Τα κόμματα δεν μπορούν. Οι πολίτες;

Συζητούμε εδώ και καιρό για την οικονομική κρίση και καλά κάνουμε, αλλά καθώς συζητούμε μόνον για αυτήν, δύσκολα παρακολουθούμε και ελάχιστα αξιολογούμε όσα συμβαίνουν στην κοινωνία και την πολιτική. Κρίση γενική, κρίση απέραντη, κρίση ασφυκτική και παραλυτική. Πανικόβλητοι πολιτικοί που τίποτα δεν καταλαβαίνουν από όσα συμβαίνουν γύρω τους και γύρω μας. Τι κατάλαβε για παράδειγμα ο υπουργός Οικονομικών από τις παταγώδεις αποτυχίες του στη βελτίωση των κρατικών εσόδων; Τι συμπέρασμα έβγαλε από τις αποδώσεις των μέτρων που έλαβε; Τίποτα απολύτως. Προσδοκούσε έσοδα 5,5 δισεκατομμυρίων ευρώ από την αύξηση των εμμέσων φόρων και του ΦΠΑ και στο πρώτο εξάμηνο του έτους έχει μαζέψει μόλις 1,2 δισ. Βάλτε και άλλα τόσα στο δεύτερο εξάμηνο, πράγμα αμφίβολο και υπολογίστε πόση είναι απόκλιση. Και τι συμπέρασμα έβγαλε από τη συγκεκριμένη αποτυχία, τι εναλλακτικές λύσεις ανακάλυψε για να διορθώσει τα πράγματα και να απελευθερώσει την αγορά από τον ασφυκτικό στραγγαλισμό; Κατάλαβε πως μπορεί να αυξήσει την τιμή του πετρελαίου θέρμανσης και να την φέρει στο ύψος του πετρελαίου κίνησης!

ΨΑΧΝΟΥΝ για δύο τρία δισεκατομμύρια δεξιά και αριστερά από την ξεζουμισμένη αγορά, όταν το κόστος της διαφθοράς στον δημόσιο τομέα υπολογίζεται στα 20 δισεκατομμύρια τον χρόνο. Τι έκαναν για να εξοικονομήσουν το μισό από αυτό το ποσό ώστε να μην τσακίσουν για παράδειγμα τους οριακά διαβιούντες χαμηλοσυνταξιούχους; Αποφάσισαν ως κράτος να σταματήσουν να πληρώνουν και όπου αυτό δεν είναι εφικτό, όταν για παράδειγμα έχουν απέναντί τους μεγαθήρια του ιδιωτικού τομέα, όπως στο φάρμακο και την υγεία, να αναδιαπραγματεύονται και να επιμηκύνουν την εξόφληση των χρεών, κάτι που ξορκίζουν όταν αφορά τον δανεισμό της χώρας με τα δυσβάσταχτα αποτελέσματα. Κατά τα άλλα, κατακράτησαν τις επιστροφές φόρου, κατακρατούν τις επιστροφές ΦΠΑ, πετσοκόβουν τα αναπτυξιακά κονδύλια, καταργούν τα όποια χρήματα υπήρχαν για μεταπτυχιακές σπουδές (!) και έφτασαν στο σημείο να σταματούν το πρόγραμμα “Βοήθεια στο σπίτι” το οποίο εξυπηρετεί 110.000 ηλικιωμένους που δεν έχουν κανέναν να τους βοηθήσει και στηρίζονται σε αυτήν την πολύτιμη για την υγεία και αξιοπρέπειά τους υπηρεσία.

ΕΧΟΥΝ επιχορηγήσει τις ελληνικές τράπεζες με 78 δισεκατομμύρια, από τότε που ξέσπασε η κρίση, χωρίς -μέχρι στιγμής- το παραμικρό ορατό ευεργετικό αποτέλεσμα στην αγορά που συνεχίζει να στενάζει και να ασφυκτιά. Υποδουλώσαμε τη χώρα για τα 110 δισεκατομμύρια της τρόικας, αλλά έχουμε δώσει σχεδόν ένα ισόποσο ποσόν στο τραπεζικό σύστημα για να το κρατήσουμε ζωντανό και με μαθηματική ακρίβεια, θα χρειαστεί και πολλά ακόμα κονδύλια για να αντέξει στις συνθήκες της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, της φυγής κεφαλαίων και του δραματικού περιορισμού της αποταμίευσης των νοικοκυριών.

ΕΧΕΙ κανείς σας την εκτίμηση πως οι ηγεσίες των κομμάτων και ιδιαίτερα των κομμάτων εξουσίας συγκλονίζονται από τα προβλήματα της κοινωνίας και τουλάχιστον προσπαθούν να βρουν τις καλύτερες δυνατές λύσεις; Και καλά το ΠΑΣΟΚ με τη συγκεκριμένη πολιτική αντίληψη της ηγεσίας του, τόσο ως προς τη διακυβέρνηση της χώρας όσο και τη δημοκρατική λειτουργία του κόμματος. Πήρε μέρος στην ασκούμενη κυβερνητική πολιτική το ΠΑΣΟΚ που δεν είναι απλώς κόμμα αλλά λαϊκό κίνημα; Είχε λόγο το ΠΑΣΟΚ, τα μέλη και τα στελέχη του και οι τοπικές κοινωνίες με τις οποίες οφείλει ως κίνημα να έχει επαφές, στην ανάδειξη των καταλληλότερων και αξιότερων υποψηφίων στις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση;

ΕΙΔΑΤΕ το απέναντι κόμμα να εκμεταλλεύεται τον αντιδημοκρατικό συγκεντρωτισμό του κ. πρωθυπουργού, να αξιοποιεί με διαφορετικό τρόπο την περίσταση, επιλέγοντας ικανούς ανθρώπους στην διεκδίκηση των λαϊκών αξιωμάτων; Ποια κρίση έχουν αντιληφθεί; Μέρος της κρίσης είναι και μάλιστα ασήκωτα βαρίδια που μας παρασύρουν στον πάτο. Αν η κοινωνία δεν αντιδράσει αν δεν αποφασίσει να δώσει λύσεις με τις επιλογές της, υποχρεώνοντας τους πάντες και τα πάντα (και την αριστερά) να σεβαστούν τις απόψεις και τις ανάγκες της, τότε η κάθαρση θα επέλθει δια της κρίσεως, όταν κάποτε θα βρεθεί ο πάτος. Οδυνηρή εξέλιξη με εκατοντάδες χιλιάδες θύματα. Με τα καλύτερα παιδιά να έχουν δραπετεύσει στο εξωτερικό αναζητώντας οξυγόνο ζωής. Τελειώσαμε με τα ψέματα και τις υπεκφυγές.

Χρήστου Δημήτρης http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=565200