραγματευθείτε– και να εφαρμόσετε τη νέα δανειακή σύμβαση, τουλάχιστον στο αρχικό της στάδιο, ως Πρωθυπουργός της χώρας. Σας ερωτώ ευθέως και ζητώ ευθεία απάντηση.

Υπάρχει εναλλακτικό και ολοκληρωμένο σχέδιο για την ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας, ή υπάρχει μόνο το Μνημόνιο ως «εθνικό σχέδιο»;

Ή θα ξαναπάμε να υπογράψουμε ότι έχουν προετοιμάσει για εμάς, χωρίς εμάς;

Για να το πω με απλά λόγια θα ακούσουμε ποτέ από το βήμα της βουλής τον πρωθυπουργό της χώρας να μας λέει τι θα ζητήσει η Ελλάδα, εκ μέρους του πληγωμένου ελληνικού λαού, από τους εταίρους μας και πιστωτές και δανειστές ή για μια ακόμη φορά, θα ακούσουμε αυτό που ακούγαμε όσο ο κ. Παπανδρέου ήταν Πρωθυπουργός και έλεγε τι ζητούν οι δανειστές και οι εταίροι και οι πιστωτές από τη χώρα και από το λαό;

Ο ελληνικός λαός δικαιούται να έχει μια κυβέρνηση που θα τον υπερασπιστεί, που να μπορεί να αξιοποιήσει και να εξαντλήσει τη διαπραγματευτική ισχύ που προσδίδει στη χώρα μας, ακόμη, θεσμικά τουλάχιστον η ισότιμη συμμετοχή της στη Νομισματική Ένωση.

Και  το κυριότερο, ο ελληνικός λαός δικαιούται κυβέρνηση που θα  απαιτήσει από τους εταίρους μας να αφήσουν στην άκρη τα μυστικά και ψέματα – ότι  δήθεν μόνο στην Ελλάδα έχει αποτύχει το Μνημόνιο και αυτό γιατί δεν εφαρμόστηκε σωστά.

Να τους ζητήσετε να αναγνωρίσουν ότι, με τη συνταγή τους, αντί να θεραπευθεί ο ασθενής, επιδεινώθηκε η ασθένεια. Και ότι με τη συνταγή τους αυτή δε διαλύουν μόνο την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό, αλλά όλη την Ευρώπη.

Ότι αντί να αποφασίζουν κάθε δύο μήνες ανόητες συμφωνίες, ειδικά για την Ελλάδα, που είναι ειδική περίπτωση συμφωνίες που λίγες ώρες μετά την εκφώνησή τους έχουν καεί, να προσπαθήσετε να εντάξετε την ελληνική περίπτωση στην αναζήτηση κοινής ευρωπαϊκής λύσης για το δημόσιο χρέος.

Αντί να προχωρούν σε κούρεμα –δώρο άδωρο– σε συνθήκες ύφεσης, μια ελληνική κυβέρνηση με ισχυρή παρουσία και ισχυρή λαϊκή εντολή θα έπρεπε να ζητήσει πάγωμα αποπληρωμής, μορατόριουμ για τους τόκους που βαραίνουν θανάσιμα το δημόσιο προϋπολογισμό και δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν χωρίς να καταστραφεί ή να ξεπουληθεί η μισή Ελλάδα.

Ο λαός μας, δικαιούται να έχει μια κυβέρνηση που θα ζητήσει μορατόριουμ για όσο χρόνο χρειάζεται, ώστε να βρεθεί βιώσιμη λύση στην Ευρώπη και ανάκαμψη της οικονομίας στην Ελλάδα, φυσικά καταργώντας και τα παράλογα υφεσιακά μέτρα της λιτότητας.

Και μη μου απαντήσετε εύκολα σε αυτό το ερώτημα όπως μου απάντησε ο Υπουργός Οικονομικών και Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης όταν στην προηγούμενη Σύνοδο Κορυφής συζητήσαμε ότι το πάγωμα αποπληρωμής τόκων είναι πιστωτικό γεγονός διότι το επιχείρημα στερείται σοβαρότητας.

