Παπανδρέου: Από τους Μάνο - Ανδριανόπουλο στην Έλενα Παναρίτη

ΠΑΝΑΡΙΤΗ: ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΟ ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
ΑΠΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΑΙ ΦΟΥΤΖΙΜΟΡΙ στην ΕΛΛΑΔΑ
Παπανδρέου: Από τους Μάνο - Ανδριανόπουλο στην Έλενα Παναρίτη
Ο Γ. Παπανδρέου συνεχίζει να μας εκπλήσσει. Στις εκλογές του 2000 εξέπληξε τους πάντες κατεβάζοντας στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ τους ακραίους νεοφιλελεύθερους Στ. Μάνο και Α. Ανδριανόπουλο. Τότε κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε. Ούτε οι λαϊκιστές, ούτε οι συνδικαλιστές. Μόνο κάποιες γκρίνιες σε ελεγχόμενες παρέες.
Αυτή τη φορά ο Γ. Παπανδρέου έστρεψε την προσοχή του από τους εγχώριους φωστήρες σε εισαγόμενους. Επέλεξε την κ. Έλενα Παναρίτη, ως δεύτερη στο ψηφοδέλτιο επικρατείας, ενώ διαχεόμενες φήμες τη φέρνουν να καταλαμβάνει και υπουργείο. Η υποδοχή που της έγινε από εφημερίδες, ραδιόφωνα και τηλεοπτικούς σταθμούς ήταν ενθουσιώδης. Όπως σε όλους τους διαπρεπείς Έλληνες και Ελληνίδες της διασποράς. Από τον αρχηγό της CIA Tenet, έως τον ναύαρχο του ΝΑΤΟ Stavridis.
Η κ. Παναρίτη, πράγματι, έχει πλούσιο βιογραφικό. Και ακαδημαϊκών σπουδών και επαγγελματικής εμπειρίας.
Από τους τίτλους των βιβλίων και των μονογραφιών της προκύπτουν ενδιαφέροντα πράγματα, αν και ο πυρήνας των απόψεών της παρουσιάζεται στα ελληνικά ΜΜΕ με γενικότητες. Για παράδειγμα, το «Πρώτο Θέμα» σε μια εντυπωσιακή παρουσίασή του γράφει ότι το οικονομικό εργαλείο της κ. Παναρίτη ονομάζεται «Ανάλυση Ελέγχου Πραγματικότητας», το οποίο ερμηνεύει ως θεσμικό ταρακούνημα κατά της γραφειοκρατίας και υπέρ της ευελιξίας. Τα κατεστημένα συμφέροντα χρειάζονται πρακτικές συμβουλές υλοποίησης των απαραίτητων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, γράφει.
Στην Ελλάδα, αυτή τη βδομάδα, θα κυκλοφορήσει το βιβλίο της με τον τίτλο «Ευημερία δίχως όρια» και με υπότιτλο «Δημιουργώντας αγορές ακινήτων με εμπιστοσύνη». Ο ενθουσιώδης πρόλογος έχει γραφτεί από τον περιβόητο Φράνσις Φουκουγιάμα, γκουρού των αμερικάνων νεοσυντηρητικών και υπέρμαχου του νεοσυντηρητισμού. Στο βιβλίο του το «Τέλος της Ιστορίας», αμέσως μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και την κατάρρευση του «υπαρκτού», υποστήριζε την κατάρρευση των ιδεολογιών και την επικράτηση μια παγκόσμιας φιλελεύθερης κοινωνίας. Θυμίζουμε, επίσης, ότι το 1997 ο Φουκουγιάμα έφτιαξε «Το πρόγραμμα για το Νέο Αμερικανικό Αιώνα», μαζί με τα γνωστά αστέρια της αμερικάνικης ακροδεξιάς Ράμσφελντ, Τσέινι, Γούλφοβιτς και τον αδελφό του Τζορτζ Μπους, Τζέημς, διεκδικώντας τη «ρηγκανική πολιτική στρατιωτικής ισχύος και ηθικής σαφήνειας».
Δεν γνωρίζουμε αν η κ. Παναρίτη συμμετείχε σε κάποια υποεπιτροπή του παραπάνω προγράμματος.
Τα πιο ενδιαφέρονται στοιχεία της δουλειάς της είναι η συνεργασία της μέσω της γνωστής νεοφιλελεύθερης Παγκόσμιας Τράπεζας, με το καθεστώς Φουτζιμόρι στο Περού, αφού πρώτα εργάστηκε στη δεκαετία του ’80 με τα καθεστώτα των Φιλιππίνων, της Βραζιλίας και της Βενεζουέλας.
Το 1991 εγκαταστάθηκε στο Περού. Το 1992 ο Φουτζιμόρι έκανε πραξικόπημα για να παραμείνει στην εξουσία. Εγκατάλειψε το 2000 το Περού και καταδικάστηκε σε 25 χρόνια φυλάκισης για μαζικές δολοφονίες, κατάχρηση εξουσίας, υπεξαίρεση χρήματος και διαφθορά. Την ίδια εποχή η κ. Παναρίτη εργαζόταν για «τη μεταρρύθμιση της αγοράς ακινήτων και τις στρατηγικές της ιδιωτικοποίησης». Μερικοί από τους τίτλους των βιβλίων της είναι ενδεικτικοί: «Το φαινόμενο του Φουτζιμόρι: Κυβερνητική μεταρρύθμιση μέσω της άμεσης δημοκρατίας» (1955).
«Τίτλοι ιδιοκτησίας: Το θαύμα του Περού» (1999). «Στρατηγικές ιδιωτικοποίησης» με παράδειγμα, επίσης, το Περού. Για την προσφορά της έτυχε μεγάλης αναγνώρισης και παρασήμων απ’ όλα τα στελέχη της κυβέρνησης Φουτζιμόρι.
Δεν γνωρίζουμε πόσο συνέβαλε στο οικονομικό θαύμα του Περού, όπως γράφει η ίδια, πάντως το θαύμα, που χειροκροτήθηκε θερμότατα από τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και όλους τους στυλοβάτες του συστήματος (Παγκόσμια Τράπεζα, ΔΝΤ κ.τ.λ.), αποδείχθηκε τεράστιο σκάνδαλο που οδήγησε στην εξαθλίωση των εργαζομένων του Περού και τον οικονομικό στραγγαλισμό της χώρας, που περίφημου «Fujishock». Μέχρι την ανακήρυξή της ως υποψήφιας του ΠΑΣΟΚ ήταν επικεφαλής της «Panel Group», εταιρείας real estate.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ο Γ. Παπανδρέου θα βρει ισχυρές θεωρητικές βάσεις και πολιτικά εργαλεία για τις εναπομείνασες ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας
Από την «ΕΠΟΧΗ» 27.09.09

Γεράσιμος Μπαλαούρας