Ησαΐα χόρευε ……

Ο Θολόγος και η Αλεξία ενώθηκαν με τα δεσμά του γάμου στον Άγιο Τρύφωνα Παλλήνης.

παρευρέθηκε πλήθος Αντιπαριωτών.

Οι διαχειριστές του blog τους εύχονται βίον ανθόσπαρτον

περισσότερες φωτογραφίες αύριο

καλό μήνα με φωτογραφίες από το γεγονός της χρονιάς

Η αξία των νησιών βασίζεται στη μικρή κλίμακα

Συνέντευξη του Γιάννη Σπιλάνη στον Απόστολο Χατζηπαρασκευαΐδη

Για τα προβλήματα και τις προοπτικές των νησιών και ειδικότερα των
Κυκλάδων είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε με τον, κυκλαδίτη στην
καταγωγή, επίκουρο καθηγητή του τμήματος Περιβάλλοντος του πανεπιστημίου
Αιγαίου κ. Γιάννη Σπιλάνη. O συνομιλητής μας, υπεύθυνος του Εργαστηρίου
Τοπικής και Νησιωτικής Ανάπτυξης, θεωρεί ότι δεν υφίσταται εξειδικευμένη
εθνική πολιτική για τα νησιά, τα οποία κινδυνεύουν να μετατραπούν σε «μικρές
Αθήνες», και συνηγορεί υπέρ ενός νέου μοντέλου ανάπτυξης, βασισμένου στα
συγκριτικά πλεονεκτήματα της νησιωτικότητας, υπογραμμίζοντας ότι «τα νησιά
δεν μπορεί να συνεχίσουν να είναι τόποι παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών
χαμηλού κόστους». Oλόκληρη η συζήτηση που είχαμε μαζί του έχει ως εξής:

Για ποιο λόγο η αναγνώριση της νησιωτικότητας από την Ευρωπαϊκή
Ένωση δεν μετουσιώθηκε σε εξειδικευμένες αναπτυξιακές πολιτικές;
-Συμμετείχα στην ομάδα εργασίας που προώθησε ήδη από το 1996 την
έννοια της «νησιωτικότητας» στη συνθήκη του Άμστερνταμ και από τότε ήταν
φανερή η αντίθεση της πλειοψηφίας των χωρών σε επίπεδο πολιτικών αλλά
και της ευρωπαϊκής διοίκησης για την υιοθέτηση πολλών «ειδικών»
πολιτικών με διαφορετικούς ειδικούς κανόνες και πρόσθετο οικονομικό
κόστος. Όμως έγιναν πολλά μικρά βήματα όπως η αναγνώριση των περιοχών με
μόνιμα γεωγραφικά μειονεκτήματα, στις οποίες περιλαμβάνονται και τα
νησιά γεγονός που αποτέλεσε τη βάση για υιοθέτηση ουσιαστικών
παρεμβάσεων και μέτρων. Δυστυχώς όμως όλα αυτά δεν αποτελούν ακόμη μια
συνεκτική νησιωτική πολιτική που ήταν ο στόχος. Ενα πρόσθετο εμπόδιο
στην υιοθέτηση των πολιτικών αυτών ήταν η αδυναμία να ανατραπεί η εικόνα
που έχουν οι πολίτες της ηπειρωτικής Ευρώπης για «νησιά-παραδείσους».
Όμως γιατί θεωρούμε πρόβλημα ότι δεν υπήρξε ευρωπαϊκή νησιωτική
πολιτική, όταν η Ελλάδα ως κατ'εξοχή νησιωτική χώρα δεν έχει μια
εξειδικευμένη εθνική πολιτική για τα νησιά και μάλιστα κατά παράβαση του
Συντάγματος; Πολύ φοβάμαι ότι ούτε οι έλληνες πολιτικοί ούτε η ελληνική
δημοσία διοίκηση είναι έτοιμοι για την υιοθέτηση μιας πραγματικής και
ουσιαστικής νησιωτικής πολιτικής με μέτρα που θα αξιοποιούν τα
συγκριτικά πλεονεκτήματα των νησιών δημιουργώντας επιχειρήσεις και
θέσεις απασχόλησης, και θα βελτιώνουν την ποιότητα της ζωής στα νησιά
χωρίς να τα μετατρέπουν σε μικρές «Αθήνες». Αναρωτιέμαι αν και οι
νησιώτες είναι έτοιμοι για μια πολιτική που θα απαιτεί την ενεργοποίηση
τους σε μονοπάτια διαφορετικά από την διεκδίκηση επιδοτήσεων και από την
συνεχή, χωρίς έλεγχο, οικοδομική δραστηριότητα.
-Oι τοπικοί φορείς στις Κυκλάδες συχνά κάνουν λόγο για την ανάπτυξη
των νησιών. Εσείς πως την εννοείται;
-Είναι ένα δύσκολο θέμα για να μπορεί να απαντηθεί μέσα σε μερικές
γραμμές ιδιαίτερα όταν υπάρχουν τόσο διαφορετικές απόψεις. Σίγουρα
πρέπει να συμφωνήσουμε σε ορισμένα βασικά πράγματα που προέρχονται από
την επιστημονική ανάλυση. Στόχος της ανάπτυξης είναι αναμφισβήτητα η
ευημερία των κατοίκων. Δηλαδή να υπάρχουν αυτά που έλλειψαν στις
μεταπολεμικές δεκαετίες και έδιωξαν τους νησιώτες από τους τόπους τους:
ανταγωνιστικές δραστηριότητες που να δημιουργούν ικανοποιητικά
εισοδήματα και θέσεις εργασίας, αξιοπρεπείς υπηρεσίες υγείας, παιδείας,
πολιτισμού, αναψυχής. Γι'αυτό χρειάζεται η επεξεργασία ενός μοντέλου
ανάπτυξης που θα αντιμετωπίζει τα χαρακτηριστικά της νησιωτικότητας ως
συγκριτικά πλεονεκτήματα και θα προσπαθεί να τα αναδείξει: τη μικρή
κλίμακα, την απομόνωση, το πλούσιο φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον,
τους παραδοσιακούς οικισμούς, τα στοιχεία πολιτισμού και παράδοσης των
νησιών σε όλους τους τομείς, δημιουργώντας ένα πλαίσιο ελκυστικό για την
ανάπτυξη προϊόντων και δραστηριοτήτων μοναδικών και υψηλής ποιότητας. Τα
νησιά δεν μπορεί να συνεχίσουν να είναι τόποι παραγωγής προϊόντων και
υπηρεσιών χαμηλού κόστους (όπως φτηνό τουρισμό και φτηνά αγροτικά
προϊόντα). Αυτό το μοντέλο έχει ημερομηνία λήξης.
-Κατά πόσο είναι νοητή η ανάπτυξη στα νησιά χωρίς να έχουν λυθεί
βασικά προβλήματα υποδομών, όπως οι μεταφορές και η υγειονομική
περίθαλψη;
-Καμιά κοινωνία δεν μπορεί να πατάει σε γερές βάσεις, κανένας τόπος
δεν μπορεί να είναι ελκυστικός, αν πέρα από την επίλυση του προβλήματος
της εργασίας και του εισοδήματος δεν έχει αντιμετωπίσει με ικανοποιητικό
τρόπο σημαντικά προβλήματα που σχετίζονται κατ'αρχή με την επιβίωση και
κατ'επέκταση με την ποιότητα ζωής των κατοίκων όπως οι καλές
συγκοινωνίες και τηλεπικοινωνίες, η επάρκεια σε νερό και ενέργεια, οι
σωστές υπηρεσίες υγείας, παιδείας, πολιτισμού, ενημέρωσης και ψυχαγωγίας
κλπ. και γενικότερα όλες εκείνες οι υπηρεσίες που συνηθίζουμε να
ονομάζουμε «υπηρεσίες δημοσίου συμφέροντος». Είναι δηλαδή υπηρεσίες που
το ίδιο το κράτος έχει την υποχρέωση να παρέχει σε όλους τους πολίτες,
στην ίδια ποιότητα και με το ίδιο κόστος που παρέχονται και στις άλλες
περιοχές. Η ύπαρξη των υπηρεσιών αυτών αποτελεί στοιχείο ελκυστικότητας
για την ανάπτυξη οικονομικών δραστηριοτήτων και για την προσέλκυση
πληθυσμού και η έλλειψη τους λειτουργεί αρνητικά για τα νησιά. Όμως το
πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν τα θέματα αυτά στον νησιωτικό χώρο δεν
έχει απασχολήσει ουσιαστικά πολιτεία και πολίτες, ενώ έχει αγνοηθεί η
εμπειρία άλλων χωρών.

