Δήμος (S)KATAR

Τελικώς ειμεθα τυχερός λαός!Μεσ'τη μαύρη μαυρίλα της φτωχευμένης πλην τιμίας[?]πατρίδος,ο Αλλαχ δεν μας αφήνει στη μοίρα μας.Αλλωστε,ως γνωστόν,

η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει

απο μνημόνιο σε μνημόνιο θα πηγαίνει......

Μετά την βοήθεια μεσω του μνημονίου Δυτικού Τύπου,πάμε για νεο μνημόνιο  με τον πολυχρονεμένο μας εμίρη[ο Αλλαχ να μας κόβει μέρες και να του δίνει φίλέτα],του ΚΑΤΑΡ,Αλ Θανί,

ο οποιος μετά τις νεες γονυκλισίες του GAP, εδέησε να συνδράμει με την υπογραφή μνημονίου για το Ελληνικό.

Επενδύσεις αλα Λας Βέγκας,και να τα καζίνα,οι μαρίνες,τα κέντρα ''αναψυχής''ξενοδοχεία κλπ........

5 δις θα στάξει ο Αλ Θανί,δόξα τω Αλλάχ,

2000 στρέματα ειναι αυτά,τι κι αν υπήρξαν προτάσεις και σχέδια ,απο εποχής Σημίτη και βάλε,

τα οποια εμειναν επι χάρτου.

Επρεπε ναρθει ο εμίρης δηλαδή,να μας βάλει τα γιαλιά?

Απορω και εξίσταμαι

Πως άλλαξε τόσο ο ...πράσινος ΓΑΠ,απο τον Φεβρουάριο του 2009 ,ο οποίος τότε,ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτευσης, ζητούσε την μετατροπλη του πρωήν αεροδρομίου σε μητροπολιτικό πάρκο ?

Τι θα μας πει τώρα η εναλλακτική αρμοδία Υπουργός Τινα Μπιρμπίλη,η οποια ειχε διαφωνήσει με την ανεγερση ξνοδοχείων και κατοικιων για 1000 στρεματα και πρότεινε? αλλες πράσινες λύσεις?

''Δηλώνουμε ότι δεν πρόκειται να αποδεχτούμε τίποτε άλλο από τη δημιουργία Μητροπολιτικού Πάρκου στον ενιαίο χώρο αεροδρομίου και παραλίας του Ελληνικού». ''επιμένει ο Δήμος Ελληνικού

'Τι θα γίνει?ε δεν ειμαι και η Πυθία  το μονο που μπορω να προβλέψω οτι ο Δήμος[Σ]Κατάρ με τη βοήθεια του αλλάχ......θα φερει μεγάλη αναταραχή ...

 

πηγή  http://pentanostimi.blogspot.com/2010/09/skatar.html

και

http://www.elliniko.gr/article.php?id=7557

Δριμεία ήταν η αντίδραση και του Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου στην είδηση της υπογραφής του Μνημονίου, η οποία μελετά το Μητροπολιτικό Πάρκο του Ελληνικού. Αναλυτικότερα, η ανακοίνωση του καθηγητή Νίκου Μπελαβίλα αναφέρει:

«Έρχονται στιγμές που οι επιστήμονες, είναι αναγκασμένοι να πάρουν θέση απέναντι στις προκλήσεις των καιρών. Οφείλουν να το κάνουν, σύμφωνα με τα κριτήρια και τις αξίες της επιστήμης τους. Οφείλουν να το κάνουν ακόμη με τη συνείδηση ότι αποτελούν μέρος ενός κοινωνικού συνόλου και με επίγνωση των ευθυνών απέναντι σε αυτό. Καθώς η εποχή των «βασιλικών επιστημόνων» έχει παρέλθει - η εποχή δηλαδή που οι επιστήμονες προσανατόλιζαν τις απόψεις τους στις βουλήσεις των ηγεμόνων.

Εκ μέρους της ομάδας του Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου η οποία μελετά το Μητροπολιτικό Πάρκο του Ελληνικού νοιώθω την υποχρέωση να δηλώσω ότι η σημερινή ανακοίνωση περί Μνημονίου με το Κατάρ για το μέλλον του πρώην αεροδρομίου, εξευτελίζει την παράδοση μιας γενιάς πολεοδόμων από τον Αντώνη Τρίτση, τον Γρηγόρη Διαμαντόπουλο, τον Γιώργο Κανδύλη, μέχρι τους σημερινούς ενεργούς συναδέλφους μας, οι οποίοι θεωρούσαν, δίδαξαν και εφάρμοσαν ότι η περιβαλλοντική καταστροφή και το πολεοδομικό αδιέξοδο της Αθήνας, οφειλόταν σε τυχάρπαστες και αντιεπιστημονικές αποφάσεις, σε ευκαιριακές πολιτικές επιλογές. Οι οποίοι δίδαξαν ακόμη ότι η πολεοδομία είναι ταυτόσημη έννοια με τη δημοκρατία, τον δημόσιου διαλόγου και το κοινό συμφέρον.

Νοιώθουμε, όπως και δεκάδες άλλοι συνάδελφοι μας, ταπεινωμένοι μαθαίνοντας ότι στα μακρινά εμιράτα ελήφθησαν αποφάσεις για το μέλλον του μεγαλύτερου ελεύθερου χώρου της Αθήνας, ερήμην των θεσμικών οργάνων της δημοκρατίας, αποφάσεις οι οποίες δεν έχουν ουδεμία σχέση με οτιδήποτε ακούστηκε όλα αυτά τα χρόνια ως ανάγκη, είτε από τη μια είτε από την άλλη πλευρά. Αντιλαμβανόμαστε ότι ο επίσημος δημόσιος διάλογος και οι σοβαρές τεκμηριωμένες επιστημονικές προτάσεις είχαν τελικά αμελητέο βάρος μπροστά στο οικονομικό δέλεαρ.

Φαίνεται ότι οι υπεύθυνοι της λήψης των αποφάσεων για το Ελληνικό, αγνοώντας τις σύγχρονες ευρωπαϊκές αντιλήψεις για την πόλη και το περιβάλλον, πείστηκαν από τους Εμίρηδες του Κατάρ, να ακολουθήσουν το χειρότερο και πλέον αντι-οικολογικό οικιστικό μοντέλο του πλανήτη. Το μοντέλο του Ντουμπάϊ!

Νομίζουμε ότι η επιστημονική συζήτηση έχει ολοκληρωθεί. Από την πλευρά μας κάναμε τη μέγιστη δυνατή προσπάθεια, να θέσουμε τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος και τα ρεαλιστικά σενάρια, ως προς το περιβαλλοντικό και το οικονομικό σκέλος, στο τραπέζι του δημοσίου διαλόγου. Εναπόκειται στην ίδια την κοινωνία, στην αυτοδιοίκηση, στους ενεργούς πολίτες της, να αποφασίσουν ποιόν δρόμο θα ακολουθήσουν σε σχέση με την μέλλον της πρωτεύουσας, αν θα επιτρέψουν δηλαδή ή όχι άλλον έναν αδιέξοδο κύκλο οικοδόμησης και καταστροφής του περιβάλλοντος».

http://tinyurl.com/26g6jrz