Μ. ΧΑΝΤΣΟΝ: ''Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ''!
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ «THE REAL NEWS NETWORK»
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΟΥ Κ. Μ.
Σε συνέντευξή του που δόθηκε στις 15 Φεβρουαρίου στο The Real News Network (TRNN), ο Μάικελ Χάντσον αναφέρεται αναλυτικά σε αυτό που αποκαλεί Ελληνικό πείραμα σε εξέλιξη. Το συμπέρασμά του είναι ότι η Ελληνική κρίση χρησιμοποιείται σαν εργαστηριακό πείραμα προκειμένου να καθοριστεί το μέγεθος της μέγιστης πίεσης που μπορεί να ασκήσει το χρηματιστικό κεφάλαιο στη μισθωτή εργασία, μέσω της περικοπής των μισθών και των συντάξεων, της διάλυσης των κοινωνικών παροχών και της αρπαγής της δημόσιας περιουσίας. Ουσιαστικά, περιγράφει αυτό που σε μαρξιστική ορολογία αποκαλείται αύξηση της απόλυτης υπεραξίας, και που είναι το ζητούμενο στην Ευρώπη συνολικά από τις άρχουσες κοινωνικοπολιτικές ελίτ, όπως ένα κομμάτι της αριστεράς έχει επανειλημμένα υπογραμμίσει κατά τα δύο τελευταία χρόνια.
Ο Μάικελ Χάντσον είναι Πρόεδρος του Ινστιτούτου Μελέτης Μακροχρόνιων Οικονομικών Τάσεων (ISLET), Χρηματοοικονομικός Αναλυτής στη Wall Street, και Διακεκριμένος Ερευνητής Καθηγητής στα Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Missouri, Kansas City. Συγγραφέας ανάμεσα στα άλλα και των βιβλίων «Super Imperialism: The Origin and Fundamentals of US World Dominance» και «Trade, Development and Foreign Debt», θεωρείται ειδικός σε ζητήματα χρέους. Έχει ασχοληθεί επανειλημμένα με τις Ελληνικές εξελίξεις και η αρθογραφία του μπορεί να βρεθεί μέσω του διαδικτύου.
Η συνέντευξη που δημοσιεύουμε δόθηκε στον Πωλ Τζέυ, Senior Editor στο Real News Network (TRNN). Η παρούσα εκδοχή της περιέχει διορθώσεις του πρωτότυπου που έγιναν από τον Paul Craig Roberts, εγκρίθηκαν από τον καθηγητή Χάντσον και έχουν αναρτηθεί στο ιστολόγιό του (http://michael-hudson.com/2012/02/greek-strategy/).
Η πρωτότυπη συνέντευξη υπάρχει στο you tube κάτω από τον τίτλο «Το Ελληνικό Πείραμα» (http://www.youtube.com/watch?v=OJ7m-gXzQCs&feature=player_embedded#) και σε έντυπη μορφή στο (http://www.informationclearinghouse.info/article30541.htm). Ελάχιστες προσθήκες δικές μου για λόγους αποσαφήνισης, καθώς και δύο του Paul Craig Roberts, εγκλείονται σε αγκύλες.
Ακολουθεί η συνέντευξη:
PAUL JAY, Senior Editor, TRNN: Καλώς ήλθατε στο The Real News Network. Είμαι ο Paul Jay από την Washington. Στην Ελλάδα, οι χρηματιστικές ελίτ της Ευρώπης έλαβαν τη σύμφωνη γνώμη της Ελληνικής κυβέρνησης για έναν ακόμη γύρο αυτών που ορισμένοι άνθρωποι αποκαλούν άγρια μέτρα λιτότητας, όπως για παράδειγμα η μείωση των κατώτατων μισθών 22%, ένας νέος γύρος ιδιωτικοποιήσεων, περικοπών στις συντάξεις και σε πολλά άλλα κοινωνικά προγράμματα.
Τώρα βρίσκεται μαζί μας για να συζητήσουμε όλα αυτά ο Michael Hudson. Λοιπόν Μάικελ, τι θάπρεπε να διδασκόμαστε από όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα;
HUDSON: Θάπρεπε να διδασκόμαστε αυτό που διδάσκονται οι Ευρωπαίοι τραπεζίτες, δηλαδή ότι διεξάγεται ένα μεγάλο πείραμα. Τα τελευταία πέντε χρόνια στη Λάτβια, οι νεοφιλελεύθεροι έχουν μειώσει τους μισθούς περίπου 30%. Η βασική πρόταση συλλογισμού των κατασκευαστών [χρηματοοικονομικών] μοντέλων στις μέρες μας είναι: δεν ξέρεις πόσο χαμηλά μπορείς να πιέσεις τους μισθούς και τις συντάξεις προτού ο λαός αρχίσει να πιέζει αντίστροφα.. Λοιπόν, στη Λάτβια δεν έχουν ακόμη αρχίσει να πιέζουν αντίστροφα όταν η μείωση έφτασε στο 30%. Τώρα κινούνται προς την Ελλάδα [σαν ενδιάμεσο σταθμό] στο δρόμο προς την Ισπανία και την Πορτογαλία και την Ιταλία, και προσπαθούν να βρουν πόσο χαμηλά μπορούν να κατέβουν οι μισθοί, πόσο πολύ μπορεί να στραγγιστεί μια οικονομία μέχρις ότου υπάρξει μια ανυποχώρητη [αντίστροφη] πίεση από το βασανιζόμενο πληθυσμό.