- O τουρισμός στις Κυκλάδες έχει αγγίξει τα όριά του ή έχει ακόμα
περιθώρια ανάπτυξης;
- Απαντώ απερίφραστά καταφατικά, αλλά με προϋποθέσεις. Χωρίς να
σημαίνει ότι τα νησιά μπορεί να μείνουν αναλλοίωτα στο χρόνο, όμως αν
χάσουν την φυσιογνωμία τους πάνω στην οποία απέκτησαν την φήμη τους και
έγιναν τουριστικοί προορισμοί θα υπάρξει πρόβλημα. Χωρίς προστασία και
ανάδειξη της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς των νησιών μας, χωρίς
σεβασμό στη μικρή κλίμακα και στο τοπίο των νησιών, χωρίς ποιότητα στις
παρεχόμενες υπηρεσίες πιστεύω ότι η κρίση που υπάρχει σε άλλες περιοχές
της Ελλάδας και της Μεσογείου δεν θα αργήσει να αγγίξει και τα
κυκλαδονήσια.
- Πόσο ελκυστικές είναι οι Κυκλάδες σήμερα, δεδομένων των πιέσεων στο
περιβάλλον;
- Ελκυστικές για ποιόν; Αν εννοείτε για τον παραθεριστή, δηλαδή τον
«μόνιμο» τουρίστα, θα έλεγα απερίφραστα ναι αν κρίνω από την αξία των
νέων οικοδομών και την ταχύτητα ανοικοδόμησης στη πλειοψηφία των νησιών.
Αν εννοείτε για τον τουρίστα, με τα ελλιπή δεδομένα που διαθέτουμε
μπορούμε να πούμε ότι οι εξελίξεις στις Κυκλάδες είναι καλύτερες απ'ότι
στην υπόλοιπη χώρα. Αν εννοείτε για τον μόνιμο κάτοικο αυτός μάλλον δεν
έχει συνειδητοποιήσει ότι πρακτικά η περιουσία του, οι επιχειρήσεις και
η γη που κατέχει έχουν αξία εξ αιτίας της ποιότητας του φυσικού και
δομημένου περιβάλλοντος και ότι δεν είναι συνετό κάποιος να πριονίζει το
κλαδί πάνω στο οποίο κάθεται. Όμως η υποβάθμιση είναι διάχυτη και
φοβάμαι ότι δεν θα αργήσει η στιγμή που θα μειωθεί η ελκυστικότητα τους
και κατά συνέπεια η υπεραξία την οποία οι κάτοικοι εισπράττουν σήμερα
«πουλώντας και καταναλώνοντας» το περιβάλλον χωρίς να το
συνειδητοποιούν.
- Πως κρίνετε τη δραστηριότητα περιβαλλοντικών οργανώσεων αλλά και
πολιτών, οι οποίοι αντιπαρατίθενται συχνά με την τοπική αυτοδιοίκηση,
όσον αφορά «αναπτυξιακά έργα (πυλώνες ΔΕΗ, αεροδρόμια, λιμάνια,
διανοίξεις δρόμων, αιολικά πάρκα, κ.α) που επιβαρύνουν το περιβάλλον;
- Όπως ανέφερα και προηγούμενα πρέπει να συμφωνήσουμε για το είδος
της ανάπτυξης που θέλουμε. Δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν άνθρωποι και
δραστηριότητες στα νησιά χωρίς να υπάρξουν παρεμβάσεις και μεταβολές στο
περιβάλλον. Όμως θα πρέπει να διερευνώνται τόσο η σκοπιμότητα των έργων
όσο και όλες οι εναλλακτικές λύσεις που μπορούν δημιουργούν μικρότερες
επιπτώσεις. Συμφωνώ απόλυτα με τις ατομικές και συλλογικές
δραστηριότητες όταν έχουν πράγματι στόχο την ουσιαστική προστασία του
περιβάλλοντος με την ευρεία έννοια (του νερού, του εδάφους, των
παραλιών, του τοπίου, της χλωρίδας, της πανίδας αλλά και του
πολιτιστικού περιβάλλοντος) ιδιαίτερα σε μια χώρα που ο δημόσιος τομέας,
που είναι ο φυσικός του προστάτης, αδιαφορεί για την προστασία του όταν
δεν αυτός που το κακοποιεί βάναυσα. Διαφωνώ όμως κάθετα με τις κινήσεις
εκείνες που, με την πρόφαση της προστασίας του περιβάλλοντος, υπακούουν
στο σύνδρομο ΝΙΜΒΥ, δηλαδή ότι είναι να γίνει ας γίνει μακριά από την
αυλή μου για να μην ενοχλούμαι σε προσωπικό επίπεδο.
- Δύο πρόσφατες δράσεις του Εργαστηρίου Τοπικής και Νησιωτικής
Ανάπτυξης του πανεπιστημίου Αιγαίου αφορούν στη λειτουργία Τουριστικού
Παρατηρητηρίου στη Μύκονο και στην υλοποίηση του προγράμματος ΙSTOS στην
Πάρο. Σε τι ακριβώς αφορούν οι δράσεις αυτές;
- Η πρώτη αφορά σε μια προσπάθεια του Δήμου Μυκονίων να μελετήσει τον
τουρισμό του δημοφιλέστερου προορισμού της χώρας, να διαπιστώσει τις
αδυναμίες του και να εφαρμόσει μέτρα που θα βοηθήσουν στην διατήρηση της
ελκυστικότητας της Μυκόνου ως τουριστικού προορισμού μέσα σε μια
τουριστική αγορά που συνεχώς μεταβάλλεται και σε έναν αυξανόμενο
ανταγωνισμό.
Η δεύτερη αφορά τη δημιουργία ενός εργαλείου παρακολούθησης της
βιωσιμότητας της αναπτυξιακής διαδικασίας σε επίπεδο νησιού που θα
μπορεί να χρησιμεύσει και ως εργαλείο σχεδιασμού.
- Τελευταία γίνεται συχνά λόγος για τη βιώσιμη ανάπτυξη των
νησιωτικών περιοχών. Πως μπορεί όμως να εφαρμοστεί στην πράξη;
- Πρέπει πρώτα απ' όλα να ξεκαθαρίσουμε τι σημαίνει βιώσιμη ανάπτυξη.
Σημαίνει η ταυτόχρονη επίτευξη οικονομικής ανάπτυξης (ανταγωνιστικής
οικονομίας), κοινωνικής δικαιοσύνης (μείωση ανεργίας και χαμηλών
εισοδημάτων) και προστασίας του περιβάλλοντος (ως στοιχείο ποιότητας
ζωής) ως των τριών συνιστωσών της ανθρώπινης ευημερίας.
Όπως ανέφερα προηγούμενα η ανάπτυξη στα νησιά δεν μπορεί να
ταυτίζεται με την οικοδόμηση που αλλοιώνει οικισμούς, που καταπατάει
παραλίες, που υποβαθμίζει το τοπίο και γενικότερα ότι αποτελεί τον
πλούτο των νησιών, ούτε και με τις «αρπαχτές» στον τουρισμό. Oύτε
«ανάπτυξη» αποτελεί ένα οποιοδήποτε έργο υποδομής που γίνεται με
προδιαγραφές ηπειρωτικής χώρας χωρίς να λαμβάνει υπόψη την μικρή κλίμακα
των νησιών και την λεπτή ισορροπία που υπάρχει.
Αντίθετα, όπως έχω ήδη αναφέρει, θα πρέπει να στρέφεται σε παραγωγή
ξεχωριστών και ποιοτικών προϊόντων και υπηρεσιών που να αξιοποιούν τα
ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των νησιών.
- Ως κυκλαδίτη τί σας ενοχλεί περισσότερο και τι θέλετε να αλλάξει
στα νησιά σήμερα και ειδικότερα στη Σέριφο, τον τόπο καταγωγής σας;
- Δύσκολη η επιλογή γιατί είναι πολλά που με ενοχλούν. Περισσότερο
απ'όλα μ' ενοχλεί η συνειδητή ή ασυνείδητη μεταφορά της κατάστασης της
Αθήνας στα νησιά: της κακόγουστης και άκρατης τσιμεντοποίησης, της
επικράτησης του πολιτισμού του αυτοκινήτου, της αδιαφορίας για τους
κοινόχρηστους χώρους, του απέραντου σκουπιδότοπου, της έλλειψης κανόνων
ή της καταπάτησης όλων των κανόνων που υπάρχουν για να περνάμε εμείς
καλά αδιαφορώντας για τους γύρω, της ισοπέδωσης των πάντων για την
ικανοποίηση του εγώ. Νομίζω ότι η αξία των νησιών είτε ως τόπου
κατοικίας είτε ως τόπου διακοπών βασίζεται στη μικρή κλίμακα, στη
διατήρηση της τοπικής φυσιογνωμίας, στο χαλαρό τρόπο ζωής, στο όμορφο
τοπίο, σε μια διαφορετική ποιότητα ζωής από αυτή της πόλης. Αξίζει κάθε
προσπάθεια για να τη διατηρήσουμε!!!!!

(πηγή: ΑΠΟΨΗ, 5 Μαϊου και 20 Μαϊου 2006)

Αλήθειες και ψέματα για τα τέλη παρεπιδημούντων

και ένα δελτίο τύπου

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΝΩΣΗ Αθήνα 20/2/09

ΔΗΜΩΝ ΚΑΙ

ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ

ΕΛΛΑΔΑΣ

Υπόψη:

Συντακτών Τ.Α.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Με αφορμή τις δηλώσεις του υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης κ. Κ. Μαρκόπουλου, ότι δηλαδή η Κυβέρνηση πήρε από την Τοπική Αυτοδιοίκηση το 1,5% του τέλους παρεπιδημούντων, αλλά της αποδίδει όλα τα τέλη κυκλοφορίας προκειμένου να καλύψει αυτήν τη μείωση, θα πρέπει να διευκρινιστούν τα εξής:

Η απόδοση του 90% των τελών κυκλοφορίας στους δήμους από φέτος, που σημαίνει 420 εκ. ευρώ παραπάνω από ότι έπαιρνε μέχρι τώρα η Αυτοδιοίκηση, προορίζονται να καλύψουν το κόστος όλων των μέχρι σήμερα μεταφερθεισών ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΩΝ στους δήμους, όπως ρητά ο νόμος προβλέπει. Δηλαδή το κόστος της λειτουργίας των παιδικών σταθμών, των κοινωνικών υπηρεσιών, της συντήρησης των σχολείων, της συντήρησης των δρόμων, της λειτουργίας των αθλητικών κέντρων, της πολιτικής προστασίας καθώς και όλες τις δαπάνες μισθοδοσίας των 10.000 περίπου υπαλλήλων που μονιμοποιήθηκαν με βάσει το Π.Δ. 164!!!

Σημειωτέον ότι ακόμη και με την εφαρμογή αυτού του μέτρου, το οικονομικό έλλειμμα για την κάλυψη όλων αυτών των ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΩΝ είναι της τάξης των 320 εκ. ευρώ, και το οποίο μέχρι σήμερα δεν έχει διευκρινιστεί ποιος και πότε θα το καλύψει.

¶ρα πριν ο κ. υπουργός επιδοθεί σε εύκολες δημαγωγίες και επικοινωνιακά τρυκ και αν θέλουμε ως χώρα να απαντήσουμε με αξιοπιστία στην οικονομική κρίση και όχι να ρίχνουμε τα βάρη των συνεπειών της στην πλάτη των μη εχόντων – εν προκειμένω των δήμων – καλό θα είναι να φροντίζουμε να βρίσκουμε και αξιόπιστα επιχειρήματα. Διαφορετικά αυτά καταντούν έωλα και διάτρητα.

Το δεύτερο που θα πρέπει να έχει υπόψη του ο υπουργός κ. Κ. Μαρκόπουλος, που αποδέχεται ως θέσφατα τα ψευδή επιχειρήματα της συντεχνίας των ξενοδόχων, είναι το γεγονός ότι, το τέλος παρεπιδημούντων οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις το εισπράττουν από τους πελάτες τους και το αποδίδουν στους Δήμους για τις υπηρεσίες καθαριότητας, φωτισμού, αναπλάσεων, έργων τουριστικής υποδομής κ.λπ., που παρέχουν οι δήμοι.

¶ρα οι ξενοδόχοι δεν πληρώνουν από το ταμείο τους ούτε ένα ευρώ.

Αν λοιπόν, θεωρούμε ότι λόγω της κρίσης δεν χρειάζεται να διατηρούμε φωτισμό ή υπηρεσίες καθαριότητας στις τουριστικές περιοχές και άρα να υποβαθμίσουμε τις τουριστικές υπηρεσίες της χώρας, τότε να βγούμε και να το πούμε ευθέως. Πάντως η Αυτοδιοίκηση τέτοιου είδους δαπάνες σήμερα είναι ξεκάθαρο ότι δεν είναι σε θέση και δεν μπορεί να καλύψει.

Επιπλέον η ψήφιση μιας τέτοιας ρύθμισης τινάζει στον αέρα τους ήδη εγκεκριμένους προϋπολογισμούς των δήμων και ιδιαίτερα των τουριστικών, τα έσοδα των οποίων θα υποστούν μείωση που κυμαίνεται από δήμο σε δήμο από 15% έως 60% και που σε πραγματικούς αριθμούς μεταφράζεται σε πόρους άνω των 350 εκ. ευρώ.

Η ΚΕΔΚΕ απευθύνει λοιπόν στην Κυβέρνηση ύστατη έκκληση να ανακαλέσει ΤΩΡΑ τη διάταξη και να ξεκινήσει ΤΩΡΑ ένας ουσιαστικός διάλογος με την Αυτοδιοίκηση για την αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης και στον τομέα του τουρισμού, σε μια ισότιμη βάση. Και πάντως όχι στηρίζοντας τους μεν – εν προκειμένω τις συντεχνίες των εχόντων – σε βάρος των δε, δηλαδή των τοπικών κοινωνιών και εν τέλει της ίδιας της τοπικής και τουριστικής ανάπτυξης.

Διαφορετικά η αξιοπιστία στην πολιτική για τη χώρα μας θα παραπέμπεται στη σφαίρα του φανταστικού και η αντιμετώπιση των συνεπειών της οικονομικής κρίσης στις γνωστές σε όλους μας καλένδες.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΝΕΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ… ΑΛΛΑ…

Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης δέχεται πλέον προτάσεις για χρηματοδότηση νέων αγροτών που θα δημιουργήσουν τη δική τους αγροτική εκμετάλλευση για πρώτη φορά. Το πρόγραμμα απευθύνεται σε κατ επάγγελμα νέους αγρότες που έχουν ηλικία από 18-40 ετών. Το συνολικό ποσό που θα διατεθεί για το 2009 είναι 100 εκ €.

Για να επιδοτηθεί ένα πρόγραμμα πρέπει να έχει τα παρακάτω βασικά χαρακτηριστικά:

· ο νέος αγρότης να έχεί συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους, έχουν πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα και φερεγγυότητα και δεν έχουν συμπληρώσει το 40ο έτος της ηλικίας τους.

