Κ.Ο. ΠΑΣΟΚ: Είτε θα γράψει Ιστορία, είτε η Ιστορία θα τους «γράψει»,

 

Tου Γιώργου Πήττα http://tinyurl.com/6ga49mc

Για σχεδόν δύο χρόνια, η Ελλάδα χρεοκοπεί, όχι δεν χρεοκοπεί, χρεοκοπεί, όχι δεν χρεοκοπεί και πάει λέγοντας.
Κόντεψε να γίνει και η χρεοκοπία είτε ελεγχόμενη, είτε ελεύθερης πτώσης, είτε μερικού ελέγχου, άλλο ένα έργο «φαντασίας» που προβάλλουν οι ειδήσεις καθημερινά για πολλά χρόνια τώρα, εθίζοντας τους θεατές στην ιδέα των μαζικών θανάτων, των πολέμων, των βομβαρδισμών, που πάντα, συμβαίνουν Αλλού, μακριά από μας.
Χωρίς πολλές αναλύσεις και μόνο από το γεγονός του πλήθους των επερχόμενων και επαναλαμβανόμενων «κρισιμοτήτων» μπορεί κανείς να καταλάβει την ιστορικά ανεπανάληπτη ανεπάρκεια μιας κυβέρνησης ή οποία, κατά τους πλέον αφελείς από εμάς, δεν είχε περιθώρια να είναι χειρότερη από την προηγούμενη.
Φευ!
30 χρόνια μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία η παρούσα κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με αυτό που δημιούργησε:
Ένα πολυπλόκαμο τέρας, βυθισμένο για χρόνια στην αναξιοκρατία, ένα Κράτος ταυτισμένο με το Κόμμα, μία χώρα πουκάμισο αδειανό, που στη δίνη της παγκόσμιας Καπιταλιστικής Κρίσης βρέθηκε να είναι και ο πιο αδύναμος κρίκος και το εξιλαστήριο θύμα, και το πειραματόζωο, και το θύμα και ο ένοχος.
Με τραγικά, τραγικότατα, θύματα τους ανθρώπους που δεν συνέβαλλαν ποσώς στον σημερινό εξευτελισμό.
Κάποιοι άδουν με πάθος το γνωστό και φορτισμένο Θεοδωρακικό:
«Αυτό που ήσουν κάποτε….θα γίνεις ξανά»
Ερώτηση: Ποιο είναι αυτό που πρέπει να γίνει ξανά;
Αν μιλάμε για την Ελλάδα προ της βαθύτατης αλλοτρίωσης της κοινωνίας της και τον εκμαυλισμό της από τα ψεύτικα και τα δανεικά θα συμφωνήσω.
Αν μιλάμε για ανάσταση του μεγαλείου της τρέλας μας, θα διαφωνήσω.
Εγώ θα σταθώ στον άλλο στίχο του άσματος:
«Ο εξευτελισμός σου, να γίνει τέλειος».
Γιατί, «τέλειο» ήταν και το τέρας που έφτιαξαν.
Με την ανοχή όλων μας;
Θα διαφωνήσω και σε αυτό.
Με την ανοχή πολλών, εξοργιστικά πάρα πολλών, αλλά όχι όλων.
Σε αυτόν τόπο, υπήρξαν και υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που απλώς «δεν».
Και ήταν σε μεγάλο τμήμα τους οι υγιέστερες δυνάμεις της χώρας.
Που περιθωριοποιήθηκαν. Που λοιδορήθηκαν. Που εξοστρακίστηκαν.
Γιατί αρνήθηκαν να γίνουν συνδαιτυμόνες του Παγκάλιου φαγοποτιού. 
Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ.
Σήμερα, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ έχουν την τελευταία ευκαιρία τους να παίξουν έναν ρόλο ιστορικό.
Έχουν να επιλέξουν μεταξύ της «παράδοσης» που ξεκίνησε με τα πάμπερς του Κοσκωτά  από τη μια, και, του ήθους του πρώιμα διαγεγραμμένου από το ΠΑΣΟΚ Σάκη Καράγιωργα από την άλλη.
Είναι δύο κόσμοι, τελείως διαφορετικοί.
Σήμερα, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, οφείλουν να γκρεμίσουν όχι την Κυβέρνηση αλλά το πολιτικό σύστημα.
Σήμερα, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, γνωρίζουν καλά πως πριν από τη χώρα, έχει χρεοκοπήσει το πολιτικό σύστημα.
Αν νομίζουν πως γκρεμίζοντας την Κυβέρνηση ανοίγουν τον δρόμο για μια Κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, πλανώνται πλάνην οικτράν.
Η κοινωνία, στην συντριπτική της πλειοψηφία έχει ήδη απορρίψει τους μαγαζάτορες της λεωφόρου Συγγρού.
Η κοινωνία κοχλάζει και αποζητά λύσεις τις οποίες δεν μπορεί ακόμα να ανιχνεύσει γιατί, οι «εκπρόσωποί της» αρνούνται να ρίξουν την χαριστική βολή στη γάγγραινα που κυβερνά τον τόπο.
Η κοινωνία ελπίζει, πως μέσα στον ευρύτερο κύκλο των κομμάτων, υπάρχουν υγιείς δυνάμεις που τα κατεστημένα και οι καρεκλοκένταυροι δεν τους έχουν επιτρέψει να φανούν και διεκδικήσουν ρόλο.
Η κοινωνία όμως βιάζεται. Και βιάζεται γιατί δεν είναι απλά κολλημένη σε κάποιον τοίχο,  αλλά κρεμασμένη από το γκρεμό και κρατιέται πια από τα ακροδάχτυλα της με το χάος από κάτω να χάσκει.