Η Ε.Ε. και οι τράπεζες διόρισαν ένα μέλος του τραπεζικού λόμπυ, ο οποίος κατ' ευφημισμόν αποκαλείται «τεχνοκράτης», να αναλάβει την πολιτική ηγεσία της Ελλάδας. Η δουλειά του είναι να βρει το μέρος της αμοιβής της εργασίας που μπορεί να εξαλειφθεί. Οι νεοφιλελεύθεροι αντιλαμβάνονται ότι η αριστερά στην Ευρώπη είναι εντελώς θρυμματισμένη και δε διαθέτει μια [στρατηγική] άμυνας εναντίον των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Παρόλ' αυτά, η μείωση των μισθών συρρικνώνει μιαν οικονομία. Όταν μειώνεις το έλλειμμα του προϋπολογισμού, μειώνεις το ποσό χρήματος που μπαίνει στην οικονομία για να ενισχύσει τη ζήτηση. Έτσι, σα συνέπεια, αυτό που κάνει η Ε.Ε. είναι να ματώνει οικονομίες, περίπου όπως ο γιατρός την εποχή του μεσαίωνα θα απομυζούσε αίμα, πιστεύοντας ότι η απώλειά [του] αποκαθιστά την υγεία.
Η μόνη απάντηση που διαθέτει ο Ελληνικός λαός, αφού αυτός δεν αντιπροσωπεύεται από την κυβέρνησή «του», είναι να διαλύσει την οικονομία, έτσι ώστε να μην απομείνει τίποτα για τους πιστωτές. Το ΠΑΣΟΚ που ενστερνίστηκε το πρόγραμμα λιτότητας τώρα έχει ένα ποσοστό αποδοχής της τάξης του 8%. Αυτό είναι χαμηλότερο και από εκείνο του Obama, του μεγαλύτερου απατεώνα στην Αμερικανική πολιτική ιστορία.
Ο Ελληνικός λαός λέει: κοιτάξτε, όταν ο πρωθυπουργός είπε ότι θα γινόταν δημοψήφισμα σχετικά με το αν επιθυμούμε να περικόψουμε τους μισθούς προκειμένου να πληρωθούν οι τραπεζίτες, το πρώτο πράγμα που είπε η Άγγελα Μέρκελ ήταν, δεν επιτρέπεται να κάνετε δημοψήφισμα. Θα αναστείλουμε τη δημοκρατία, θα σας επιβάλλουμε ένα δικτάτορα, και εμείς είναι που θα σας πούμε τι να κάνετε.
Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, εάν δεν υπάρχει δημοκρατική δέσμευση υπέρ του χρέους, το χρέος είναι ανύπαρκτο και άκυρο. Επομένως, η Ευρωπαϊκή Ένωση έβαλε τους νομικούς της να πουν, σύμφωνοι, θα πάρουμε την έγκριση της Ελληνικής Βουλής. Λοιπόν, ο Ελληνικός λαός μπορεί να πει, κοιτάξτε, μπορείτε να κατέβετε με σακούλες λεφτά και μπορείτε να εξαγοράσετε όλα τα μέλη του Κοινοβουλίου που απαιτούνται προκειμένου να περάσει η συμφωνία, αλλά μόλις γίνουν εκλογές, θα τους πετάξουμε έξω, επειδή δεν ενεργούν για λογαριασμό μας.
JAY: Δεν αποτελεί έναν από τους κύριους στόχους εδώ η ιδιωτικοποίηση; Θα πρέπει η Ελληνική κυβέρνηση να ξεπουλήσει τα πάντα; Από όσο φαίνεται τώρα συζητούν την πώληση αεροδρομίων και λιμανιών.
