Οι θέσεις των Οικολόγων Πράσινων για τον Καλλικράτη

ΣΧΕΔΙΟ “ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ”:
    ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ......
    Ναι στην αυτοδιοίκηση σε επίπεδο περιφέρειας, χωρίς τις μέχρι τώρα παθογένειες νομαρχιών και δήμων.
   Όχι στις αναγκαστικές συνενώσεις των δήμων δίχως όρους και προϋποθέσεις.
  Η ισχύς της κεντρικής εξουσίας διατηρείται μέσω των Γενικών Διοικήσεων.
Διοικητική αναδιοργάνωση της χώρας για περισσότερη βιωσιμότητα και όχι εκλογικές σκοπιμότητες.
Εκλογή δημάρχου & περιφερειάρχη από τα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια.
    Θετικό βήμα θεωρούν οι Οικολόγοι Πράσινοι την αυτοδιοίκηση στις περιφέρειες. Εκφράζουν όμως σοβαρές επιφυλάξεις για τις σαρωτικές αναγκαστικές συνενώσεις των δήμων, που μεγαλώνουν την απόσταση της αυτοδιοίκησης από τους πολίτες, χωρίς να λύνουν τα κύρια προβλήματά της.
    Οι Οικολόγοι Πράσινοι πιστεύουν ότι:
    · Η αυτοδιοίκηση σε επίπεδο περιφέρειας αποτελεί αυτονόητο βήμα, που έπρεπε να είχε γίνει εδώ και πολλά χρόνια. Δυστυχώς, όμως, οι παθογένειες των δήμων και των νομαρχιών μεταφέρονται αυτούσιες και στο νέο θεσμό.
    · Η επιλογή για βίαιη κατάργηση των 2 στους 3 δήμους, παραγνωρίζει ότι κύριο πρόβλημα δεν είναι το πληθυσμιακό τους μέγεθος, αλλά η κουλτούρα αδιαφάνειας που πηγάζει από τον τρόπο διοίκησης.
   Με το κυβερνητικό σχέδιο, οι προβλεπόμενοι 370 δήμοι θα έχουν μέσο πληθυσμό 30.000 κατοίκους, δηλαδή 6πλάσιο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Η επιμονή στη δραστική μείωση του αριθμού των δήμων, χωρίς μάλιστα να έχει προηγηθεί ουσιαστική αποτίμηση των προηγούμενων συγχωνεύσεων, υπηρετεί ίσως τον ανασχεδιασμό των εκλογικών περιφερειών, δεν προωθεί όμως ούτε τη δημοκρατία ,ούτε τη διαφάνεια, ούτε τη βιωσιμότητα. Προβλήματα με το μέγεθος των δήμων υπάρχουν κυρίως σε ορεινές-ημιορεινές και νησιωτικές περιοχές. Αυτά, όμως, μπορούν να λυθούν με κίνητρα για εθελούσιες συνενώσεις, θεσμούς συνεργασιών μεταξύ γειτονικών δήμων και κοινές υποστηρικτικές δομές.
    Από την άλλη, ο εναγκαλισμός της κεντρικής εξουσίας φαίνεται ότι διατηρείται σε σημαντικό βαθμό, κυρίως μέσω των 7 Γενικών Διοικήσεων. Απουσιάζει επίσης η αντίστοιχη απαραίτητη προσαρμογή της κεντρικής διοίκησης σ’ ένα νέο, καθαρά επιτελικό ρόλο.
    Οι επιμέρους ρυθμίσεις διαφάνειας δεν επαρκούν να αντισταθμίσουν την κουλτούρα αυθαιρεσίας και αδιαφάνειας που καλλιεργεί ο τρόπος εκλογής των δημάρχων και η αίσθηση ότι δε λογοδοτούν παρά μόνο στο τέλος της τετραετίας. Κεντρική λοιπόν αλλαγή, που απουσιάζει από το σχέδιο, θα έπρεπε να είναι ο εκδημοκρατισμός των θεσμών, ώστε κύρια εκλεγμένα όργανα να είναι τα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια, που θα αναδεικνύουν αντίστοιχα το δήμαρχο και τον περιφερειάρχη στη βάση προγραμματικών συμφωνιών.
    Οι Οικολόγοι Πράσινοι θεωρούμε ότι η μεταρρύθμιση στην αυτοδιοίκηση οφείλει να συνδέεται με την οικολογική βιωσιμότητα και να προωθεί περισσότερη δημοκρατία, διαφάνεια και συμμετοχή των πολιτών. Τις επόμενες μέρες θα παρουσιάσουμε σε ολοκληρωμένη μορφή τη δική μας πρόταση για τα θεσμικά της αυτοδιοίκησης. Προς το παρόν σημειώνουμε ότι η επίκληση της “πράσινης ανάπτυξης” ως μαϊντανού δεν αρκεί για να δώσει οικολογική νομιμοποίηση σ’ ένα σχέδιο που αντιμετωπίζει τους δήμους και τις περιφέρειες ως ένα ακόμη τομέα της δημόσιας διοίκησης.
   Η Εκτελεστική Γραμματεία των Οικολόγων Πράσινων