· να είναι μόνιμος κάτοικοι περιοχής εφαρμογής :

o Ορεινού ή μειονεκτικού Δημοτικού ή Κοινοτικού Διαμερίσματος και Οικισμού.

o Δημοτικού ή Κοινοτικού Διαμερίσματος κανονικής περιοχής με πραγματικό πληθυσμό έως 100.000 κατοίκους.

· η γεωργική τους εκμετάλλευση έχει ελάχιστο μέγεθος απαιτήσεων σε εργασία μισή Μονάδα Ανθρώπινης Εργασίας.

· να διαθέτει επαρκή επαγγελματική ικανότητα ή αναλαμβάνουν τη δέσμευση να την αποκτήσουν εντός 36 μηνών από την ημερομηνία λήψης της ατομικής απόφασης έγκρισης.

· να υποβάλλει Επιχειρηματικό Σχέδιο, μέγιστης χρονικής διάρκειας πέντε ετών με δεσμευτικούς στόχους και ενδιάμεσες χρονικές προθεσμίες.

· Αναλαμβάνει τις συμβατικές δεκαετείς μακροχρόνιες υποχρεώσεις.

ΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΥΠΟΒΑΛΛΟΥΝ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ.

· Τα νομικά πρόσωπα.

· Τα φυσικά πρόσωπα που είναι μέτοχοι, εταίροι, διαχειριστές, μέλη του διοικητικού συμβουλίου, νόμιμοι εκπρόσωποι, κ.λπ.) νομικού προσώπου που ασκούσε ή εξακολουθεί να ασκεί γεωργική δραστηριότητα κατά τα 5 προηγούμενα χρόνια.

· Οι μόνιμοι ή με σύμβαση υπάλληλοι του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ., Ν.Π.Ι.Δ., οι στρατιωτικοί, οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων κλπ. Οι εποχιακοί υπάλληλοι και οι υπάλληλοι ορισμένου χρόνου εξετάζονται ανά περίπτωση (ημερομίσθια, μισθός, περίοδος και διάρκεια σύμβασης κλπ). Η περιστασιακή απασχόληση δύναται να γίνει αποδεκτή εφόσον πραγματοποιείται σε χρόνο που το είδος της καλλιέργειας ή ο κλάδος της παραγωγής το επιτρέπει.

· Όσοι λαμβάνουν επιδόματα αναπηρίας με ποσοστό αναπηρίας ίσο ή μεγαλύτερο του 67%.

· Όσοι έχουν συνολικό οικογενειακό εισόδημα (υποψηφίου, συζύγου και ανηλίκων τέκνων από όλες τις πηγές) μεγαλύτερο από το 150% του εισοδήματος αναφοράς.

· Όσοι έχουν ατομικό εξωγεωργικό εισόδημα μεγαλύτερο από το 100% του εισοδήματος αναφοράς, όπως αυτό ισχύει κάθε φορά.

· Όσοι ο/η σύζυγος είναι κατά κύρια απασχόληση γεωργός, είτε είναι αρχηγός γεωργικής εκμετάλλευσης μεγέθους απαιτήσεων σε εργασία τουλάχιστον 0,5 ΜΑΕ και λαμβάνει ενισχύσεις.

· Οι άμεσα συνταξιοδοτούμενοι από οποιοδήποτε ταμείο του εσωτερικού ή εξωτερικού.

· Οι σπουδάστριες- σπουδαστές και φοιτήτριες- φοιτητές.

· Όσοι εκτίουν ποινές φυλάκισης ή εκκρεμεί εις βάρος τους δίωξη για καλλιέργεια, κατοχή, εμπορία, διάθεση ναρκωτικών ουσιών, ζωοκλοπή, καταστροφή του περιβάλλοντος και απάτη σε βάρος του Δημοσίου ή δεν έχει παρέλθει τριετία από την έκτιση της οποιασδήποτε ποινής για τα αδικήματα αυτά.

· Όσοι έχουν τύχει απόφασης ένταξης και πήραν ενισχύσεις πρώτης εγκατάστασης και επενδύσεων στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις οποτεδήποτε στο παρελθόν.

ΠΟΙΕΣ ΓΕΩΡΓΙΚΕΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ.

1. Η γεωργική εκμετάλλευση του υποψηφίου προς ένταξη στο καθεστώς ενισχύσεων πρέπει να βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή του τόπου της μόνιμης κατοικίας του και να έχει μέγεθος τυπικών απαιτήσεων σε εργασία τουλάχιστον μισή (0,5) ΜΑΕ.

2. Τα αγροτεμάχια της εκμετάλλευσης πρέπει να είναι:

α) Ιδιόκτητα ή μισθωμένα ή συνδυασμός τους

β) Μεγαλύτερα ή ίσα της ελάχιστης έκτασης κατά τύπο αγροτεμαχίου που είναι επιλέξιμη στα καθεστώτα της ενιαίας ενίσχυσης και σε κάθε άλλη περίπτωση μεγαλύτερα ή ίσα των 1.000 τετραγωνικών μέτρων (1 στρέμμα), με εξαίρεση τα νησιά του Αιγαίου Πελάγους στα οποία είναι δυνατόν να γίνουν αποδεκτά και μικρότερα αγροτεμάχια.

3. Το ζωικό και μελισσοκομικό κεφάλαιο της εκμετάλλευσης πρέπει να είναι ιδιόκτητο και καταγεγραμμένο στα μητρώα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

4. Το σύνολο της εκμετάλλευσης πρέπει να έχει περιληφθεί για πρώτη φορά σε Ενιαία Δήλωση Εκμετάλλευσης στον ΟΠΕΚΕΠΕ κατά το έτος υποβολής της αίτησης ή και κατά το προηγούμενο έτος και το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ της πρώτης ενιαίας δήλωσης εκμετάλλευσης και της καταληκτικής ημερομηνίας υποβολής της αίτησης προς ένταξη δεν υπερβαίνει, σε κάθε περίπτωση, τους 14 μήνες.

5. Για τους σκοπούς της εφαρμογής του Μέτρου αρχηγός οικογενειακών εκμεταλλεύσεων θεωρείται όταν:

α) η ιδιοκτησία στα πλαίσια της οικογένειας υπάρχει στο πρόσωπο και των δύο συζύγων και δεν απαιτούνται μισθώσεις μεταξύ συζύγων.

β) μόνο ένας των συζύγων μπορεί να θεωρηθεί ως αρχηγός της οικογενειακής εκμετάλλευσης.

γ) Το σύνολο της εκμετάλλευσης του υποψηφίου πρέπει να έχει περιληφθεί στην Ενιαία Δήλωση Εκμετάλλευσης που έχει υποβάλει στον ΟΠΕΚΕΠΕ.

ΤΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ Ο ΝΕΟΣ ΑΓΡΟΤΗΣ.

Ο νέος αγρότης πρέπει να επιτύχει το σύνολο των δεσμευτικών στόχων του επιχειρηματικού σχεδίου εντός 5 ετών. Αυτοί αφορούν σε:

α) Δημιουργία γεωργικής εκμετάλλευσης συνολικού μεγέθους απαιτήσεων σε εργασία μεγαλύτερου της µιας μονάδας απασχόλησης και εισοδήματος μεγαλύτερου του 80% του εισοδήματος .

β) Επίτευξη της συμμόρφωσης προς ισχύοντα κάθε φορά κοινοτικά πρότυπα, τα αντίστοιχα για το είδος της επένδυσης που πραγματοποιεί.

γ) Υποβολή Ενιαίας Δήλωσης Εκμετάλλευσης στον ΟΠΕΚΕΠΕ σε όλη τη διάρκεια του Επιχειρηματικού Σχεδίου.

δ) Απόκτηση ή συμπλήρωση επαρκούς επαγγελματικής ικανότητας, εντός χρονικής περιόδου η οποία δεν υπερβαίνει τους 36 μήνες ή παρακολούθηση μαθημάτων διάρκειας τουλάχιστον 150 ωρών.

ε) Να είναι ασφαλισμένος στον ΟΓΑ.

στ) Απόκτηση της ιδιότητας του κατά κύρια απασχόληση γεωργού, δηλαδή να αντλεί τουλάχιστον το 50% του ατομικού του εισοδήματος από γεωργικές δραστηριότητες που ασκούνται στα όρια της εκμετάλλευσης του και παράλληλα να μην αφιερώνει για δραστηριότητες εκτός των ορίων της γεωργικής εκμετάλλευσης πάνω από 50% του συνολικού χρόνου απασχόλησης.

ζ) Να κάνει οριστική εγγραφή στο Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων εντός 24 μηνών.

η) Να πετύχει τους ποιοτικούς και ποσοτικούς στόχους σε σχέση με το πρόγραμμα.

ΤΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ Ο ΝΕΟΣ ΑΓΡΟΤΗΣ.

Οι χρηματοδοτούμενοι νέοι αγρότες αναλαμβάνουν την υποχρέωση για διάστημα τουλάχιστον 10 ετών:

α. Να υποβάλλει στον ΟΠΕΚΕΠΕ Ενιαία Δήλωση Εκμετάλλευσης στοιχεία στο ΟΣΔΕ και τα Μητρώα του Υπουργείου.

β. Να τηρεί τουλάχιστον απλοποιημένη λογιστική για την παρακολούθηση των παραγωγικών και οικονομικών στοιχείων της εκμετάλλευσής του.

γ. Να παραμείνει στον τόπο της μόνιμης κατοικίας του.

δ. Να υποβάλλει φορολογική δήλωση κάθε χρόνο.

ε. Να υποβάλλει κάθε χρόνο στοιχεία που θα ζητούνται (Ενιαία Δήλωση Εκμετάλλευσης, φορολογικές δηλώσεις και εκκαθαριστικά, ΟΓΑ, βεβαίωση μόνιμης κατοικίας κ.λπ.).

στ. Να δέχεται ελέγχους για τη διαπίστωση της τήρησης της εθνικής και κοινοτικής νομοθεσίας.

ζ. Να διατηρήσει τουλάχιστον το επίπεδο εισοδήματος της εκμετάλλευσής του, για το οποίο ενισχύθηκε, από την ημερομηνία επίτευξης του δεσμευτικού στόχου.

ΤΙ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΛΑΒΕΙ Ο ΝΕΟΣ ΑΓΡΟΤΗΣ.

Η οικονομική ενίσχυση της πρώτης εγκατάστασης Νέων Γεωργών χορηγείται με τη μορφή κεφαλαίου και καταβάλλεται σε 3 δόσεις.

Το ύψος της ενίσχυσης διαμορφώνεται ανάλογα με την κατηγορία της περιοχής μόνιμης κατοικίας του υποψηφίου, τον προσανατολισμό της παραγωγής της εκμετάλλευσης στη μελλοντική κατάσταση και το επίπεδο εισοδήματος της εκμετάλλευσης, επίσης στη μελλοντική κατάσταση, ως ακολούθως:

ΥΨΟΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ

Περιοχή μόνιμης κατοικίας

Ορεινή 15.000

Μειονεκτική 10.000

Λοιπές Περιοχές 5.000

Προσανατολισμός παραγωγής της εκμετάλλευσης στη μελλοντική κατάσταση

Κτηνοτροφική 15.000

Φυτική 15.000

Μικτή –Μελισσοκομία 10.000

Επίπεδο εισοδήματος της εκμετάλλευσης στη μελλοντική κατάσταση

> από το 120% του Εισοδήματος Αναφοράς 10.000

80% - 120% του Εισοδήματος Αναφοράς 5.000

ΥΨΟΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ

Μέγιστο 40.000

Ελάχιστο 20.000

Οι ενδιαφερόμενοι, αφού λάβουν γνώση της αναλυτικής Πρόσκλησης και εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις και επιθυμούν να ενταχθούν στο καθεστώς, θα πρέπει να υποβάλουν φάκελο υποψηφιότητας. Την αναλυτική Πρόσκληση του μέτρου καθώς και τα έντυπα του φακέλου υποψηφιότητας, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να προμηθευτούν από τους δικτυακούς τόπους του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων www.minagric.gr, και www.agrotikianaptixi.gr.

