Το προξενιό της Αντιπάρου

Σωστά φίλε Σπύρο

Εμείς για να βοηθήσουμε τους προξενητάδες και τα γραφεία συνοικεσίων

δίνουμε οδηγίες για το σωστό προξενιό για να μην γυρίσουν οι προξενητάδες με σβηστό φανάρι

……Στα πρώτα μισά του 20ου αιώνα, όταν το κορίτσι ερχόταν σε ηλικία γάμου, ο πατέρας της αποφάσιζε να στείλει προξενητάδες στο σπίτι του υποψήφιου γαμπρού, που ο ίδιος είχε διαλέξει ( η υποψήφια νύφη δεν είχε άποψη και λόγο). Το προξενιό γινόταν το βράδυ, οπότε οι προξενητάδες κρατώντας ένα αναμμένο φανάρι πήγαιναν στο σπίτι του γαμπρού.

Εκεί παρουσίαζαν όσο γινόταν πιο πειστικά τα προσόντα της νύφης δηλαδή την ομορφιά της, την τιμιότητά της, την αξιοσύνη της, μα προπαντός την προίκα της (χωράφια, σπίτι, μετρητά, ζώα, οικιακές συσκευές της εποχής –ταψιά, καζάνια κ.λ.π.- καθώς και υφαντά και πλεκτά προικιά.

Αν συμφωνούσαν οι γονείς του γαμπρού ακολουθούσαν τα κεράσματα, κατέφθαναν οι μουσικάντες και άρχιζαν τα όργανα. Τα χαράματα ο γαμπρός με το σόι του, και τους προξενητάδες περιδιάβαιναν το χωριό με τη συνοδεία της μουσικής για να γνωστοποιηθεί το συνοικέσιο.

Στην περίπτωση, που το συνοικέσιο αποτύγχανε, οι προξενητάδες επέστρεφαν με σβηστό το φανάρι, δείγμα της αποτυχίας τους.

Η γνωριμία και ο αρραβώνας

Το πετυχημένο προξενιό ακολουθούσε σε λίγες μέρες η επίσκεψη της μέλλουσας νύφης με το σόι της στο σπίτι του γαμπρού μαζί με τα πεσκέσια: ένα βάζο γλυκό, ένα τσουρέκι και δώρα – ρούχα για το σόι του γαμπρού.

Το γλυκοκοίταγμα του ζευγαριού γινόταν από απόσταση και πάντα με την παρουσία ενός τρίτου –συγγενικού- ματιού είτε επρόκειτο για συνάντηση σε ιδιωτικό χώρο είτε σε δημόσιο, όπως τα πανηγύρια. Και φυσικά ούτε λόγος να κοιμηθούν στο ίδιο σπίτι πριν το γάμο.

Στο αρραβώνα περνούσαν τις βέρες, που είχε ευλογήσει ο παπάς, με τη βοήθεια κάποιου τρίτου προσώπου, που είχε μάννα και πατέρα. Πάλι το σπίτι του γαμπρού δέχονταν τα δώρα και τα γλυκά της νύφης με κεντρικό σημείο την «μπακλαβού», που κουβαλούσε μέσα στο «σνι» (μεγάλο ταψί) ένα παλικάρι με μάννα και πατέρα.

Ο πατέρας του γαμπρού και το υπόλοιπο σόι κρεμούσαν χρυσαφικά ή και λίρες στη νύφη, ανάλογα με την οικονομική τους επιφάνεια.

Βέβαια πριν το γάμο έπρεπε να τακτοποιηθούν και τα περιουσιακά στοιχεία – η προίκα- που είχε τάξει ο πατέρας της νύφης στο γαμπρό με συμβολαιογραφική πράξη.