Ο Μανώλης Γλέζος διδάσκει

 

και ο Στάθης τα βλέπει κάπως αλλιώς

…Πού να 'ξερε τώρα αυτός ο ταγματασφαλίτης μπάτσος που ψέκαζε τον Μανώλη Γλέζο ποιος να 'ναι αυτός ο λευκομάλλης λέοντας. Πού να 'ξεραν επίσης και τα αφιονισμένα μπατσόνια που τον έσπρωχναν πρώτα απ' όλα τι εστί γέροντας, τι εστί βουλευτής, τι εστί αντάρτης, τι εστί πολίτης, τι εστί Μανώλης Γλέζος - ποιος τάχα να 'ναι αυτός ο τιτανόγερος
που η φάτσα του φέρνει σε Κολοκοτρώνη, αλλά κι ο Κολοκοτρώνης ποιος να 'ταν τάχα;
Καθότι όπως έμαθαν τους Ελληνες τα τελευταία χρόνια οι νεωτερικοί (τρόφιμοι της εξουσίας): οι Ελληνες επινόησαν τους προγόνους τους - ε κι έκτοτε κάθε νέα γενιά Ελλήνων επινοεί τους δικούς της. Αλλά αν τα
μπατσοραμπόνια δεν ξέρουν τι εστί σεβασμός, μνήμη κι αξιοπρέπεια, υποτίθεται ότι τα γνωρίζουν οι αρχηγοί τους, ο κ. Χρυσοχοΐδης και ο κ. Βούγιας.
Κι ο μεν πρώτος επέδειξε πάλι το ήθος του όχι ως προστάτης του Πολίτη αλλά ως υπηρέτης του Μεγάλου Αδελφού, ο δε δεύτερος, ο εξωμότης Βούγιας, εξήρε την εν γένει «ήπια και ανεκτική στάση της αστυνομίας» - με κάποιες εξαιρέσεις, δαρμένους γέροντες συνταξιούχους, σκοτωμένα παιδιά κι άλλα ψιλά...

ΣΤΑΘΗΣ Σ. 8.ΙΙΙ.2010 εδω