Οι Κυβερνητικοί βουλευτές, εάν ψηφίσουν το «Πολυνομοσχέδιο» θα βάψουν τα χέρια τους τόσο με το αίμα των επόμενων αυτοχείρων πολιτών που καθημερινά σχεδόν σαλτάρουν από το βάρος των χρεών και των αδιεξόδων, όσο και με το αίμα που ίσως ρεύσει συγκρουσιακά από μία μαζική κατάσταση απελπισίας που θα προέλθει από την αυτόματη πτώχευση των πολιτών.
Οι Κυβερνητικοί βουλευτές, οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Να τιμήσουν, όχι την ηγεσία τους, ούτε καν τη μνήμη του ιδρυτή του κόμματός τους.
30 ακριβώς χρόνια μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, έχουν χρέος έναντι όλων όσων ονειρεύτηκαν και διαψεύστηκαν οικτρά, γιατί ονειρεύτηκαν μια Ελλάδα ισχυρή στην ουσία, παραγωγική, αυτάρκη, αξιοπρεπή, αξιοκρατική, εκπαιδευμένη, ευρωπαϊκή, σύγχρονη.
Γιατί, όλοι όσοι έφεραν τότε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, στην πλειοψηφία τους, ούτε την κομματοκρατία θέλησαν, ούτε τα κολλητιλίκια, ούτε την αναξιοκρατία, ούτε τα «νέα τζάκια» , ούτε τα χρηματιστήρια, ούτε την απαξίωση της υπαίθρου, ούτε την μετατροπή των επιδοτήσεων σε μίζες μερσεντές και βίλλες. 
Οι Κυβερνητικοί βουλευτές, ελπίζω να καταλαβαίνουν, πως ο πραγματικός κόσμος, δεν έχει καμία σχέση με τα στέκια του Νέου Ψυχικού και με τα διαπαραταξιακά χάχανα στα καφενεία, εκείνα τα χάχανα που εξαφανίζονται αυτομάτως όταν είναι να δώσουν τις θεατρικές τους συγκρούσεις στις τηλεοράσεις. Για να ξαναρχίσουν τα χάχανα μετά την εκπομπή.
Οι Κυβερνητικοί βουλευτές:
Δεν είναι υπόλογοι στον κύριο Παπανδρέου.
Δεν είναι υπόλογοι στον κύριο Βενιζέλο.
Δεν είναι υπόλογοι καν στο κόμμα τους.
Δεν είναι υπόλογοι καν σε όσους βόλεψαν στον μηχανισμό.
Είναι υπόλογοι έναντι της Ιστορίας, της Κοινωνίας, του Μέλλοντος, των σημερινών και των αυριανών Ελλήνων.
Είναι υπόλογοι έναντι της ιστορικής αναγκαιότητας που απαιτεί εδώ και τώρα τη συντριβή του τρέχοντος καθεστωτικού συστήματος.
Είναι υπόλογοι έναντι εκατομμυρίων ευρωπαίων πολιτών.
Το γνωρίζουν, είμαι βέβαιος. (θέλω να είμαι βέβαιος).
Γνωρίζουν καλά πως αν περάσει ο εργασιακός μεσαίωνας σε μία χώρα, η άνευ προηγουμένου εντατικοποίηση της εργασίας, συνδυασμένη
με την χωρίς προηγούμενο ελαχιστοποίηση αμοιβών και κοινωνικού κράτους και τον άνευ προηγουμένου υπερπολλαπλασιασμό της ανεργίας, τότε, θα ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου-που είναι ήδη χαλαροί- για να γίνει η εφαρμογή των ανάλογων πολιτικών παντού. 
Γνωρίζουν καλά, γνωρίζουν πάρα πολύ καλά οι βουλευτές, πως με αφορμή τον «εξορθολογισμό» του Δημοσίου έχει παράλληλα εξαπολυθεί ένας αδιανόητος πόλεμος κατά των τελείως ανίσχυρων εργαζομένων τον ιδιωτικό τομέα.
Γνωρίζουν πως εκεί, εκατομμύρια άνθρωποι, που ουδέποτε τόλμησαν έστω και να ονειρευτούν τα προνόμια του δημοσίου μαστιγώνονται ανηλεώς από τη βουλιμία των εργοδοτών τους, υποχωρούν και εξευτελίζονται, αποδέχονται  μειώσεις μισθών με πολλαπλασιασμό των ωρών εργασίας, αποδέχονται ξαφνικά να εργάζονται με μπλοκάκια ,αποδέχονται διάφορα απίθανα πράγματα, γιατί απλά, δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς.
Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, αν δεν το έχετε αντιληφτεί, «εκεί έξω» , έξω από τον…ναό της Δημοκρατίας, υπάρχουν χιλιάδες επί χιλιάδων άνθρωποι που δεν έχουν να χάσουν απολύτως τίποτα.
Το ξαναγράφω, μήπως καταλάβετε κάτι: Δεν έχουν να χάσουν απολύτως τίποτα.
Ήρθε η στιγμή κυρίες και κύριοι να αποφασίσετε με ποιους θα πάτε και ποιους θα αφήσετε.
Αν η απόφαση σας είναι η ορθή, τότε, σκεφτείτε το, ίσως να έχετε να παίξετε έναν ρόλο στην επόμενη μέρα. Γιατί, αυτή θα έρθει, είτε έτσι, είτε αλλιώς.
Αν η απόφαση σας είναι λάθος, τότε, όσοι έχετε μια κάποια φαντασία και μία ελάχιστη γνώση ιστορίας, σκεφτείτε πως θα σας καταγράψει η συλλογική μνήμη και η ιστορία.
Δεν έχω ιδέα τι θα κάνετε.