Ο υποψήφιος θα πρέπει να υποβάλλει το φάκελο υποψηφιότητας (σε δύο αντίγραφα, ένα πρωτότυπο και ένα αντίγραφο με όλα τα δικαιολογητικά, καθώς και σε ηλεκτρονική μορφή, σε πλήρη ταύτιση με το πρωτότυπο), λαμβάνοντας αριθμό πρωτοκόλλου, ως αποδεικτικό υποβολής. Η υποβολή γίνεται, είτε απευθείας είτε μέσω των Γραφείων Γεωργικής Ανάπτυξης, στη Διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης της ΝΑ του τόπου της μόνιμης κατοικίας του από 16/2/2009 έως 31.12.2009.

 

ΑΛΛΑ

Τις καταγγελίες γεωπόνων της ΠΟΣΓ σύμφωνα με τις οποίες στο πρόγραμμα Νέων Αγροτών το οποίο προκηρύχθηκε πρόσφατα από την Κυβέρνηση, δε μπορεί να ενταχθεί κανένας αγρότης, αφού η προκήρυξη προβλέπει την από 16/2 υποβολή φακέλων υποψηφιότητας με απαραίτητο στοιχείο για τους ενδιαφερόμενους την κατοχή του εντύπου της ενιαίας ενίσχυσης (ΟΣΔΕ), φέρνει με ερώτησή του στη βουλή ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Φίλιππος Σαχινίδης.

Όπως προσθέτει σε ερώτησή του προς τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Σωτήρη Χατζηγάκη: «το ζήτημα είναι ότι κανείς υποψήφιος δεν είναι σε θέση να καταθέσει το έντυπο της ενιαίας ενίσχυσης διότι πολύ απλά το σύστημα από τον ΟΠΕΚΕΠΕ είναι κλειστό και θα ανοίξει από τις 15 Μαρτίου μέχρι και τις 31 Μαίου για την υποβολή δηλώσεων ΟΣΔΕ.

Μέχρι τότε όλοι οι νέοι αγρότες που επιθυμούν να ενταχθούν στο πρόγραμμα είναι εκ των πραγμάτων αδύνατον να το κάνουν. Αλλά και μετά το κλείσιμο του συστήματος στον ΟΠΕΚΕΠΕ, όπως υποστηρίζουν οι γεωτεχνικοί της ΠΕΓΔΥ, οι υποψήφιοι δε θα μπορούν να αποκτήσουν ένα έντυπο της ενιαίας ενίσχυσης για τουλάχιστον άλλους τρεις με τέσσερις μήνες.

Τόσο είναι το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί από το κλείσιμο του συστήματος (31/5) και μέχρι ο ΟΠΕΚΕΠΕ να ελέγξει, να ζητήσει συμπληρώσεις ή διορθώσεις στις αρχικές δηλώσεις και τελικά να δώσει στους παραγωγούς την επικυρωμένη δήλωση ΟΣΔΕ.

Οι γεωτεχνικοί προσθέτουν ότι μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ανάδοχος του έργου (ΟΣΔΕ) για το 2009 και το πιθανότερο είναι ότι θα υπάρξει περαιτέρω καθυστέρηση πριν μπορέσουν οι υποψήφιοι να υποβάλουν αίτηση ενιαίας ενίσχυσης. Κατόπιν τούτων,

ερωτάται ο κ.Υπουργός

-Δε γνώριζε το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ότι οι νέοι αγρότες δεν είναι σε θέση να ενταχθούν στο πρόγραμμα που προκηρύχθηκε από τη στιγμή που δεν έχουν υποβάλει και φυσικά δεν έχουν λάβει από τον ΟΠΕΚΕΠΕ τη δήλωση ΟΣΔΕ;

-Προτίθεστε κ. Υπουργέ να αποφασίσετε την προσωρινή εξαίρεση των υποψηφίων για ένταξη στο πρόγραμμα Νέων Αγροτών από την υποχρέωση της προηγούμενης εγγραφής τους στο ΟΣΔΕ;

-Αν ναι, πότε πρόκειται αυτό να συμβεί;»

Πέρασα….

Πέρασα

Περπατώ και νυχτώνει.
Αποφασίζω και νυχτώνει.
Όχι δεν είμαι λυπημένη.

Υπήρξα περίεργη και μελετηρή.
Ξέρω απ’ όλα. Λίγο απ’ όλα.
Τα ονόματα των λουλουδιών όταν μαραίνονται,
πότε πρασινίζουν οι λέξεις και πότε κρυώνουμε.
Πόσο εύκολα γυρίζει η κλειδαριά των αισθημάτων
μ’ ένα οποιοδήποτε κλειδί της λησμονιάς.
Όχι δεν είμαι λυπημένη.

Πέρασα μέρες με βροχή,
εντάθηκα πίσω απ΄αυτό
το συρματόπλεγμα το υδάτινο
υπομονετικά κι απαρατήρητα,
όπως ο πόνος των δέντρων
όταν το ύστατο φύλλο τους φεύγει
κι όπως ο φόβος των γενναίων.
Όχι, δεν είμαι λυπημένη.

Πέρασα από κήπους, στάθηκα σε συντριβάνια
και είδα πολλά αγαλματίδια να γελούν
σε αθέατα αίτια χαράς.
Και μικρούς ερωτιδείς, καυχησιάρηδες.
Τα τεντωμένα τόξα τους
βγήκανε μισοφέγγαρο σε νύχτες μου και ρέμβασα.
Είδα πολλά και ωραία όνειρα
και είδα να ξεχνιέμαι.
Όχι, δεν είμαι λυπημένη.

Περπάτησα πολύ στα αισθήματα,
τα δικά μου και των άλλων,
κι έμενε πάντα χώρος ανάμεσά τους
να περάσει ο πλατύς χρόνος.
Πέρασα από ταχυδρομεία και ξαναπέρασα.
Έγραψα γράμματα και ξαναέγραψα
και στο θεό της απαντήσεως προσευχήθηκα άκοπα.
Έλαβα κάρτες σύντομες:
εγκάρδιο αποχαιρετηστήριο από την Πάτρα
και κα΄τι χαιρετίσματα
από τον Πύργο της Πίζας που γέρνει.
Όχι, δεν είμαι λυπημένη που γέρνει η μέρα.

Μίλησα πολύ. Στους ανθρώπους,
στους φανοστάτες, στις φωτογραφίες.
Και πολύ στις αλυσίδες.
Έμαθα να διαβάζω χέρια
και να χάνω χέρια.
Όχι, δεν είμαι λυπημένη.

Ταξίδεψα μάλιστα.
Πήγα κι από ‘δω, πήγα κι από ‘κει…
Παντού έτοιμος να γεράσει ο κόσμος.
Έχασα κι από ‘δω, έχασα κι από ‘κει.
Κι από την προσοχή μου μέσα έχασα
κι απ’ την απροσεξία μου.
Πήγα και στη θάλασσα.
Μου οφειλόταν ένα πλάτος. Πες πως το πήρα.
Φοβήθηκα τη μοναξιά
και φαντάστηκα ανθρώπους.
Τους είδα να πέφτουν
απ’ το χέρι μιας ήσυχης σκόνης,
που διέτρεχε μιαν ηλιαχτίδα
κι άλλους από τον ήχο μιας καμπάνας ελάχιστης.
Και ηχήθηκα σε κωδωνοκρουσίες
ορθόδοξης ερημίας.
Όχι, δεν είμαι λυπημένη.

Έπιασα και φωτιά και σιγοκάηκα.
Και δεν μου ‘λειψε ούτε των φεγγαριών η πείρα.
Η χάση τους πάνω από θάλασσες κι από μάτια,
σκοτεινή, με ακόνισε.
Όχι, δεν είμαι λυπημένη.

Όσο μπόρεσα έφερ’ αντίσταση σ’ αυτό το ποτάμι
όταν είχε νερό πολύ, να μη με πάρει,
κι όσο ήταν δυνατόν φαντάστηκα νερό
στα ξεροπόταμα
και παρασύρθηκα”

Όχι, δεν είμαι λυπημένη
Σε σωστή ώρα νυχτώνει.

Κική Δημουλά

Δεν πειράζει θα τα πληρώσουμε

Εξάλλου έχουμε λεφτά όπως έχει δηλώσει σε ένα κοινοτικό συμβούλιο η πέραν κάθε αμφισβήτησης πρόεδρος της κοινότητας η όποια εκμεταλλευόμενη την απειρία και την ανεπάρκεια της θεσμικής αντιπολίτευσης(βέβαια κομμάτι δύσκολο να αντιμετωπίσεις ένα από τα πιο νοσηρά φαινόμενα της τοπικής αυτοδιοίκησης) ,την κώφωση του ομογάλακτου περιφερειάρχη, την δικαιολογημένη η αδικαιολόγητη αδιαφορία των πολιτών για τα κοινά και την πιστή για κομματικούς λόγους ομάδα των συμβούλων της συνεχίζει να ακροβατεί θεσμικά και με τις γνωστές μεθόδους να αποκλείει την αντιπολίτευση να ασκήσει τα δικαιώματα της. Ας δούμε

Η περιφέρεια λοιπόν απέρριψε την αίτηση ακύρωσης της απόφασης του κοινοτικού συμβουλίου Αντιπάρου για την αύξηση των ανταποδοτικών τελών κατά 80% όχι για ουσιαστικούς λόγους (αυτούς τους έχει εξετάσει????)αλλά για το εκπρόθεσμο της προσφυγής έχουμε και λέμε λοιπόν

Η κοινότητα υποχρεούται μετά από κάθε κοινοτικό συμβούλιο και εντος τριών ημερών να τοιχοκολλήσει στο πινάκα ανακοινώσεων της έγγραφο με τον αριθμό και την περίληψη των αποφάσεων και να εκδώσει αποδεικτικό τοιχοκόλλησης.

Ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης κ.Λεβεντάκης ,κατά δήλωση του, από την επομένη της συνεδρίασης του κοινοτικού συμβούλιου για τα ανταποδοτικά τέλη 15/12/2008 ζήτησε από την γραμματέα την απόφαση για να προσφύγουν οι πολίτες στην περιφέρεια για ακύρωση(η προθεσμία είναι δέκα μέρες μετά την κοινοποίηση η δημοσίευση η αφότου έλαβες γνώση αυτής) η κοινότητα με τις γνώστες παρελκυστικές τακτικές (ποτέ η Μανέτα λείπει ποτέ η γραμματέας λείπει η ακόμα να τα καθαρογράψουμε) έδωσαν την απόφαση 30 μέρες μετά 15/1/2009(ευτυχώς γιατί αλλά έγγραφα όπως αυτά της αποχέτευσης ακόμα αναμένονται) και η προσφυγή έγινε αμέσως

προκύπτουν επομένως πολλά νομικά ερωτηματικά για την απάντηση της περιφέρειας,για την χρηστή διοίκηση και πάλι της κοινότητας ,αλλά και επί της ουσίας για τη ατεκμηρίωτη αύξηση των τελών κατά 80% εν μέσω οικονομικής κρίσης που πρέπει να απαντηθούν από την ειδική επιτροπή της περιφέρειας που οφείλει να προσφύγει η αντιπολίτευση.αποδεικνύοντας ότι μπορεί να ανταπεξέλθει στον σημερινό της ρόλο άρα και στον επόμενο που φιλοδοξεί να βρεθεί.

ενημέρωση 26/2/2009

σύμφωνα με νεώτερες πληροφορίες η περιφέρεια συμφωνεί και επί της ουσίας για την αύξηση των ανταποδοτικών τελών.

Οι δημότες εξακολουθούν να απαιτούν ενημέρωση.Ποιός θα την κάνει?

Μάρκος ο Πατριάρχης του ρεμπέτικου

Μάρκος.. διαβατήριο ..το όνειρο του ένα ταξίδι στην Αμερική ..δεν έγινε ποτέ 

Η Τετράς
Στράτος Παγιουµτζής ή Τεµπέλης,
Ανέστης Δελιάς η Αρτέµης,
Μπάτης ο Θυµόσοφος
και Μάρκος.