Δηλαδή δεν είναι πιστωτικό γεγονός το κούρεμα 50% και είναι το πάγωμα. Βέβαια όταν έχει κάποιος και το μαχαίρι και το πεπόνι διότι οι ίδιοι που έχουν τα CDS οι ίδιοι αποφασίζουν και πότε είναι και πότε δεν είναι πιστωτικό γεγονός, τότε καταλαβαίνουμε ότι πολιτικό είναι το ζήτημα και πολιτική λύση απαιτείται.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος ότι μπορεί ή θέλει η κυβέρνηση να πράξει το αυτονόητο εθνικό καθήκον: Να αρνηθεί να βάλει τη συνυπογραφή της σε ένα σχέδιο εξόντωσης του λαού μας και εκχώρησης μέρους της κυριαρχίας μας.

Οφείλω όμως να προειδοποιήσω για τους κινδύνους αλλά και για τις συνέπειες.

Αν η μη εκλεγμένη τριμερής διακυβέρνηση, δεν αντισταθεί και αποδεχτεί ένα ζοφερό μέλλον, πολύ περισσότερο αν φέρει μια δανειακή σύμβαση της συμφοράς στην Ελληνική Βουλή και αν μάλιστα αυτή ψηφιστεί και δεν έχουμε αυταπάτες και από τη ΝΔ του κ. Σαμαρά, που μέσα σε λίγες μέρες έχει κάνει δεκάδες υποχωρήσεις. Τότε λοιπόν, εμείς θεωρούμε και πρέπει να το πούμε αυτό αν εγκριθεί η Δανειακή Σύμβαση, μέσα στο Φλεβάρη και για χάρη της έγκρισής της, συναινέσετε κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, θα πάτε πίσω τις εκλογές, τότε θα αρχίσει ο νέος εκβιασμός. Γιατί θα έρθει η Τρόικα με την έβδομη δόση η οποία δεν θα είναι 8 δις αλλά 85 δις και θα λέει ότι  έχετε υποχρεώσεις να ακολουθήσετε. Εμείς λοιπόν, να το πούμε καθαρά.

Η μετάθεση των εκλογών ισοδυναμεί με υποδούλωση στους νέους εκβιασμούς της τρόικας.

Και η ψήφιση της δανειακής σύμβασης θα ισοδυναμεί με απόφαση ισόβιας κάθειρξης για τον ελληνικό λαό και στέρησης ανεξαρτησίας και κυριαρχίας για τη χώρα.

Θα το τολμήσετε, δίχως να προσφύγετε στη λαϊκή ετυμηγορία;

Εμείς σας προειδοποιούμε για άλλη μια φορά ότι είμαστε αισιόδοξοι ότι ό,τι και να κάνετε ο λαός μας θα καταφέρει να συσπειρωθεί και θα αναδείξει ένα νέο συνασπισμό εξουσίας, δε θα αναγνωρίσει πράξεις και συμβάσεις αντισυνταγματικές και κατάφορα άδικες για το δημόσιο και εθνικό συμφέρον.

Θα σας πρότεινα να μην το τολμήσετε. Να εγκαταλείψτε τη Δανειακή σύμβαση της συμφοράς και προχωρήστε άμεσα στη προκήρυξη εκλογών με απλή αναλογική, πριν αρχίσουν οι εκβιασμοί για την έβδομη δόση.

Η διαμεσολάβηση του λαϊκού παράγοντα, πριν από όποιες κρίσιμες αποφάσεις, είναι η μόνη δυνατότητα ισχυροποίησης της διαπραγματευτικής θέσης της χώρας.

Αλλιώς οδηγείτε τον ελληνικό λαό, σε ένα μαρτύριο δίχως τέλος. Και χρεώνεστε την ιστορική ευθύνη επιλογών που οδηγούν σε ανεπανόρθωτες καταστροφές.

Είμαι βέβαιος ότι ακόμη και αν θέλετε να το πράξετε, θα υπάρξουν λαϊκοί αγώνες που θα σας εμποδίσουν.