Δεν ξέρω πόσοι από εσάς είναι Άνθρωποι και πόσοι ανθρωπάκια.
Ο κάθε ένας και η κάθε μια από εσάς κρατάει ένα κλειδί που απελευθερώνει το μέλλον.
Ένα μέλλον δύσκολο αλλά αξιοπρεπές και με ορίζοντα.
Το «πολυνομοσχέδιο» πρέπει να καταψηφιστεί και η κυβέρνηση πρέπει να πέσει.
Θα έρθει το χάος;

Έστω.
Η επιλογή είναι μεταξύ ενός «γόνιμου χάους» που θα έχει ελπίδες να σκοτώσει το τέρας και να προχωρήσει μπροστά με ανάδειξη καινούργιων δυνάμεων και ενός θανατηφόρου χάους με έναν λαό εγκλωβισμένο στην πενία και την αναξιοπρέπεια.
Με τους ποικίλους χορηγούς του να συνεχίζουν να πλουταίνουν.
Και με μία κυβέρνηση «ενότητας» στην οποία θα χορέψετε βάλς με παρτενέρ τον κο Καρατζαφέρη.
Διαλέξτε.
Σας κοιτάνε μερικά εκατομμύρια Έλληνες και πολλά εκατομμύρια εργαζομένων στην Ευρώπη.
Διαλέξτε.