με την Μπέλλου και τον Παγιουμτζή

….Γράτσα-γρούτσα το µπουζούκι, σε µικροµάγαζα γεµάτα κάπνα, µε φτωχοδιάβολους πελάτες, έγραψε τα αριστουργήµατα µε τα οποία έφτασε στα πέρατα του κόσµου!…Λεει ο Στελιος  Ελληνιαδης

Ο Μάρκος Υπουργός

Όσοι γίνουν πρωθυπουργοί όλοι τους θα πεθάνουν

τους κυνηγάει ο λαός απ' τα καλά που κάνουν x2

άσοι γίνουν πρωθυπουργοί όλοι τους θα πεθάνουν

(Γεια σου, ρε Μάρκο, με τα ζοριλίκια σου!)

Βάζω υποψηφιότητα πρωθυπουργός να γίνω,

να κάθουμαι τεμπέλικα, να τρώω και να πίνω x2

βάζω υποψηφιότητα πρωθυπουργός να γίνω.

Και ν' ανεβαίνω στη Βουλή εγώ να τους διατάζω

να τους πατώ τον άργιλε και να τους μαστουριάζω x2

Και ν' ανεβαίνω στη Βουλή εγώ να τους διατάζω.

(Πάει ο Κονδύλης μας πάει κι ο Βενιζέλος

την πούλεψε κι ο Δεμερτζής που θα 'φερνε το τέλος x2

πάει ο Κονδύλης μας πάει κι ο Βενιζέλος)

 

ΤΙ να πεις για τον Μάρκο Τον ΜΠΑΧ της Ελλάδας κατά Ντασέν ..ας μιλήσει ο ίδιος

….Είχα πρώιµη ανάπτυξη.
Παρατήραγα δεξιά αριστερά.
Σφουγγάρι. Τα µάτια µου
αρπάχνανε. Εβύζαιναν παντού.
Έστηνα τ' αυτί κι άκουγα,
εκεί που μιλούσαν οι γέροι,
οι σοφότεροι. Να μασώ την γλώσσα.
Μου αρένανε ν' ακώ κουβέντες.
Όταν ιστορούσανε.
Άκουγα. Κι ό,τι λέγανε τα κράτηγα.
Μου αρένανε τα μυστήρια του ντουνιά.
Επάγαινα στις γκάιντες,
εκεί που τραγουδάγανε.
Το κάθε ξηµέρωµα µ' έβρισκε στο πόδι.
Από ρουχαλάκια, δεν είχαµε,
μπαλωµένα φορήγαµε.
Παπούτσια ούτε για δείγµα.
Διπλοβελονιά ντουσέκι το παλιοπαντελονάκι.
Και µονοφόρι.
Κι αν ξέπεφτε κανένα παλιοπάπουτσο,
το 'ραβα µε κερωµένο γκιούλι για να µη σπάει.
Εχανόµουνε στα χωράφια ξιπολησιάς.
Και τα κανιά µου γιοµάτα σηµάδια.
Έβρεχε και πιλάλαγα στη βροχή.
Έπεφτε µπόρα, δεν µ' απάνταγε.
Τα 'βαζα µε τα στοιχειά της φύσης.
Βούταγα µια βάρκα
και κοντραριζόµουνα µε τα κύµατα.
Την άνοιξη φούσκωνε η ψυχή µου.
Εκαθόµουνα µε τις ώρες στις πλευρές
κι άκουγα τα λουλούδια που έσκαζαν.
Είχα µονίµως µια φούντωση,.
Έτσι ενθυµούµαι……..

Βιογραφία του από εδω

Τα παιδικά χρόνια

Ο Μάρκος Βαμβακάρης γεννήθηκε στη Σύρο και συγκεκριμένα στο Σκαλί της Άνω Χώρας, στις 10 Μαΐου του 1905, ημέρα Τετάρτη, στις τρεις η ώρα το πρωί. Ήταν ο πρώτος από τα έξι παιδιά του Δομένικου και της Ελπίδας Βαμβακάρη. Τα άλλα παιδιά ήτανε με τη σειρά ο Λεονάρδος, ο Φραγκίσκος, η Γκράτσια, ο Αργύρης και η Ρόζα.
Ο Δομένικος, ο πατέρας του Μάρκου, ήταν γιος του Μάρκου του Ρόκου και είχε άλλα δύο αδέρφια, τον Αντώνη και το Μορφίνη. Και τα τρία αδέρφια έπαιζαν γκάιντα. Ο Δομένικος έκανε διάφορες δουλειές για να ζήσει την οικο­γέ­­νειά του. ’λλοτε δούλευε καρβουνιάρης, άλλοτε έπλεκε καλάθια, πότε-πότε πήγαινε στα χωράφια ως σκαφτιάς.

Η Ελπίδα Βαμβακάρη, ήταν ένα από τα έξη παιδιά του Λεονάρδου Προβελέγγιου, ο οποίος ήταν ράφτης στο επάγγελμα. Όπως θυμάται ο Μάρκος:

«Η μάνα ήτανε όμορφη και χαρούμενη. Αστειευόταν, τραγουδούσε όμορφα, όλο ζωή…».
Το 1909 ο Μάρκος πρωτοπήγε στο σχολείο, ενώ το 1912, πριν να τελειώσει την τετάρτη δη­μοτικού, αναγκάστηκε να διακόψει διότι πήραν τον πατέρα του στο στρατό. Η μητέρα του Ελπίδα μαζί με το Μάρκο έπιασαν δουλειά στο κλω­στήριο του Δεληγιάννη. Εκείνη την εποχή γεννήθηκε η Γκράτσια, η πρώτη αδερφή του Μάρκου. Ο Μάρκος όμως δεν μπορούσε να χωρέσει στο εργοστάσιο. Η μητέρα του είδε κι απόειδε και τον έδωσε παραγιό σ’ έναν ξά­δερ­φό της με το παρατσούκλι ο Μούγιας, που διατηρούσε μπακάλικο στην πόλη της Σύρας. Κάτι όμως η θεία του η στρίγγλα, κάτι ο θείος του ο Μούγιας, έφυγε και από εκεί. Μετά από μία γερή πνευμονία κατέβηκε στην πόλη της Σύρου, όπου πήγε να δουλέψει ως χασάπης. Δούλεψε σε δύο χασάπικα και στη συ­νέχεια έπιασε δουλειά ως εφημεριδοπώλης. Η δουλειά αυτή τον έσπρωχνε προς την αλητεία και αποφάσισε να αλλάξει και να δουλέψει σε οπωροπωλείο. Άλλαξε δύο οπωροπωλεία, ώσπου κατέληξε και πάλι εφημεριδοπώλης στο πρα­κτο­ρείο των Αθηναϊκών εφημερίδων, ενώ το βράδυ δούλευε ως λούστρος. Όλα αυτά μέχρι το 1917, δώδεκα χρονών στα δεκατρία, ώσπου μία μέρα κύ­λησε ένα μεγάλο βράχο σε μία κατηφόρα και αυτός πήγε και έπεσε μέσα σε ένα σπίτι. Τον έψαχνε η αστυνομία και ο Μάρκος από το φόβο του μπήκε λαθρε­πι­βά­της σε ένα καράβι για τον Πειραιά.

Τα πρώτα χρόνια στον Πειραιά

Τα πρώτα χρόνια στον Πειραιά ήτανε δύσκολα για το Μάρκο. Έμενε στα Ταμπούρια και αρχικά δούλεψε ως γαιανθρακεργάτης.
«…Πότε βγάζαμε το κάρβουνο όξω από τα φορτηγά που ξεφορτώναμε. Πότε πη­γαί­ναμε κάτω στο λιμάνι, πιάναμε μια μαούνα εξήντα, εβδομήντα τόνους, δέκα νο­ματαίοι, δώδεκα, την οποία έπρεπε να την αδειάσουμε στον Κάνθαρο, μέσα εκεί που είχανε τις αποθήκες του κάρβουνου οι μεγάλοι εφοπλιστές…».
Ήρθε κά­ποια στιγμή και όλη η οικογένειά του στον Πειραιά και αυτός με τον πατέρα του ζούσαν την οικογένεια δουλεύοντας στο κάρβουνο. Αφού δούλεψε τέσ­σερα χρόνια στη σκληρή αυτή δουλειά, πήγε στη χαμαλίκα και ξεφόρτωνε εμπο­ρεύματα στη Ζέα, στο τελωνείο του Μαργιολή, όπου έμεινε δύο-τρία χρόνια. Στην περίοδο αυτή παντρεύτηκε με τη Ζιγκοάλα, την πρώτη του γυναίκα, την οποία καθώς έλεγε μίσησε στο τέλος όσο καμία άλλη γυναίκα στον κόσμο. Ο έρωτας του Μάρκου με τη Ζιγκοάλα ήταν κεραυνοβόλος, αλλά η κατάληξη άσχημη.
« …Δεκαεννιά χρονών έγινα αγαπητικός στο μπορντέλο μιας Ειρήνης από τη Σύμη. Ήτανε στο δεύτερο διαμέρισμα των Βούρλων, η πρώτη μου ερωτική επαφή. Μεγαλύτερη είκοσι εφτά, είκοσι οκτώ χρονών, μου ’δινε και λεφτά και κου­στούμια. Αγάπησα την άλλη, τη Μανιάτισσα, τη Ζιγκοάλα, και την απαρά­τη­σα…».
Εκείνη την περίοδο άρχισε να πηγαίνει στους τεκέδες. Δεκαοχτώ χρονών ξε­κί­νη­σε τη μαστούρα. Ήταν η εποχή που ο Μάρκος αλήτευε στους τεκέδες και άρ­χισε να έχει νταραβέρια με την αστυνομία. Το πρωί στη δουλειά, το βράδυ στον τεκέ. Για εννιά μήνες περίπου δούλεψε με τον πατέρα της Ζιγκοάλα, χαμαλίκι πάλι στο τελωνείο.
Κατά το 1922-'23 έφυγε από λιμενεργάτης και πήγε εκδορέας στα σφαγεία του Πει­ραιά. Σιγά-σιγά έγινε δεινός εργάτης στα σφαγεία, άριστος εκδορέας. Πε­ρί­που ένα χρόνο μετά ο Μάρκος μυήθηκε στο μπουζούκι, το όργανο που του άλλαξε τη ζωή και έκανε όλους εμάς να τραγουδάμε τα τραγούδια του μέχρι και σήμερα.
«…Λίγο πριν πάω στρατιώτης, το 1924 ή αρχή το '25, άκουσα κατά τύχη τον μπάρμπα Νίκο τον Αϊβαλιώτη να παίζει το μπουζούκι, το οποίον τόσο πολύ μου άρεσε, ώστε έκανα όρκο ότι αν δεν μάθω μπουζούκι θα κόψω τα χέρια μου με την τσατίρα που σπάνε τα κόκαλα στο μαγαζί…».
Σε έξι μήνες από τη μέρα που το ’πιασε το όργανο είχε γίνει άσσος. Τόσο πολύ του άρεσε. Σε δάσκαλο δεν πήγε. Ο δάσκαλός του ήταν ο τεκές, εκεί που μα­ζευό­ντουσαν όλοι να φουμάρουν, εκεί πρόσεχε τους παλιούς που παίζανε και μά­­θαινε κι αυτός.

