Τώρα, ένα χρόνο μετα, κάποιοι που ποτέ δεν τον είδαν θετικά αλλά μόνο με υπαινιγμούς κοίταζαν να θίξουν το είναι και τη σκέψη του, θα βγουν ή βγήκαν να θυμηθούν την αγαστή φιλία τους, τα ανδραγαθήματά τους, τις κοινές μύχιες σκέψεις τους, το κοινό τους όραμα για το νησί. Έγινε το ίδιο ένα χρόνο πριν, πολύ άκομψα μάλιστα, γίνεται το ίδιο και φετος. Ο Χρηστάρας φυσικά γελάει από εκεί που είναι κι ίσως να φτύνει και κάποιους (θα βρέχει αύριο, θα πουν οι αδαείς).
Αυτός όμως, ο χρεωμένος με δήθεν fake ιστολόγια και συνομωσίες άλλων, αποδείχθηκε προφητικότερος πολλών σωφρονέστερων στα του οίκου μας και μη. Και το κενό του δυσαναπλήρωτο. Γιατί ήταν πράγματι κάποιος που ξέρει- και όχι μόνο στην ιστολογιακή ζωή αλλά και παραέξω.
Θα τον αναβιωνουμε τουλάχιστον στο προσωπο του μικρού Θωμά, καθ' ομοίωση Χρηστάρας στις γκριμάτσες και στον ψυχισμό.
Πολλά μπορεί να γράψει κανείς, ας δούμε πώς θα τιμηθεί όμως στο μέλλον από το ίδιο το νησί που ο ίδιος το ένιωθε χωριό του και οι κάτοικοί του οποίου τον θεωρούσαν βλακωδώς ξένο σώμα.
Και είναι τόσο αφελείς οι άνθρωποι και υποκύπτουν τόσο εύκολα στις υπάρχουσες ανάγκες, ώστε εκείνος που εξαπατάει θα βρίσκει πάντοτε κάποιους που θα αφήνονται να εξαπατώνται
καβαφης
K’ είν’ η συνείδησίς μου ήσυχη για το αψήφιστο της εκλογής. Bλάπτουν κι οι τρεις τους την Συρία το ίδιο.
Aλλά, κατεστραμένος άνθρωπος, τι φταίω εγώ. Zητώ ο ταλαίπωρος να μπαλωθώ. Aς φρόντιζαν οι κραταιοί θεοί να δημιουργήσουν έναν τέταρτο καλό. Mετά χαράς θα πήγαινα μ’ αυτόν.
στην αντιπαρο ζεις ζητειται ελπις
αξιζουμε ενα καλυτερο αυριο απο αυτο που διαμορφωσαμε χτες
Ο κόσμος είναι επικίνδυνος, όχι ΜΟΝΟ εξαιτίας αυτών που κάνουν το κακό, αλλά ΚΑΙ εξαιτίας αυτών που τους κοιτάζουν χωρίς να κάνουν τίποτα.
Τώρα, ένα χρόνο μετα, κάποιοι που ποτέ δεν τον είδαν θετικά αλλά μόνο με υπαινιγμούς κοίταζαν να θίξουν το είναι και τη σκέψη του, θα βγουν ή βγήκαν να θυμηθούν την αγαστή φιλία τους, τα ανδραγαθήματά τους, τις κοινές μύχιες σκέψεις τους, το κοινό τους όραμα για το νησί. Έγινε το ίδιο ένα χρόνο πριν, πολύ άκομψα μάλιστα, γίνεται το ίδιο και φετος. Ο Χρηστάρας φυσικά γελάει από εκεί που είναι κι ίσως να φτύνει και κάποιους (θα βρέχει αύριο, θα πουν οι αδαείς).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτός όμως, ο χρεωμένος με δήθεν fake ιστολόγια και συνομωσίες άλλων, αποδείχθηκε προφητικότερος πολλών σωφρονέστερων στα του οίκου μας και μη. Και το κενό του δυσαναπλήρωτο. Γιατί ήταν πράγματι κάποιος που ξέρει- και όχι μόνο στην ιστολογιακή ζωή αλλά και παραέξω.
Θα τον αναβιωνουμε τουλάχιστον στο προσωπο του μικρού Θωμά, καθ' ομοίωση Χρηστάρας στις γκριμάτσες και στον ψυχισμό.
Πολλά μπορεί να γράψει κανείς, ας δούμε πώς θα τιμηθεί όμως στο μέλλον από το ίδιο το νησί που ο ίδιος το ένιωθε χωριό του και οι κάτοικοί του οποίου τον θεωρούσαν βλακωδώς ξένο σώμα.
Καλή σου ανάπαυση Χρήστο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο "στυλιάρι" της μηχανής σου, αδελφέ μου...