HUDSON: Ναι και επίσης των συστημάτων υδροδότησης, των αποχετευτικών δικτύων, της γης, των νησιών. Η κρίση χρέους χρησιμοποιείται για να φτιαχτεί ένας σάκος αρπαγής για τα ιδιωτικά συμφέροντα ώστε να καταλάβουν την ιδιοκτησία του δημόσιου τομέα. Και οι τραπεζίτες και όσοι έχουν σχέδιο συνήθως πάνε πολύ καλύτερα σε καιρούς κρίσης από εκείνους που δε διαθέτουν σχέδιο. Έτσι αυτό ακριβώς μοιάζει να είναι το επιδιωκόμενο. Το χρηματιστικό κεφάλαιο σήμερα εξασφαλίζει αυτό που στο παρελθόν πετύχαινε η στρατιωτική εισβολή. Δηλαδή, ο νέος τρόπος πολέμου είναι χρηματοοικονομικός και όχι στρατιωτικός. Είναι πολύ φτηνότερος και πολύ ασφαλέστερος για τη χώρα που επιτίθεται.
Η επιβολή των ιδιωτικοποιήσεων είναι ο λόγος που χτες [Σημ. του P.C.R: 14 Φεβρουαρίου] η Ευρωπαϊκή Ένωση είπε, για [περιμένετε] μισό λεπτό, δεν πρόκειται να σας δανείσουμε χρήματα ούτε για να πληρώσετε τις δικές μας τράπεζες που αγόρασαν ομόλογά σας, εκτός κι αν διατυπώσετε αναλυτικά ακριβώς τι πρόκειται να ιδιωτικοποιήσετε και δεσμευτείτε τώρα σε αυτό. Και εδώ πρόκειται για ξεχωριστό σημείο. Στο παρελθόν, οι Έλληνες έδωσαν υποσχέσεις και δόξα τω Θεώ δεν ιδιωτικοποίησαν, επειδή από τη στιγμή που θα αρχίσουν το ξεπούλημα, θα επακολουθήσει κυριολεκτικό στύψιμο και ακόμη μεγαλύτερη αντιπαράθεση. Επομένως έχεις δίκιο. Η διάσωση είναι ένας σάκος αρπαγής.
JAY: Μοιάζει να υπάρχει κάποιο είδος διαφορετικής προσέγγισης μεταξύ της Wall Street και των Ευρωπαίων. Ορισμένοι εκπρόσωποι της Wall Street στην πραγματικότητα λένε, όχι στα μέτρα λιτότητας. Πού οφείλονται τα αντιφατικά μηνύματα;
HUDSON: Υπάρχουν δύο λόγοι. Πρώτον, από την πρώτη στιγμή, από τον προηγούμενο αιώνα, η Αμερική είχε περιλάβει στον ιδιωτικό τομέα αυτά που βρισκόταν στο δημόσιο τομέα στην Ευρώπη. Η Ευρώπη είχε τις εταιρείες ενέργειας, τα ηλεκτρικά δίκτυα και τα δίκτυα αερίου στο δημόσιο τομέα. Η Αμερική τα ιδιωτικοποίησε, αλλά ως εταιρείες δημόσιας ωφέλειας υπό ρυθμιζόμενο καθεστώς. Οι εταιρείες αυτές ρυθμίζονταν ως προς το ύψος των δανείων και του μετοχικού τους κεφαλαίου, ως προς το ποσοστό κέρδους τους. Η Ευρώπη δεν έχει νομικό πλαίσιο για τη ρύθμιση των τιμών ή του ποσού που χρεώνουν για τη χρήση των δικτύων τους οι εταιρείες κοινής ωφέλειας, επειδή πάντοτε είχαν τις εταιρείες αυτές στο δημόσιο τομέα, ακριβώς όπως η Σοβιετική Ένωση δεν είχε ρυθμιζόμενο ιδιωτικό σύστημα [παροχής υπηρεσιών]. Στην Ευρώπη υπάρχει πολύ περισσότερη περιουσία και δημόσια αγαθά για λεηλασία από όσα ήταν διαθέσιμα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν υπάρχει ρυθμιστικό πλαίσιο στη Ευρώπη, επειδή στο παρελθόν, η ενέργεια, η αποχέτευση, το νερό και οι υπόλοιπες υπηρεσίες κοινής ωφέλειας προσφέρονταν είτε σε τιμές κόστους ή σε επιδοτούμενες τιμές προκειμένου η οικονομία να γίνει πιο ανταγωνιστική.
Η ιδέα στην Ευρώπη δεν είναι μόνο ότι θα περικοπούν οι μισθοί 30%, αλλά επίσης ότι μπορούν να αυξηθούν οι τιμές για πρόσβαση στο νερό, την αποχέτευση, τις συγκοινωνίες, και κάθε άλλο. Η αύξηση τιμών σημαίνει ψηλότερα κέρδη για τα ιδιωτικά συμφέροντα που ιδιωτικοποιούν το δημόσιο τομέα της Ελλάδας.
