Η ασφάλεια της συντεταγμένης συντριβής

To πρώτο μνημόνιο το ψήφισαν ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ και Ντόρα, το δεύτερο ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και Ντόρα.

Το πρώτο, το δεύτερο και όλα όσα τα ακολουθήσουν, θα τα ψηφίσεις ή δεν θα τα ψηφίσεις εσύ.

Μέχρι την ημέρα των εκλογών, ό,τι έχει γίνει έχει γίνει χωρίς να ερωτηθεί ο Έλληνας πολίτης. Ένας πολίτης που δεν σταμάτησε επί δύο και πλέον έτη να αγανακτεί, να μιλάει για χούντες που δεν τελείωσαν το εβδομήντα τρία, να κάνει λόγο ακόμη και για κρεμάλες.

Είναι καιρός λοιπόν να τελειώσουν τα ψέματα για όλους μας. Είναι καιρός να μετρηθούμε πόσοι είμαστε από εδώ και πόσοι από εκεί, όχι με φωνές αλλά στην πράξη.
Η διαφορά είναι ότι, αν το από εδώ στρατόπεδο είναι ομογενοποιημένο πλέον κανονικά και με τη βούλα, αν η διαφορά που χωρίζει το ΠΑΣΟΚ από τη ΝΔ είναι η διαφορά που χωρίζει την Άρια από την Αγάτσα, αν η διαφορά που χωρίζει τη Ντόρα από τον Μάνο είναι ότι τη την μεν Ντόρα την προβάλλουν εντελώς δυσανάλογα σε σχέση με την εκλογική της απήχηση 2 1/2 χρόνια τώρα όλα τα κανάλια, τον δε Μάνο τον προβάλλει εντελώς δυσανάλογα σε σχέση με την εκλογική του απήχηση 100 χρόνια τώρα ο Σκάι, αν η διαφορά που χωρίζει το μνημονιακό ΛΑΟΣ από το αντιμνημονιακό ΛΑΟΣ είναι μια κωλοτούμπα (ανά νανοσεκόντ) δρόμος,

το από εκεί στρατόπεδο είναι κατατμημένο σε κόμματα που εκπροσωπούν -από λίγο έως πάρα πολύ- διαφορετικές θέσεις. Μπορεί να διαφωνώ με αρκετές από αυτές τις θέσεις, αλλά σε αυτή τη φάση όποιος ψηφίσει μη μνημονιακά κόμματα κάνει κατά τεκμήριο την ίδια βασική πολιτική επιλογή με μένα. Με την ρητή και κατηγορηματική εξαίρεση της Χρυσής Αυγής. Μεγαλύτερος εχθρός κι από το δρόμο των μνημονίων είναι ο δικός της. Τελεία.

Σε αυτές τις εκλογές δεν δικαιούται να δηλώσει κανείς εξαπατημένος. Ο δρόμος του μνημονιακού στρατοπέδου είναι σαφέστατος. Όχι μόνο δοκιμάστηκε σε βάθος χρόνου τέτοιο ώστε να πείσει και τον πλέον δύσπιστο, αλλά και έχει προδιαγραφεί με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο η συνέχιση της πορείας του. Κάθε ψήφος που του χαρίζεται, είτε θετικά, είτε δια της αποχής ή των άκυρων και λευκών, είναι μια ψήφος αποφασιστικής σημασίας.

Ο δρόμος του από εκεί στρατοπέδου κάθε άλλο παρά σαφής είναι, κάθε άλλο παρά προδιαγεγραμμένος. Τον βάφτιζαν τόσο καιρό και θα τον βαφτίσουν τις επόμενες εβδομάδες, με όλα τους τα μέσα και με κάθε τρόπο, τον δρόμο που οδηγεί στο χάος και την καταστροφή. Και το κρίσιμο ερώτημα είναι αν νομιμοποιείται ο αναποφάσιστος ψηφοφόρος να φοβηθεί από αυτό που θα του πούνε, αν νομιμοποιείται να μην εμπιστευθεί τον αχαρτογράφητο δρόμο.

Ναι, νομιμοποιείται. Αυτό σημαίνει δημοκρατία. Να βάζεις κάτω τα δεδομένα και να εκτιμάς τι προτιμάς. Αν όλα όσα έχουν προηγηθεί δεν σε πείθουν ότι ακόμη και ο πλέον αχαρτογράφητος δρόμος είναι προτιμότερος από τον χαρτογραφημένο σε μνημόνια, αν όλα όσα έχουν προηγηθεί δεν σε πείθουν πως έχεις την μοναδική ιστορική ευκαιρία να σταθείς στο ύψος των περιστάσεων, να σηκώσεις κεφάλι και να πεις παύω να φοβάμαι, αναδέχομαι το ρίσκο, θέλω να πω «όχι» στη ασφάλεια της συντεταγμένης συντριβής, δεν θα συντριβώ εθελόδουλα, δεν μπορεί να απαιτείται από ένα λαό να εγκρίνει ένα σχέδιο που του κάνει κακό, δεν μπορεί ποτέ κανείς λαός να καλείται να επιλέξει ανάμεσα στο δήθεν μικρότερο από τα δύο κακά, το να επιλέγεις εν γνώσει σου το κακό φοβούμενος το υποτιθέμενο μεγαλύτερο δεν σε καθιστά σώφρονα πολίτη, όπως προσπαθούν να στο πουλήσουν, αλλά έναν οριστικά παραδομένο άνθρωπο, έναν άνθρωπο που έχει παραδώσει την μοίρα του στα χέρια φανταστικών δυνάμεων που νομίζει ότι βρίσκονται υπεράνω της συλλογικής δύναμης των λαών,

αν λοιπόν όλα όσα έχουν προηγηθεί εξακολουθούν να μην σε πείθουν, τότε, ναι, είναι σαφέστατο δημοκρατικό σου δικαίωμα να φοβηθείς και να ψηφίσεις την εξακολούθηση του ίδιου δρόμου.

Δικαίωμά σου όμως παύει να είναι να ενοχληθείς μετεκλογικά για οτιδήποτε επιβληθεί ως μέτρο. Θα τους έχεις πει εσύ ο ίδιος ότι για τα επόμενα τέσσερα χρόνια έχουν κάθε δικαίωμα να το επιβάλλουν. Και καλά θα κάνουν να στο επιβάλλουν. Θα έχεις συμφωνήσει μαζί τους πως άλλη επιλογή δεν υπήρχε, πως προτιμάς να σου το κάνουν αυτοί το κακό με τον τρόπο που ξέρουν, πως δεν αντέχεις την ευθύνη να εξερευνήσεις αν υπάρχει άλλη επιλογή από τον μονόδρομο του επιβεβλημένου κακού.

απο http://old-boy.blogspot.com/