Ο Σαμαράς και η κυρία...

φωτο απο

http://sermyli.blogspot.com/2012/04/blog-post_11.html

του Θανάση Καρτερού

Ο Σαμαράς δηλώνει ότι αν δεν αναδειχτεί αυτοδύναμος θα μας πάει σε άλλες εκλογές. Ταυτόχρονα όμως δηλώνει ότι θεωρεί αυτονόητο ότι ο επικεφαλής του κόμματος που θα αναδειχτεί πρώτο -αλλά όχι αυτοδύναμο- στις εκλογές θα είναι ο πρωθυπουργός. Δηλώνει ότι δεν ψήφισε το πρώτο Μνημόνιο γιατί ήταν συνταγή ύφεσης. Ταυτόχρονα όμως δηλώνει ότι ψήφισε το δεύτερο που ήταν ακριβώς στην ίδια λογική και οδηγούσε την ύφεση σε νέα βάθη, για να μην πέσει η Ελλάδα στον γκρεμό. Ό,τι δήλωνε ο Παπανδρέου τότε δηλαδή, το δηλώνει αυτός τώρα.

Ο Σαμαράς δηλώνει ότι δεν θα συγκυβερνήσει σε καμιά περίπτωση με τον Βενιζέλο, γιατί μια τέτοια κυβέρνηση θα ήταν αδύναμη, με την πλειοψηφία όμηρο της μειοψηφίας, άσε που θα ξέπλενε το αμαρτωλό ΠΑΣΟΚ. Ταυτόχρονα όμως δηλώνει ότι ήταν μεγάλη εθνική επιτυχία το PSI, το οποίο έφερε σε πέρας η συγκυβέρνηση. Παραδέχεται δηλαδή ότι μια κυβέρνηση που θα έπρεπε να είναι αδύναμη κ.λπ. ήταν τόσο αποτελεσματική, ώστε να καταφέρει μια συμφωνία που ο ίδιος θεωρεί σωτήρια για τη χώρα. Άσε που δίνοντας στον Βενιζέλο ψήφο εμπιστοσύνης, για ένα τόσο κρίσιμο υπουργείο και σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο μάλιστα, όχι μόνο τον ξέπλυνε, αλλά λαμπίκο τον έκανε.

Ο Σαμαράς διαγράφει τη Ντόρα γιατί ψήφισε το Μνημόνιο 1, αλλά διαγράφει και τον Καμμένο γιατί δεν ψήφισε το Μνημόνιο 2, που είναι λογική συνέχεια και συνέπεια του 1. Δηλώνει ότι αποκλείει την κυβερνητική συνεργασία με τον Καρατζαφέρη γιατί δεν ταιριάζουν οι αντιλήψεις τους, αλλά παίρνει στο κόμμα τον Άδωνι, που μπροστά του ο Καρατζαφέρης είναι αριστερός και τον Βορίδη, που μπροστά του ο Καρατζαφέρης είναι κομμουνιστής. Ο Σαμαράς διαγράφει από το κόμμα όσους δεν είπαν ένα καθαρό «ναι» στο δεύτερο Μνημόνιο και ύστερα τους ξαναεγγράφει όταν υπογράφουν δήλωση μετανοίας και υποταγής στη γραμμή.

Ο Σαμαράς διατελεί όπως καταλαβαίνετε εν πλήρη συγχύσει. Όσα λέει βρίσκονται σε σύγκρουση με όσα κάνει, όσα κάνει διαψεύδουν όσα λέει, και τα μισά από όσα λέει είναι αντίθετα με τα άλλα μισά. Ξέρουμε βέβαια όλοι πού το πάει, αλλά αυτός επιτίθεται κατά πάντων κρυπτόμενος. Και την πατάει φυσικά σαν την κυρία της παροιμίας που θέλει να κρυφτεί κι η χαρά δεν την αφήνει...