Το αποτέλεσμα στην Ελλάδα μάλλον θα είναι το ίδιο με αυτό που έγινε στην Ισλανδία, τη Λάτβια και άλλες χώρες. Θα ακολουθήσει μια μεγάλη μετανάστευση της ενεργούς εργατικής δύναμης. Και το αποτέλεσμα, φυσικά, θα είναι να γίνει η οικονομία πολύ λιγότερο ανταγωνιστική.
Στις σημερινές εφημερίδες διαβάζουμε ότι τελικά το ΑΕΠ της Ελλάδας έπεσε με ετήσιο ρυθμό 7%, και όχι το αναμενόμενο 5%, και, όπως συνήθως, η εφημερίδα έγραφε ότι προς έκπληξη όλων, η κατάσταση είναι χειρότερη από την προβλεπόμενη. Λοιπόν, βεβαίως και δε μας προκάλεσε έκπληξη, αφού γνωρίζουμε ότι όταν στραγγαλίζεις μιαν οικονομία, φυσικά και αυτή δε μπορεί να ανταποκριθεί. Και αυτοί στραγγαλίζουν την Ελληνική οικονομία.
Η Ελλάδα χρησιμοποιείται σαν ένα εργαστηριακό πείραμα για να προσδιοριστούν τα αποτελέσματα της πολύ σκληρής συμπίεσης της εργατικής δύναμης. Είναι σαν να προσπαθείς να ταΐζεις ένα άλογο όλο και λιγότερο προκειμένου να δεις αν θα γίνει αποτελεσματικότερο, μέχρις ότου τα τινάξει.
[Σημ. του P.C.R: Πιστεύω ότι εδώ ο καθηγητής Χάντσον σκόπευε να προσθέσει ότι κάποιοι στη Wall Street ανησυχούν ότι τα σκληρά μέτρα λιτότητας θα οδηγήσουν την Ελλάδα στη χρεοκοπία, δημιουργώντας έτσι ανοίγματα σε Αμερικανικά ιδρύματα, όπως η Goldman Sacks, που θα υποχρεωθούν να πληρώσουν τα swaps που εγγυώνται το Ελληνικό δημόσιο χρέος]
JAY: Η ανεργία σε μεγάλη κλίμακα αποτελεί πάντοτε μια καλή απειλή εναντίον όσων εργάζονται σε μια χώρα, όσο περισσότερο μπορείς να χτυπήσεις την Ελλάδα και την Ισπανία, την Πορτογαλία, τόσο περισσότερο μπορείς να απειλήσεις την εργατική τάξη της Γαλλίας και της Γερμανίας, όπου υποθέτω ότι τελικά θα είναι οι μεγάλοι στόχοι.
HUDSON: Λοιπόν, αν συμβεί αυτό, θα δημιουργηθεί ένας νέος εθνικισμός που θα διαλύσει την κοινή αγορά εις τα εξ ων συνετέθη. Θα υπάρξει μια απότομη συνειδητοποίηση ότι όταν η Ευρώπη ενώθηκε, όλη η ιδέα της ενότητας ήταν να εμποδιστεί ένας ακόμη Ευρωπαϊκός πόλεμος. Αλλά τώρα, με την ενότητα κάτω από τους νεοφιλελεύθερους κανόνες των τραπεζών, η συνέπεια θα είναι ο ταξικός πόλεμος.
Εάν η Ε.Ε. δεν είναι παρά ένας πολεμικός μηχανισμός των πλούσιων κατά των φτωχών, ένας αριθμός από χώρες θα πουν ΟΧΙ στην Ευρώπη, ακριβώς όπως οι Ισλανδοί ψήφισαν όχι στην προσχώρηση στην Ευρώπη, ακριβώς όπως [και] άλλες χώρες που είχαν σχεδιάσει τη συμμετοχή τους στην [ενωμένη] Ευρώπη, φτάνοντας μέχρι την Τουρκία στο άλλο άκρο, λένε, ε για μια στιγμή, αν αυτή είναι η Ευρώπη που καταφθάνει, μια ολιγαρχική Ευρώπη που το πρόγραμμά της είναι η λιτότητα και η συρρίκνωση, γιατί στο καλό να θέλουμε να συμμετάσχουμε.
Η Ε.Ε. αποδεικνύει ότι δουλεύει για τις ιδιωτικές τράπεζες, αλλά όχι για τους πολίτες της.
* Παλιότερα άρθρα του Μ. Ηudson για την Ελλάδα, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις προβλέψεις και τις θέσεις που περιέχουν:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
μη πτύετε επί του δαπέδου
μη βλασφημάτε τον θείο
σχόλια ελεύθερα ύβρεις επί πληρωμή αλλιώς διαγραφή