Πλήγμα κατά ΠΑΣΟΚ οι μίζες Ακη

Σοβαρότατο σφάλμα διέπραξε κάποιος πολιτικός νους, αν νόμισε ότι αποκαλύπτοντας σοβαρό τμήμα των παράνομων δραστηριοτήτων του «πολιτικά ξοφλημένου» τέως υπουργού Ακη Τσοχατζόπουλου, θα μπορούσε να εδραιώσει την εικόνα «αυτοκάθαρσης» του ΠΑΣΟΚ και συνολικότερα του πολιτικού κόσμου της χώρας και έτσι να προσποριστούν με έμμεσο τρόπο εκλογικά οφέλη τα κυβερνητικά κόμματα. Δεν γνωρίζουμε αν υπάρχει πολιτικό κέντρο που αποφάσισε κάτι τέτοιο, αλλά είναι βέβαιο πως τα πολιτικά αποτελέσματα της δημοσιοποίησης του εισαγγελικού πορίσματος που αναφέρεται σε ποινικά κολάσιμες πράξεις του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ, είναι τα εντελώς αντίθετα.

Τεκμηριώνει και εδραιώνει το πόρισμα την εικόνα απίστευτης σήψης του πολιτικού κόσμου και όχι φυσικά την εικόνα κάθαρσης. Πώς άλλωστε θα ήταν ποτέ δυνατόν να πιστέψει κάποιος ότι εκτυλίσσεται διαδικασία αυτοκάθαρσης του πολιτικού κόσμου, όταν το πόρισμα-καταπέλτης για τη δράση του Ακη είναι αποτέλεσμα πολύμηνης έρευνας δύο εισαγγελέων, ενώ το συμπέρασμα επιτροπής της Βουλής που είχε ασχοληθεί με το θέμα των ρωσικών πυραύλων ήταν ότι τίποτα μεμπτό δεν υπήρχε στις διαδικασίες προμήθειάς τους; Οι όμοιοί του, οι πολιτικοί δηλαδή που στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν βουλευτές, τον αθώωσαν, οι δικαστικοί τον έστειλαν στο κελί.

Για ποια «αυτοκάθαρση» του πολιτικού κόσμου μπορεί να γίνει λόγος; Ας είμαστε σοβαροί... Αντιθέτως, μόνο φρίκη, αηδία και απέχθεια αισθάνεται ο κοινός πολίτης όταν διαβάζει για τον Ακη Τσοχατζόπουλο στο πόρισμα ότι «από τις αρχές του έτους 1998 έως και το έτος 2010 συνέστησε και συμμετείχε σε οργάνωση με σκοπό τη διάπραξη νομιμοποίησης εσόδων προερχομένων από το έγκλημα της παθητικής δωροδοκίας, τελεσθείσας σε βάρος του Δημοσίου...». Αυτό το «συνέστησε και συμμετείχε σε οργάνωση», το ότι έφτιαξε δηλαδή οργάνωση για να ξεπλένει το μαύρο χρήμα εγκληματικής δράσης κατά του Δημοσίου, να ληστεύει δηλαδή την Ελλάδα, είναι πραγματικά αφόρητο.

Τις ποινικές ευθύνες του πρώην υπουργού θα τις προσδιορίσει η δικαιοσύνη. Το θέμα αυτό, τουλάχιστον για την ώρα, δεν εμπίπτει στον κύκλο των δικών μας ενδιαφερόντων. Εμάς μας έχει συγκλονίσει το πολιτικό σοκ που συνεπιφέρουν αυτές οι αποκαλύψεις των εισαγγελέων. Ο Ακης Τσοχατζόπουλος δεν είναι κάποιος τυχάρπαστος «αλεξιπτωτιστής» στο ΠΑΣΟΚ που βρέθηκε σε υπουργικό θώκο και κατάκλεψε τη χώρα, όπως διάφοροι άλλοι για τους οποίους υπάρχουν βαρύτατες, αλλά ατεκμηρίωτες υποψίες. Ο Α. Τσοχατζόπουλος είναι αναπόσπαστα δεμένος με την ίδια τη φύση και τη φυσιογνωμία του ΠΑΣΟΚ ιστορικά. Συμπεριλαμβάνεται σε μια δράκα ανθρώπων που συμβολίζουν στα μάτια του λαού το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, πολύ περισσότερο π.χ. από τον τέως αρχηγό του κόμματος Γιώργο Παπανδρέου ή τους σημερινούς υπουργούς!

Ετσι, ανεξαρτήτως του αν συμπαθεί ή όχι κάποιος τον πρώην υπουργό, ανεξαρτήτως ακόμη και του αν κάποιος είναι ή όχι ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ, η πολιτική και ηθική σήψη του Α. Τσοχατζόπουλου που αποτυπώνεται στο εισαγγελικό πόρισμα και η καταβαράθρωσή του στο έρεβος της πολιτικής ανυποληψίας έχουν πολύ σοβαρότερες συνέπειες πρωτίστως για το ΠΑΣΟΚ, αλλά και για ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, από όσες αντιλαμβάνεται κανείς με την πρώτη ματιά.

Οι πολιτικοί δεν αντιλαμβάνονται ότι μαζί με τον Ακη καταποντίζεται ολόκληρο το πολιτικό σύστημα. Δεν υπάρχει Ελληνας που να πιστεύει ότι ο Ακης ήταν ο μόνος που έπαιρνε μίζες για τις αποφάσεις του ή ότι τα λεφτά τα έτρωγε μόνος του, εν αγνοία των υπολοίπων... «αγγελικής αθωότητας» υπουργών του ΠΑΣΟΚ. Σιγά μην άφηναν τον Ακη να πλουτίζει και οι ίδιοι να σηκώνουν τον σταυρό των πολιτικών συνεπειών των πράξεων του Ακη, διάγοντας τον βίο τους υπό καθεστώς... «έντιμης πενίας»!

Δικαίως ή αδίκως, έτσι σκέπτεται ο κόσμος και πάνω στη βάση αυτή διαμορφώνεται η πολιτική συμπεριφορά του.

ΚΛΥΔΩΝΙΣΜΟΣ
Μέρες «νέου 1965» ζει σήμερα η χώρα

Η ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΗ του Ακη Τσοχατζόπουλου κλυδωνίζει βίαια ολόκληρο το πολιτικό σκηνικό. Δικαστικά δεν γνωρίζουμε το τι θα γίνει και πώς θα εξελιχθεί η υπόθεση. Από πολιτική σκοπιά όμως το κομματικό δίπολο ΠΑΣΟΚ - ΝΔ που με τόση άνεση και τόσο ευρεία λαϊκή στήριξη της τάξης του 80% κυριάρχησε στα σαράντα σχεδόν χρόνια που κύλησαν από το 1974, ενδέχεται να απειληθεί με καταποντισμό στις εκλογές της 6ης Μαΐου. Η πρωτοφανής απαξίωση του πολιτικού προσωπικού θυμίζει «νέο 1965». Οι κάλπες θα δείξουν αν το υφιστάμενο πολιτικό σκηνικό έχει περιθώρια ανάκαμψης ή αν πνέει τα λοίσθια και πρέπει ταχύτατα να αντικατασταθεί πριν η σήψη του προκαλέσει γάγγραινα και στη χώρα με μοιραίες

πηγή http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22792&subid=2&pubid=63644860