Συγκαλυπτικές αποκαλύψεις

φωτογραφία απο parospress

Tου Παντελη Μπουκαλα

Επί χρόνια, επί δεκαετίες, το ΠΑΣΟΚ χρησιμοποιεί σαν άλλοθι για τις αμαρτίες του την πολιτεία της Νέας Δημοκρατίας, η δε Νέα Δημοκρατία μεταχειρίζεται σαν πλυντήριο των ανομημάτων της την πολιτεία του ΠΑΣΟΚ. Το ’να χέρι νίβει τ’ άλλο δηλαδή, μόνο που πια το νερό που έχουν στη διάθεσή τους και τα δύο είναι τόσο καθαρό όσο και του Ασωπού. Στην «καμένη γη» που λέει ότι παραλαμβάνει κάθε κόμμα από το αμέσως προηγηθέν στην εξουσία, σ’ αυτήν την (στάσιμη ακόμα και στα ονοματεπώνυμα) εναλλαγή των πόλων του δικομματισμού, σπεύδει να σπείρει τα ρουσφέτια του, να καλλιεργήσει βολέματα και εξυπηρετήσεις. Η χαμηλή διαφθορά, οι κάθε είδους διευκολύνσεις φίλων και συντρόφων στα χαμηλά της οικονομικής κλίμακας, είναι η μέθοδος για να περνάει σαν αυτονόητη και να συγχωρείται η υψηλή διαφθορά που απολαμβάνουν διαπλεκόμενα τα μεγαλοστελέχη. Με μεγάλο τμήμα της κοινωνίας εκμαυλισμένο έως τα όρια της συνενοχής, η φαυλότητα κατέληξε να φαίνεται τόσο φυσική όσο η εναλλαγή της μέρας με τη νύχτα, νομοτελειακή δηλαδή, άρα μη αντιμετωπίσιμη.

Σε μια παράδοξη σχέση μεταξύ τους, αλληλοϋποστηριζόμενοι και συγχρόνως αλληλοεκβιαζόμενοι, οι εν δικομματισμώ εταίροι αντιμετώπισαν πάντοτε το κράτος σαν λάφυρο, σαν λεία που πρέπει να τη γευτούν αμέσως. Εσπευδαν λοιπόν να το απολαύσουν, με τον εύλογο φόβο ότι αργά ή γρήγορα θα χάσουν το προνόμιο αυτό. Κάτι έλεγαν βέβαια, κάτι βροντοφώναζαν μάλλον, για καθάρσεις, αξιοκρατίες και διαφάνειες, επινοούσαν μάλιστα και «αντικειμενικές» διαδικασίες (υποκειμενικότατα ωστόσο υλοποιούμενες, όπως οι διαβόητες «συνεντεύξεις»), τάχα για να υπηρετήσουν την ισοπολιτεία. Ολα τούτα όμως ήταν τόσο κοντά στην αλήθεια όσο η Εθνική Ελλάδας στον τελικό του Μουντιάλ και ο Ολυμπιακός στην απόκτηση του Λίονελ Μέσι.

Από καιρού εις καιρόν, βέβαια, και επειδή έπρεπε να υπηρετείται και το θέαμα της αντιπαλότητας, ώστε να συσπειρώνονται οι οπαδοί και να ανανεώνεται ο κομματικός τους πατριωτισμός, κάποιες αποκαλύψεις έβλεπαν το φως της δημοσιότητας. Κάτι τέτοιο γίνεται και τώρα. Επειδή κρίθηκε κυβερνητικώς ωφέλιμο να υπάρξει και κάποιο άλλο θέμα στην τηλεοπτικώς κατασκευαζόμενη επικαιρότητα πλην του ασφαλιστικού και του εργασιακού, για τα οποία ούτε ο μελοδραματικός κ. Λοβέρδος δεν δηλώνει σοσιαλιστικά υπερήφανος, προσφέρθηκε στην περιέργειά μας το πελατολόγιο ορισμένων πρώην υπουργών της Ν.Δ., για να σχηματιστεί η ψευδής εντύπωση ότι επέρχεται κάθαρση, εικοστή φορά σε τριάντα χρόνια. Ποιο είναι το περιεχόμενο αυτών των από τηλεοράσεως αποκαλύψεων και ποιος ο στόχος τους; «Δείτε πόσο άθλιοι ήταν οι άλλοι και συγχωρήστε τα δικά μας αμαρτήματα», αυτό είναι εν συνόψει το δόγμα που τις κινεί. «Ενοχος ένοχον ου ποιεί» λένε, και σωστά. Μόνο που εδώ δεν έχουμε έναν ένοχο κι έναν αθώο. Αλλά δύο διαχρονικώς συνένοχους, δύο όψεις ενός νομίσματος που πια δεν έχει σπουδαίο αντίκρισμα.