1 Μάη 2009 να μην πληρώσουμε εμείς την κρίση τους

 

Η Πρωτομαγιά είναι παγκόσμια ημέρα της εργατικής τάξης και όλων των καταπιεσμένων. Σφραγίστηκε με σκληρούς αγώνες και φόρο αίματος της εργατικής τάξης που ξεκίνησαν στο Σικάγο για το 8ωρο το 1886 (εδω)και συνέχισαν να τη χαρακτηρίζουν από τότε σε όλους τους γιορτασμούς της.

το 1893 η εφημερίδα σοσιαλιστής έγραφε

«Δύο Μαΐου, ημέρα Κυριακή 5 μ.μ. εις το Αρχαίον Στάδιον όπισθεν του Ζαππείου, εις την γέφυραν όπου είνε απέναντι εις τα αγγλικά μνημεία με Κυπαρίσσια. Ολοι οι σοσιαλισταί και οι υπό μισθόν πάσχοντες θα συναθροισθώσι να υπογράψωσι ψήφισμα προς τη Βουλή, διά του οποίου θα ζητώσι πρώτον τας Κυριακάς όλα τα καταστήματα γενικώς να ήναι κλειστά προς ανάπαυσιν των πολιτών. β΄ τον περιορισμόν των εργάσιμων ωρών εις 8 καθ' εκάστην κατ' ανώτατον όριον και ολιγώτερον διά τας κοπιώδεις και ανθυγιεινάς εργασίας και διά τους παίδας και τας γυναίκας. γ΄ απονομήν συντάξεως εις τους εκ της εργασίας παθόντας και καταστάντας ανικάνους προς διατήρησιν εαυτών και της οικογενείας των και εις τας οικογενείας των εν τη εργασία φονευομένων»

Σήμερα

Ένας και πλέον αιώνας κατακτήσεων απειλείται από την οικονομική κρίση και την επιμονή των νεοφιλελεύθερων δυνάμεων να μετακυλήσουν το κόστος της κρίσης στους εργαζόμενους.

Ένα εκατομμύριο άνεργοι και επισφαλείς εργαζόμενοι στη χώρα μας.

Τετραήμερη εργασία με επιδότηση των εργοδοτών και υπονόμευση της πλήρους εργασίας με την ευελιξία και το 65ωρο.

Λιτότητα διαρκείας και συρρίκνωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων με όχημα τα ελλείμματα.

Ελπίδες από τις κινητοποιήσεις παγκοσμίως για την αφύπνιση του εργατικού κινήματος και την ενότητα των εργαζομένων.

Πλήρης απασχόληση για όλους, ασφαλιστικά δικαιώματα και συνθήκες αξιοπρεπούς διαβίωσης, οι αιχμές των αγώνων. Για την Ευρώπη των εργαζομένων και όχι των τραπεζιτών.

Το σύνθημα «δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση σας», που το βλέπουμε σε όλες τις διαδηλώσεις και σε όλες τις γλώσσες παγκόσμια, ας είναι και στη δική μας Πρωτομαγιά η αρχή της απάντησης στη βαρβαρότητα και την εξαθλίωση που θέλει να μας επιβάλει ο καπιταλισμός.

Ο αγώνας για την υπεράσπιση και αναβάθμιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, για να μην πληρώσουν αυτοί τα βάρη της οικονομικής κρίσης, για την ήττα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, για το σοσιαλισμό και την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο συνεχίζεται.