Μετά το Στρατό

Φαντάρος πήγε για δεκατέσσερις μήνες, όταν έγινε είκοσι χρονών Δεκατέσ­σερα χρόνια θα ήτανε μαζί με τις φυλακές που είχε φάει, αλλά τα κατάφερε και απολύθηκε. Γύρισε στο σπίτι του, αλλά λίγο-λίγο άρχισε να μην πηγαίνει στη δουλειά. Ο πατέρας του και η μάνα του μαραζώνανε γιατί τον βλέπανε να μη δου­λεύει, να γυρίζει στους τεκέδες συνεχώς μαστούρης. Ο Μάρκος είχε συ­νε­χώς στο μυαλό του το μπουζούκι, αυτό τον είχε συνεπάρει, αλλά είχε πέσει και στην αλήτικη ζωή με τους τεκέδες και τη μαστούρα σε καθημερινή βάση. To 1930 ο Δομένικος, ο πατέρας του Μάρκου, πέθανε χωρίς να προφτάσει να δει το γιο του στα πάλκα και στα γραμμόφωνα.
Ο Μάρκος είχε αρχίσει να γράφει δικά του τραγούδια. Μέχρι το ‘33 είχε γράψει περίπου 50 τραγούδια και τα ’παιζε με το μπουζούκι του και τα θυμότανε χωρίς να πάει σε κάποιον μουσικό να του βάλει νότες.
Με το Γιώργο το Μπάτη, τον Ανέστο το Δελιά και το Στράτο τον Παγιουμτζή είχαν γνωριστεί στους τεκέδες και γυρνάγανε μαζί και παίζανε, τραγουδάγανε και πίνανε και διασκέδαζαν τους μάγκες για το κέφι τους.
Το 1934 ο Μάρκος, ο Μπάτης, ο Στράτος και ο Δελιάς φτιάξανε την ξακουστή τε­τράδα του Πειραιώς και άρχισαν να παίζουν στη μάντρα του Σαραντό­που­λου στην Ανάσταση του Πειραιώς, κοντά στον ’γιο Διονύση. Ο Μάρκος ήτανε ακόμα εκδορεύς και όποτε πήγαινε για δουλειά πληρωνόταν καλά. Όμως το μπου­ζούκι τον τραβούσε περισσότερο. Στου Σαραντόπουλου έπαιξαν για πέντε-έξι μήνες. Στη συνέχεια ο Μάρκος άνοιξε το δικό του μαγαζί στα ’σπρα Χώ­ματα. Στην κομπανία προστέθηκε και ο Σκαρβέλης, ο λεγόμενος Παστουρμάς. Η αστυ­νο­μία όμως δεν του έδωσε άδεια -αφού ο Μάρκος δε δέχτηκε να «πάει με τα νερά τους»- και έτσι ανα­γκά­στηκε να το κλείσει. Μετά τα ’σπρα Χώματα αποφάσισε να ταξιδέψει στη Σύρα, για πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια. Πήρε τον Μπάτη, τον αδερφό του το μικρό τον Αργύρη και το Ροβερτάκη και έπαιξε σ’ ένα μαγαζί της παραλίας για περίπου δύο μήνες. Όταν γύρισε στον Πειραιά έγραψε τη Φρα­γκο­συριανή.

Στη δισκογραφία

Στη δισκογραφία μπήκε το 1933. Στην Odeon γραμμοφώνησε τον πρώτο δίσκο που από τη μία μεριά είχε το «Καραντουζένι» (Έπρεπε να ’ρχόσουνα μάγκα μες στον τεκέ μας) και από την άλλη μεριά το «Αράπ» (ένα σόλο ζεϊμπέκικο).
«Μα έτσι, μα αλλιώς, επί τέλους με βάλανε και ετραγούδησα για πρώτη φορά το «Έπρεπε να ’ρχόσουνα μάγκα μες στον τεκέ μας». Μόλις το ετραγούδησα εμείνανε άναυδοι. Εγώ δεν πίστευα ότι είχα καλή φωνή γιατί όταν επήγαινα σχολείο, στην ωδική με είχανε στη δεύτερη φωνή. Δεν ήμουνα στην πρώτη φωνή. Τέλος πάντων, δεν ήξερα ότι και η δεύτερη φωνή έχει αξία. Δεν το ήξερα. Και έβλεπα εδώ που ήταν οι τενόροι, ενώ η δική μου φωνή έπιανε μπάσα. Αλλά ήτανε αυτή η φωνή που ζητάγανε αυτοί…».
Τα τραγούδια έβγαιναν σε δίσκους και ο Μάρκος άρχισε να γίνεται περιζήτητος. Την εποχή εκείνη είχε βουίξει όλος ο ντουνιάς με τα νταραβέρια της Ζιγκοάλα με έναν φίλο του Μάρκου. Ο Μάρκος την αγαπούσε πολύ τη γυ­ναίκα του αλλά και ντρεπόταν συνάμα, γιατί όλοι οι μάγκες στους τεκέδες γνω­ρί­ζανε τα καμώματά της. Με τον αδερφό του το Φραγκίσκο είχανε μαλώ­σει άγρια γι’ αυτό το θέμα. Ο ένας φοβόταν τον άλλο, μίσος απερίγραπτο. Τελικά ο Μάρκος χώ­ρισε τη Ζιγκοάλα και έφυγε από κοντά της. Η γυναίκα αυτή τον κυνήγησε και ζήτησε δικαιώματα από τα τραγούδια του αλλά ο Μάρκος δεν της έδωσε δε­κάρα, γράφοντας τα τραγούδια του με το ψευδώνυμο Ρόκος, του παππού του το όνομα.
Με τη δισκογραφία άρχισαν και οι περιοδείες και η δόξα. Τρεις φορές πήγε στη Θεσ­σα­λο­νίκη τότε ο Μάρκος, πήγε στο Βόλο, στη Λάρισα, στα Τρίκαλα, σε πολλές πόλεις. Για κάθε πόλη που πήγαινε είχε και μία ιστορία για να διηγηθεί.
Μετά τις περιοδείες άρχισε να δουλεύει στου Αντώνη του Βλάχου, στο Βοτανικό που είχε ένα μαγαζί-μπαρ στις γραμμές του σιδηροδρόμου. Μαζί του είχε το Γιάννη τον Παπαιωάννου, τον Κώστα τον Καρίπη, το Στέλιο τον Κε­ρο­μύ­τη και κάποιον Στέλιο με ένα σαντούρι.
Αργότερα προστέθηκε στο σχήμα και η Χασκίλ η Εβραία καθώς και κανά δύο άλλες τραγουδίστριες. Στο μαγαζί γι­νό­ταν χαμός κάθε μέρα. Λογής-λογής κόσμος πήγαινε να δει τους διαλεχτούς αυτούς μουσικούς μέχρι το 1940 που κηρύχτηκε ο πόλεμος.

Ο πόλεμος

O Βοτανικός έκλεισε με την έναρξη του πολέμου. Ο Μάρκος άρχισε να παίζει στο μαγαζί του Μάριου του Δαλέζιου στην οδό Ίωνος 6, μαζί με τον Κε­ρο­μύτη, τον Παπαιωάννου, τον Περιστέρη, τον Καρίπη και άλλους. Τα χρόνια ήταν δύσκολα και η Κατοχή σκληρή. Το ’41 πέθανε ο αδερφός του ο Λεο­νάρ­δος και το ’42 πέθανε και η μητέρα του Ελπίδα. Ο Μάρκος έμεινε με τα δύο μικρά του αδέρφια, τη Ρόζα και τον Αργύρη. Η Κατοχή κράταγε ακόμη. Εκείνη την εποχή, η μεγάλη του αδερφή, η Γκράτσια τον παρακίνησε να παντρευτεί με τη Βαγγελιώ, τη γυναίκα που έμελλε να είναι η τελευταία νόμιμη σύντροφός του. Ο Μάρκος μετά τη συμφορά που είχε πάθε με την πρώτη του γυναίκα, τη Ζιγκο­άλα, δεν έπαιρνε την απόφαση. Τελικά μία Κυριακή του ’42 έγιναν οι ορθόδοξοι γάμοι του Μάρκου με τη Βαγγελιώ. Για το γεγονός αυτό αφο­ρί­στηκε από την καθολική εκκλησία και μόλις το 1966 του δόθηκε και πάλι η κοινωνία των Καθολικών. Τα δύο πρώτα παιδιά του Μάρκου και της Βαγ­γελιώς χάθηκαν πρόωρα. Το 1944 η Βαγγελιώ γέννησε το Βασίλη και ακο­λού­θησαν άλλα δύο αγόρια, ο Στέλιος το 1947 και ο Δομένικος το 1949.
Μετά το Μάριο ο Μάρκος έπιασε δουλειά στην οδό Ίωνος σ’ ένα μαγαζί που το έλεγαν «’μφισσα». Μαζί του είχε και το μικρό του αδερφό τον Αργύρη, μέχρι που τελείωσε ο πόλεμος.

Μετά τον πόλεμο

Μετά την «’μφισσα» δούλεψε επτά-οκτώ μήνες σ’ ένα μαγαζί που το ’λεγαν «Καρέ του ’σσου» και στη συνέχεια στου Βαγγέλα, στην οδό Πατησίων. Από εκεί μετακόμισε στην Τρούμπα σ’ ένα μαγαζί στην παραλία του Λινάρη. Στις αρχές του ’47 τον βρήκε ο Παπαιωάννου και μαζί με τον Ροβερτάκη, τον Κα­ρί­πη, το Χατζηχρήστο, τον Κερομύτη και τον Περιστέρη άρχισαν να παίζουν στου Καλαματιανού στις Τζιτζιφιές. Παράλληλα ο Μάρκος άρχισε να βγάζει ξανά δίσκους σε διάφορες εταιρίες και όλοι γίνονταν ανάρπαστοι. Στη συ­νέ­χεια έπιασε δουλειά ξανά στου Μάριου που ήταν συμπα­τρι­ώτης του καθολικός και είχε μεταφέρει το μαγαζί του από την οδό Ίωνος στις Τζιτζιφιές. Μέχρι τις Τζιτζιφιές ο Μάρκος τα βόλευε καλά.

Η λησμόνια

Το 1954 αρρώστησε με βαριά αρθρίτιδα και σταμάτησε να παίζει. Το ’55, το ’56 το ’57 και το ’58 ο Μάρκος είχε «σβήσει» από τα πάλκα (πάρκα όπως τα έλεγε). Τα­ξίδεψε στην Ικαρία, τη Σάμο, την ’ρτα, τα Γιάννενα, την Πρέβεζα, το Μεσολόγγι, το Βόλο, τη Λάρισα, σε πολλές πόλεις αλλά δουλειά σε πάλκο δεν υπήρ­χε για το Μάρκο. Στην Αθήνα δεν τον έπαιρνε κανένας σε κάποιο μα­γαζί. Οι δισκογραφικές εταιρίες αλλά και οι «φίλοι», αυτούς που ευεργέτησε ο Μάρ­κος όλοι τον είχανε ξεχάσει. Ακόμα και ο αδερφός του ο Αργύρης και αυτός το ίδιο βιολί. Η ζωή ερχόταν βόλτα δύσκολα.

Η δεύτερη καριέρα

Μια μέρα του καλοκαιριού, το 1959 ο Γρηγόρης ο Μπιθικώτσης που αγαπούσε πολύ το Μάρκο του έφερε το καλό νέο. Η Κολούμπια θα έβγαζε όλα τα τρα­γού­­δια του τραγουδισμένα με τη φωνή του Γρηγόρη. Νέα αλλά και παλιά του τραγού­δια ερμηνευμένα από το Γρηγόρη Μπιθικώτση έφεραν το Μάρκο στο προσκήνιο. Στις 19.5.1960 η δεύτερη δισκογραφική καριέρα του Μάρκου είχε ξεκινήσει.
Μετά τη μεγάλη επιτυχία στη δισκογραφία, δίνεται η δυνατότητα στο Μάρκο να ξαναδουλέψει στα λαϊκά πάλκα, αλλά και να δώσει συναυλίες σε πρωτόγνωρους για τους ρεμπέτες χώρους. Το 1966 κάνει την εμφάνισή του σε μπουάτ στην Πλάκα, ενώ ακολουθεί η συναυλία στο θέατρο «Κεντρικόν» το χειμώνα της ίδιας χρονιάς και στη συνέχεια πολ­­λές εμφα­νίσεις στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Όλοι αυτοί στις δι­σκο­γραφικές εταιρίες που είχαν παραμερίσει το Μάρκο, συ­νω­στί­ζο­­νταν τώρα στην πόρτα του Μάρκου και του ζητούσαν να ηχο­γρα­­φήσει όποιο τρα­γούδι θέλει αυτός. Ο Μάρκος είχε πάρει την «εκδίκησή» του.
Οι πολλές αρρώστιες είχαν αρχίσει να λυγίζουν το γίγαντα από καιρό. Στις 8 Φλεβάρη του 1972, ο Μάρκος πέρασε στην ιστορία, αφήνοντας μια τεράστια παρακαταθήκη.
Βιβλιογραφία:
1. «Μάρκος Βαμβακάρης - ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ», της Αγγελικής Βέλλου-Κάιλ, Αθήνα 1978, εκδόσεις «Παπαζήση».
2. «Ρεμπέτικη Ανθολογία», του Τάσου Σχορέλη, Τόμος Α΄, εκδόσεις «Πλέθρον».
3. «Μάρκος Βαμβακάρης, ο ’γιος Μάγκας», Μάνος Τσιλιμίδης, εκδόσεις «Κάκτος».

Μερικά αριστουργήματα από τον Άγιο Μάγκα εδω

links

Η ανατροπή στο λαϊκό τραγούδι Ελευθεροτυπία

Ένα από τα λίγα video με τον Μάρκο ΕΔΩ

Αυτοβιογραφία και άλλα εδω

Οδός Ρηγίλλης η Ρεζίλης…

Γιατί δεν κάνει τον κ. Παλαιοκώστα Υπουργό ο κ. Καραμανλής; Ένας τομέας τουλάχιστον, αυτός που θα αναλάβει ο επιτυχημένος δραπέτης, θα δουλέψει!..
Δεύτερη δραπέτευση με καρμπόν.
Σε αυτή τη χώρα η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται ως φάρσα, αλλά η φάρσα έχει γίνει ιστορία.
Δεν δουλεύει το μαγαζί.
Δεν δουλεύει η Ελλάδα.
Μας δουλεύει.
Ο,τι λειτουργεί σε αυτήν τη χώρα οφείλεται στο φιλότιμο των ανθρώπων -το σύστημα δυσλειτουργεί.
Είναι καιρός τώρα που διαπιστώνεται ότι κάθε μέρα, κάθε βδομάδα κάποια κεραμίδα θα σκάσει στο κεφάλι της κυβέρνησης. Όπως και στης προηγούμενης. Κάθε μέρα που χαράζει, δεν «ξέρει τι της ξημερώνει», έχει
ξεχειλώσει από παντού το μαγαζί, μπάζει από παντού το σύστημα, δεν ξέρει κανείς πού και πώς κάθε φορά θα εκδηλωθεί μια κρίση -δεν μαζεύεται το πράγμα

ούτε με εκλογολογίες
ούτε με επικοινωνιακά τεχνάσματα
ούτε με ενδοκομματικά μαχαιρώματα.
Ούτε καν στοιχειώδης δουλειά με στόχο να νοικοκυρευθούν κάπως τα πράγματα μπόρεσε να στοιχειοθετηθεί τα τελευταία πέντε χρόνια. Παρέλαβαν μπάχαλο και το έκαναν μπαχαλάδικο. Παντού. Σε όλους τους τομείς. Δεν δουλεύει το μαγαζί.
Κι ούτε πρόκειται να δουλέψει. Και να κερδίσει τις εκλογές το ΠΑΣΟΚ, οι «φωνές της ιστορίας» που ακούει σήμερα ο Γιωργάκης τα ίδια με αυτά που του έλεγαν χθες θα του πουν! Οργίζεται, φέρ' ειπείν σήμερα το ΠΑΣΟΚ για την «ενοικίαση των εργαζομένων». Ξεχνάει ότι εκείνο ήταν που ως κυβέρνηση τη νομοθέτησε; Όχι, δεν ξεχνάει, απλώς ποντάρει στην ασθενή μνήμη, μας δουλεύει
όπως σεμνά και ταπεινά μάς δούλεψε ο Κωστάκης.
Μας δούλεψαν όλους τόσον πολύ και για τόσον πολλά τα δύο αυτά κόμματα που τώρα δεν δουλεύει το μαγαζί.
Πώς έγινε «κενό ανθρώπων» η ΠΑΣΕΓΕΣ; έτσι έχει γίνει «κενό ανθρώπων» και το κράτος, κενό πολιτικής ο δικομματισμός -δεν δουλεύει το σύστημα. Και γι' αυτό ληστεύει, αρπάζει, καταστρέφει περισσότερο παρά ποτέ, ισχνά τα αντίβαρα, δεν τους δίνει ισχύ ο λαός, φοβάται την... ακυβερνησία
ο καλός πολίτης Σβέικ...

ΣΤΑΘΗΣ Σ. 23.ΙΙ.2009 stathis@enet.gr

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 23/02/200

Η Σέχτα των ιπτάμενων δραπετών

η αποδράσεις και χαβαλέδες με ελικόπτερα

..ποσό καιρό θα καθίσεις Βασίλη στη φυλακή?…..θα δείξει

Νέα αεροπορική εταιρία μεταφοράς υψηλών προσώπων.

Πτήσεις εξαιρετικά ακριβείς ακόμα και υπό αντίξοες συνθήκες.

Στόχος μας η ασφαλής μετάβαση και το άνετο ταξίδι. Σύμβολό μας το γνωστό πουλί Κορυδαλλός.

Είσαι φυλακισμένος βαρυποινίτης;

Βαρέθηκες τη μοναξιά της φυλακής και τους γκρίζους τοίχους;

Κουράστηκες να προσέχεις μη σου πέσει το σαπούνι στα ντους και βγεις Εμμανουέλλα;

Η λύση έρχεται από το απίθανο ελληνικό κράτος !!!

Το ταξιδιωτικό πρακτορείο της «Air Koridallos», έρχεται στο χώρο σου!

Λύσεις για κάθε βαλάντιο!

Δυνατότητα απόδρασης και διαφυγής στη χώρα επιλογής σου με πλειάδα μέσων, από αραμπά μέχρι Κονκορντ!

Πληρωμή πάντα cash, δεχόμαστε και γραμμάτια με εγγύηση Κολομβίας

Τηλέφωνο τώρα στο 801 333 333 333, ζητήστε τον υπεύθυνο, κο Πάκη!

από anti weblog

και όμως η ελληνοφρένεια το είχε προβλέψει

 

η interjet το ειχε διαφημισει

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ο παπαληγούρας είχε πάρει μέτρα

• Δημοσιογράφος: Κύριε υπουργέ, είχε ειπωθεί ότι στα μέτρα ασφαλείας κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων είχε εξετασθεί ακόμη και η περίπτωση της από αέρος επιχείρησης στις φυλακές. Με δεδομένο ότι αυτό είχε γίνει την περίοδο εκείνη, τώρα γιατί υπήρξε χαλάρωση;

• Α. Παπαληγούρας: Δεν το ξέρω. Δεν υπάρχει θέμα χαλάρωσης. Δεν υπήρχε τουλάχιστον συγκεκριμένο μέτρο, όπως παραδείγματος χάρη τα μέτρα που λαμβάνονται τώρα, ώστε αποτελεσματικά να αποτρέπονται στο μέλλον τέτοιες επιθέσεις από αέρα.

• Δημοσιογράφος: Στο παρελθόν, σε κάποια περίσταση είχε παρθεί απόφαση από το υπουργείο Δικαιοσύνης να τοποθετηθεί δίχτυ, σε κάποιο προαύλιο πάνω από τις φυλακές Κορυδαλλού, το οποίο εν συνεχεία αφαιρέθηκε. Μετά το συγκεκριμένο γεγονός, το επανεξετάζετε;

• Α. Παπαληγούρας: Σας είπα ότι δεν θα ήθελα να μιλήσω για πολύ συγκεκριμένα μέτρα. Πάντως, σας βεβαιώ ότι τώρα πια η προσοχή μας επικεντρώνεται έτσι ώστε να μπορούμε αποτελεσματικά να αντιμετωπίσουμε ακόμη και επίθεση από αέρος.

και τώρα ο Δενδιας ξαναπαίρνει μέτρα

"Δεν πρόκειται να ανεχθώ αυτή την προσβολή. Θα ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα, όσο σκληρά και αν είναι".

ωχ προβλέπουμε χατ τρικ

το πασοκ με τον Ροβλια θέλουν εκλογές και εξουσία αλήθεια τι να την κάνουν?

Δεν υπάρχει κράτος.
Δεν υπάρχει Δημόσια Ασφάλεια.
Δεν υπάρχει τελικά κυβέρνηση στην Ελλάδα σήμερα.
Δεν έχει συνεπώς κανένα νόημα να ζητήσουμε παραιτήσεις υπουργών. Ζητούμενο είναι αλλαγή κυβέρνησης και όχι αλλαγή προσώπων.
Οι εκλογές είναι η μόνη λύση. Σε οποιαδήποτε άλλη πολιτισμένη χώρα του κόσμου οι υπουργοί θα είχαν παραιτηθεί και οι παραιτήσεις τους θα είχαν ήδη γίνει δεκτές.
Σε αυτή την χώρα που δεν δουλεύει τίποτα, δουλεύουν μόνο οι αερομεταφορές από τις φυλακές Κορυδαλλού.

οι αμερικάνοι μας δουλεύουν

The escape played out like a Hollywood action film and was the second such flight to freedom by one of the men.

δεν ξέρουν όμως ότι το ορεσίβιο αγρίμι διάβαζε wikipedia

2 Escapes

• 2.1 Oct, 1973 - Mountjoy Gaol, Ireland
• 2.2 Jan, 1983 - Melbourne, Australia
• 2.3 May, 1986 - La Santé Prison, France
• 2.4 Nov, 1986 - Federal Correctional Institution at Dublin, USA
• 2.5 Dec, 1987 - Gartree Prison, Leicestershire, UK
• 2.6 Aug, 1989 - Colorado prison, USA
• 2.7 1990 - Federal Holding Facility, Miami, FL, USA
• 2.8 1991 - Las Cucharas prison, Puerto Rico
• 2.9 1992 - Prison near Lyon, France
• 2.10 Sept, 1997 - De Geerhorst jail, Netherlands
• 2.11 March, 1999 - Metropolitan Remand and Reception Centre Australia
• 2.12 2000 - Prison near Lyon, France
• 2.13 2001 - Luynnes prison, southern France
• 2.14 Mar, 2001 - Draguignan prison, France
• 2.15 May, 2001 - Fresnes prison, south of Paris, France
• 2.16 Jan 2002 - Parada Neto Penitentiary, Brazil
• 2.17 Dec, 2002 - Las Cucharas prison, Puerto Rico
• 2.18 2003 - Luynnes prison in southern France
• 2.19 July, 2005 - central France
• 2.20 Dec, 2005 - Aiton Prison, France
• 2.21 June, 2006 - Korydallos Prison, Greece
• 2.22 April, 2007 - Liege, Belgium
• 2.23 July 15, 2007 - Grasse prison, south-east France
• 2.24 October 28, 2007 - Ittre, Belgium
• 2.25 February, 2009 - Korydallos Prison, Greece

και μέσα στο γενικό χαμό το Slumdog Millionaire κερδίζει

6 oscars το antiparos-blog απονέμει τα απίθανα δικά του η Παπαρήγα επανεκλέγεται γενικός γραμματέας του ΚΚΕ και η Μανέτα επιτέλους ξαναγίνεται πρόεδρος της κοινότητας Αντιπάρου

σαράντα παλληκάρια από την Λειβαδιά…….

Χαλαρά….Στην Αντίπαρο είμαστε

Στο Παρόν της Κυριακής διαβάζουμε

ΚΚΕ - Στάλιν: Η μεγάλη ανατριχίλα

ΚΚΕ - Στάλιν: Η μεγάλη ανατριχίλα

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΟΤΣΗ

«Θα κάνω ό,τι αποφασίσει το Κόμμα (...). Αν το Κόμμα μού πει να σφουγγαρίσω εδώ μπροστά σας, θα σφουγγαρίσω εδώ μπροστά σας...».
Ετσι, κάπως, απάντησε η Αλέκα Παπαρήγα σε συνέντευξη Τύπου, όταν ερωτήθηκε υπαινικτικά κατά πόσο θεωρεί ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και θα παραχωρήσει τη θέση της (ύστερα από 17 ολόκληρα χρόνια) σε νέο γενικό γραμματέα κατά το 18ο Συνέδριο του ΚΚΕ, που συνέρχεται την ερχόμενη εβδομάδα (18-23 Φεβρουαρίου).
Ενα ακόμη «συνέδριο μυστικό», που θα 'λεγε κι ο Λάκης Καραλής (το βέβηλο «Σουπερμάρκετ» του με τα αντικομματικά τραγούδια, που έκαναν αίσθηση τον καιρό της χούντας, ξανακυκλοφόρησε εσχάτως εμπλουτισμένο). Όσο κι αν «τεντώσει το αυτί του ο λαός» για να παρακολουθήσει τις εργασίες του, όπως έλεγε προχθές η κ. Παπαρήγα, απλώς θα... στραβολαιμιάσει: Ανοικτή για τους δημοσιογράφους θα είναι μόνον η πανηγυρική έναρξη. Και με ένα δελτίο Τύπου, στο τέλος, θα πληροφορηθούμε ό,τι κρίνεται ανακοινώσιμο απ' όσα θα λεχθούν και θα αποφασιστούν κεκλεισμένων των θυρών. Καθότι ο εχθρός πάντοτε ελλοχεύει να πλήξει ύπουλα το κόμμα του λαού...
Με επιλογή του, αποσυνάγωγο το ΚΚΕ -για να διασφαλίζει αμόλυντη την «καθαρότητά» του. Μόνο του, με αψεγάδιαστα πειθαρχημένες παρελάσεις, στα εκρηκτικά «Δεκεμβριανά» της μαθητικής εξέγερσης. Μόνο του στις αγροτικές κινητοποιήσεις, στις εργατικές απεργίες, στις λαϊκές διαδηλώσεις. Με ιδιαίτερη προσοχή να αποφεύγεται κάθε συνάφεια με τους εκτός κόμματος αυτόκλητους αριστερούς - οπορτουνιστές και άλλα τυχοδιωκτικά στοιχεία. Αποφασίζει λ.χ. στην Καισαριανή το δημοτικό συμβούλιο να τιμήσει τον δημοφιλέστατο λαϊκό τραγουδιστή Αντώνη Καλογιάννη, βέρο Καισαριανιώτη και από τα γεννοφάσκια του κομμουνιστή. Μειοψηφεί και απέχει μόνο το ΚΚΕ. Σύμπασα η πολιτειακή και πολιτική ηγεσία τιμά (προς τιμήν της) τον Μανώλη Γλέζο, κατά την παρουσίαση του έργου του για την Εθνική Αντίσταση. Απούσα μόνον η Αλέκα Παπαρήγα. Μια ζωή ακαταπόνητος αγωνιστής, παγκόσμιο σύμβολο της αντίστασης στον ναζισμό και τον φασισμό και με βραβεία Λένιν, ο Μανώλης Γλέζος δεν αξιώθηκε και την πατέντα του Περισσού...
Δεν χαριτολογούσε, φευ, με το σφουγγάρισμα, η Αλέκα Παπαρήγα. Κι αυτό είναι το τραγικό. Υπέρτατη εξουσία το Κόμμα, αυτοσκοπός πια κι όχι εργαλείο, δεν επιδέχεται αμφισβήτηση, κριτική ή ανυπακοή στις αποφάσεις και εντολές του. Ακόμη κι όταν είναι κραυγαλέος ο παραλογισμός τους.
Ανατριχιάζω κάθε φορά που θυμάμαι, αίφνης, κάποια παρεπόμενα της τραγωδίας του Τσερνομπίλ, το Πάσχα του 1986. Τους έρμους Κνίτες να ανεβοκατεβαίνουν αδιάκοπα τους δρόμους των Εξαρχείων βαρυφορτωμένοι με τσάντες γεμάτες μαρούλια για να πείθεται ο κοσμάκης να ψωνίζει άφοβα στη «Λαϊκή» της Καλλιδρομίου για την πασχαλινή μαγειρίτσα. Διότι το Κόμμα είπε, και διατυμπάνιζε πρωτοσέλιδα ο «Ριζοσπάστης», ότι ήταν αντισοβιετικός μύθος των Αμερικανών η φονική ραδιενέργεια...
Πολύ χειρότερα όσα έγιναν στο Κίεβο της Ουκρανίας: Το εκεί Κόμμα επί τέσσερις ημέρες απέκρυψε από τον πληθυσμό την τήξη του πυρηνικού αντιδραστήρα. Έτσι, την Πρωτομαγιά εκατοντάδες χιλιάδες μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενοι παρέλασαν μέσα σ' ένα αόρατο φονικό νέφος από ραδιενεργό στρόντιο, καίσιο 137, κάλιο και πλουτώνιο. Ακριβής απολογισμός για τα θύματα του Τσερνομπίλ, αλλά και της εγκληματικής κομματικής ανευθυνότητας, ουδέποτε έγινε...
Τη μεγάλη ανατριχίλα, ωστόσο, μας την επιφυλάσσει σε λίγες ημέρες το συνέδριο του ΚΚΕ. Χωρίς τυμπανοκρουσίες αλλά και χωρίς ισχυρές αντιστάσεις, θα επιχειρήσει, στα μουλωχτά και προγραμματισμένα, τη νεκρανάσταση του Στάλιν και τη θεωρητική δικαίωση του σταλινισμού. Οι εκτός των κομματικών τειχών δεν θα το παίρναμε χαμπάρι αν δεν υπήρχε ένα τολμηρό (θέλει πράγματι τόλμη να αντιμετωπίζεις την ιδεολογική τρομοκρατία του ΚΚΕ) άρθρο του πανεπιστημιακού καθηγητή Γιώργου Ρούση, που δημοσιεύθηκε στον «Ριζοσπάστη» και αρχίζει έτσι:
«Σύντροφοι, με πόνο ψυχής διαπιστώνω ότι οι θέσεις της Κ.Ε. επιβεβαιώνουν την εκτίμησή μου περί σταλινικής στροφής του Κόμματος (...). Η στροφή αυτή, σε συνδυασμό με ένα σεχταρισμό, ο οποίος όλο και πιο έντονα διέπει όλες τις πτυχές της κομματικής δραστηριότητας αν τελικά υιοθετηθεί από το 18ο Συνέδριο, θα είναι καταστροφική...».
Ο αρθρογράφος αναλύει μία μία τις «θέσεις» που τεκμηριώνουν την εκτίμησή του (λ.χ. η θέση 17, κατά την οποία το πιο συνεπές ρεύμα της μαρξιστικής διανόησης και πολιτικής ήταν υπό την ηγεσία του Στάλιν). Και υπογραμμίζει ιδιαίτερα την ανατριχιαστική («κάποιες υπερβολές» στην αντιμετώπιση των αντεπαναστατικών κέντρων!) δικαιολόγηση των εκκαθαρίσεων του 1936-1938 με την εξόντωση εκατοντάδων χιλιάδων μπολσεβίκων της Οκτωβριανής Επανάστασης και της βίαιης κολεκτιβοποίησης, με τα εκατομμύρια θύματα από τον λιμό και τη σταλινική τρομοκρατία.
Στον Γ. Ρούση απάντησε η ίδια η Αλέκα Παπαρήγα (με ομιλία της στην Πάτρα 5-11-08) με έναν τρόπο εκπληκτικό:
«Έγιναν ακρότητες; Εγώ σου λέω ότι μπορεί και να έγιναν. Αυτό θα μας μείνει από εκείνη την περίοδο; Και στο κάτω κάτω, ας τα πουν οι ίδιοι οι Σοβιετικοί. Είμαστε εμείς μέσα στην ΕΣΣΔ το '30 και το '35 να ξέρουμε;».
Αυτό το θρασύτατο «κουκούλωμα» της σταλινικής θηριωδίας δεν ξεσήκωσε, αλίμονο, θύελλα αντιδράσεων στην αφασική ελληνική κοινωνία, που οφείλει βεβαίως να ανησυχεί, όταν οι κάθε λογής απολογητές του ολοκληρωτισμού την προκαλούν επικίνδυνα. Ακόμη και η «ανανεωτική» πτέρυγα της παραδοσιακής Αριστεράς, με κάποια χλιαρά κείμενα στην «Αυγή», επιδεικνύει μια συντροφική καθωσπρεπική αβρότητα, που σκλαβώνει...
Εχοντας τη γούνα μου καμένη (επί δεκαετίες «προβοκάτορας» για το ΚΚΕ, παρά τη στενή σχέση μου με τον Χαρ. Φλωράκη) θα απευθυνθώ με κάποια αμυδρή προσδοκία στους νεότερης ηλικίας συνέδρους του ΚΚΕ: Δεν είδατε, προ τριετίας, τη συγκλονιστική ταινία «Οι ζωές των άλλων», ούτε, παλαιότερα, τη συνταρακτική «Ομολογία» του Κώστα Γαβρά. Τρέξτε τώρα να δείτε το «Κατίν» του Βάιντα -για να ψυχοπλακωθείτε και να ταρακουνηθεί το μυαλό σας.
Δεν διαβάσατε, όταν έπρεπε, το «Μηδέν και το άπειρο» για τις «δίκες της Μόσχας» -γιατί ο Αρθουρ Κέστλερ είχε υπηρετήσει και στην Ιντέλιτζενς Σέρβις. Διαβάστε τώρα απνευστί την έξοχη «Υπόθεση Τουλάγεφ» -μια ζωή επαναστάτης ο Βίκτωρ Σερζ.
Και πάνω απ' όλα:
Αντιπαραθέστε στη μούχλα των «θέσεων της Κ.Ε.» τη διαχρονική φρεσκάδα όσων εκήρυττε η Ρόζα Λούξεμπουργκ (μόλις συμπληρώθηκαν 90 χρόνια από την άγρια δολοφονία της) στις ιδεολογικές συγκρούσεις της με τον Λένιν και τον «δημοκρατικό συγκεντρωτισμό» του: Με πεμπτουσία του τον ουμανισμό, δεν υπάρχει σοσιαλισμός χωρίς δημοκρατία και ελευθερία. Και «η ελευθερία νοείται πάντοτε ως ελευθερία γι' αυτόν που σκέφτεται διαφορετικά».

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 09/02/2009

Σ.Β

Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 18ο Συνέδριο

Κάποιες απόψεις στο Ποντος και Αριστερα

Μια ανάλυση εδώ

Δεύτερο κείμενο του Γιώργου Ρούση

Το ΚΚΕ του 18ου: απελπισμένος και απελπιστικός σταλινισμός εδώ

....Δεν ξέρω αν επί Στάλιν σκοτώθηκε ο σοσιαλισμός, επί σταλινισμού όμως η επανάσταση εκφυλίστηκε σε καθεστώς, μεταλλάχθηκε σε βοναπαρτισμό, έχασε το ουμανιστικό πρόσωπό της και φόρεσε την αδιαπέραστη μάσκα της τυραννίδας.... Απο τον Σταθη εδω

Οι θέσεις του ΚΚΕ για το Κατίν από τον Παριανό κ.Γκίκα εδώ

Ένας Ρώσος Λιακόπουλος πηγή των Σταλινικών για το Κατύν

27 σχόλια προς “18ο Συνέδριο ΚΚΕ: Προσυνεδριακός Διάλογος για το Σοσιαλισμό

18ο Συνέδριο του ΚΚΕ: Το τέλος της περιπλάνησης ενός αδέσποτου δορυφόρου

ΚΚΕ και δημοκρατία